Στο φώς οι μυστικές διαπραγματεύσεις
Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010
Του Σταύρου Λυγερού/Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Απόρρητο έγγραφο με τίτλο "Απεικόνιση των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο" αποκαλύπτει τις τουρκικές απαιτήσεις για ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα και Καστελόριζο - Οι Ελληνικές θέσεις και τα σοβαρά λάθη της Αθήνας.
Σε πολύ πιο προχωρημένο στάδιο απ'οτι αναγνωρίζει δημοσίως η κυβέρνηση Παπανδρέου βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Τουρκίας για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από πρόσφατο (1η Νοεμβρίου) της Δ1 Διεύθυνσης του Υπουργείου Εξωτερικών (ΟΗΕ, Διεθνείς Οργανισμοί και Διασκέψεις) τα κυριότερα αποσπάσματα του οποίου δημοσιεύει σήμερα ο "Κόσμος του Επενδυτή".
Το έγγραφο με τίτλο "Απεικόνιση των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο" έχει αποδέκτη τον Α΄ Γενικό Διευθυντή (αρμόδιος για τις Πολιτικές Υποθέσεις) κ.Τρύφωνα Παρασκευόπουλο και κοινοποιείται στο γραφείο του υπουργού κ. Δημήτρη Δρούτσα. Συντάχθηκε για να απαντήσει σε ερωτήματα που έχουν εγερθεί στην πορεία των ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών γεγονός πού επιτρέπει την εξαγωγή συμπερασμάτων για τη βάση και το περιεχόμενο των διμερών διαπραγματεύσεων.
Η πρώτη αποκάλυψη είναι ότι η τουρκική πλευρά απαιτεί η διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο να είναι ξεχωριστή από τη διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου. Δεν πρόκειται για διαδικαστικό ζήτημα. Ουσιαστικά, η Άγκυρα επιχειρεί να αποσυνδέσει το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου από τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα και να το εμφανίσει σαν αποκομμένες νησίδες, οι οποίες επικάθονται σε τουρκική υφαλοκρηπίδα, προκειμένου να αμφισβητήσει το νομικό δικαίωμα αυτών των νησιών να εχoυv δική τους υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).
Ας σημειωθεί ότι η γεωγραφική θέση του Καστελόριζου και της Στρογγύλης επηρεάζει καθοριστικά τα όρια της υφαλοκρηπίδας/ ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Για την ακρίβεια (όπως φαίνεται και στον συνημμένο χάρτη), επιτρέπει στην Ελλάδα να διεκδικήσει την εκμετάλλευση μια μεγάλης θαλάσσιας έκτασης, στο υπέδαφος της οποίας υπάρχουν σοβαρότατες ενδείξεις πως βρίσκονται πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου,
Υπηρεσιακό προηγούμενο
Το εν λόγω έγγραφο εκφράζει κατηγορηματική αντίθεση στο ενδεχόμενο ξεχωριστής διαπραγμάτευσης για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίoυ και της Ανατολικής Μεσογείου. Πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν ισχυρίζονται ότι η κατηγορηματική αυτή θέση αλλά και μια σειρά ακόμα θέσεις που εκφράζονται στο έγγραφο έχoυv ενοχλήσει τον γενικό διευθυντή Πολιτικών Υποθέσεων και τον γενικό γραμματέα του Υπουργείου Εξωτερικών κ. Ιωάννη-Αλέξιο Ζέππο. Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, οι δύο ανωτέρω αξιωματούχοι ήθελαν ανεπίσημες απαντήσεις κι όχι μια αναλυτική έγγραφη και τεκμηριωμένη απάντηση, η οποία εκ των πραγμάτων δημιουργεί υπηρεσιακό προηγούμενο. Αυτό δεν θα είχε σημασία εάν η ελληνική πλευρά ήταν αποφασισμένη να απορρίψει κατηγορηματικά την τουρκική απαίτηση για ξεχωριστή διαπραγμάτευση, όπως και άλλες απαιτήσεις. Καλό θα ήταν επ' αυτού να υπάρξει επίσημη απάντηση από το υπουργείο Εξωτερικών.
Από το κείμενο, εμμέσως πλην σαφώς, τεκμαίρεται ότι η όλη διαπραγμάτευση διεξάγεται επί της βασικής διεκδίκησης της Τουρκίας, που είναι η άρνηση αναγνώρισης του δικαιώματος των νησιών να έχουν υφαλοκρηπίδα/ ΑΟΖ. Η Άγκυρα επιδιώκει να επιβάλει ως βάση της διαπραγμάτευσης την αρχή της «ευθυδικίας, η οποία παρακάμπτει τις γενικές αρχές του Δικαίου της Θάλασσας. Το έγγραφο δίνει τεκμηριωμένη απάντηση, επικαλούμενο την υφιστάμενη νομολογία και τις διαφοροποιήσεις που έχουν σημειωθεί στον τρόπο αντιμετώπισης τέτοιων ζητημάτων από το Διεθνές Δικαστήριο.
Το εθνικό συμφέρον
Μεγάλη εντύπωση προξενεί το γεγονός ότι, ενώ η Τουρκία κινητοποιεί κάθε είδους πραγματικό, πολιτικό και νομικό όπλο, μεγιστοποιώντας τις διεκδικήσεις της, n ελληνική πλευρά συμπεριφέρεται με εγκληματική αμέλεια, αν πρόκειται μόνο για αμέλεια. Είναι απολύτως ενδεικτικό ότι δεν έχει περάσει στην ελληνική νομοθεσία τον σύγχρονο ορισμό της υφαλοκρηπίδας, που έχει προκύψει από την Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας. Αν και έχει όχι μόνο εθνικό συμφέρον, αλλά και σχετική συμβατική υποχρέωση, διατηρεί μέχρι σήμερα τον πολύ πιο περιοριστικό ορισμό του 1958, ο οποίος περιορίζει την υφαλοκρηπίδα μέχρι το σημείο που το βάθος φθάνει τα 200 μέτρα. Ας σημειωθεί ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ.Θεόδωρος Πάγκαλος επικαλέσθηκε προσφάτως τον εθνικά ασύμφορο και νομικά ξεπερασμένο αυτόν ορισμό, γεγονός που εκ των πραγμάτων αποδυναμώνει την ελληνική διαπραγματευτική θέση.
Μία δεύτερη «αμέλεια» είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει υποβάλει χάρτες με τα υποθετικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ στα αρμόδια όργανα του ΟΗΕ, παρ' ότι η Υδρογραφική Υπηρεσία του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού έχει ετοιμάσει τέτοιους χάρτες. Έχει υποβάλει μόνο τις συμφωνίες με την Ιταλία και την Αλβανία, οι οποίες αφορούν το Ιόνιο. Είναι αξιοσημείωτο ότι για τις υπόλοιπες θαλάσσιες περιοχές υπάρχουν χάρτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Χάρτες τρίτων χωρών, οι οποίοι απεικονίζουν τα υποθετικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ ΑΟΖ, χρησιμοποιώντας την αρχή της μέσης γραμμής.
Στο έγγραφο διατυπώνεται η γενική εκτίμηση ότι η πάγια ελληνική θέση είναι νομικά ισχυρή. Το Δίκαιο της Θάλασσας προβλέπει ρητά ότι δεν έχουν δικαίωμα υφαλοκρηπίδας/ ΑΟΖ μόνο οι ακατοίκητοι «βράχοι». Σ' ορισμένες περιπτώσεις έχει υιοθετηθεί και η αρχή της αναλογικότητας, η οποία περιορίζει την υφαλοκρηπίδα απομονωμένων νησίδων, όταν η εφαρμογή του κανόνα της μέσης γραμμής προκαλεί μεγάλη δυσαναλογία στην κατανομή της υφαλοκρηπίδας μεταξύ μιας νησίδας και του παρακείμενου ηπειρωτικού κράτους.
Ήταν στοιχειώδεις η Ελλάδα να εισέλθει σ' αυτές τις διαπραγματεύσεις, διεκδικώντας όσα της εξασφαλίζει η ευνοϊκότερη ερμηνεία του Δικαίου της Θάλασσας. Αντ' αυτού, εισήλθε με μειωμένες απαιτήσεις. Γιατί έχει ουσιαστικά αποδεχθεί αιγιαλίτιδα ζώνη πολλαπλού εύρους και όχι 12 μιλίων, όπως της επιτρέπει το διεθνές δίκαιο; Γιατί διαπραγματεύεται περιορισμούς στην υφαλοκρηπίδα/ ΑΟΖ και δεν αφήνει το Διεθνές Δικαστήριο να προσαρμόσει τα όρια, εάν και όπου αυτό κρίνει αναγκαίο;
Ουσιαστικά, έτσι όπως διεξάγεται η διαπραγμάτευση, αφορά μόνο ελληνικά δικαιώματα και οδηγεί, σχεδόν αναπόφευκτα, σε απεμπόληση ενός μέρους τους. Για να έχει νόημα μια τέτοια διαπραγμάτευση, θα έπρεπε να έχει τεθεί ως προκαταρκτικός όρος η εγκατάλειψη εκ μέρους της Τουρκίας της θεωρίας των «γκρίζων ζωνών», με βάση την οποία όχι μόνο αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σ' έναν απροσδιόριστο αριθμό νησίδων, αλλά και ορισμένες εξ αυτών τις χαρακτηρίζει ρητά τουρκικές (π.χ. το κατοικημένο Aγαθoνήσι). Εάν δεν ακυρωθεί η αμφισβήτηση της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας, είναι εθνικά βλαπτική και πρακτικά αδύνατη η διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών.
Τα καίρια αποσπάσματα του Ντοκουμέντου
Για το Καστελόριζο
«Στο πλαίσιο της oριoθέτησης των θαλάσσιων ζωνών με την Τουρκία, δεν είναι σκόπιμο να γίνεται διάκριση μεταξύ της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου και της υφαλοκρηπίδας της Ανατολικής Μεσογείου, όπως επιδιώκεται από την τουρκική πλευρά ... Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας επί της υφαλοκρηπίδας της Ανατολικής Μεσογείου θα πρέπει να ενταχθούν στη συνολική διαπραγμάτευση (ή δικαστική επίλυση της διαφοράς) με την Τουρκία. Ενδεχόμενη δε αποσπασματική εξέταση της υφαλοκρηπίδας του Καστελόριζου δεν θα είναι προς όφελος της Χώρας ... Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι σχεδόν βέβαιη η αναγνώριση "μειωμένης επήρειας" στο Καστελόριζο, ενώ θα έχει χαθεί το διαπραγματευτικό χαρτί των χωρικών υδάτων, αλλά και το ενδεχόμενο "συμψηφισμού" με τις διεκδικήσεις μας στο Αιγαίο».
Το ακριτικό Καστελόριζο. (Φωτογραφία του Δημήτρη Μακρινού)
«Το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου, το οποίο αποτελείται συνολικά από 13 νησιά, νησίδες και βράχους, δεν είναι απομονωμένο - γεωγραφικά και διοικητικά ανήκει στα Δωδεκάνησα. Αυτή η πραγματικότητα αποτυπώνεται στην οριοθετική γραμμή του ιταλοτουρκικού Πρακτικού του Δεκεμβρίου του 1932, το οποίο συμπληρώνει την ιταλοτουρκική συμφωνία της Άγκυρας της 4ης Ιανουαρίου 1932, οριοθετώντας τα χωρικά ύδατα της Δωδεκανήσου με τις απέναντι ακτές της Aνατoλίας».
«Για λόγους πρακτικούς, είναι ορθότερο να αντιμετωπίζονται ως ενιαίο σύνολο τα θαλάσσια όρια της Ελλάδας με την Τουρκία από τις εκβολές του Έβρου μέχρι το Καστελόριζο».
«Οσον αφορά τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο, όλο το ανατολικό όριο επηρεάζεται από την νήσο Στρογγυλη του συμπλέγματος του Καστελόριζου ... Η Ελλάδα και η Κύπρος θα έχουν κοινά όρια υφαλοκρηπίδας μόνον εάν η οριοθετική γραμμή της ελληνοτουρκικής υφαλοκρηπίδας χαραχθεί με βάση τη μέση γραμμή μεταξύ των τουρκικών ακτών και της νήσου Στρογγύλης.»
«Δεδομένης της γενικότητας της διατύπωσης του άρθρου 83 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά και λόγω των διακυμάνσεων της νομολογίας και της αvτίληψης των διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων ότι κάθε υπόθεση αποτελεί ένα unicum, δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί με ακρίβεια η επήρεια που θα απoδoθεί στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου σε ενδεχόμενη δικαστική επίλυση της διαφοράς oριoθέτησης με την Τουρκία».
Αιγιαλίτιδα ζώνη
«Το δικαίωμα στην αιγιαλίτιδα ζώνη υπερισχύει καταρχήν του δικαιώματος σε υφαλοκρηπίδα, έτσι ώστε να μην τίθεται ζήτημα περιορισμού της αιγιαλίτιδας ζώνης λόγω αλληλοεπικάλυψης με την υφαλοκρηπίδα γειτονικού κράτους, όπως υποστηρίζει η Τουρκία» (σ.σ. Η Τουρκία, δηλαδή, επιδιώκει να μειώσει την αιγιαλίτιδα ζώνη ελληνικών νησιών, με το επιχείρημα ότι επικάθονται σε τουρκική υφαλοκρηπίδα!)
Για την μεθοδολογία οριοθέτησης
«Έχει ενοποιηθεί το εθιμικό με το συμβατικό δίκαιο της oριoθέτησης της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ ... Η έννοια των "σχετικών περιστάσεων" (που δικαιολογούν την εφαρμογή της αρχnς της ευθυδικίας) λειτουργεί ως εξαίρεση στην αρχή της ίσης απόστασης (μέσης Γραμμής), που έχει καθιερωθεί πλέον ως κλασική μέθοδος oριoθέτησης».
«'Εχει απoκρυσταλλωθεί η μεθοδολογία oριoθέτησης. Σε πρώτο στάδιο χαράσσεται προσωρινά η γραμμή της ίσης απόστασης και στην συνέχεια εξετάζεται η ύπαρξη τυχόν περιστάσεων που επιβάλλουν τη μετατόπιση της γραμμής, προκειμένου να επιτευχθεί ένα δίκαιο αποτέλεσμα. Ειδικότερα ως προς τις περιπτώσεις κρατών με αντικείμενες ακτές, το Διεθνές Δικαστήριο έχει αποδεχθεί ήδη από το 1985 στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας Λιβύης - Μάλτας ότι η χάραξη της μέσης γραμμής αποτελεί καταρχήν τη δίκαιη λύση. Ωστόσο, στην πρόσφατη απόφασή του στην υπόθεση Θαλάσσιας Οριοθέτησης στην Μαύρη Θάλασσα, το Δικαστήριο προσέθεσε ένα τρίτο στάδιο στη διαδικασία oριoθέτησης, στο πλαίσιο του οποίου απέδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην έννοια της "αναλογικότητας", δηλαδή της αναλογίας μεταξύ του μήκoυς των ακτών και της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ που αντιστοιχεί σε κάθε κράτος ... Η εν λόγω αναβάθμιση του κριτηρίου της αναλογικότητας δημιουργεί προβλnματισμό, ενώ μειώνει ακόμα περισσότερο τον βαθμό προβλεψιμότnτας».
