Νέος ιμάμης

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Αθήνα, ώρα 07.40, κατεβαίνεις από το Σύνταγμα την Πανεπιστημίου. Ξαφνικά, ακούς στο ύψος του Πανεπιστημίου μεγάφωνα με άναρθρες κραυγές να παίρνουν μπρος. Τι γίνεται, αναρωτιούνται όλοι. Λίγο αργότερα, παρατεταμένες φωνές γεμίζουν τ' αυτιά σου με το «Αλαααάχ Ακμπάρ». Πλησιάζοντας, βλέπεις μια ομάδα μερικών δεκάδων, συγκεντρωμένους εκεί ακριβώς που βρίσκονται κατασκηνωμένοι εδώ και βδομάδες οι Ιρανοί διαμαρτυρόμενοι, στο προπύλαια. Η ατμόσφαιρα θυμίζει Βαγδάτη, Μπαγκλαντες, Μογκαντίσου πάντως όχι πρωτεύουσα Ευρώπης. Ο κόσμος προχωρά βιαστικά για να απομακρυνθεί από το πεζοδρόμιο.

Μερικοί αστυνομικοί παρακολουθούν από το. απέναντι πεζοδρόμιο, μαζί με τηλεοπτικά συνεργεία. Πλησιάζεις και ρωτάς τι συμβαίνει. Τα αστυνομικά όργανα σου απαντούν μισοφοβισμένα, μισοαπρόθυμα, ότι πρόκειται για μουσουλμάνους που έχουν μια μεγάλη εορτή.

-Καλά, εδώ μέσα στο κέντρο της πόλης θα. προσευχηθούν με αυτόν τον θορυβώδη τρόπο;
-Τί να σας πούμε κύριε.
-Εσείς δεν θα κάνετε κάτι;
-Δεν έχουμε εντολές.

Παραδίπλα, ένας νεαρός παρακολουθεί με εμφανή ενόχληση και αυτός. Θα σχολιάσει ειρωνικά: Γιορτάζουν την εκλογή του νέου ιμάμη. Από τον ιμάμη Κακλακάνη, στον ιμάμη Καμίνη.

2 σχόλια:

Ανώνυμος 16 Νοεμβρίου 2010 στις 9:51:00 μ.μ. EET  

Έχουν μεγάλη γιορτή; Στα @@ μας!!!

Να ξαναλειτουργήσει η Αγιά Σοφιά και τότε τα ξαναλέμε!

Ανώνυμος 18 Νοεμβρίου 2010 στις 1:35:00 μ.μ. EET  

ΕΙΔΑΤΕ...ΠΩΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΑΖΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΕΣΗ ΤΟΥ ΤΕΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!!

./ΕΛ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP