Ένα νέο φαινόμενο: Το μίσος για την ΑΟΖ

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Τα επίσημα όρια των εφαπτόμενων ΑΟΖ Ισραήλ
και Κύπρου,όπως αποτυπώνονται σε χάρτη του
Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών
Toυ Μιχάλη Ιγνατίου

Πριν από δύο χρόνια, ο τότε υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας είχε δηλώσει ότι η ΑΟΖ αποτελεί μόδα και θα περάσει. Η αλήθεια είναι ότι έγινε πραγματική μόδα από τον ελληνικό λαό που κατάλαβε την αξία της ΑΟΖ και σήμερα αποτελεί μια σημαντική πρόκληση για την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά.

Δεν θα ξεχάσω τη συνομιλία ανάμεσα στον κ. Δρούτσα και τον καθηγητή Καρυώτη στο ξενοδοχείο Ritz Carlton της Ουάσιγκτον, πριν περίπου δύο χρόνια και τη θετική στάση του τότε υπουργού για το θέμα αυτό. Η συζήτηση έγινε ενώπιόν μου και έμεινα έκπληκτος από αυτά που είπε ο κ. Δρούτσας. Ανακοίνωσε στον Καρυώτη ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συμφωνεί με τις θέσεις του για την ΑΟΖ και ότι ο (τότε) Πρωθυπουργός θα έφερνε το θέμα προς συζήτηση με τον Ταγίπ Ερντογάν στην επόμενη συνάντησή τους. Δεν έγινε τίποτα από τα παραπάνω και πληροφορήθηκα όχι επειδή δεν το ήθελε ο κ. Δρούτσας, αλλά επειδή τον απέτρεψε ο κ. Παπανδρέου. Εκτός εάν ο κ. Δρούτσας έλεγε ψέμματα στον Ελληνοαμερικανό καθηγητή και αδικώ τον πρώην πρωθυπουργό…

Ξαφνικά, στο τέλος του 2012 ξεκίνησε μια νέα μόδα. Εμφανίστηκαν επιθετικά οι φανατικοί εχθροί της ΑΟΖ. Το περίεργο είναι ότι όταν άρχισε να συζητείται το θέμα, μερικοί εξ αυτών ήταν από τους πρώτους που έγραψαν θετικά σχόλια για την ΑΟΖ. Είμαι έντονα προβληματισμένος και προσπαθώ ακόμα να καταλάβω τι ακριβώς έγινε και γιατί αυτή η ξαφνική μεταστροφή τους.

Χρησιμοποιήθηκαν βαρύτατοι χαρακτηρισμοί και χαρακτήρισαν ειρωνικά ως «ΑΟΖολογούντες» τους ανθρώπους που ασχολούνται με την ΑΟΖ, αλλά και απατεώνες, και προδότες! Αίφνης πληροφορηθήκαμε ότι «η υφαλοκρηπίδα, και όχι η ΑΟΖ, είναι το θέμα που πρέπει να μας απασχολεί», αν και πρόκειται για ξεκάθαρη τουρκική θέση.

Η επίθεση και οι βαρύτατοι χαρακτηρισμοί δεν ήταν μόνο λανθασμένη κίνηση, αλλά αποτελούσε καραμπινάτο εκφοβισμό, που στόχευε στη «δολοφονία» μίας καθαρής και νόμιμης ενέργειας, η οποία καλύπτεται απόλυτα από τον ΟΗΕ και τις διεθνείς συνθήκες.

Συνάδελφοι δημοσιογράφοι και αναλυτές εμφανίστηκαν να είναι οι ειδικοί για το Δίκαιο της Θάλασσας, χωρίς καν να το διαβάσουν. Διότι αμφιβάλλω αν έκαναν τον κόπο να μελετήσουν τα 320 Αρθρα της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Εγώ υπερηφανεύομαι ότι τα διάβασα, για να έχω τουλάχιστον μία ιδέα γι’ αυτή τη σύμβαση, που με κατάλληλους χειρισμούς προστατεύει τον υποθαλάσσιο πλούτο της Ελλάδας. Δεν είμαι ειδικός, ούτε θα μπορέσω να γίνω ποτέ. Αλλά όταν ασχολούμαι και γράφω για το εθνικό αυτό θέμα, καταφεύγω σε καθηγητές και πρέσβεις, που ξόδεψαν 30 χρόνια να ασχολούνται και να μελετούν την ΑΟΖ.

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος,
του οποίου όσο περνούν τα χρόνια αναγνωρίζεται η οξυδέρκεια και η νομική κατάρτιση για το θέμα, δεν αποφάσισε λανθασμένα να ανακηρύξει ΑΟΖ το 2004. Οι όψιμοι κατήγοροί του τον ψέγουν χωρίς να συνειδητοποιούν ότι για την περίπτωση της Κύπρου ομιλούμε πιά περί μίας πραγματικότητας. Απέναντι σε 30 χιλιάδες κατοχικούς στρατιώτες, 900 άρματα μάχης, το ναυτικό και την αεροπορία της Τουρκίας, τόλμησε να ανακηρύξει την ΑΟΖ χωρίς να ανοίξει μύτη. Οχι μόνο επειδή προχώρησε σε στρατηγική συμφωνία με το Ισραήλ, αλλά επειδή η Τουρκία γνώριζε πως η Λευκωσία σεβάστηκε απόλυτα τις διεθνείς συνθήκες.

Άρα είναι λανθασμένος ο ισχυρισμός ότι «η Ελλάδα δεν χρειάζεται καμιά ανακήρυξη ΑΟΖ για τη διεκδίκηση της κυριότητας των υποθαλασσίων υδρογανανθράκων της, διότι –όπως λένε- έχει ήδη την κυριότητα με την, ισχυρότερη της ΑΟΖ, ως προς τον υποθαλάσσιο πλούτο, έννοια της υφαλοκρηπίδας, όπως ορίζεται από τη σύμβαση του Μοντέγκο Μπέι».

Ο παραπάνω ισχυρισμός υπονοεί ότι ο Παπαδόπουλος αντέδρασε αντεθνικά όταν πρώτα ανακήρυξε και μετά οριοθέτησε ΑΟΖ αντί να ασχοληθεί με την υφαλοκρηπίδα. Δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Αλλωστε, οι εχθροί της ΑΟΖ γνωρίζουν -και κατά βάθος υπερηφανεύονται- ότι αυτή τη στιγμή το Ισραήλ και η Κύπρος προχώρησαν σε εξερεύνηση για υδρογονάνθρακες στις ΑΟΖ, που έχουν οριοθετήσει και δεν σκοπεύουν να οριοθετήσουν την υφαλοκρηπίδα, μια και η έννοια της ΑΟΖ καλύπτει την υφαλοκρηπίδα αλλά επιπλέον ασχολείται με την αλιεία και την αιολική ενέργεια, που δεν καλύπτονται από την υφαλοκρηπίδα. Είναι απορίας άξιο γιατί οι εχθροί της ΑΟΖ αγνοούν αυτά τα δυο βασικά θέματα για την Ελλάδα.

Επίσης δεν είναι δυνατόν να ισχυρίζονται μερικοί, χωρίς σπονδυλική στήλη, διπλωμάτες ότι η Ελλάδα σκέπτεται τη μονομερή οριοθέτηση της ΑΟΖ. Αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί η οριοθέτηση πρέπει να συμφωνηθεί από τουλάχιστον δύο κράτη. Και όμως. Δεν αντιλαμβάνονται τη διαφορά ανάμεσα σε ανακήρυξη και οριοθέτηση; Δυστυχώς, διπλωμάτες που ασχολούνται με το θέμα δεν γνωρίζουν αυτή τη βασική διαφορά ανάμεσα στην ανακήρυξη και στην οριοθέτηση. Η ανακήρυξη είναι μονομερής πράξη, σε αντίθεση με την οριοθέτηση που είναι διμερής πράξη.

Ο κ. Καρυώτης, στον οποίο έθεσα όλες τις αντιρρήσεις που καταγράφηκαν μαζικά τις τελευταίες ημέρες, μου απάντησε ότι «σίγουρα διακατέχονται από ένα «φοβικό σύνδρομο» όταν μας λένε ότι ανησυχούν για τις αντιδράσεις της Τουρκίας, τη στιγμή που η Άγκυρα δεν αντέδρασε καθόλου όταν η Κύπρος ανακήρυξε ΑΟΖ». Το 2004, σημειώνει., η Τουρκία απλώς είπε ότι δεν αναγνωρίζει αυτή την ανακήρυξη, ενώ αναγνωρίστηκε αμέσως από τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ρωσία. Όπως πολύ σωστά είπε ο Ελληνοαμερικανός καθηγητής, «ο Τάσσος Παπαδόπουλος ανακήρυξε ΑΟΖ το 2004, διαθέτοντας τέσσερα τανκς και δύο ελικόπτερα!».

Εσχάτως έχουν, επίσης, διαρρεύσει από άσχετους διπλωμάτες πληροφορίες για δήθεν συντεταγμένες που έχει χαράξει η ελληνική κυβέρνηση για τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και οι οποίες θα επιδοθούν στον ΟΗΕ.

Είναι δυνατόν διπλωμάτες που ασχολούνται με το θέμα να μην γνωρίζουν πως:

Πρώτον,
αυτές οι συντεταγμένες υπάρχουν για δεκαετίες στα συρτάρια της ελληνικής κυβέρνησης και

Δεύτερον,
δεν μπορούν αυτές οι συντεταγμένες να δοθούν στον ΟΗΕ εάν δεν έχει υπάρξει ήδη οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας με τα κράτη που έχει θαλάσσια σύνορα η Ελλάδα.

Αναφορικά με τη στάση της Τρίπολης για την ΑΟΖ, μας πληροφόρησαν ότι η χώρα αυτή ενδιαφέρεται να φέρει και την Τουρκία στο θέμα της οριοθέτησης ανάμεσα στην Ελλάδα και στη Λιβύη. Δυστυχώς, δεν αντιλαμβάνονται ότι η Λιβύη δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία. Ούτε οι ίδιοι οι Τούρκοι, στους χάρτες που έχουν κυκλοφορήσει, εμφανίζουν τη χώρα τους να έχει θαλάσσια σύνορα με τη Λιβύη. Απορούμε, βέβαια, γιατί κωφεύει και δεν αντιδρά το υπουργείο Εξωτερικών, ώστε να μπουν μερικά πράγματα στη θέση τους.

Η ουσία του προβλήματος είναι οι υδρογονάνθρακες και οι μη «ΑΟΖολογούντες» λένε με στόμφο ότι «στη χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας», ουδείς έχει παρουσιάσει το παραμικρό στοιχείο για την ύπαρξη αυτών των τεραστίων αποθεμάτων. Μπορεί και να υπάρχουν, απλώς εμείς δεν το γνωρίζουμε».

Είναι κοινό μυστικό στην Ουάσιγκτον (αλλά και στην Αθήνα) ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα οι Αμερικανοί γνωρίζουν για τον ορυκτό πλούτο των ελληνικών θαλασσών. Υπάρχουν μόνο μερικές λογικές διαφωνίες για το Αιγαίο, επειδή είναι ηφαιστειογενής περιοχή. Οι εκθέσεις του καθηγητή Φώσκολου, ο οποίος ασχολείται με το θέμα πάνω από 40 χρόνια, βασίζονται σε μελέτες των ΗΠΑ και του Καναδά. Βέβαια, το λάθος που κάνουν οι υποστηρικτές της ΑΟΖ είναι ότι νομίζουν ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να καρπωθεί μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα τα οικονομικά οφέλη από αυτούς τους υδρογονάνθρακες. Δυστυχώς, θα χρειαστεί περίοδος μεταξύ 5 και 10 ετών για να αρχίσουν να φαίνονται κάποια κέρδη για την ελληνική οικονομία.

Το θέμα της ΑΟΖ είναι εθνικό ζήτημα. Άρα, απαιτείται περισσή προσοχή όταν ειδικοί και μη ασχολούνται με αυτό. Δεν υπάρχουν προδότες και πατριώτες σ’ αυτή την ιστορία. Υπάρχει μόνο το συμφέρον της Ελλάδας και τίποτα άλλο, γι’ αυτό πρέπει να τερματιστεί πάραυτα η αντιπαράθεση και να αφεθεί απερίσπαστος ο πρωθυπουργός ώστε να λάβει την τελική απόφαση…


www.aixmi.gr

56 σχόλια:

Άσχετο 15 Ιανουαρίου 2013 στις 3:42:00 μ.μ. EET  

Ο κ. Καρυώτης, στον οποίο έθεσα όλες τις αντιρρήσεις που καταγράφηκαν μαζικά τις τελευταίες ημέρες, μου απάντησε ότι «σίγουρα διακατέχονται από ένα «φοβικό σύνδρομο» όταν μας λένε ότι ανησυχούν για τις αντιδράσεις της Τουρκίας, τη στιγμή που η Άγκυρα δεν αντέδρασε καθόλου όταν η Κύπρος ανακήρυξε ΑΟΖ». Το 2004, σημειώνει., η Τουρκία απλώς είπε ότι δεν αναγνωρίζει αυτή την ανακήρυξη, ενώ αναγνωρίστηκε αμέσως από τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ρωσία. Όπως πολύ σωστά είπε ο Ελληνοαμερικανός καθηγητής, «ο Τάσσος Παπαδόπουλος ανακήρυξε ΑΟΖ το 2004, διαθέτοντας τέσσερα τανκς και δύο ελικόπτερα!».


Μήπως του διαφεύγει του κου Καρυώτη και του κου Ιγνατίου ότι η Τουρκία δεν μπορούσε να κάνει νομίμως τίποτα -και για αυτό δεν αντέδρασε δυναμικά- αφού η Κύπρος εκεί στα νοτιοανατολικά που οριοθέτησε την ΑΟΖ με το Ισραήλ, οι τουρκικές ακτές δεν επηρέαζαν καθόλου και δεν απαιτούνταν να ληφθούν υπόψη;

Όπως αντίστοιχα στην Ελλάδα, όταν ανακηρύξουμε ΑΟΖ, η Τουρκία δεν θα έχει λόγο στην οριοθέτηση της ΑΟΖ στο Ιόνιο.

Το ελληνικό πρόβλημα έναντι των τουρκικών επιδιώξεων αφορά τη μισή ΑΟΖ που διεκδικούμε, δηλαδή εντός του Αιγαίο, στα νότια της Κρήτης και στη περιοχή της Μεγίστης. Κι αυτό το πρόβλημα δεν έχει καμία σχέση με την οριοθπετηση που έκανε η Κύπρος με το Ισραήλ.

Ανώνυμος 15 Ιανουαρίου 2013 στις 5:00:00 μ.μ. EET  

Λίγο εκτός θέματος

Η Τουρκία εμπόδισε την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ισραήλ στο Συμβούλιο της Διεθνούς Υπηρεσίας για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (IRENA), δήλωσε ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας Τανέρ Γιλντίζ στο Αμπού Ντάμπι όπου βρίσκεται για τη σύνοδο της υπηρεσίας.


Πηγή:www.capital.gr

Alexandros 15 Ιανουαρίου 2013 στις 7:39:00 μ.μ. EET  

http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4905:tolios-aoz&catid=54:anpolitiki&Itemid=284

Δεν μπορώ να θυμηθώ αν έχει επισημανθεί η ανωτέρω ανάλυση και παρα το ότι είναι διετίας, παραμένει τρομερά ενδιαφέρουσα και επίκαιρη, αφού ουσιαστικά βρισκόμαστε ακόμα στο ίδιο σημείο, εγώ δεν θυμάμαι να την έχω ξαναδιαβάσει. Είναι πολύ καλή!

Προς Άσχετο.

Η Τουρκια για να διαφωνήσει με την ανακήρυξη της δικης μας AOZ και να ανακοίνωση δικη της ας πούμε θα πρέπει πρώτα να υπογράψει το δίκαιο της Θάλασσας, το σχόλιο σου είναι η δικαιολογία για τον ραγιαδισμό και την υποχωρητικότητα, αλλα αυτές οι δικαιολογίες τελειώσανε. Τι μπορεί να μας κάνει η Τουρκια, που να μην αποτελεί παραβίαση του Διεθνούς δικαιου? Τίποτα

Είναι αποφασισμένη να κάνει πόλεμο? Για να δούμε ποιος θα βγει κερδισμένος σε αυτή την περίπτωση? Είναι αστείο και να νομίζει κανεις πως κερδισμένος θα βγει ο επιτιθέμενος! Καταρχάς ο Ελληνικός στρατός δεν είναι ανίκανος, κατά δεύτερον η Τουρκια είναι σε εμπόλεμη κατάσταση ουσιαστικά και μπλεγμένη ενεργά σε αλλα δυο μέτωπα και σε ρίξh με το Israel, ενώ μέχρι και οι Αραβικές χώρες έχουν πάρει χαμπάρι ότι πάει να τις θέσει στη σφαίρα επιρροής της με ο,τι αρνητικό αυτό συνεπάγεται. Επίσης, έπονται κάποια αλλα πολύ σημαντικά ζητήματα, που έχουν να κάνουν με διπλωματικές συνεννοήσεις και συμφωνίες με τρίτες χώρες, καθώς και διαπραγματεύσεις με εταιρείες εκμετάλλευσης φυσικών πόρων. Σε όλα αυτά, όμως το σημαντικότερο θα είναι πως εμείς θα κινούμαστε με μοναδικό κριτήριο το διεθνές δίκαιο, ενώ η Τουρκια τη διεθνή παρανομία!

Άσχετο 15 Ιανουαρίου 2013 στις 8:57:00 μ.μ. EET  

Η Τουρκια για να διαφωνήσει με την ανακήρυξη της δικης μας AOZ και να ανακοίνωση δικη της ας πούμε θα πρέπει πρώτα να υπογράψει το δίκαιο της Θάλασσας, το σχόλιο σου είναι η δικαιολογία για τον ραγιαδισμό και την υποχωρητικότητα, αλλα αυτές οι δικαιολογίες τελειώσανε. Τι μπορεί να μας κάνει η Τουρκια, που να μην αποτελεί παραβίαση του Διεθνούς δικαιου? Τίποτα

Δεν απαιτείται να υπογράψει τίποτα, την καλύπτει το εθιμικό δίκαιο όπως προβλέπεται στην ίδια τη Σύμβαση που έχουμε υπογράψει.

Άρθρο 74 Οριοθέτηση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης μεταξύ κρατών με έναντι ή προσκείμενες ακτές

1. Η οριοθέτηση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης μεταξύ κρατών με έναντι ή προσκείμενες ακτές πραγματοποιείται κατόπιν συμφωνίας με βάση το διεθνές δίκαιο όπως ορίζεται στο άρθρο 38 του καταστατικού του διεθνούς δικαστηρίου, με σκοπό την επίτευξη δίκαιης λύσης.

Άρθρο 38.
1. Το Δικαστήριο, που έργο του έχει να εκδικάζει, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, τις υποθέσεις που υποβάλλονται σ’ αυτό, θα εφαρμόζει:
β. το διεθνές εθιμικό δίκαιο, ως απόδειξη γενικής πρακτικής που γίνεται δεκτή ως κανόνας δικαίου

Aν το δικό μου σχόλιο είναι δικαιολογία ραγιαδισμού μπλα μπλα το δικό σου δικαιολογείται με παράγωγο του ονοματός μου.

Pro από Συμβασιλεύουσα 15 Ιανουαρίου 2013 στις 9:34:00 μ.μ. EET  


Από την στιγμή που είμαστε διατεθειμένοι να ασκήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα , πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και να τα προστατέψουμε .
Η Τουρκία , είναι 100% σίγουρο ότι θα αντιδράσει . Αυτό εμένα προσωπικά δεν με φοβίζει καθόλου . Είμαι έτοιμος και ξέρω ότι το ίδιο είναι και ένα μεγάλο μέρος των συμπατριωτών μου . Όσοι ακριβώς χρειάζονται και περισεύουν και κάποιοι(για να φυλάνε τα γυναικόπαιδα τους αμάχους και τους φλώρους) . Για τους άλλους που δεν είναι διατεθειμένοι να μας ακολουθήσουν , δεν δίνω δεκάρα . Υπήρχαν σε όλη την διάρκεια της Ελληνικής Ιστορίας και η απραξία τους δεν μας εμπόδισε , να θυμόμαστε τις ηρωικές πράξεις αυτών που "ήταν διατεθειμένοι" .

Υπάρχει μια τεράστια διαφορά με την Κύπρο στην ανακύρηξη της ΑΟΖ .
Αν θέλουμε να κάνουμε κατα αναλογία το ίδιο με την Κύπρο , θα πρέπει να ανακυρήξουμε ΑΟΖ στην Νότια Κρήτη , στο Ιόνιο , μεταξύ Κρήτης και Πελοπονήσου και στα Δυτικά παράλιά του Αιγαίου . Από ότι φαίνεται , η κυβέρνηση σκέφτεται να προχωρήσει σε πλήρη ανακύρηξη(θα ξέρουμε αργότερα).

Αυτό με βρίσκει σύμφωνο προσωπικά , αλλά πρέπει να είμαστε έτοιμοι για παν ενδεχόμενο και να μην κοροιδεύουμε τον εαυτό μας .

Η αναγνώριση της πραγματικότητας (πιθανός πόλεμος) , δεν είναι "Ραγιαδισμός" . Και η άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων όμως , δεν είναι λάθος , είναι βασικό καθήκον .

Ανώνυμος 15 Ιανουαρίου 2013 στις 10:25:00 μ.μ. EET  

ΔΥΣΤΥΧΟΣ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΖΗΜΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΕΘΝΩΣ ΔΙΚΑΙΑ ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ Ο JEFFREY MAZI ME TON ΚΥΡΙΟ ΠΟΥ ΟΜΙΛΟΥΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΠΤΑΙΣΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΠΤΗ ΠΡΟΦΟΡΑ. Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕ ΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ, ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΤΟΝ ΝΤΑΒΟΥΝΤΟΓΛΟΥ. ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΥΡΚΟΓΛΥΦΤΕΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΜΕΙΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Ηλίας από Κομοτηνή 15 Ιανουαρίου 2013 στις 11:24:00 μ.μ. EET  

Κάποιες παρατηρήσεις σχετικά με το άρθρο:
Α) Από μια απλή έρευνα στο Διαδίκτυο προκύπτει πως η πρώτη συμφωνία της Κύπρου για την ΑΟΖ, αυτή με την Αίγυπτο, υπογράφτηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2003. Επίσης προκύπτει πως ο Τάσσος Παπαδόπουλος εξελέγη Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας στις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου 2003, μια ημέρα πριν. Συνεπώς ο πρώην Πρόεδρος Γλαύκος Κληρίδης ήταν αυτός που έκανε τα πρώτα σημαντικά βήματα και επομένως θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ως πρωτοπόρος στο ζήτημα της ΑΟΖ της Κύπρου. Και όμως, το όνομά του δεν εμφανίζεται πουθενά, όχι μόνο στο άρθρο αυτό αλλά γενικότερα. Αυτά, για να αποδοθούν «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι».
Β) Όλη σχεδόν η ελληνική επιχειρηματολογία στο Διαδίκτυο καθώς και οι παραγόμενοι σχετικοί χάρτες βασίζονται στην αρχή της «μέσης γραμμής» για να σχεδιάσουν τα «θαλάσσια σύνορα». Καταρχήν δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα, γιατί τα κράτη στις ΑΟΖ τους δεν έχουν κυριαρχία αλλά μόνο κάποια κυριαρχικά δικαιώματα. Κατά δεύτερον, και πολύ σημαντικότερο, είναι εύκολο για όποιον έχει διαβάσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας να διαπιστώσει ότι η μέθοδος της «μέσης γραμμής» δεν αναφέρεται πουθενά αναφορικά με τη διαδικασία οριοθέτησης της ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας. Οι προκρινόμενες διαδικασίες που αναφέρονται στη Σύμβαση είναι είτε οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των κρατών είτε η προσφυγή σε Διεθνές Δικαστήριο. Και οι αποφάσεις των Δικαστηρίων έχουν αρκετές φορές καταλήξει σε αποτελέσματα που δεν έχουν σχέση με τη «μέση γραμμή».
Γ) Ακριβώς λόγω των παραπάνω, οι προαναφερθέντες χάρτες που παρουσιάζουν τις ΑΟΖ των κρατών στην Ανατολική Μεσόγειο είναι αυθαίρετοι, με αποτέλεσμα όλα τα σχετικά άρθρα (συμπεριλαμβανομένου και αυτού στο οποίο παραπέμπει ο Αλέξανδρος παραπάνω) να ξεκινούν από λάθος βάση. Και επειδή, δυστυχώς για εμάς, είναι πιθανό πως στο Καστελόριζο δε θα αποδοθεί καθόλου ΑΟΖ, με βάση την ερμηνεία της Σύμβασης από τα Δικαστήρια σε διάφορες περιπτώσεις, ήταν αναμενόμενο η Λιβύη να θεωρεί πως μπορεί να βρεθεί να έχει ΑΟΖ σε επαφή με την αντίστοιχη τουρκική. Το υπουργείο Εξωτερικών δεν αντιδρά γιατί θα πρέπει να ομολογήσει αυτή τη δυσάρεστη πραγματικότητα δημοσίως, κάτι που ίσως βλάψει τις διαπραγματευτικές μας θέσεις (και φυσικά δε θα αρέσει και πολύ στην κοινή γνώμη που τόσα χρόνια άκουγε και ακόμα ακούει άλλα πράγματα).
Επισημαίνεται επίσης πως σημείο κλειδί για την ΑΟΖ δεν είναι η ανακήρυξη αλλά η οριοθέτηση. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να μην το γνωρίζει αυτό. Επομένως η ανακίνηση του θέματος τώρα πιθανόν αποσκοπεί στο να επικαιροποιηθούν οι αντιδράσεις των άλλων παικτών (ΗΠΑ, ΕΕ, Τουρκία) και, εφόσον αυτές κριθούν θετικές ή αντιμετωπίσιμες, θα κατατεθούν οι συντεταγμένες στα Ηνωμένα Έθνη. Ως αντίδραση και η Τουρκία κατά πάσα πιθανότητα θα κάνει το ίδιο και έτσι θα καταλήξουμε, απλώς, να δηλώσουμε αμφότεροι ότι διαφωνούμε με τον πιο επίσημο τρόπο. Η κίνηση αυτή, βέβαια, ενδεχομένως να έχει ως πραγματικό στόχο να ενισχύσει το «πατριωτικό» προφίλ της κυβέρνησης στο εσωτερικό.
Καταληκτικά, η ανάγνωση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας και η μελέτη κάποιων αποφάσεων Δικαστηρίων για οριοθέτηση ΑΟΖ (π.χ. Νησί των Φιδιών στη Μαύρη Θάλασσα) αρκεί για να αρχίσει να καταλαβαίνει κανείς ότι η οριοθέτηση της Κυπριακής ΑΟΖ με Αίγυπτο-Ισραήλ και η αντίστοιχη της ελληνικής με τις γειτονικές χώρες είναι, όπως ορθά αναφέρεται και από προηγούμενο σχολιαστή, δύο τελείως διαφορετικές περιπτώσεις.

Φτωχός και μόνος κάου - μπόυ 15 Ιανουαρίου 2013 στις 11:31:00 μ.μ. EET  

Αργούμε. Και όσο αργούμε θα εξοπλίζονται όλο και περισσότερο. Και όσο εξοπλίζονται τόσο θα το σκεφτόμαστε. Είναι φαύλος κύκλος που οδηγεί σε συνδιαχείριση με τους πασάδες υπό την υψηλή εποπτεία των Αμερικάνων. Με άλλα λόγια φινλανδοποίηση. Προς το παρόν το ισοζύγιο ισχύος είναι ανεκτό. Αν είχαμε βέβαια και τα 214 και τα Αμπραμς θα ήταν ιδανικά. Και έτσι ακόμη μπορούμε. Αλλά τώρα. Όχι αύριο.

Άσχετο 16 Ιανουαρίου 2013 στις 12:13:00 π.μ. EET  

@Pro

Η αγάπη και η τιμή στη πατρίδα, στην ιστορία, στις ηθικές αξίες και τα ιδανικά γενικότερα δεν μετριέται με τη θέληση να σκοτωθείς για την ανοησία και την πατριδροφροσύνη που σου πλασάρει η εκάστοτε κυβέρνηση που εξυπηρετεί τους δικούς της κι όχι απαραίτητα εθνικούς σκοπούς.


@Φκμκμ

Και 1000 U-214 κι άλλα τόσα F-16 να είχαμε δεν θα άλλαζε σε τίποτα στο συγκεκριμένο θέμα. Η εκμετάλλευση κοιτασμάτων που επιδιώκουμε περνάει αναγκαία μέσα από την οριοθέτηση της ΑΟΖ και η οριοθέτηση σημαίνει συμφωνία και διαπραγμάτευση με τις χώρες που έχουν νόμιμα συμφέροντα, στη προκειμένη στα ανατολικά είναι η Τουρκία. Αν δεν καταφέρουμε (το πιθανότερο) να συμφωνήσουμε θα αναγκαστούμε να πάμε σε διεθνή διαιτησία. Σε όλη αυτή τη διαδικασία δεν έχει καμία σημασία πόσα άρματα, υποβρύχια κι αεροπλάνα διαθέτεις ετοιμοπόλεμα ούτε πόσους ράμπο έτοιμους να πεθάνουν.

Πολλοί ξένοι αλλά το χειρότερο και πάρα πολλοί συμπατριώτες μας πλούτισαν και πλουτίζουν πατώντας στο πατριωτικό μας αίσθημα. Καλό το αίσθημα ασφάλειας, καλώς να υπάρχει το αξιόμαχο και το ετοιμοπόλεμο αλλά καλύτερο να γνωρίζεις και το γιατί.

Προσωπικά θα αισθανόμουν ασφαλέστερος αν η Ελλάδα είχε 98% ...Ηλίες από Κομοτηνή και 2% ράμπο έτοιμους να πεθάνουν παρά το αντίστροφο.

Φτωχός και μόνος κάου - μπόυ 16 Ιανουαρίου 2013 στις 1:37:00 π.μ. EET  

Να ρίξω και εγώ δυο άσχετες απαντήσεις

1. Απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη:
"Μία φοράν, όταν επήραμε το Ναύπλιο, ήλθεν ο 'Αμιλτον να με ιδεί. Μου είπε ότι: « Πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμό, και η Αγγλία να μεσιτεύσει». Εγώ του αποκρίθηκα, ότι: « Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, καπιτάν 'Αμιλτον, ποτέ συμβιβασμό δεν εκάμαμε με τους Τούρκους. 'Αλλους έκοψε, άλλους σκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς ημείς, εζούσαμε ελεύθεροι από γενεά εις γενεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε, η φρουρά του είχε παντοτινό πόλεμο με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα». Με είπε: «Ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια;» - « Η φρουρά του βασιλέως μας είναι είναι οι λεγόμενοι Κλέφται, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά». Έτσι δεν με ομίλησε πλέον".

"Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς. Ημείς, αν δεν είμεθα τρελλοί, δεν εκάναμε την επανάσταση, διατί ηθέλαμε συλλογισθεί πρώτον δια πολεμοφόδια, καβαλλαρία μας, πυροβολικό μας, πυροτοθήκες μας, τα μαγαζιά μας, ηθέλαμε λογαριάσει τη δύναμη την εδική μας, την τούρκικη δύναμη. Τώρα όπου ενικήσαμε, όπου ετελειώσαμε με καλό τον πόλεμό μας, μακαριζόμεθα, επαινόμεθα. Αν δεν ευτυχούσαμε, ηθέλαμε τρώγει κατάρες, αναθέματα..."