«Περισσότερο από το 1/3 των εθνικών νομοθεσιών σχετικά με την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ προβλέπουν ότι, εκκρεμούσης της oριoθέτησης, τα εξωτερικά όρια των εν λόγω ζωνών προσδιορίζονται βάσει της αρχής της ίσnς απόστασης».
Για τις «αμέλειες» των ελληνικών κυβερνήσεων
«Η ελληνική υφαλοκρηπίδα στο σύνολό της έχει απεικονισθεί χαρτογραφικά σε θεματικούς χάρτες μελετών της Υδρογραφικής Yπnρεσίας του ΓΕΝ, όπως αυτά καθορίζονται βάσει της αρχής της ίσης απόστασnς ... Με εξαίρεση την οριοθετική γραμμή της υφαλοκρηπίδας του Ιονίου βάση της ελληνοιταλικής συμφωνίας του 1977, δεν έχουν κατατεθεί τα όρια της ελληνικής υφαλoκρηπίδας σε διεθνείς οργανισμούς. Το ίδιο ισχύει και για τα όρια των ελληνικών χωρικών υδάτων, τα οποία, ωστόσο, αποτυπόνωνται από το 2006 και εφεξής σε επίσημoυς ελληνικούς ναυτικούς χάρτες».
«Σύμφωνα με το άρθρο 16(1) της Σύμβασnς για το Δίκαιο της θάλασσας, τα παράκτια κράτη οφείλουν να απεικονίζουν σε ναυτικoύς χάρτες μεγάλης κλίμακας, αφενός τις ευθείες γραμμές βάσnς και τις ειδικές περιπτώσεις παρέκλισης από την "κανονική γραμμή βάσης" (όπως κλείσιμο των κόλπων) για μέτρηση του εύρους της αιγιαλίτηδας ζώνης και τα όρια που προκύπτουν από αυτές και, αφετέρoυ, τη χάραξn της οριοθετικής γραμμής της αιγιαλίτιδας ζώνης με γειτονικά κράτη. Τα παράκτια κράτη υποχρεούνται να προσδώσουν επαρκή δnμoσιότητα στους εν λόγω χάρτες και να καταθέσουν αντίγραφό τους n πίνακα των σχετικών γεωγραφικών συντεταγμένων στον γενικό γραμματέα των Η.Ε. Η Ελλάδα δεν έχει υιοθετήσει σύστημα ευθειών βάσnς, παρά το γεγονός οτι οι όροι που ισχύουν εθιμικά από το 1951 και ενσωματώθηκαν στη Σύμβασn συvτρέχoυν σε πολλές περιοχές της Χώρας ... Aντίστοιχη υπoχρέωσn προβλέπεται στο άρθρο 84 της Σύμβασnς σχετικά με την απεικόvιση εξωτερικού ορίου και τη χάραξη της oριoθετικής γραμμής της υφαλοκρηπίδας ... Θα πρέπει να σημειωθεί οτι στο άρθρο 75 της Σύμβασnς πρoβλέπεται αντίστoιχη ρύθμισn για το εξωτερικό όριο και την οριοθέτηση της ΑΟΖ».
«Παρά το γεγονός ότι δεν έχουν κατατεθεί επίσημα στον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, οι γεωγραφικές συντεταγμένες του ανατολικού ορίου στην Ανατολική Μεσόγειο έχουν γνωστοποιηθεί στη νορβηγική και τηv αμερικανική πλευρά στο πλαίσιο διαμαρτυριών μας για τη διενέργεια θαλασσίων ερευνών στην περιοχή. Έχουν εγχειρισθεί σχετικοί χάρτες και γεωγραφικές συvτεταγμένες στην Αίγυπτο και στη Λιβυή, αντιστοίχως στο πλαίσιο των διμερών διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνώv».