2. Απομνημονεύματα Μακρυγιάννη
"Τέτοι᾿ αρετή έχουν, τέτοια φώτα μας δίνουν. Μια χούφτα απογόνοι εκεινών των παλαιών Ελλήνων χωρίς ντουφέκια και πολεμοφόδια και τ᾿ άλλα τ᾿ αναγκαία του πολέμου ξεσκεπάσαμεν την μάσκαρα του Γκραν-Σινιόρε, του Σουλτάνου, οπού ᾿χε εις το πρόσωπόν του κ᾿ έσκιαζε εσέναν τον μεγάλον Ευρωπαίον. Και του πλέρωνες χαράτζι εσύ ο δυνατός, εσύ ο πλούσιος, εσύ ο φωτισμένος, και τον έλεγες Γκραν-Σινιόρε, φοβώσουνε να τον ειπής Σουλτάνο. Όταν ο φτωχός ο Έλληνας τον καταπολέμησε ξυπόλυτος και γυμνός και του σκότωσε περίτου από τετρακόσες-χιλιάδες ανθρώπους, τότε πολέμαγε και μ᾿ εσένα τον χριστιανόν- με τις αντενέργειές σου και τον δόλο σου και την απάτη σου κ᾿ εφόδιασμα τις πρώτες χρονιές των κάστρων. Αν δεν τα ᾿φόδιαζες εσύ ο Ευρωπαίγος, ήξερες που θα πηγαίναμεν μ᾿ εκείνη την ορμή".

ΑΧΕΡΩΝ 16 Ιανουαρίου 2013 στις 5:51:00 π.μ. EET  

@Ἄσχετο
Για νά μήν το περιπλέκουμε,ἔστω ὄτι το Καστελλόριζο δέν ἀξιώνεται ΑΟΖ,ποιές ἀπώλειες θα πρέπει να φοβᾶται η Ελλὰς ἀπό ἐνδεχόμενη ὀριοθέτηση;
Τί ἔχουμε να χάσουμε ἐν συγκρίσει με το παρόν status;

ΥΓ1.Δέν νομίζω ὄτι θα πρέπει τώρα να διχαστούμε σε Αοζικούς και Αντιαοζικούς.
Θεωρῶ αὐτονόητο ὄτι θα πρέπει νενοημένα και φρόνιμα να προετοιμάσουμε τις ἐνέργειές μας,και με ἀποφασιστικότητα,οὖ μην ἀλλά και με ὄση ἀπαιτηθεί κουζουλάδα να υπερασπισθούμε τα δίκαια μας ὄταν αυτό καταστεί μονόδρομος.
ΥΓ2.Στην πραγματικότητα,η ἀπό δεκαετίας ἀποστρατιωτικοποίηση της Χώρας και η ἀπό πολύ πρίν ἀκόμη ἀπονεύρωση του λαοῦ,ἰδωμένη υπό το σημερινό πρίσμα,δικαιώνει πλήρως τους ἐμπνευστὲς της,δηλαδή τους πάτρωνες και αὐθέντες της ἐγχωρίου φαυλοκλεπτοκρατἰας.
Δικαιώνει δυστυχῶς και ὄλους τους ''αἰωνίως καχύποπτους'',μή πολιτικῶς ὀρθούς,ἀλλά ἀμετάπειστα ὌΡΘΙΟΥΣ ῈΛΛΗΝΕΣ.

Τους ἀδελφικούς μου χαιρετισμούς προς ὄλους τους σχολιαστές.

Ανώνυμος 16 Ιανουαρίου 2013 στις 10:21:00 π.μ. EET  

Η απέναντι χώρα - ένα κράτος με 37+ εθνότητες, δεμένες με την βία, τη θρησκεία και τη φτώχεια, κατάλοιπο της τελευταίας ασιατικής -μογγολικής νοοτροπίας- αυτοκρατορίας γνωστή απο γενοκτονίες και υποβάθμιση του παγκόσμιου πολιτισμού, που με δυτικό προσωπείο συνεχίζει διωγμούς και σκλαβιά σε μυαλά και σώματα, γνωρίζει 2 πράγματα: βία και αίμα.
Η εφαρμογή του διεθνούς δικαίου απλώς δεν τους ενδιαφέρει (40 χρόνια β κύπρος, κουρδική γενοκτονία κτλ). Όχι γιατί δεν γνωρίζουν το νόμο - διαθέτουν άπλετο μορφωμένο βυζαντινής νοοτροπίας και ισχυρής "εθνικής" συνείδησης προσωπικό ικανό να διαλύσει οποιαδήποτε ελλαδική δημοσιουπαλληλική φραπεδό-προσπάθεια.

Δεν το κάνουν γιατί δεν τους εξιτάρει. Γουστάρουν βία και αίμα τελεία και παύλα. Η ανομία η παρανομία στις φυλές της στέπας είναι μαγκιά. Ο δημόσιος διάλογος για αυτούς είναι παζάρι πόρνης για να ρίξει την τιμή και αργά η γρήγορα θα την πηδήξουν. αυτό είναι οι τούρκοι.

Πως θα τους χειριστούμε εμείς;;;;

Με τον νόμο; Νομίζετε οτι ενδιαφέρει τους τούρκους η διεθνής διαιτησία; Η ακόμα και αν σκύψουν ελάχιστα το κεφάλι δεν θα έχουν μέσα τους την ΣΙΓΟΥΡΙΑ οτι σε 5-10-50-100 χρόνια δεν θα είναι όλα δικά τους;;;;; ΟΛΑ.

Εμείς καθότι "εξευρωπαϊσμένοι" γίναμε ουμανιστές και αλτρουιστές σε λάθος γειτονιά και με λάθος "άνωθεν" οδηγίες (για δόσεις ή εντολές πατριδοφροσύνης απο αυτούς του άνω μάλλον κάνεις λάθος γιατί όσο ζω και θυμάμαι ουδέποτε "έλλην" πολιτικός ενδιαφέρθηκε έστω και έμεσα)

Δεν πρέπει να αλλάξουμε;;; Πρέπει.

Υπάρχει διεθνές παράδειγμα προς μίμηση: ισραήλ. Οι τούρκοι όχι μόνο τους σέβονται αλλά και τους φοβούνται. Που βασίζεται η ισραηλινή ισχύς; Στην ωμή βία ως απάντηση στην ωμή βία.

Αντί λοιπόν να ξεκινάμε "προσπάθειες", "διάλογο", "κινήσεις ελληνοτουρκικής φιλίας" με ταυτόχρονη παραχώρηση δικαιωμάτων όπως εφαρμόζει εδώ και 80 χρόνια το ελλαδικό κράτος θα έπρεπε να ξεκινάμε αμυντική βιομηχανία, στρατό, μορφωμένο προσωπικό, 8μελείς οικογένειες όπως η μικροσκοπική χώρα του τελ αβίβ.

Οτιδήποτε άλλο θα αποτύχει και τώρα και στο μέλλον.

Η ωμή βία στην ελλάδα όπως παρουσιάζεται απο πατριώτες - αυτούς που ονομάζουν ορισμένοι "ράμπο" - είναι η μόνη λύση. Οτιδήποτε άλλο θα οδηγήσει μαθηματικώς σε ολική κατάλυση της ελληνικής δημοκρατίας και τους έθνους.

μηδενιστής

ΝΕΣΤΩΡ 16 Ιανουαρίου 2013 στις 10:53:00 π.μ. EET  

Την Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013 στην εκπομπή “Ανιχνεύσεις” της ΕΡΤ3, έγινε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, με θέμα ΄΄ΑΟΖ, και τώρα τι ?΄΄, με τον δημοσιογράφο κ. Σαββίδη, πήραν μέρος διακεκριμένοι σχολιαστές, ενδιαφέρουσα είναι η τοποθέτηση του Ομότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην υφυπουργού κ. Χρήστου Ροζάκη και ιδιαίτερα στο σημείο που αφορά την διαδικασία οριοθέτησης της ΑΟΖ, όπου ανέφερε, ότι πλέον δεν ισχύει η αρχή της μέσης γραμμής που πολλοί αναφέρουν, όπως επισήμανε ήδη και ο φίλος Ηλίας από Κομοτηνή/ 15 Ιανουαρίου 2013 - 11:24:00 μ.μ. EET. Νομίζω ότι άξιζε να την δει κανείς για να ενημερωθεί. Επίσης υπάρχει για το θέμα αυτό ένα άρθρο με θέμα:
΄΄Ο ΣΑΜΑΡΑΣ, Η ΑΟΖ ΚΑΙ ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΕΝΤΑΣΗΣ ΜΕ ΤΟΥΡΚΙΑ΄΄, Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10633:samaras-aoz-senaria-me-tourkia&catid=81:kivernisi&Itemid=198
Νομίζω ότι είναι χρήσιμο, να το διαβάσει κανείς, ασχέτως εάν δεν συμφωνεί με την πολιτική τοποθέτηση της ιστοσελίδας.

ΚΛΕΑΝΘΗΣ 16 Ιανουαρίου 2013 στις 10:58:00 π.μ. EET  

Φίλε ΄΄Άσχετο΄΄
Γράφεις ότι ΄΄Η αγάπη και η τιμή στη πατρίδα, στην ιστορία, στις ηθικές αξίες και τα ιδανικά γενικότερα δεν μετριέται με τη θέληση να σκοτωθείς για την ανοησία και την πατριδροφροσύνη που σου πλασάρει η εκάστοτε κυβέρνηση που εξυπηρετεί τους δικούς της κι όχι απαραίτητα εθνικούς σκοπούς. ‘’
Δήλαδή ο κάθε πολίτης πρέπει να ζυγίζει τα κίνητρα των εκάστοτε κυβερνητικών αποφάσεων και να στρατεύεται π.χ. στον πόλεμο μόνο αν πιστεύει δεν εξυπηρετούνται και αλλότριοι σκοποί;
Επιπλέον κάτι σημαντικό για την ΑΟΖ: πάντοτε και παντού η στρατιωτική ισχύς παίζει σημαντικό ρόλο στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για ζωτικά θέματα. Οι διαπραγματευτές χαμογελούν και κρατούν ντοσιέ αλλά γνωρίζουν άριστα τους συσχετισμούς ισχύος που περιλαμβάνουν σε καίρια θέση τις ΕΔ. Οι διαπραγματεύσεις δεν αποσκοπούν να βρεθεί μια μέση λύση, η Τουρκία δεν βλέπει την Ελλάδα σαν φιλαράκι. Οποιος αισθάνεται ισχυρός τείνει να πιέζει τον αδύνατο όσο πάει. Δεν είναι προσωπική θέση, σπουδάζεται στις επιστήμες σχετικές με τις Διεθνείς Σχέσεις.

Φίλε ΦΚΜΚ,
Στα αποσπάσματα που παρέθεσες ο Κολοκοτρώνης γράφει: ΄΄Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε, η φρουρά του είχε παντοτινό πόλεμο με τους Τούρκους΄΄ Ο δε Μακρυγιάννης λέει ΄΄ Μια χούφτα απογόνοι εκεινών των παλαιών Ελλήνων,,,
Έχεις άποψη ποιους εννοούν;

Ανώνυμος 16 Ιανουαρίου 2013 στις 11:45:00 π.μ. EET  

ΑΟΖ θα είχε νοημα αν την εκμεταλευονταν ελληνικές εταιρείες, να ανακυρήξεις ΑΟΖ και να φέρεις αμερικάνικες, γαλλικές και ό,τι άλλο εκτος απο ελληνικές τι νόημα έχει;

Ανώνυμος 16 Ιανουαρίου 2013 στις 11:46:00 π.μ. EET  

@Pro
@ΦΚΜΚ

Χαίρομαι που τοποθετείστε έτσι,με βρίσκετε σύμφωνο.

Μέντωρ

Alexandros 16 Ιανουαρίου 2013 στις 12:16:00 μ.μ. EET  

Ωραία, αφυή είμαι άσχετος, θα μου εξηγήσεις το εξής για να καταλάβω κι εγώ, γιατί οι Τούρκοι δεν επιδιώκουν να λύσουν τα ζητήματα με την Ελλάδα στους διεθνείς οργανισμούς και εμμένουν στις διμερείς συνομιλίες?

Η Τουρκια θα αντιδράσει ωραία και? Αν είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι τι έχουμε να φοβηθούμε? Αν οι υπάρχουσες ένοπλες δυνάμεις είναι σε ετοιμότητα τι έχουν να φοβηθούν? Αν είμαστε θωρακισμένοι σε διπλωματικό επίπεδο τι έχουμε να φοβηθούμε.

Για τα νομικά θέματα θα απαντήσω σύντομα, αλλα όσοι φοβάστε τους διεθνείς οργανισμούς, θα ήθελα να μου απαντήσετε γιατί τους φοβάται και η Τουρκια? και γιατί η Τουρκια δεν έχει υπογράψει το δίκαιο της Θάλασσας?

Alexandros 16 Ιανουαρίου 2013 στις 3:44:00 μ.μ. EET  

Καταρχάς κάνετε mega λάθος όσοι γράφετε ότι δεν ισχύει η αρχή της μέσης γραμμής, αυτός είναι ο νομος άρα αυτό ισχύει, αλλα για πάμε πιο λεπτομερώς?

Άρθρο 121, τα νησιά (όπου μπορεί να διατηρηθεί ζωή και οικονομική δραστηριότητα) έχουν δικαίωμα σε Χωρικά ύδατα, AOZ και υφαλοκρηπίδα, όπως οι άλλες περιοχές ξηράς, οι βραχονησίδες δεν έχουν δικαίωμα σε AOZ και υφαλοκρηπίδα!

Άρθρο 74, όπου οι ακτές των κρατών είναι αντικείμενες η παρακείμενες, ο καθορισμός της AOZ γίνεται όπως ορίζει το άρθρο 38 του καταστατικού του διεθνούς δικαστηρίου, το οποιο σημαίνει πως οι αποφάσεις του δικαστηρίου βασίζονται πρώτα από όλα στις διεθνείς συνθήκες και έπεται το εθιμικό δίκαιο (article 38). Αυτό σημαίνει πως για να παρευρεθείς στο δικαστήριο πρέπει να αναγνωρίζεις τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου να δικάζει με βάση τη διεθνή νομοθεσία, διαφορετικά δεν πας!

Η AOZ δεν καθορίζεται σύμφωνα με την μέση γραμμή, αλλα τα χωρικά ύδατα καθορίζονται με βάση την αρχή της μέσης γραμμής! Άρθρο 15.

Όλα τα παραπάνω δεν ισχύουν στην περίπτωση που υπάρξουν διμερείς συμφωνίες...........τα "αποσιωποιητικα"
για τους ακολουθους του GAP τους "φρόνιμους"


Συνδυάστε όλα τα παραπάνω και έχετε την απάντηση γιατί η Τουρκια δεν θα κάνει τίποτα για την AOZ. ΒΕΒΑΙΩΣ και για να αντιδράσει πρέπει να αναγνωρίσει το διεθνές δίκαιο! Αν το κάνει έχει καλώς, αυτό είναι και το σωστό, ας πάμε να λύσουμε και τις διαφορες μας και να ζήσουμε ειρηνικά!

Το τι θα αποφασίσει το δικαστήριο αποκλειστικά για το Καστελόριζο θα είναι το ελάχιστο, αποκλείεται πάντως να μην του αναγνωρίσει έστω και κάποιο δικαίωμα σε AOZ και ας είναι και περιορισμένο, το σίγουρο πάντως είναι τα 12 ναυτικά μίλια!

@Άσχετος

Προφανώς δεν κατανοείς αυτά που γραφεις, όταν κάτι γράφεται 1)
2) και ούτω καθεξής γράφεται για κάποιον λόγω και όχι με τυχαία σειρά, αυτό λοιπόν σημαίνει ότι δεν μπορείς να προσφυγεις σε δικαστήριο αν δεν αναγνωρίζεις το κύριο κριτήριο των αποφάσεων του, διαφορετικά είσαι τρελός!

Όντως το ψευδώνυμο σου είναι επιτυχημένο........

Ανώνυμος 16 Ιανουαρίου 2013 στις 6:49:00 μ.μ. EET  

Εγώ στηρίζομαι στην παράγραφο της ανοικτής επιστολής του 2010 προς την (κωφεύουσα) Ελληνική κυβ. του Δρ. (κ΄ Sir) Βασίλειου Μαρκεζίνη (ΗΒ), και του Δρ. Θεόδωρου Καρυώτη (Η.Π.Α., University of Maryland), η οποία αναφέρει τα εξής (ΚΕΦΑΛΑΙΑ γράμματα υποσημειώνουν την πρόσθεση έμφασης):
----------
Επίσης η Σύμβαση αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφο 2), ΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία ΔΕΝ μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι δηλαδή, τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επιπλέον, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει χάσει άλλο ένα επιχείρημα.
-----------
Συνεχίζει η ανοικτή επιστολή των Δρ. Μαρκεζίνη κ΄Καρυώτη:
-----------
ΚΛΕΙΔΙ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ, νησί το οποίο ΚΑΤΟΙΚΕΙΤΑΙ και, κατά συνέπεια, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΑΟΖ και ότι είναι νησί της ΕΕ. Εάν η Ελλάδα δεχτεί να προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο χωρίς τον υπολογισμό του Καστελόριζου, η εμφανής συνέπεια θα είναι η Ελλάδα να μην έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο!!
------------
Αγαπητοί/ές συναναγνώστες. Φτηνές δικαιολογίες κι αβάσιμες νομικιστικές «θεωρίες του αέρος» (“vaporware” στ’ Αγγλικά ή κοινώς «φούσκες» στην καθομιλουμένη Ελληνική) υπάρχουν αρκετές για τον εσκεμμένο και ηττοπαθή αποπροσανατολισμό του Ελληνικού λαού και κράτους σε ό,τι αφορά τα Ελληνικά συμφέροντα εθνικής ασφάλειας, την εθνική επικυριαρχία, και το ίδιο το Ελληνικό εθνικό πορτοφόλι (“follow the money” λένε εδώ στις Η.Π.Α. κι έχουν δίκαιο). Με όλο τον πρέποντα σεβασμό για ορισμένους σχολιαστές, η Κύπρος έδειξε τον δρόμο, και οι Δρς. Μαρκεζίνης, Καρυώτης, Κος. Λυγερός κ.ά. δείχνουν τον δρόμο στο θέμα Ελληνικής ΑΟΖ. Πρέπει η Ελλάδα να περιμένει για το πώς θ’ αντιδράσει ο Κος. Νταβούτογλου και η Τουρκική σουλτανική στρατοκρατεία στην ΜΟΝΟΜΕΡΗ ανακήρυξη Ελληνικής ΑΟΖ; Μήπως χρειάζεται να υπενθυμήσω τους/τις συναναγνώστες ότι οι ίδιες οι Η.Π.Α. – οι οποίες όπως και η Τουρκία ΔΕΝ έχουν υπογράψει την διεθνή Σύμβαση περί Νόμου Θαλάσσης του 1982 – ΣΕΒΟΝΤΑΙ την ΑΟΖ ενός μικρού σχετικά νησιού το οποίον λέγεται Κούβα και γεωγραφικώς βρίσκεται σε απόσταση... πολύωρης αθλητικής κολύμβησης από τις ακτές της Πολιτείας Φλώριδα, Η.Π.Α.; Άνευ ΜΟΝΟΜΕΡΟΥΣ ανακήρυξης Ελληνικής ΑΟΖ όμως ο ΥΦΥΠΕΞ Η.Π.Α. Κος. Φίλιπ Γκόρντον συνιστά στους (ηττοπαθείς) Ελληνικούς κυβ. κύκλους οι οποίοι «τρέχουν» να τον ρωτήσουν «διμερείς συνομιλίες» με την Άγκυρα για το θέμα ΑΟΖ. Αντίθετα, οι Η.Π.Α. αναγνωρίζουν τ’ αυτοτελή δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας εκμετάλλευσης της ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ανακηρυγμένης δικής της ΑΟΖ. Ο νοών νοήτω.

Λάμπρος Ε. Π. – εν Η.Π.Α. μετανάστης
16/1/2013 – τοπική ώρα 11:40 – ώρα Ελλάδος 18:40

Ανώνυμος 16 Ιανουαρίου 2013 στις 10:20:00 μ.μ. EET  

Αγαπητέ Λάμπρο, σε άλλο σχόλιο οι φίλοι "μηδενιστής" και ΜΕΝΤΩΡ έγραψαν για την εξάρτηση της Ελληνικής εξωτ. πολιτικής από τους αμερικάνους και είμαστε ΑΡΚΕΤΟΙ άλλοι που συμφωνούμε με το σχόλιο σας και με τα σχόλια των παραπάνω φίλων.
Δυστυχώς, οι πολιτικοί μας δεν μπορούν να ξεφύγουν από τα σύνδρομα του παρελθόντος και να αρθρώσουν δικό τους λόγο--για τη γνώμη του ελληνικού λαού ούτε λόγος να γίνεται! αυτός είναι ακόμη ΑΝΩΡΙΜΟΣ και εκφράζει τη βούληση του μέσω εκλογών!-- συνεπώς, μας πηγαίνουν και μας φέρνουν όπως αυτοί θέλουν.

Γιάννης

Ανώνυμος 16 Ιανουαρίου 2013 στις 10:53:00 μ.μ. EET  

@Άσχετο

Η συνεχής αναβολή στη λήψη αποφάσεων οδηγεί στο ποτέ.Εάν σύσσωμη και συνειδητοποιημένη η κοινωνία μας-και σε αυτούς τον όρους συμπεριλαμβάνω τους πάντες,μηδενός εξαιρουμένου- αποφασίσει να συνδράμει ολοκληρωτικά προς αυτή τη κατεύθυνση,νομίζω θα έχουμε κάνει το μεγαλύτερο βήμα.Με το σκεπτικό όπως είπαν και οι προλαλήσαντες της εμπλοκής ξένων συμφερόντων(Κλεάνθη μίλησες πολύ σωστά)δε πρόκειται ποτέ να γίνει η υπέρβαση.Μήπως αυτό επιδιώκουν καοι κάποιοι κύκλοι;Λέω εγώ...Άλλωστε,επειδή και κάποιος άλλος μίλησε για εμπλοκή ελληνικών εταιριών,
το κύριο λόγο όσον αφορά στις διαδικασίες ερευνών(σεισμολογικές,κτλ),αλλά και άντλησης των αποθεμάτων,λογικό θεωρώ είναι να τον έχουν οι ξένες εταιρείες,λόγω γνώσης,κατάλληλων υποδομών και εμπειρίας.Ο πακτωλός χρημάτων που απαιτείται σε πρώτη φάση είναι δυσβάσταχτος για τις ελληνικές δυνατότητες,δυστυχώς.Όλη η ουσία είναι στο deal που καλείσαι να κάνεις....

Μέντωρ

Pro από Συμβασιλεύουσα 16 Ιανουαρίου 2013 στις 11:00:00 μ.μ. EET  


Σωστός ο Λάμπρος (και ο Αλέξανδρος και ο Μέντωρ και ο ΦΚΜΚ και ο Αχέρων και ο Κλεάνθης και άλλοι)

Και όπως είπε και κάποιος , κάποτε :
"Κάνε αυτό που πρέπει και ας γίνει ότι θέλει"

Κατανοώ την ψυχολογία των "φρονίμων" όπως τον φίλο "άσχετο" , γιατί την αντιλαμβάνομαι στην ιστορική της βάση .
Υπήρχε πάντα αυτή η νοοτροπία , από τα αρχαία χρόνια , όταν πρότειναν συμβιβασμό με τους Πέρσες , εώς και τα νεότερα χρόνια , όταν καθυστερούσαν την επανασταση , μέχρι και τον αιώνα μας , όταν πρότειναν στον Μεταξά να μην αντιταχθεί στον Άξονα .
Δεν είναι προδότες όσοι προτείνουν "κατευνασμό" , απλά δεν είναι αυτοί που έγραψαν τις χρυσές σελίδες της Ιστορίας μας όπως την ξέρουμε και έίμαστε περήφανοι .
Και ο κατευνασμός έρχεται με τιμημα όμως φίλε "άσχετο" . Ειδικά από έναν γείτονα που δεν θα ησυχάσει αν δε σε καταστρέψει .

ΥΓ. Έλα πες την αλήθεια , όταν έλεγες για Ράμπο σκεφτόσουν εμένα έτσι?

ΥΓ2.Κανένας μας δεν θέλει τον πόλεμο , αλλά αν κάποιοι τον ξεκινήσουν εναντίον μας , δεν μας μένει άλλη λύση , παρά να τον τελειώσουμε .

ΥΓ3. Ο Θάνατος , είναι η μοναδική βεβαιότητα της ζωής μας . Κανείς παρόλα αυτά , δεν θέλει να πεθάνει , αν και μπορεί να μας συμβεί οποιαδήποτε στιγμή .
Έχεις καμιά πληροφορία ότι αν ξεσπάσει πόλεμος θα πεθάνω , ή ήθελες απλά με την δραματοποίηση να δώσεις έμφαση στα επιχειρήματά σου?

Φτωχός και μόνος κάου - μπόυ 17 Ιανουαρίου 2013 στις 12:39:00 π.μ. EET  

Ας με συγχωρήσουν το εν κρυπτώ και οι σχολιαστές από το εκτός θέματος σχόλιο. ¨Όμως η ερώτηση του Κλεάνθη είναι πολύ (θετικότατα) προκλητική και απαιτεί μια μικρή προσέγγιση στα κείμενα που παρέθεσα.
Στο πρώτο κείμενο από τα απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη ο ναύαρχος Χάμιλτον εκφέρει έναν λόγο εξουσίας: λόγος σύντομος, κοφτός,σχεδόν περιφρονητικός, υποκριτικά προστατευτικός. Ούτε λίγο ούτε πολύ λέει "Σαν πολλά δεν πετύχατε εσείς οι Έλληνες; Ως εδώ, τελειώστε, θα κανονίσει η Αγγλία για τον συμβιβασμό" Και πίσω από αυτά διακρίνει κανείς την ανησυχία της Αγγλίας για την φωτιά που ανάβει η ελληνική επανάσταση, εποχή που ο η Ιερή Συμμαχία θριαμβεύει και καταπνίγει επαναστάσεις και κινήματα στην Ευρώπη. Ο Σουλτάνος είναι εγγύηση, είναι σύμμαχος, βοήθησε στο να νικηθεί ο Ναπολέοντας. Οι Έλληνες...κάποτε είχαν μια αξία αλλά τώρα δε μοιάζουν άξιοι για πολλά πράγματα, τι σχέση έχουν με τους παλιούς.

Η απάντηση του Κολοκοτρώνη είναι η απάντηση της παιδείας στη βία της εξουσίας του Σουλτάνου που εκφέρεται μέσω αντιπροσώπου (τι λυπηρό ολόκληρη Αγγλία να κάνει τον μεσίτη στον σουλτάνο καθώς ο ίδιος δεν καταδέχεται να μιλήσει σε "πειρατές" και "ληστές"). Και είναι χαρακτηριστικό ότι η παιδεία βρίσκεται στα λόγια του αγράμματου Κολοκοτρώνη και όχι του γραμματιζούμενου Χάμιλτον. Είναι ένα μνημείο λόγου: πρώτα η ξεκάθαρη άρνηση: "Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος." Σα να ακούει κανείς την Αντιγόνη, τον Προμηθέα Δεσμώτη, τον μέγα Βασίλειο. Και έπειτα η αιτιολόγηση της απάντησης: τα δεινά του ελληνισμού από τους Τούρκους και η παράδοση της ελευθερίας που περνά από γενιά σε γενιά. Και πάει και πιο μακρυά: δεν είναι κάποιοι άγνωστοι και ασήμαντοι που ξεσηκώνονται, ούτε ληστές και πειρατές. Είναι ένα κράτος που υπέστη εισβολή και αμύνεται για αιώνες. Ο βασιλιάς του (Κωνσταντίνος ΙΑ΄ ο Παλαιολόγος) σκοτώθηκε αλλά η φρουρά ακόμη πολεμά. Εδώ δηλώνονται δυο πράγματα: πρώτα ότι οι Έλληνες είναι υπήκοοι του Βυζαντινού κράτους (η συνέχεια του ελληνισμού στα λόγια ενός αγράμματου σχεδόν ανθρώπου, όπως έγραφα εδώ: http://www.enkripto.com/2013/01/h_4.html) και άρα έχουν τη νομιμοποίηση ενός έθνους κράτους που αμύνεται σε εισβολέα και δεύτερο ότι υπήρχαν και υπάρχουν πάντα τμήματα αυτού του κράτους, φρούρια, που δεν πέρασαν στην εξουσία του Σουλτάνου και συνεπώς δε θεωρούμε πως το κράτος καταλύθηκε οριστικά, οπότε βρίσκεται σε νόμιμο πόλεμο να επανακτήσει την επικράτειά του. Ο Χάμιλτον εκπλήσσεται αλλά καταλαβαίνει: δε ρωτά για τον βασιλιά, ξέρει ποιον εννοεί ο Κολοκοτρώνης. Ρωτά όμως ποια είναι η βασιλική φρουρά και ποια είναι τα φρούρια. Η απάντηση έρχεται και κυριολεκτικά τον αποστομώνει ("Έτσι δεν με ομίλησε πλέον") : "Η φρουρά του βασιλέως μας είναι είναι οι λεγόμενοι Κλέφται, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά».
(συνεχίζεται)

Φτωχός και μόνος κάου - μπόυ 17 Ιανουαρίου 2013 στις 12:42:00 π.μ. EET  

Και ας υποθέσουμε ότι ο Κολοκοτρώνης κάτι άκουσε για ελληνική ιστορία, κάτι του σφύριξαν οι διαφωτιστές και συμμετέχει ενεργά στη "διαμόρφωση εθνικής συνείδησης" που (δήθεν) επιχειρούν οι Έλληνες διαφωτιστές. Διότι πάνε να μας πείσουν ότι ελληνική εθνική συνείδηση είναι κατασκεύασμα του διαφωτισμού και του Παπαρρηγόπουλου. Τελείως αγράμματος είναι ο Μακρυγιάννης όταν συναντά τους δυο στρατιώτες με τα αγάλματα: «Είχα δυο αγάλματα» σημειώνει ακόμα «περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο, ατόφια -φαίνονταν οι φλέβες, τόση εντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρο, τά ‘χαν πάρει κάτι στρατιώτες, και στ’ Άργος θα τα πουλούσαν κάτι Ευρωπαίων· χίλια τάλαρα γύρευαν [...]. Πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα: ‘Αυτά, και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μην το καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι’αυτά πολεμήσαμε’» Που ξέρει ο Μακρυγιάννης τι είναι τα αγάλματα; Γιατί ορίζει τον ευατό του ως απόγονο εκείνων των αρχαίων ελλήνων; Είναι σαφές για όποιον μπορεί να διαβάζει πηγές και δεν καταπίνει αμάσητη προπαγάνδα εκπορευόμενη από πλευρές εκατέρωθεν του πολιτικού φάσματος. Όπως και ο Κολοκοτρώνης θεωρεί τον εαυτό του κληρονόμο της αρχαίας ιστορίας και παράδοσης. Δε μοιάζει να έχει αμφιβολίες για τάχα μου ...κενά και..ασυνέχειες. Και δε μένει εκεί, τα χώνει και στους ευρωπαίους : "...ξεσκεπάσαμεν την μάσκαρα του Γκραν-Σινιόρε, του Σουλτάνου, οπού ᾿χε εις το πρόσωπόν του κ᾿ έσκιαζε εσέναν τον μεγάλον Ευρωπαίον. Και του πλέρωνες χαράτζι εσύ ο δυνατός, εσύ ο πλούσιος, εσύ ο φωτισμένος, και τον έλεγες Γκραν-Σινιόρε, φοβώσουνε να τον ειπής Σουλτάνο" και επίσης: " Όταν ο φτωχός ο Έλληνας τον καταπολέμησε ξυπόλυτος και γυμνός και του σκότωσε περίτου από τετρακόσες χιλιάδες ανθρώπους, τότε πολέμαγε και μ᾿ εσένα τον χριστιανόν- με τις αντενέργειές σου και τον δόλο σου και την απάτη σου κ᾿ εφόδιασμα τις πρώτες χρονιές των κάστρων. Αν δεν τα ᾿φόδιαζες εσύ ο Ευρωπαίγος, ήξερες που θα πηγαίναμεν μ᾿ εκείνη την ορμή". Δε χρειαζόταν μόρφωση για να τα σκεφτείς αυτά. Ούτε καν να φοράς παντελόνια. Αρκεί να γνωρίζεις - ας μου συγχωρεθεί το σχόλιο - ότι άλλο η φουστανέλα και άλλο η φουστίτσα. Και σήμερα οι φουστίτσες περισσεύουν.