Το κριτήριο της απόστασης
«Η ελληνική νομοθεσία εξακολουθεί να αναφέρεται στα κριτήρια της Σύμβασης της Γεvεύης για τηv υφαλοκρηπίδα (1958), δnλαδί το κριτήριο του ισοβαθούς των 200 μέτρων και το κριτήριο της εκμετάλευσης για τον προσδιορισμό του εξωτερικού ορίου της υφαλoκρηπίδας. Αντίθετα, n Σύμβασn, η οποία σύμφωνα με τη ρητή διάταξη του άρθρου 311(1) "υπερισχύει των Συμβάσεων της Γενεύnς της 29nς Απριλίου του 1958 για το Δίκαιο της Θάλασσας", προβλέπει ότι νομικός τίτλος,επί της υφαλoκρηπίδας εντός του ορίου των 200 ν. μιλiων είναι το κριτήριο της απόστασnς. Την εθιμική υπόστασn του εν λόγω κανόνα έχει αποδεχθεί n διεθνής νομολογία ήδη από τη δεκαετία του 1980 ... Θα ήταν σκόπιμo να εναρμονισθεί n ελληνική νομοθεσία με τις διατάξεις (της Σύμβασnς), υιoθετώντας τον ευμενέστερο για τα ελληνικά συμφέροντα ορισμό mς υφαλοκρηπίδας βάσει του κριτηρίου της απόστασnς. Το ίδιο ισχύει και για τηv οριοθέτηση της υφαλoκρnπίδας, εφόσοv n ελληνική νομοθεσία απλώς παραπέμπει στους κανόνες του διεθνούς δικαίου, χωρίς ουδεμία αναφορά στην αρχή της ίσnς απόστασnς ... Στην απόφασn Οριοθέτησnς μεταξύ των Μπαρμπάντος και του Τρινιντάντ και Τομπάγκο, το Διεθνές Δικαστήριο απέδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην εθνική νομοθεσία των διαδίκων κρατών στο πλαίσιo της απoσαφίνισnς των θέσεών τους ως προς τη μέθοδο οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ».
«Κατά τηv πρόσφατη ερευvnτική δραστηριότητα του αμερικανικού ωκεανογραφικού πλοίου R/V NAUTILUS, καταστήσαμε σαφές στην αμερικανική πλευρά οτι δεν δύναται να διενεργήσει έρευνες στα υποθαλάσσια όρη του Αναξίμανδρου χωρίς την άδεια των ελληνικών αρχών, εφόσον n προτεινόμενη περιοχή διεξαγωγής των ερευνών περιελάμβαvε και περιοχές ελληνικής υφαλοκρηπίδας ... Η αμερικανική πλευρά επαναπροσδιόρισε τις περιοχές διεξαγωγής των ερευνών, γεγονός που επιβεβαίωσε n αμερικανική πρεσβεία με ρηματική διακοίνωση».
«Τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας βάσει της αρχής της ίσης απόστασης εμφανίζονται σε διεθνείς βάσεις δεδομένων στο Διαδίκτυο, αλλά και σε Χάρτες του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος και της Εύρωπαϊκής Ένωσnς, ως υπoθετικά όρια ΑΟΖ, αναγνωρίζοντας πλήρη επήρεια σε όλα τα ελληνικά νησιά ... Μάλιστα, σε πρόσφατο χάρτη εργασίας του Δικτύου Natura 2000, πέραν του υφισταμένου ορίου των χωρικών υδάτων και των υπoθετικών ορίων ΑΟΖ, απεικoνίζεται με διακεκομμένη γραμμή και το όριο των ελληνικών χωρικών υδάτων με 12 ν.μ.».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Κόσμος του Επενδυτή.
7 σχόλια:
Λες και δεν τα ξέραμε. Το καίριο ερώτημα είναι γιατί καμμία Ελλημική κυβέρνηση δεν έχει τα κότσια να θέσει κι εκείνη θέματα στο τραπέζι και να διεκδικήσουμε κι εμείς πράγματα, είτε τα δικαιούμαστε από το διεθνές δίκαιο (αυτονομία Ίμβρου-Τενέδου και επιστροφή των περιουσιών στον γηγενή Ελληνικό πλυθησμό, Αναθεώρηση Συνθήκης του Μοντρέ κλπ) είτε όχι (όπως κάνει η Τουρκία επί σειρά ετών). Λίγη φαντασία δεν ύπάρχει; Τόσο ανίκανοι είναι;
ΥΓ Για τον κο Ζέππο προτείνω ξύδι και να προσέξει πολύ καλά πως υπερασπίζεται τα Εθνικά συμφέροντα.
Thank you En kripto!! PLEASE continue to show us the light. NO ONE ELSE DOES!!!
Εν μέσω της οικονομικής κρίσης, είναι ευτύχημα ότι υπάρχουν κάποιοι που συνεχίζουν να ενδιαφέρονται και να ανησυχούν για την εξέλιξη των μεγάλων εθνικών θεμάτων και ενημερώνουν σχετικά τη κοινή γνώμη. Αυτό σημαίνει ότι κανένας δεν μπορεί να ισχυρίζεται στη συνέχεια ότι δεν γνώριζε.
Είναι πλέον ή βέβαιο ότι γίνονται μυστικές διαπραγματεύσεις με τη Τουρκία, ερήμην της βουλής και των κοινοβουλευτικών κομμάτων, πίσω από ερμητικά κλειστές πόρτες και είναι πολλές οι φωνές που καταγγέλλουν ότι ξεπουλιούνται κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Κατά την επίσκεψη του Ερντογάν στην Ελλάδα ο Πάγκαλος χαρακτήρισε τις Ε/Τ διαφορές, "απλές συνοριακές διαφορές που τις κσκαρφίζονται κάποιοι διπλωμάτες".