Άσχετο 17 Ιανουαρίου 2013 στις 1:17:00 π.μ. EET  

@ΑΧΕΡΩΝ

Δεν διχάζεται τόσο ο απλός κόμος σε Αοζικούς και Αντιαοζικούς, όπως αναφέρεις, όσο οι "ειδικοί". Δεν ανήκω σε καμιά από αυτές τις κατηγορίες, απλώς προσπαθώ να είμαι ενήμερος για να κρίνω το δυνατόν αντικειμενικά και ψύχραιμα την επικαιρότητα, τις εξελίξεις και τους χειρισμούς. Ρωτάς, "ἔστω ὄτι το Καστελλόριζο δέν ἀξιώνεται ΑΟΖ,ποιές ἀπώλειες θα πρέπει να φοβᾶται η Ελλὰς ἀπό ἐνδεχόμενη ὀριοθέτηση; ". Αν και μεγάλο θέμα επιγραμματικά θα έλεγα πως οι πολιτικοί της Ελλάδας έρχονται αντιμέτωποι με τον φόβο της αναμενόμενης αποτυχίας των φιλοδοξιών που καλλιεργούσαν. Αντιμέτωποι πλέον με την ωμή πραγματικότητα δεν τολμούν ακόμα και τώρα να πουν το αυτονόητο. Για την οριοθέτηση απαιτείται διαπραγμάτευση, εκεί κάτι "χάνεις" και κάτι "κερδίζεις". Ρωτάς επίσης Τί ἔχουμε να χάσουμε ἐν συγκρίσει με το παρόν status; και σου απαντώ ρωτώντας. Τι κερδίσαμε και τι κερδίζουμε με το παρόν status; Τίποτα απολύτως. Το μόνο "κέρδος" είναι ότι η κάθε κυβέρνηση δεν χρεωνόταν ως "εθνική ήττα" το αρνητικό σκέλος που έχει η κάθε διαπραγμάτευση. Το θετικό σκέλος οι περισσότεροι θα το παράβλεπαν ως αυτονόητο και δευτερεύον ενώ ταυτόχρονα "διαπραγμάτευση" εννοούν τη πλήρη αποδοχή των άλλων στις δικές τους διεκδικήσεις ακυρώνοντας έτσι κάθε λογική κι έννοια ...διαπραγμάτευσης.

Χαρακτηριστική αναφορά αυτή του μηδενιστή: Η ωμή βία στην ελλάδα όπως παρουσιάζεται απο πατριώτες - αυτούς που ονομάζουν ορισμένοι "ράμπο" - είναι η μόνη λύση. Οτιδήποτε άλλο θα οδηγήσει μαθηματικώς σε ολική κατάλυση της ελληνικής δημοκρατίας και τους έθνους.

E, πως να μη φοβάται η οποιαδήποτε κυβέρνηση να πάει σε διαπραγμάτευση με την Τουρκία; Και χωρίς διαπραγμάτευση δεν έχει οριοθέτηση στα νότια και ανατολικά. Χωρίς οριοθέτηση δεν μπορεί να υπάρχει εκμετάλλευση ορυκτού πλούτου. Ας μην περιμένουμε λοιπόν τους πολιτικούς να διαπραγματευτούν αν δεν είμαστε εμείς έτοιμοι γι αυτό.

Άσχετο 17 Ιανουαρίου 2013 στις 3:38:00 π.μ. EET  

ΚΛΕΑΝΘΗ σε αυτό που λες Επιπλέον κάτι σημαντικό για την ΑΟΖ: πάντοτε και παντού η στρατιωτική ισχύς παίζει σημαντικό ρόλο στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για ζωτικά θέματα. απαντώ με τα λόγια του κου Καρυώτη όπως αναφέρονται στο παρόν άρθρο.

«ο Τάσσος Παπαδόπουλος ανακήρυξε ΑΟΖ το 2004, διαθέτοντας τέσσερα τανκς και δύο ελικόπτερα!»

Alexandros εν συντομία οι Τούρκοι πολιτικοί φοβούνται ότι ακριβώς και οι Έλληνες. Το αρνητικό σκέλος μιας λύσης από διαπραγμάτευση ή διαιτητική απόφαση το οποίο θα θεωρηθεί στο εσωτερικό ως "εθνική προδοσία". Εμμένουν στη διμερή διαπραγμάτευση επικαλούμενοι τις "ειδικές συνθήκες" του Αιγαίου όπου η αυστηρή εφαρμογή του νομικού πλαισίου Υφαλοκριπίδας/ΑΟΖ όπως εκφράζονταν αρχικά κι όπως το επικαλούνταν η ελληνική πλευρά (μέση γραμμή/ίση απόσταση) θα δημιουργούσε μη αποδεκτό κι άδικο αποτέλεσμα λόγω εγγύτητας των ελληνικών νησιών στις ακτές τους.

Είναι λανθασμένη η εντύπωση ότι η Τουρκία δεν δύναται να προσφύγει σε διεθνές δικαιοδοτικό/διαιτητικό όργανο επειδή δεν έχει υπογράψει τις ανάλογες συνθήκες. Δεσμεύεται εθιμικά και εφαρμόζει ότι την ωφελεί, πχ επιλεκτική επέκταση ΧΥ σε 12νμ κι οριοθέτηση Υφαλοκρηπίδας σε Εύξεινο Πόντο και Μεσόγειο (με το κριτήριο της αναλογικότητας/ευθυδικίας με τα κατεχόμενα που έχει τη σημασία του), κάνει χρήση (κατάχρηση για την ακρίβεια, με τη νομική έννοια) του δικαιώματος της αβλαβούς διέλευσης κλπ Το διεθνές δίκαιο και οι γενικές διεθνείς διατάξεις τα προβλέπουν αυτά, ακόμα και για τα μη μέλη ειδικών συμφωνιών.

Το πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι ότι πλέον η οριοθετική μέθοδος της μέσης γραμμής/ίσης απόστασης γίνεται πολύ σχετική με απρόβλεπτα αποτελέσματα προκρίνοντας την ευθυδικία και την αρχή της αναλογικότητας, που εξυπηρετούν την τουρκική επιχειρηματολογία και της προσδίδουν διαπραγματευτική δύναμη. Μονομερείς ενέργειες, χρήση και απειλή χρήσης βίας είναι παράνομες ενέργειες σε ότι έχουμε υπογράψει.

@Λάμπρος Ε. Π.

Δεν ξέρω πόσο δίκαιο έχουν οι κ.κ. Μαρκεζίνης και Καρυώτης, από όσο γνωρίζω για να συνορεύει η ελληνική με την κυπριακή ΑΟΖ θα πρέπει να αποδοθεί πλήρες δικαίωμα ΑΟΖ όχι μόνο στο Καστελόριζο αλλά και στις υπόλοιπες νησίδες για να έχει και η ανατολικότερη η Στρογγύλη, κι όχι μόνο να αποδοθεί σε αυτά πλήρη επήρεια αλλά και να χρησιμοποιηθεί η μέση γραμμή χωρίς να ληφθεί υπόψη ούτε το κριτήριο της αναλογικότητας ούτε προφανώς να ληφθεί υπόψη το επιδιωκόμενο από το διεθνές δίκαιο, αποτέλεσμα ευθυδικίας. Οι υψηλές προσδοκίες οξύνουν το αναμενόμενο αρνητικό αντίκτυπο και κάπως έτσι γεννιούνται οι "εθνικές ήττες".

Ορθά επισημαίνεις Μέντωρ Η συνεχής αναβολή στη λήψη αποφάσεων οδηγεί στο ποτέ. Πάρα πολλοί προτιμούν τη μή λύση από το να αποδεχθούν την πραγματικότητα η οποία δεν είναι πάντα η βέλτιστη όπως θα θέλαμε και θα επιθυμούσαμε.

Ανώνυμος 17 Ιανουαρίου 2013 στις 9:22:00 π.μ. EET  

@Άσχετο

"E, πως να μη φοβάται η οποιαδήποτε κυβέρνηση να πάει σε διαπραγμάτευση με την Τουρκία;... Ας μην περιμένουμε λοιπόν τους πολιτικούς να διαπραγματευτούν αν δεν είμαστε εμείς έτοιμοι γι αυτό."

Ποιός σου είπε οτι δεν είμαστε αδερφέ;;; Και για διαπραγμάτευση είμαστε έτοιμοι και για ολική εξαφάνιση των ορκ έτοιμοι και πάλι. Νομίζεις οτι επειδή έχουμε θάψει τα όπλα δεν ξέρουμε να τα τιμάμε;;;; Νομίζεις οτι η αδράνεια του κόσμου δεν θα γίνει τσουνάμι λάβας στο πί και φί;;;
ξεχνάμε τί είμαστε;;;;
Οι έλληνες πολιτικοί απλώς δεν έχουν ιδέα ΤΙ κυβερνούν. Νομίζουν απλούς ανθρώπους...
Οι έλληνες δεν είναι άνθρωποι. Είναι ιδέα ισχυρή και αιώνια σαν το καλύτερο ατσάλι. Φτιαγμένη ανάμεσα σε σφύρα και αμόνι με 4000 χρόνια χτυπημάτων, αίμα και κακουχίες. Αν το καταλάβαιναν αυτό θα απαιτούσαν και θα κέρδιζαν τα πάντα.

Και ΑΟΖ για μένα δεν είναι πετρέλαια ούτε γκάζια. Είναι εφαρμογή των νόμων έναντι στους άνομους. Ο αγώνας των ενάρετων με τους γενοκτόνους θρασύδειλους των στεπών. είναι ηθικό ΧΡΕΟΣ μας η εφαρμογή των νόμων. "τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι"

μηδενιστής.

Alexandros 17 Ιανουαρίου 2013 στις 12:57:00 μ.μ. EET  

@Άσχετο,

Διαφωνώ κάθετα, γιατί αυτό που γραφεις είναι όλο λάθος. Πέρα από το ότι διαφωνώ για την εκτίμηση πως οι Τούρκοι πολιτικοί φοβούνται κυρίως την εικόνα τους στο εσωτερικό, και αυτό μετράει, αλλα πάνω από όλα φοβούνται ότι αν προσφύγουν εκεί έχουν να χάσουν πολύ περισσότερα από ο,τι έχουν να κερδίσουν, για αυτό και επικαλούνται πράγματα που δεν στέκουν, αφού η αβλαβής διάβαση είναι ξεκάθαρη, όπως και αλλα δικαιώματα που μπορεί να έχουν, ακόμα και στην περίπτωση που εξολοκλήρου το Αιγαίο ήταν Ελληνικό.

Αλλα πέρα από αυτό, πως αλλιώς γίνεται να καθορίσεις την AOZ που θα ανακοινώσεις εκτος από το να έχεις ως βάση την αρχή της μέσης γραμμής, αφού αυτό προβλέπεται για τον καθορισμό των χωρικών υδάτων?

Την ορίζεις έτσι και αν κάποιος διαφωνεί προσπαθεί να προσφύγει στα κατάλληλα όργανα, όμως κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο όταν δεν αναγνωρίζει τις αρχές, ούτε τη Χάγη ούτε το διεθνές δίκαιο, αλλα ακόμα και αν τα πράγματα φτάσουν εκεί, μπορεί να επικαλεστεί την αρχή της ευθυδικίας και αναλογικότητας μόνον για κάποιες νήσους τις περιοχής του Καστελόριζου και μπορεί να έχει μεγαλύτερο όφελος μόνον αν θεωρηθεί το σύμπλεγμα του Καστελόριζου ξεχωριστό από τα δωδεκάνησα, το οποιο όμως μπορεί να γίνει μόνον με διμερή συμφωνία, γιατί οι συνθήκες ξεκάθαρα τοποθετούν το Καστελόριζο στα Δωδεκάνησα. Και μέσα σε όλη αυτή τη διαδικασία βεβαια θα έχουμε και εμείς λόγο!

Η οριοθέτηση AOZ δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά και δεν μπορεί να γίνει με συζητήσεις, για την ακρίβεια στη δικη μας περίπτωση μπορεί να γίνει μονομερώς, γιατί αν δεν γίνει σημαίνει πως αναγνωρίζουμε στο Αιγαίο συνοριακές διαφορες με την Τουρκια, αφού ουσιαστικά στο Ανατολικό Αιγαίο μιλάμε για καθορισμό χωρικών υδάτων.

Οι θεωρίες της Τουρκίας για την Υφαλοκρηπίδα, πέρα από αστείες και μεσαιωνικές, πλέον δεν στηρίζονται ούτε νομικά, το διεθνές δίκαιο είναι πέρα για πέρα ξεκάθαρο.

Pro από Συμβασιλεύουσα 17 Ιανουαρίου 2013 στις 4:42:00 μ.μ. EET  

@alexandros
Συμφωνω 100% μαζι σου . Οι Τουρκοι δεν θελουν σε καμια περιπτωση να πανε με το διεθνες δικαιο . Θελουν να πανε σε διμερη διαπραγματευση εκτος νομων και κανονων.

@μηδενιστης
" Και ΑΟΖ για μένα δεν είναι πετρέλαια ούτε γκάζια. Είναι εφαρμογή των νόμων έναντι στους άνομους. Ο αγώνας των ενάρετων με τους γενοκτόνους θρασύδειλους των στεπών. είναι ηθικό ΧΡΕΟΣ μας η εφαρμογή των νόμων. "τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι"."

Τι εγραψες ρε μεγαλε !!!!!!!!!!!!!!!!!!
Στο κλεβω.


Ανώνυμος 17 Ιανουαρίου 2013 στις 5:15:00 μ.μ. EET  

@Άσχετο

Νομίζω οτι με παρερμήνευσες.Όπως πολύ εύστοχα είπε και ο μηδενιστής έχουμε να κάνουμε με μια χώρα που καλλιεργεί τη βία στις σχέσεις τις με τις όμορες χώρες ,αλλά και στο εσωτερικό της.Η ιστορική τους πορεία και διαγωγή στις διμερείς μας σχέσεις το καταδεικνύει εξάλλου.Αυτό συνεπάγεται οτι η Τουρκία μάλλον δεν επιθυμεί την επίλυση των διαφορών της με την Ελλάδα μέσω των διαδικαστικών της διεθνούς έννομης τάξης και καταφεύγει στη προσφιλή της τακτική να παριστάνει το μπαμπούλα.Οι παραβιάσεις του ελληνικού FIR,τα κατά καιρούς θερμά επεισόδια φανερώνουν αυτό.Πιστεύω λοιπόν,οτι η στρατιωτική ετοιμότητα της χώρας είναι επιβεβλημένη,αλλά και η βούληση της ελληνικής κοινωνίας να στηρίξει τέτοιου βεληνεκούς βήματα και αποφάσεις.
Κρατώ τη φράση του φίλου μου του Pro,΄΄οτι οι χρυσές σελίδες της Ιστορίας,δε γράφηκαν απο όσους προτείναν κατευνασμό΄΄.Αυτό εννοούσα όταν μιλούσα για συνεχή αναβολή...

Μέντωρ

Άσχετο 17 Ιανουαρίου 2013 στις 5:23:00 μ.μ. EET  

Οι έλληνες πολιτικοί απλώς δεν έχουν ιδέα ΤΙ κυβερνούν.

Mηδενιστή, μου φαίνεται εν τέλει ότι οι πολιτικοί ξέρουν πολύ καλά ΤΙ κυβερνούν, έχοντας ευθύνη και οι ίδιοι, γι αυτό και φοβούνται.

Αλέξανδρε, αναφαίρετο δικαίωμά σου να διαφωνείς κάθετα, οριζόντια και διαγωνίως αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όσα λέω είναι λάθος, απλώς γιατί έτσι λες/πιστεύεις. Δυστυχώς μου δημιουργείς την εντύπωση ότι είσαι από εκείνους που συγχέουν ακόμα και τα βασικά, το σχόλιο σου έχει τόσα λάθη όσα και οι προτάσεις του, θυμίζοντας έντονα τη προεκλογική ρητορική των ΑΝΕΛ.

Γράφεις στο τέλος, ορθά, ότι το διεθνές δίκαιο είναι ξεκάθαρο, μόνο που τα γραφόμενά σου αποδεικνύουν ότι δεν έχεις ξεκαθαρίσει βασικά πράγματα. Πχ, άλλο πράγμα η ανακήρυξη (μονομερώς, δεν παράγει δικαίωμα), άλλο η οριοθέτηση / καθορισμός ΑΟΖ (απαιτείται συμφωνία των κρατών με έναντι ή προσκείμενες ακτές που το εύρος των 200νμ τους επικαλύπτεται, κι έπειτα αποκτάς δικαίωμα ΑΟΖ), άλλο πράγμα η καθολικά αποδεκτή μέθοδος της μέσης γραμμής όταν επικαλύπτονται τα χωρικά ύδατα, άλλο πράγμα η μέση γραμμή ως βάση ανακήρυξης και διαπραγμάτευσης που απλώς ελέγχεται το αποτέλεσμα και γίνονται οι ανάλογες διορθώσεις με σκοπό την ευθυδικία. Το ότι όλα όσα γράφεις είναι λανθασμένα οφείλεται στο ότι δεν έχεις ξεκαθαρίσει αυτά τα στοιχειώδη συν κάποια άλλα βασικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα πέραν των υπολοίπων το πλέον βασικό που θα έπρεπε να έχεις ξεκαθαρίσει.

Η οριοθέτηση AOZ δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά και δεν μπορεί να γίνει με συζητήσεις, για την ακρίβεια στη δικη μας περίπτωση μπορεί να γίνει μονομερώς,

Ξαναδιάβασε το άρθρο 74 που έβαλα πιο πάνω. Η "μονομερής οριοθέτηση" είναι παγκόσμια πρωτοτυπία αρχηγού κόμματος που ξεφτίλισε ακόμα και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

@Pro

Μου φαίνεται ότι κι εσύ πρέπει να ξεκαθαρίσεις μερικά πράγματα, αφού α) συμφωνείς με τον φίλο Αλέξανδρο 100% β) αναφέρεις ότι η Τουρκία δεν πάει με το διεθνές δίκαιο (το εθιμικό είναι μέρος του) γ) αναφέρεις ότι η διμερής διαπραγμάτευση είναι εκτός νόμων και κανόνων (επιβάλλεται από το διεθνές δίκαιο και το άρθρο74 που έχεις υπογράψει)

Φιλικά

Ηλίας από Κομοτηνή 17 Ιανουαρίου 2013 στις 8:56:00 μ.μ. EET  

Ο Άσχετος με καλύπτει σε πολλά σημεία, αλλά παρόλα αυτά θα κάνω κάποιες επιπλέον παρατηρήσεις:
ΑΧΕΡΩΝ,
Σε σχέση με το υφιστάμενο καθεστώς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, γιατί στο υφιστάμενο καθεστώς οι μόνες περιοχές όπου οι Ελλάδα και Τουρκία έχουν καθορισμένα δικαιώματα (εθνική κυριαρχία για την ακρίβεια) είναι τα χωρικά τους ύδατα. Ό,τι παραπάνω αποκτηθεί είναι «κέρδος» σε σχέση με την κατάσταση σήμερα. Η στρεβλή άποψη εκατέρωθεν πως το σύνολο του δυνητικού «κέρδους» είναι «δικαίωμα» είναι η βάση της μέχρι στιγμής μη ύπαρξης συμφωνίας με οποιοδήποτε τρόπο.

Αλέξανδρε,
Η Τουρκία είναι η ισχυρή (ή τουλάχιστον έτσι βλέπει τον εαυτό της) και προσδοκά πως το γεωπολιτικό περιβάλλον στο μέλλον θα την ευνοεί ακόμα περισσότερο, γι’ αυτό και αντιτίθεται στην οποιαδήποτε ανακήρυξη/οριοθέτηση ΑΟΖ, είτε μέσω διαπραγματεύσεων (εκτός εάν αποκτήσει μέσω αυτών όλα όσα θέλει, πράγμα αδύνατον) είτε μέσω διεθνούς διαιτησίας. Όταν περιμένεις ότι το ισοζύγιο ισχύος θα βελτιωθεί μελλοντικά ακόμη περισσότερο υπέρ σου έναντι του αντιπάλου, προφανώς δε σε συμφέρει να υπάρξει με αυτόν κανενός είδους συμφωνία. Επιπλέον, όσο πιο πολλές αμφισβητήσεις, διεκδικήσεις, γκρίζες ζώνες κλπ. υφίστανται στα ελληνοτουρκικά, τόσο καλύτερα για την Τουρκία. Αυτή δεν είναι η στρατηγική της εδώ και δεκαετίες; Έτσι απαντάται κατά τη γνώμη μου το ερώτημα, γιατί η Τουρκία δε θέλει λύση στους διεθνείς οργανισμούς. Επίσης, το γεγονός ότι η χώρα μας προφανώς δεν μπορεί να συμφωνήσει σε όλες τις απαιτήσεις των Τούρκων θα μπορούσε να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι και οι διμερείς συνομιλίες, από μια φάση και μετά, διεξάγονται μόνο και μόνο για να «απασχολείται» η Ελλάδα και να αποτρέπεται από την προσφυγή σε διεθνή διαιτησία, η οποία θα καθορίσει εκατέρωθεν τα δικαιώματα άπαξ και δια παντός, αφαιρώντας έτσι σημαντικό πεδίο από τις τουρκικές διεκδικήσεις.
Και η ίδια η χώρα μας όμως έχει αυτοπαγιδευτεί, εξαιτίας του ότι έχει καλλιεργηθεί και παραμένει κυρίαρχη μια μαξιμαλιστική άποψη περί των όποιων δικαιωμάτων μας. Τα Διεθνή Δικαστήρια π.χ., σε αρκετές περιπτώσεις στο παρελθόν, ανάλογες με αυτήν του συμπλέγματος του Καστελόριζου, έχουν αποδώσει κατά πολύ μειωμένη ή και καθόλου ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα σε κατοικημένα νησιά. Το γεγονός αυτό, δηλαδή η εξέλιξη της διεθνούς νομολογίας, έρχεται σε αντίθεση με τα όσα η ελληνική κοινή γνώμη θεωρεί ότι ισχύουν και εξακολουθεί να αποσιωπάται (ίσως δικαιολογημένα εν μέρει, εάν δεχτεί κανείς πως η διμερής διαπραγμάτευση έχει ακόμη περιθώριο να καταλήξει σε συμφωνία). Επιπλέον, βάσει της ερμηνείας του διεθνούς δικαίου σε αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων, υπάρχουν πιθανόν και άλλα ενδεχόμενα, π.χ. να εισχωρήσει τουρκική ΑΟΖ στο Αιγαίο μεταξύ των νησιών μας (όσων έχουν διεθνή ύδατα μεταξύ τους) ή να μην αποδοθεί πλήρης ΑΟΖ στο σύμπλεγμα Ρόδος – Κάρπαθος – Κάσος – ανατολική Κρήτη. Αυτά και κάποια άλλα είναι λιγότερο ή περισσότερο πιθανές περιπτώσεις, η πεποίθηση όμως της ελληνικής κοινής γνώμης, βασισμένη στη λανθασμένη μαξιμαλιστική αντίληψη που προανέφερα, ότι ανάλογη εξέλιξη θα είναι «προδοσία», «ξεπούλημα ελληνικών δικαιωμάτων» και άλλα ανάλογα, είναι που ανεβάζει στα ύψη το πολιτικό κόστος. Έτσι εξηγείται όχι μόνο η μη προσφυγή της Ελλάδας σε διεθνή διαιτησία αλλά και η γενικότερη αδράνεια μέχρι τώρα. Φυσικά, θα ήταν τραγικό λάθος να αγνοηθεί και ο διεθνής παράγοντας, ειδικά σήμερα και ειδικά εξαιτίας της πιθανολογούμενης παρουσίας μεγάλων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην ευρύτερη περιοχή.
(συνεχίζεται)

Ηλίας από Κομοτηνή 17 Ιανουαρίου 2013 στις 8:56:00 μ.μ. EET  

(συνέχεια)
Αναφορικά με το άρθρο 121 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (Νόμος 2321/1995, ΦΕΚ 136/Α/1995), η παράγραφος 2 αναφέρει: «Εκτός όπως προβλέπεται στην παράγραφο 3, η χωρική θάλασσα, η συνορεύουσα ζώνη, η αποκλειστική οικονομική ζώνη και η υφαλοκρηπίδα μιας νήσου καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας σύμβασης που εφαρμόζονται για τις άλλες ηπειρωτικές περιοχές». Επομένως το άρθρο 121 δε λέει ρητά «τα νησιά έχουν δικαίωμα σε ΑΟΖ» αλλά ότι το όποιο δικαίωμά τους σε ΑΟΖ καθορίζεται αντίστοιχα με ό,τι γίνεται στις ηπειρωτικές περιοχές, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας σύμβασης. Αυτός είναι και ο λόγος που τα Διεθνή Δικαστήρια έχουν εκδώσει αποφάσεις με τις οποίες αποδίδεται μερικώς ή καθόλου ΑΟΖ σε μικρά νησιά σε κάποιες περιπτώσεις. Αλλιώς πρέπει να δεχτούμε ότι τα Διεθνή Δικαστήρια καταστρατηγούν συστηματικά το Διεθνές Δίκαιο!
Δεν απαιτείται να αναγνωριστεί η δικαιοδοσία ενός Δικαστηρίου για να υπάρξει ανάλογη προσφυγή, γιατί μπορεί να χρησιμοποιηθεί το εθιμικό δίκαιο, όπως προαναφέρθηκε. Σε αυτό εξάλλου στηρίχτηκε και η Τουρκία στην οριοθέτηση που πραγματοποίησε με τα κράτη της Μαύρης Θάλασσας.
Η μέθοδος καθορισμού των χωρικών υδάτων (μέση γραμμή) δεν επηρεάζει τη μέθοδο καθορισμού ΑΟΖ μεταξύ έναντι ή προσκείμενων ακτών, πολύ απλά γιατί για τη δεύτερη περίπτωση η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας δεν προβλέπει καμία τέτοια μέθοδο. Αυτό που λέει είναι «βρείτε τα μεταξύ σας όπως θέλετε, και αν δεν τα καταφέρετε θα γίνει διεθνής διαιτησία η οποία θα κρίνει το πως θα επιτευχθεί δίκαιη λύση». Είναι γεγονός ότι, όπως έχουν παραδεχτεί τα δικαστήρια, η μέθοδος της μέσης γραμμής μπορεί πολλές φορές να οδηγήσει σε δίκαιο αποτέλεσμα. Τα ίδια όμως δικαστήρια έχουν επίσης υπογραμμίσει πως δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να θεωρηθεί δεδομένο πως θα χρησιμοποιηθεί η μέθοδος αυτή, ούτε καν ως αρχική προσέγγιση προσωρινού χαρακτήρα.
Η απόδοση δικαιωμάτων ΑΟΖ εξαρτάται από τη γεωγραφική πραγματικότητα αποκλειστικά, οπότε δεν έχει καμιά σημασία εάν π.χ. το Καστελόριζο ανήκει διοικητικά στα Δωδεκάνησα. Σημασία έχουν η γεωγραφική του θέση σε σχέση με την πλησιέστερη ελληνική και τουρκική ακτή καθώς και το μήκος των ακτών του σε σχέση με τις αντίστοιχες τουρκικές.

Λάμπρο,
Απαντώντας βάσει της προσωπικής μου εμπειρίας, είναι κατανοητό να θεωρούνται ως δεδομένα αυτά που λέγονται από ειδικούς με εμπειρία δεκαετιών στο ζήτημα, αλλά ακόμη πιο ασφαλής μέθοδος στην προκειμένη περίπτωση είναι να διαβαστεί η ίδια η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και η σχετική νομολογία και στη συνέχεια να γίνει αντιπαραβολή. Αυτό ακριβώς συνέβη κάποια στιγμή στο παρελθόν, κάποιοι ανακάλυψαν τις μεγάλες αντιφάσεις και γράφτηκαν κάποια σχετικά άρθρα που διαβάστηκαν από κάποιους άλλους, μεταξύ αυτών και εγώ. Και από εκείνο το σημείο και μετά οι απόψεις των πολλών ειδικών (ή «ειδικών») της ΑΟΖ άρχισαν να αποδυναμώνονται και να αποκαλύπτεται σιγά σιγά η πραγματικότητα.

Pro από Συμβασιλεύουσα 17 Ιανουαρίου 2013 στις 9:39:00 μ.μ. EET  


@ασχετο

Υπάρχουν δύο ειδών διαπραγματεύσεις για την ΑΟΖ .
Το ένα είδος , είναι αυτό που προβλέπεται από το δίκαιο της θάλλασσας και ακολουθείται από αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων σε περίπτωση που δεν βρεθεί λύση . Όλα ωραία και καθαρά .

Το άλλο είδος , είναι αυτό που θέλει να κάνει η Τουρκία μαζί μας , σε όλα τα επίπεδα , εκτός πλαισίου δικαίου της θάλλασσας , σε στυλ ανατολίτικου παζαριού , Αλά Τούρκα . Τα δικά μου δικά μου και τα δικά σας δικά μου .

Οι Τούρκοι είναι ανοιχτοί στην διαπραγμάτευση , απλά με τους δικούς τους όρους . Το έργο το ξέρουμε καλά τόσα χρόνια με υπουργούς , με επιτροπές , μέτρα οικοδόμησης της Φιλανδοποίησης κτλ

Η δικές μου θέσεις για να μην παρεξηγούμαι , είναι ότι
1-Θέλω να γίνουν τα πράγματα βάση του δικαίου της θάλλασσας . Είναι ιερό καθήκον της χώρας μου να κινηθεί βάση διεθνούς δικαίου . 2-Θεωρώ επίσης ότι η Τουρκία θα αντιδράσει θερμά ώστε να μας κάτσει στο τραπέζι για διαπραγματεύσεις εκτός διεθνούς δικαίου .
3-Τέλος θεωρώ ότι είναι ιερό καθήκον όλων των Ελλήνων(και δικό μου φυσικά) να αποκρούσουν τον Ασιάτη βάρβαρο όσο πιο "ανθρωπιστικά'' γίνεται . Τα είπα όσο πιο απλά μπορούσα για να γίνομαι κατανοητός και δεν θα επανέλθω . Τα λέμε .

Alexandros 18 Ιανουαρίου 2013 στις 2:20:00 π.μ. EET  

Δεν απαιτείται καμία συμφωνία και με κανέναν και από κανέναν, μόνον συζητήσεις και επαφές. Δεν έχει μείνει να συζητήσουμε τίποτα και με κανέναν, έχουμε συζητήσει με την Αλβανία, με την Ιταλία, τη Λιβύη και την Αίγυπτο και με την Τουρκία δεν ξέρω κι εγώ από πότε συζητάμε.

Στέλνουμε συντεταγμένες στον ΟΗΕ και όποιος διαφωνεί προσφεύγει στο διεθνές δικαστήριο, έτσι έχει γίνει σε όλες τις περιπτώσεις, από εκεί και μετά εξαρτώνται όλα από την νομική και διπλωματική προετοιμασία, το Ισραήλ έχει ήδη αναγνωρίσει την ΑΟΖ μας για παράδειγμα.

Από αυτή την διαδικασία πιστεύω ότι δεν γίνεται να βγούμε χαμένοι, ακόμα και αν δεν αναγνωριστούν στο Καστελόριζο πλήρη δικαιώματα ΑΟΖ, θα έχουμε ξεκαθαρίσει και εδραιώσει την κυριαρχία μας στο υπόλοιπο Αιγαίο και για το Καστελόριζο πιθανώς το Δικαστήριο να ορίσει κάτι διαφορετικό, πάντως τίποτα λιγότερο από 12 μίλια χωρικά ύδατα και κάποια χάραξη ώστε να συνδέεται το σύμπλεγμα των νήσων με τον υπόλοιπο Ελληνικό θαλάσσιο χώρο. Οι αρχές αναλογικότητας και ευθυδικίας είναι υπέρ μας σε όλο το Αιγαίο εκτός από το Καστελόριζο απομονωμένο! Και έχει σημασία αυτό, γιατί τα νησιά αντιμετωπίζονται ήδη από άλλες συνθήκες ως ενιαία διοικητική περιοχή, τέλος πάντων αυτά είναι νομικές λεπτομέρειες.

Επίσης, από όλο αυτό το θέμα δεν θα υπάρχουν χαμένοι παρά μόνον κερδισμένοι και η Τουρκία θα είναι κερδισμένη, αφού θα έχουμε επιλύσει ουσιαστικά όλα τα προβλήματά μας.