Τόσο απλά για να καταλαβαίνουμε πως αντιμετωπίζουν τα σοβαρά ζητήματα οι διάφοροι "υπεύθυνοι".
Άρθρο του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» της 22/7/2010 με τίτλο:
«Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να εκχωρήσει την ελληνική υφαλοκρηπίδα»
Την εγκατάλειψη των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, όσον αφορά στην υφαλοκρηπίδα, όπως αυτή ορίζεται από τους ισχύοντες κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, συνεπάγονται τα όσα είπε χτες σε συνέντευξή του ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης στο ρ/σ «Real fm».
Όταν ρωτήθηκε σχετικά με τις κινήσεις των τουρκικών ερευνητικών πλοίων στο Αιγαίο, ο Θ. Πάγκαλος έσπευσε ουσιαστικά να τις νομιμοποιήσει, δίνοντας ταυτόχρονα καθαρό το στίγμα των διαβουλεύσεων που γίνονται στο παρασκήνιο για την προώθηση των διευθετήσεων σχετικά με το καθεστώς στο Αιγαίο.
«Τα "Πίρι Ρέις" και "Τσεσμέ" κάνουν έρευνες σε διεθνή ύδατα, όπου όποιος θέλει μπορεί να κάνει έρευνες, όχι μόνο οι παράκτιες χώρες. Όχι μόνο η Ελλάδα και η Τουρκία. Μπορεί να έρθει πλοίο ρώσικο, αμερικάνικο, ή από το Κονγκό. Στα διεθνή ύδατα, όποιος θέλει μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Στο Αιγαίο υπάρχει το πρόβλημα (...) Στα διεθνή ύδατα, δεν είναι ούτε δικά μας...», είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, σύμφωνα με το απομαγνητοφωνημένο κείμενο που διένειμε ο σταθμός.
Συνεχίζοντας ο Θ. Πάγκαλος, είπε σχετικά με την υφαλοκρηπίδα: «Το πρόβλημα είναι αν θα κάνουν έρευνες στην υφαλοκρηπίδα και η υφαλοκρηπίδα είναι το μικρότερο βάθος, ο βυθός της θαλάσσης σε βάθος μικρότερο από τα 200 μέτρα που είναι προέκταση των ακτών. Εκεί που σταματάνε τα ελληνικά χωρικά ύδατα, υπάρχει δυνατότητα να υπάρχει βυθός πιο ρηχός από τα 200 μέτρα κι αυτό συγκροτεί υφαλοκρηπίδα. Αυτή την υφαλοκρηπίδα εδώ και πάρα πολλά χρόνια η Ελλάδα επιμένει ότι πρέπει να τη διευθετήσουμε ακριβώς για να μη δημιουργούνται συγχύσεις - παρεξηγήσεις και ζητήματα και ο καθένας να μπορεί ελεύθερα πλέον να κάνει τις έρευνές του, ή τις εκμεταλλεύσεις του».
Αποκαλυπτική και πλήρης η αντιστροφή
Είναι φανερό ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης περιορίζει σκόπιμα την προς οριοθέτηση υφαλοκρηπίδα, στα τμήματα αυτά της θάλασσας που εκτείνονται πέρα από τα χωρικά ύδατα και ο βυθός φθάνει μέχρι, σε μέγιστο βάθος, τα 200 μέτρα.
Πρόκειται μάλιστα για πρωτόφαντη θέση, που δεν έχει μέχρι στιγμής υποστηριχτεί ούτε από την τουρκική πλευρά. Τέτοιος κανόνας δεν υπάρχει σήμερα στην ισχύουσα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Ίσχυε μόνο στη σύμβαση του 1958, που αντικαταστάθηκε από την ισχύουσα του 1982, επειδή ακριβώς τότε δεν υπήρχε τεχνολογία για γεωτρήσεις σε μεγαλύτερα βάθη βυθού.
Μια ματιά μόνο σ' ένα χάρτη του Αιγαίου με τα βάθη του βυθού σε κάθε σημείο αρκεί για να καταλάβει κανείς τι σημαίνει αυτή η αλλαγή θέσης της ελληνικής κυβέρνησης. Επί της ουσίας, η Ελλάδα εγκαταλείπει τα δικαιώματά της επί της υφαλοκρηπίδας στο μεγαλύτερο μέρος του Αιγαίου και της Μεσογείου, που είναι οι εκτός των χωρικών υδάτων περιοχές και ο βυθός τους ξεπερνάει τα 200 μέτρα βάθος.