Η Άγκυρα δεν προσφεύγει πουθενά μέχρι τώρα για όλους τους λόγους που αναφέρει ο Ηλίας παραπάνω, πιστεύει ότι όπως έχουν τα πράγματα η κατάσταση τη συμφέρει και έχει να κερδίσει πράγματα, που δεν της αναλογούν και δικαίως δηλαδή, αφού όντως έτσι είναι σύμφωνα με τα πεπραγμένα των πολιτικών μας.

Αυτά, όλα τα άλλα θέματα θέλουν σωστή νομική και διπλωματική προετοιμασία.

Ο μόνος λόγος που μπορεί να μας κρατάει πίσω είναι η ανετοιμότητα είτε σε στρατιωτικό είτε σε πολιτικό/διπλωματικό επίπεδο, αλλά αν είναι έτσι, ήταν έγκλημα η ανακίνηση του θέματος εξαρχής! Πάντως τέτοια πράγματα ούτε τα ξέρουμε ούτε και θα πρέπει να τα ξέρουμε και για αυτό οι απόψεις μου είναι με βάση πως είμαστε στρατιωτικά και πολιτικά έτοιμοι.

@Άσχετο

Μεγάλη εμπιστοσύνη έχεις στους Έλληνες πολιτικούς, παρά το ότι ακόμα και σήμερα παρέδωσαν εθνικά μυστικά στη φόρα, ούτε ο Mr Bean δε θα έκανε τέτοια πράγματα.

Το ότι δεν ξέρουν τι κυβερνάνε είναι δεδομένο, άλλωστε πολλάκις έχουν ξεφτιλιστεί για την ανύπαρκτη γεωγραφική γνώση του Ελλαδικού χώρου......ας μην πούμε άλλο τίποτα!

Ανώνυμος 19 Ιανουαρίου 2013 στις 6:02:00 π.μ. EET  

@Ἄσχετο & Ἠλία
Κατ΄ἀρχήν δέν θα συμφωνήσω ὄτι οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις(Πασοκονουδού) της μεταπολιτεύσεως καλλιέργησαν προσδοκίες περί ΑΟΖ.
Σε πρόσφατο σχόλιο μου ἐπί της ἀναρτήσεως με τίτλο ''Τέλος τα φιρμάνια για το Αἰγαίο'', 10/1 ἀναφέρω:
''Το Διεθνές Δίκαιο,το ὀποίο τόσο συχνά συνηθίζουμε να ἐπικαλούμαστε,εἶναι σαφές και μας ἔδινε την δυνατότητα να ανακηρύξουμε και 12 μίλλια και ΑΟΖ ἀπό το 1994,εἶτε υπήρχαν εἶτε δέν υπήρχαν πετρέλαια και αέρια,φυσικά ἤ κοπανιστά,ἀλλά η Ελλάς''ἐπεφυλἀχθη''.
Το μέν 1994 συνεπτύξαμεν την οὐράν εἰς τα σκέλη,ἔκτοτε δέ,η Πασοκονουδού ἀπέστρεφε μετ΄ἀποτροπιασμού το πρόσωπο ἀπό κάθε συζήτηση που θα μπορούσε να καταλήξει στην ΑΟΖ.
Ο θλιβερός Πάγκαλος,αυτός ντέ, ο μεγαλόπνοος,που φύσηξε ἀπό την Ἀθήνα ὠς τα Ἴμια και πήρε ο ἀέρας την σημαία,κάγχαζε μέχρι τις ἀρχές του 2010 όταν ἄκουγε για ΑΟΖ και πετρέλαια,ὀμού και ο Ντίτριχ φον Δρούτσας.
Ο πρώτος πρωθυπουργός που ἔκανε λόγο για ΑΟΖ,εἶναι ο Σαμαράς(για μένα δυσοίωνο,ὄχι μόνο λόγω του ποιού του,ἀλλά και λόγω των συνθηκῶν υποθηκεύσεως της Χώρας),και αυτό πάρα πολύ πρόσφατα.
Τις ὄποιες προσδοκίες ἴσως τις καλλιέργησαν ο Καρυώτης και ο Μαρκεζίνης πρωτίστως,καθώς και ο Φώσκολος,και βεβαίως οι δημοσιογράφοι που προέβαλλαν την ἄποψη των ἀνωτέρω,ὄχι ὄμως οι υπεύθυνες κυβερνήσεις-οὔτε κἄν ο Μανιάτης δέν ἔθιξε ΑΟΖ.
Ἄρα,οι κυβερνώντες δέν ἔχουν λόγους να φοβούνται διάψευση προσδοκιῶν που δέν ἔχουν οι ἴδιοι καλλιεργήσει,ἀλλά κάτι ἄλλο τους κρατάει.
Ἐπίσης,δέν δέχομαι ἐπ΄οὐδενί ότι η στάση του Μηδενιστή και των ''Ράμπο'':
''Χαρακτηριστική αναφορά αυτή του μηδενιστή: Η ωμή βία στην ελλάδα όπως παρουσιάζεται απο πατριώτες - αυτούς που ονομάζουν ορισμένοι "ράμπο" - είναι η μόνη λύση. Οτιδήποτε άλλο θα οδηγήσει μαθηματικώς σε ολική κατάλυση της ελληνικής δημοκρατίας και τους έθνους.'',εἶναι πρόβλημα για την κυβέρνηση,κάθε ἄλλο,θα μπορούσε να εἶναι ἀκόμη και διαπραγματευτικό όπλο.Κανένα Έθνος δέν χάνει ἐπειδή διαθέτει μαχίμους,ἐφόσον υπάρχει στιβαρή και πατριωτική ἠγεσία,και ὄλως ἰδιαιτέρως ὄταν μιλάμε για γείτονες σαν αυτούς του βαλκανικού μας περιγύρου,και εἰδικά την Τουρκία.
Δέν γνωρίζω-ἀκόμη-προσωπικά τον Μηδενιστή και τον Pro,ἀλλά γνωρίζω την συνομοταξία,και εἶναι αυτοί ἀκριβῶς οι Έλληνες που θεωρῶ ἀδελφούς μου και ἐμπιστεύομαι,ἀσχέτως ἄν διαφωνῶ ἐπί τεχνικού,πολιτικού ἤ κομματικού ἐπιπέδου,ἤ ἄν δέν ἔχουν την κατάρτιση περί ΑΟΖ του Ηλία.
Οφείλω,τέλος,να καταθέσω μία παλαιά ἐγγραφή στο σήριαλ:το 1994,ΠΡΙΝ την κρίση του Νοεμβρίου,η ὀποία κατά την γνώμη μου δρομολόγησε ἒκείνη των Ἰμίων,ο τότε πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Ἀθηνῶν,και νῦν εἴς των τριῶν καμπαλέρος της κυβερνοτρόικας,ο Φώτης Κουβέλης,ἐκτόξευσε φωτοβολίδα περί υποθαλασσίου πλούτου του Αἰγαίου,τον ὀποίον πλούτο η τότε κυβέρνηση φερόταν ἀπρόθυμη να ἀξιοποιήσει.
Το πού ἀποσκοπούσε η φωτοβολίδα,φάνηκε γρήγορα:ἐπρόκειτο στην πραγματικότητα για πάσα στον πνευματικό πατέρα του Κουβέλη,Λεωνίδα Κύρκο,ο ὀποίος ἐδράχθη της εὐκαιρίας για να κάνει την ''τολμηρή''ὄπως ο ἴδιος την χαρακτήρισε,πρόταση για συνδιαχείρηση του Αἰγαίου(με τους Τούρκους,φυσικά),και σε ἀπόλυτο ἐναρμονισμό με το μήκος κύματος του Κώστα Μητσοτάκη,ὄλως τυχαίως.
Νομίζω ὄτι τεκμηρίωσα ἐπαρκῶς την διαφωνία μου ἐπί των εἰκαζομένων προσδοκιῶν,ἀλλά αυτό που πραγματικά με δηλητηριάζει,εἶναι η βεβαιότητα ὄτι ο σημερινός κυβερνητικός ἀστερισμός,δεδομένου και του ἔως σήμερα βίου και πολιτείας του,θα λειτουργήσει ὠς δούρειος ίππος είς βάρος των συμφερόντων της Χώρας,ἄς προσέξει ἀπλῶς κάποιος τι νόμοι πέρασαν ἀπό την Βουλή πρίν καθίσουν οι τρείς καμπαλέρος να ἐξαγγείλουν θεατρινίστικα ΑΟΖ και πράσινα ἄλογα.

ΑΧΕΡΩΝ 19 Ιανουαρίου 2013 στις 6:04:00 π.μ. EET  

Και δια το γνήσιον της υπογραφής,το σχόλιο της 4:02,το ἔγραψε ο Ἀχέρων.

Άσχετο 20 Ιανουαρίου 2013 στις 1:45:00 π.μ. EET  

@Pro

Για να μην παρεξηγούμαι με τη σειρά μου διευκρινίζω ότι συμφωνώ με το πνεύμα και τις θέσεις που παραθέτεις. Αυτό που συμπληρώνω είναι η αναγκαιότητα ορθής ενημέρωσης για να έχουμε το δυνατόν καλύτερη κρίση και σφαιρικότερη εικόνα. Γνωρίζω ότι είναι πολύ εξειδικευμένο το θέμα όπως κι ότι θίγονται ζητήματα εθνικού συμφέροντος, ειδικά έναντι των διεκδικήσεων της Άγκυρας που αναπόφευκτα διεγείρει τα πατριωτικά μας αντανακλαστικά.

Ως εκ τούτου για την πληρέστερη γνώση επι του θέματος, οφείλουμε να αναζητούμε και να επιδιώκουμε να μάθουμε όχι απλώς αυτά που ικανοποιούν το πατριωτικό μας αίσθημα αλλά κυριότερα το τι (διπλωματικά, νομικά) όπλα διαθέτει ο αντίπαλος, όπως αντιστοίχως επιθυμούμε επαρκή ενημέρωση για το πραγματικό του στρατιωτικό οπλοστάσιο. Θα ήθελες στο στρατιωτικό θέμα ενώ πας για πόλεμο να είχες διαστρεβλωμένη ενημέρωση κι εικόνα; Να σε ενημέρωναν δηλαδή ψευδώς πως έχουν μόνο κάτι απαρχαιωμένα ρυμουλκούμενα πυροβόλα, κάτι σαπιοκάραβα, τεθωρακισμένα του ΒΠΠ και αεροσκάφη του 1960; Δεν νομίζω. Προσωπικά επιζητώ τα πραγματικά δεδομένα κι όχι τα αρεστά, το ίδιο πρέπει να ισχύει προφανώς και στον διπλωματικό "πόλεμο".

Είναι ορθή λοιπόν η αναφορά σου για το καθήκον της χώρας μας να κινηθεί εντός διεθνούς δικαίου αλλά είναι λανθασμένη η γενικότερη εντύπωση που θέλει συνολικά τις διεκδικήσεις της Άγκυρας να είναι παράνομες, παράλογες κι εκτός διεθνούς δικαίου. Αυτή τη λανθασμένη εντύπωση την καλλιεργούν επί δεκαετίες μέχρι σήμερα, κάποιοι ποντάροντας στον πατριωτισμό μας, εξυπηρετώντας τα προσωπικά τους συμφέροντα, οικονομικά και πολιτικά. Βεβαίως το ίδιο ισχύει και στην Τουρκική πλευρά.

@Alexandros

Δεν απαιτείται καμία συμφωνία και με κανέναν και από κανέναν, μόνον συζητήσεις και επαφές.[...]Στέλνουμε συντεταγμένες στον ΟΗΕ και όποιος διαφωνεί προσφεύγει στο διεθνές δικαστήριο, έτσι έχει γίνει σε όλες τις περιπτώσεις,

Μια συνηθισμένη λανθασμένη εντύπωση που σου έχω ήδη απαντήσει αλλά δεν θες να καταλάβεις. Λίγο πιο λιανά. 1) Για να αποκτήσουμε δικαίωμα εκμετάλλευσης της έκτασης ΑΟΖ όπου η προβολή των ελληνικών ακτών της στη θάλασσα κατά 200νμ επικαλύπτεται με αυτή των τουρκικών απαιτείται συμφωνία είτε μέσω διαπραγμάτευσης, είτε μέσω απόφασης διεθνούς διαιτησίας. 2)Κανείς ποτέ δεν έστειλε συντεταγμένες πουθενά κι απόκτησε δικαίωμα ΑΟΖ. 3)Στο Διεθνές Δικαστήριο (ΔΔ)δεν προβλέπεται να προσφύγει κανένα κράτος μονομερώς για να σύρει ενώπιόν του, κάποιο άλλο κράτος. Το διεθνές δίκαιο, σε αντίθεση με τα εθνικά δίκαια, απαιτεί ρητά τη συναίνεση των διαδίκων για να εκδικάσει τη νομική διαφορά τους, αναγνωρίζοντας την αρχή της εθνικής τους κυριαρχίας. Αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζεις από το ζήτημα της Υφαλοκριπίδας που είναι ανοιχτό εδώ και δεκαετίες. 4)Παρ όλα αυτά μετα βεβαιότητας αναφέρεις ότι έτσι έχει γίνει σε όλες τις περιπτώσεις Θα ήθελα να μας αναφέρεις μόνο μία, όχι όλες.

το Ισραήλ έχει ήδη αναγνωρίσει την ΑΟΖ μας για παράδειγμα.

Ποια ΑΟΖ μας; Το διεθνές δίκαιο αναφέρει ρητά ότι η ΑΟΖ υφίσταται ως δικαίωμα εκμετάλλευσης μόνο αφού ανακηρυχθεί και οριοθετηθεί κατόπιν συμφωνίας με τις χώρες που οι ΑΟΖ τους επικαλύπτονται. Ούτε το ένα έγινε, ούτε το άλλο. Οπότε για ποια ΑΟΖ μας μιλάς;

Άσχετο 20 Ιανουαρίου 2013 στις 1:45:00 π.μ. EET  



ακόμα και αν δεν αναγνωριστούν στο Καστελόριζο πλήρη δικαιώματα ΑΟΖ, θα έχουμε ξεκαθαρίσει και εδραιώσει την κυριαρχία μας στο υπόλοιπο Αιγαίο και για το Καστελόριζο πιθανώς το Δικαστήριο να ορίσει κάτι διαφορετικό, πάντως τίποτα λιγότερο από 12 μίλια χωρικά ύδατα και κάποια χάραξη ώστε να συνδέεται το σύμπλεγμα των νήσων με τον υπόλοιπο Ελληνικό θαλάσσιο χώρο.

H AOZ δεν αποδίδει κυριαρχία αλλά κυριαρχικά δικαιώματα, μεγάλη διαφορά. Το ΔΔ όπως και η Τουρκία δεν πρόκειται να του αμφισβητήσουν τα χωρικά ύδατα που είναι 6νμ κι όχι 12νμ. Αν δεν τα επεκτείνουμε εμείς μην περιμένεις κανένα ΔΔ να στα επεκτείνει, δεν είναι αρμοδιότητά του και δεν έχει καμιά δουλειά με αυτό. Τη χάραξη που αναφέρεις το ΔΔ δεν την έκανε στα νησιά της Μάγχης, θα έφρασσε τις τουρκικές ακτές και θα δημιουργούσε άδικο αποτέλεσμα, το ΔΔ δεν κάνει γεωγραφική ανάπλαση, δεν διορθώνει γεωγραφικές ανισότητες, ούτε επηρεάζεται από διοικητικές οντότητες όπως αναφέρεις παρακάτω. Σκοπό έχει μόνο το δίκαιο αποτέλεσμα.

Έχεις δίκιο που αναφέρεις ότι κερδισμένοι θα είναι και οι δύο (Ελλάδα-Τουρκία) με την οριοθέτηση ΑΟΖ γιατί μόνο τότε θα μπορούν να την εκμεταλλευτούν. Το ζήτημα είναι ότι ο καθένας θέλει τη μέγιστη ωφέλεια η οποία αναπόφευκτα είναι εις βάρος του άλλου. Το διπλωματικό πρόβλημα έχει την κοινωνική και κομματική του διάσταση. Η οποιαδήποτε παρέκκλιση από τη μέγιστη ωφέλεια είναι βέβαιο ότι θα χαρακτηρισθεί "εθνική προδοσία".

@ΑΧΕΡΩΝ

Ἐπίσης,δέν δέχομαι ἐπ΄οὐδενί ότι η στάση του Μηδενιστή και των ''Ράμπο'',εἶναι πρόβλημα για την κυβέρνηση,κάθε ἄλλο,θα μπορούσε να εἶναι ἀκόμη και διαπραγματευτικό όπλο.