Τέτοιες περιοχές βάθους άνω των 200μέτρων είναι όλο το Κρητικό Πέλαγος μέχρι ανατολικά της Λακωνίας, το Κεντρικό Αιγαίο μέχρι λίγο έξω από την Κύμη της Εύβοιας, το Βόρειο Αιγαίο μέχρι τις ακτές της Μαγνησίας και τη Χαλκιδική, κλπ. Όλες οι παραπάνω περιοχές, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, αποτελούν σήμερα ελληνική υφαλοκρηπίδα.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Τη θέση που διατύπωσε με τον πλέον επίσημο τρόπο η κυβέρνηση, δεν την έχουν υποστηρίξει ούτε οι Τούρκοι, οι οποίοι ισχυρίζονται είτε ότι κάνουν έρευνες στη δική τους υφαλοκρηπίδα - στη βάση της θέσης ότι τα ελληνικά νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και άρα ισχύει η μέση γραμμή στο Αιγαίο (25ος Μεσημβρινός) -, είτε λένε πως απλά κάνουν χαρτογράφηση του βυθού των διεθνών υδάτων, για την οποία δεν μπορεί κανείς να τους εμποδίσει.
Πρέπει ακόμα να σημειωθεί ότι η «διεθνής υφαλοκρηπίδα» δεν υφίσταται καν ως έννοια, αφού σε κάθε περίπτωση η όποια αντιδικία κρατών για την υφαλοκρηπίδα εντοπίζεται στα διεθνή ύδατα, τα οποία στο σύνολό τους έχουν μοιραστεί από τα κράτη (ακόμα και ο Βόρειος Παγωμένος Ωκεανός!).
Είναι χαρακτηριστικό ότι ολόκληρη η Μεσόγειος έχει χωριστεί σε περιοχές, όπου η υφαλοκρηπίδα - και κατ' επέκταση η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) -, ανήκει στις απέναντι χώρες, με βάση τη μέση απόσταση των ακτών τους. Να θυμίσουμε ότι η Κύπρος έχει οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα με την Αίγυπτο και είναι ανοιχτό το θέμα της αντίστοιχης διευθέτησης μεταξύ Ελλάδας - Αιγύπτου και Λιβύης, ενώ με την Ιταλία έχει οριοθετηθεί στο Ιόνιο με βάση τη μέση απόσταση. Προφανώς, αν ίσχυε η θέση Πάγκαλου, όλες αυτές οι διευθετήσεις θα ήταν εκτός του Διεθνούς Δικαίου.
Δικαιώνονται οι αξιώσεις της Τουρκίας
Ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης αντιστρέφει πλήρως όχι μόνο τις πάγιες ελληνικές θέσεις, όπως τουλάχιστον διατυπώνονται δημόσια, αλλά και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.
Στην ιστοσελίδα του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, όπου γίνεται παρουσίαση του προβλήματος της υφαλοκρηπίδας, αναφέρεται: «Η Τουρκία αποβλέπει στην απόκτηση δικαιωμάτων υφαλοκρηπίδας δυτικά των ελληνικών νήσων του Ανατολικού Αιγαίου και κατά συνέπεια στον εγκλωβισμό αυτών σε μία ζώνη τουρκικής δικαιοδοσίας. Το γεγονός ότι η τουρκική άποψη δεν βασίζεται σε κανένα κανόνα του Διεθνούς Δικαίου, αποκαλύπτει την επιδίωξη της Τουρκίας να αναγάγει μια διαφορά νομικής φύσεως σε πολιτική».
Στον αντίποδα αυτής της θέσης, ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης δικαιώνει τις τουρκικές διεκδικήσεις, καθώς αποποιείται την υφαλοκρηπίδα που βρίσκεται δυτικά των ελληνικών νησιών και προς την ηπειρωτική Ελλάδα μέχρι τις ακτές της Εύβοιας και το Θερμαϊκό Κόλπο, ή, στην καλύτερη περίπτωση, την βάζει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με την Τουρκία.
Μάλιστα, σε άλλο σημείο της ιστοσελίδας του το υπουργείο Εξωτερικών σημειώνει: «Το ζήτημα έγκειται στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας σε δύο συγκεκριμένα σημεία, δηλαδή αφενός στη θαλάσσια προέκταση της συνοριακής γραμμής στη Θράκη και αφετέρου στα πλησίον της τουρκικής ακτής ευρισκόμενα νησιά του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου και στη Δωδεκάνησο. Δεν αφορά σαφώς σε ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου όπως όψιμα ισχυρίζεται η Τουρκία, η οποία άλλωστε είχε παραχωρήσει άδειες διεξαγωγής πετρελαϊκών ερευνών μόνο για τα δύο προαναφερόμενα σημεία».
Με δεδομένο ότι βρίσκονται σε εξέλιξη οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις για την υφαλοκρηπίδα, υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, δεν είναι καθόλου απίθανο οι δηλώσεις Πάγκαλου να αποτελούν τον προπομπό των υπό συζήτηση διευθετήσεων.
Έψαξα στο αρχείο μου και βρήκα τις παρακάτω δηλώσεις του Πάγκαλου ή και μεγάλου τραγουδιστή, αυτού που είπε στο Λυμπέρη να δηλώσει ότι τη σημαία στα Ίμια τη πήρε ο αέρας ή αυτού που χαρακτήρισε τις ΕΔ και τα στελέχη, αντιπαραγωγικούς.
"Εδαφικές διαφορές που πρέπει να λυθούν απο τρίτους αναγνωρίζει ο Πάγκαλος.."
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 14 ΜΑΪΟΥ 2010 (απόβαση Ερντογάν στην Ελλάδα με όλο το υπουργικό του συμβούλιο)
«Τα όποια προβλήματα και οι εντάσεις κατασκευάζονται από δημοσίους υπαλλήλους, διπλωμάτες, που δουλειά τους είναι να δημιουργούν διαφορές και μετά να γίνονται υπαρχηγοί ή ηγέτες κομμάτων»(!)
«Είναι εθνική ντροπή να αγοράζουμε όπλα που δεν μας χρειάζονται για έναν φανταστικό κίνδυνο που λύνεται πολιτικά.»(!)
«Όπου υπάρχουν διαφορές επί εδαφικών λεπτομερειών οι λύσεις πρέπει να δίνονται από τρίτους που είναι εντεταλμένοι προς τούτο» (!)
Αυτά τα …ολίγα δήλωσε σήμερα ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλος ακυρώνοντας ουσιαστικά την πάγια ελληνική εξωτερική πολιτική των τελευταίων 50 χρόνων η οποία μόνο μία διαφορά αναγνωρίζει με την Τουρκία: εκείνη της υφαλοκρηπίδας
Με αναφορές στο Κυπριακό, το Αιγαίο και τους εξοπλισμούς, μίλησε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος, κατά την έναρξη του επιχειρηματικού φόρουμ Ελλάδας-Τουρκίας, στο πλαίσιο της επίσκεψης του τούρκου πρωθυπουργού Ρ. Τ. Ερντογάν.
........................
και χαρακτήρισε την επίσκεψη Ερντογάν «με τις διαστάσεις που παίρνει, ιστορικής σημασίας για το κλίμα εμπιστοσύνης που οικοδομεί».
Αναπτύσσοντας τα θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης τόνισε ότι «ένα πρόβλημα υπάρχει ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία και αυτό παύει σιγά σιγά να είναι αποκλειστικής μας δικαιοδοσίας: Το Κυπριακό. Εκεί χρειάζεται μια διαρκής, δίκαιη συμφωνία, αλλά εκεί θα παίξουν κύριο ρόλο και οι Κύπροι εκατέρωθεν. Εμείς αρκεί να δεσμευτούμε να μην παρεμποδίζουμε τις συνομιλίες».
Σε ό,τι αφορά το Αιγαίο, πρόσθεσε ότι, τα θέματα της εδαφικής κυριαρχίας, της κυριαρχίας στον αέρα και τη θάλασσα, ένα μεγάλο μέρος από τα αιτήματα που διατυπώνονται είναι κατασκευασμένα, από μερικούς πολύ ικανούς διπλωμάτες, που δουλειά τους , όπως είπε, είναι «να δημιουργούν αφορμές διαπραγμάτευσης, δηλαδή διαφορές».
Ένα μεγάλο μέρος των διαφορών μπορεί να ξεπεραστεί, συνέχισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, αν αποδεχθεί κανείς μερικές βασικές αρχές, όπως την απαγόρευση χρήσης και απειλής βίας, δεύτερον ότι πρέπει να γίνουν σεβαστά τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών κάθε χώρας και τρίτον, όπου υπάρχει διαφωνία για τον καθορισμό εδαφικών λεπτομερειών ή γεωγραφικών ιδιομορφιών, η λύση πρέπει να δίνεται από τρίτους, εντεταλμένους προς τούτο, με βάση το Διεθνές Δίκαιο.
Καταλήγοντας, ο κ. Πάγκαλος αναφέρθηκε στους εξοπλισμούς των δύο χωρών λέγοντας:
«Αισθάνομαι ειλικρινά εθνική ντροπή κάθε φορά που αναγκάζομαι να αγοράζω όπλα που δεν μας χρειάζονται, με βάση μια αντικειμενική εκτίμηση των κινδύνων που υπάρχουν στον σημερινό κόσμο, για την Ελλάδα – και ξέρω ότι και οι Τούρκοι αγοράζουν όπλα που δεν τους χρειάζονται, όχι για πραγματικούς, αλλά για φανταστικό κίνδυνο που προκύπτει από μια αντιπαράθεση, που είναι δυνατό και πρέπει να λυθεί πολιτικά, έτσι ώστε να βαδίσουν οι δυό λαοί μαζί για μεγαλύτερη ευημερία, αξιοποιώντας παραγωγικά τα κολοσσιαία ποσά που εσείς και εμείς σπαταλούμε γι αυτά τα όπλα».
ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΙΓΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ
Με αυτά που δήλωσε, πρέπει να ζούμε σε διαφορετική χώρα με τον κ. Πάγκαλο (ή σε διαφορετική πραγματικότητα)
Δημοσίευση σχολίου