Στα πρότυπα ας πούμε του "βυθίσατε το ΧΟΡΑ". Θα είχε αξία αν είχε να κάνει με μια συγκεκριμένη "κόκκινη γραμμή" σε κάποιο συγκεκριμένο ζήτημα. Θα μπορούσε πχ να γίνει αυτό στο ζήτημα της επέκτασης των χωρικών υδάτων. Ενώ το ζήτημα της ΑΟΖ είναι καθαρά θέμα διαπραγμάτευσης και συμφωνίας κι όχι αναφαίρετο δικαίωμα.

Κανένα Έθνος δέν χάνει ἐπειδή διαθέτει μαχίμους,ἐφόσον υπάρχει στιβαρή και πατριωτική ἠγεσία,και ὄλως ἰδιαιτέρως ὄταν μιλάμε για γείτονες σαν αυτούς του βαλκανικού μας περιγύρου,και εἰδικά την Τουρκία.

Eίναι πολύ σχετικό αυτό κι επικίνδυνο κατά κάποιο τρόπο. Ο οποιοσδήποτε ζούσε την εποχή του Μουσουλίνι, του Χίτλερ, του Στάλιν κλπ δεν θα μπορούσε να μην τους χαρακτηρίσει ως "στιβαρή και πατριωτική ἠγεσία". Τέτοιες θα χαρακτήριζε και κάποιος σύγχρονος εκείνων που συνετέλεσαν στις εθνικές μας τραγωδίες.

Σχετικά με την αναφορά συνδιαχείρισης του Αιγαίου, όσο ανεπιθύμητο κι αν είναι αποτελεί σε κάποιο μικρό ή λιγότερο μικρό βαθμό, ισχυρότατο αντικειμενικά ενδεχόμενο για την επίτευξη συμφωνίας στα πλαίσια της, επιδιωκόμενης από το ΔΔ, δίκαιης λύσης. Προσωπικά το απεύχομαι και θα επιθυμούσα να συμφωνήσουμε να μας αποδοθεί πλήρης ΑΟΖ σε όλα τα μήκη και πλάτη. Γνωρίζω όμως ότι αντικειμενικά κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να το αποδεχθεί και να συμφωνήσει η Τουρκία ποτέ, κι αν δεν συμφωνήσουμε ποτέ, δεν θα έχουμε δικαιώματα ΑΟΖ ποτέ, μόνο μπλε χάρτες άνευ σημασίας.

Esperos 20 Ιανουαρίου 2013 στις 2:55:00 π.μ. EET  

@Άσχετο
Νομίζω ότι τα παραδείγματα που ανέφερες για Χίτλερ κλπ αφορούσαν όλα πατριδοκαπηλεία προς όφελος ενός δυνάστη και όχι πατριωτική ηγεσία. Το ίδιο ακριβώς πολίτευμα, μείγμα λαϊκισμού και απολυταρχίας, μας οδήγησε σε πρόσφατα στην τραγωδία της Κύπρου. Αυτή είναι πάντως η διαφορά της δημοκρατίας από οποιοδήποτε λαϊκίστικο απολυταρχικό πολίτευμα. Πατριωτική ηγεσία είναι εκείνη που βάζει το συμφέρον του τόπου, όπως το εννοεί η πλειοψηφία του ελληνικού λαού μέσω ψηφοφορίας, πάνω οπό κάθε άλλο συμφέρον. Από κει και μπρος το θέμα του πατριωτισμού είναι υπόθεση του τι ψηφίζουμε. Και ο καθένας μας αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

ΑΧΕΡΩΝ 20 Ιανουαρίου 2013 στις 5:35:00 π.μ. EET  

@Ἄσχετο
Όσον ἀφορᾶ τους ράμπο,θα το θέσω ἀπλά,διαζευκτικά:τους προτιμῶ ἀπό τους χατζηαβάτηδες που το 1976,υπερασπιζόμενοι τον ἐνδοτισμό του Καραμανλή Α΄ἐκτόξευαν το ''ἀποστωμοτικό'',ὄσο και ...ἐθνικόφρον ἐκείνο:μα καλά,θέλατε πόλεμο;
Ἤ τους ἄλλους,πράσινους τοιούτους,που ψήφιζαν Σημίτη και Πάγκαλο ἐπειδή δεν ἔκαναν πόλεμο για δύο βράχια.
Σχετικά με το παράδειγμα περί Χίτλερ και Μουσσολίνι,δέν πιστεύω βέβαια να περιμένεις ότι θα συζητήσω.Ἄλλα τα μάτια του λαγοῦ,κι΄ἄλλα της κουκουβάγιας,λένε στο χωριό μου.
Ἒπίσης,για τον Στάλιν,χωρίς σε καμμία περίπτωση να γίνω ἀπολογητής του,θα σου υπενθυμίσω ότι κάθισε στο ἴδιο τραπέζι με τον Ρούζβελτ,ἀργότερα τον Τρούμαν,και τον Τσώρτσιλλ,στην Τεχεράνη,στο Πότσδαμ και στην Γιάλτα,μέχρι και ἀπό την Πατρίδα μας του ἀναγνωρίστηκαν 10%.
Για να μήν ξεχνάμε ότι οι ιστορικές προσωπικότητες κρίνονται στο πλαίσιο της ἐποχῆς τους,και των συνθηκῶν τους-κάθε πράγμα στον καιρό του,και ο κολλιός τον Αὔγουστο.
Κλείνοντας,δέν ἔχω καμμία,μα καμμία διάθεση για συνδιαχείρηση στο Αἰγαίο ἤ ὀπουδήποτε ἀλλού,ἄς πάρουμε ἐμείς ὄτι μας ἀναλογεί,οι Τούρκοι το ἴδιο,και καθένας στο μέρος του.
Εἰδάλλως,ἄς ἀνακηρύξουμε πρώτα τα 12 μίλλια ὄπως εἴπες,ἄς προχωρήσουμε στην διευθέτηση της ΑΟΖ,ἄν οι Τούρκοι δέν συναινέσουν σε διαιτησία,και πάλι με τα 12 μίλλια θα βρεθούν σε θέση ἀπείρως δυσχερέστερη ἀπό την σημερινή,διότι ἀκόμη και ἔτσι το Αἰγαίο πρακτικῶς το χάνουν,χωρίς μάλιστα να ἄρουν το σύμπλεγμα του Καστελορίζου,ἐφόσον οὔτε ἀυτοί θα μπορούν να ἀνακηρύξουν ΑΟΖ,ἀφού ἂρνούνται να υπεισέλθουν στην διαδικασία.
Στο δέ Ἰόνιο και Λυβικό,τα πράγματα θα εἶναι λιγώτερο περίπλοκα.
Ἀπαραίτητη βεβαίως προ'υ'πόθεση,η πειστική ἐκ μέρους μας ἐπίδειξη ἀποφαστικότητος,τίς ἐπιφυλάξεις μου
ἐπί του προκειμένου τίς ἔχω ἤδη ἐκθέσει.
Ἐπειδή ἔγραψες στον Pro πως εἶναι λανθασμένη η ἐντύπωση ότι ὄλες οι τουρκικές διεκδικήσεις εἶναι παράνομες,παράλογες,και ἐκτός διεθνούς δικαίου,θα σε παρακαλέσω να μου υποδείξεις ποιές ἀπό τις διεκδικήσεις αὐτές εἶναι σύννομες,εὔλογες,και ἐντός διεθνούς δικαίου,και μάλιστα,να ἐκπληρούν καί τα τρία αὐτά χαρακτηριστικά ἄνευ ἐκπτώσεως.

Άσχετο 20 Ιανουαρίου 2013 στις 11:47:00 π.μ. EET  

@Esperos
Πατριδοκάπηλους και δυνάστες τους χαρακτηρίζουμε σήμερα γνωρίζοντας και κρίνοντας με ψυχραιμία κι αντικειμενικότητα τις συνέπειες της πολιτικής τους. Είχαν τη λαϊκή εντολή και για παράδειγμα ο Χίτλερ εκλέχθηκε πανηγυρικά δημοκρατικότατα βάζοντας πάνω από όλα το συμφέρον του τόπου του όπως το εννοούσε η πλειοψηφία καθώς λές.

@ΑΧΕΡΩΝ
Η προφανής εύκολη απάντηση σχετικά με σύννομη, εύλογη και εντός διεθνούς δικαίου διεκδίκησή τους είναι αυτή στο ζήτημα του Καστελορίζου. Τα παραδείγματα των αποφάσεων του διεθνούς δικαστηρίου σε παρόμοιες περιπτώσεις δεν δικαιώνει την διεκδίκησή μας σχετικά με πλήρη επήρεια κι απόδοση πλήρους εύρους ΑΟΖ.

Επίσης εύλογη, σύννομη κι εντός διεθνούς δικαίου διεκδίκηση της Άγκυρας είναι, η μη χρήση της μέσης γραμμής ως οριοθετική μέθοδος που επικαλείται η ελληνική πλευρά αλλά επικαλείται "ειδικές συνθήκες" κι ως εκ τούτου διεκδικεί επίλυση βάσει των αρχών της ευθυδικίας. Αυτό προφανώς δεν εξυπηρετεί τις διεκδικήσεις μας αλλά αντικειμενικά το διεθνές δίκαιο ρητά αναφέρει κι επιδιώκει την επίλυση μέσω ακριβώς των αρχών της ευθυδικίας για ένα δίκαιο αποτέλεσμα.

ΑΧΕΡΩΝ 20 Ιανουαρίου 2013 στις 12:42:00 μ.μ. EET  

@Ἄσχετο
Για το Καστελόριζο,προεξοφλείς την γνωμάτευση του ΔΔΧ.
Για τα 12 μίλλια,τώρα,εἶναι,ἤ δέν εἶναι ἀναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδος η ἐπέκταση;
Διότι ἐάν δεχθούμε τις τουρκικές ἐπικλήσεις περί εἰδικῶν συνθηκῶν περίκλειστης θάλασσας,ἐπαφιέμεθα στην εὐθυδικία,ὀπότε καταρίπτεται το ''ἀναφαίρετο'',που και ἐσύ ἀνέφερες.
BTW,οι τουρκικές αἰτιάσεις περί γκρίζων ζωνῶν,περί Γαύδου,Καλογήρων,κ.ο.κ,εἶναι ἀποδεκτές;

Άσχετο 20 Ιανουαρίου 2013 στις 1:49:00 μ.μ. EET  

@AΧΕΡΩΝ
Δεν προεξοφλώ τη γνωμάτευση του ΔΔΧ, απλώς απάντησα ακριβώς σε αυτό που μου ζήτησες να σου υποδείξω σχετικά με το ποιές ἀπό τις διεκδικήσεις αὐτές εἶναι σύννομες,εὔλογες,και ἐντός διεθνούς δικαίου,και μάλιστα,να ἐκπληρούν καί τα τρία αὐτά χαρακτηριστικά ἄνευ ἐκπτώσεως.

Η επέκταση των 12νμ είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας αλλά δεν έχει σχέση το ΔΔΧ. Αν θέλουμε επέκταση έχουμε το δικαίωμα να ανακοινώσουμε με νόμο ότι από την τάδε ημερομηνία τα χωρικά μας ύδατα επεκτείνονται στα 12νμ. Δεν καταρρίπτεται το "αναφαίρετο" (δικαίωμα επέκτασης ΧΥ) από το "ειδικές συνθήκες" διότι αυτές αφορούν το θέμα Υφαλοκριπίδας/ΑΟΖ κι όχι τα ΧΥ.

Οι Γκρίζες Ζώνες δεν είναι αποδεκτές προσωπικά, ούτε θεωρώ ότι έχουν ελπίδες να δικαιωθούν σε πιθανή δικαστική επίλυση. Η επιδίωξη αυτή απλώς ενισχύει τη διαπραγματευτική τους ατζέντα, ως ζήτημα υφίσταται λίγο πολύ από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα όπου η Ιταλία προσπάθησε να επιλύσει στο θέμα των Δωδεκανήσων με το γνωστή ιταλοτουρκικό πρωτόκολλο του 1932.

Η προσπάθεια συμφωνίας για οριοθέτηση Υφαλοκριπίδας/ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας περιλαμβάνει τη συμφωνία της μέσης γραμμής των ΧΥ, την επίλυση του θέματος κυριαρχίας (γκρίζες ζώνες) και την έμμεση επίλυση του θέματος επέκτασης ή μη των ΧΥ.

Ανώνυμος 20 Ιανουαρίου 2013 στις 3:45:00 μ.μ. EET  

Νομίζω ότι επικρατεί σύγχυση γύρω από τις έννοιες της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Υφαλοκρηπίδα (άρθρο 76 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας) είναι οι θαλάσσιοι βυθοί και το υπέδαφός τους πέρα από την αιγιαλίτιδα ζώνη σε όλη την έκταση της φυσικής προέκτασης του χερσαίου εδάφους αυτού του κράτους, ως την εξωτερική απόκλιση του υφαλοπλαισίου ή σε έκταση 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσεως από τις οποίες μετριέται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης, στην περίπτωση που το υφαλοπλαίσιο δεν φθάνει ως την απόσταση αυτή των 200 ν.μ. ΑΟΖ είναι ουσιαστικά η υδάτινη στήλη πάνω από την υφαλοκρηπίδα. Τα δικαιώματα του παράκτιου κράτους προς εκμετάλλευση των πόρων του υπεδάφους του βυθού σχετίζονται με την υφαλοκρηπίδα. Τα δικαιώματα αυτά είναι κυριαρχικά, συμφυή προς την ιδιότητα του παράκτιου κράτους και αποκλειστικά, δηλαδή κανένα άλλο κράτος δεν μπορεί να τα επικαλεσθεί, έστω κι αν το παράκτιο κράτος δεν προβαίνει σε έρευνα ή εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας. Παράλληλα, δεν υπάρχει ανάγκη οποιασδήποτε νομικής ενέργειας του παράκτιου κράτους, όπως διακήρυξης, προσχώρησης στη Σύμβαση του 1982 κ.λπ. Οι διάφορες διακηρύξεις των κρατών έχουν δηλωτικό και όχι συστατικό χαρακτήρα (άρθρο 77). Στην ΑΟΖ το παράκτιο κράτος έχει δύο κατηγορίες δικαιωμάτων: Του αναγνωρίζονται κυριαρχικά δικαιώματα της ίδιας ποιοτικής αξίας με εκείνα που έχει και ασκεί στην υφαλοκρηπίδα για την έρευνα, την εκμετάλλευση και την διατήρηση των φυσικών πόρων της θαλάσσιας αυτής περιοχής. Τα δικαιώματα αυτά ενοποιούν το καθεστώς του εδάφους και του υπεδάφους του βυθού με το καθεστώς των υπερκειμένων υδάτων σε πλάτος 188 ν.μ. πέρα από την αιγιαλίτιδα ζώνη. Στο παράκτιο κράτος αναγνωρίζεται επίσης δικαιοδοσία για την τοποθέτηση και χρησιμοποίηση τεχνητών νησιών και εγκαταστάσεων, για τη θαλάσσια επιστημονική έρευνα και την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος από τη ρύπανση (άρθρο 56). Αν ένα παράκτιο κράτος δεν έχει κηρύξει ΑΟΖ, τότε εξακολουθεί να έχει ipso iure τα γνωστά κυριαρχικά δικαιώματα στο έδαφος και το υπέδαφος της υφαλοκρηπίδας. Σχετικά με τα νησιά: Κατά τη διάρκεια της Τρίτης συνδιάσκεψης για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία οδήγησε στην υπογραφή της Σύμβασης του Montego Bay, ορισμένα κράτη όπως η Τουρκία, η Λιβύη, το Μαρόκο, η Τυνησία, το Καμερούν και η Κένυα υπέβαλαν προτάσεις διαφοροποίησης του νομικού καθεστώτος των νησιών ενός κράτους που παράκεινται (adjacent) στην ηπειρωτική ακτή άλλου, είτε επιχείρησαν να αφαιρέσουν την υφαλοκρηπίδα από τα νησιά, εφόσον συντρέχουν ειδικές περιστάσεις (special circumstances). Όμως η Συνδιάσκεψη απέρριψε τις προτάσεις αυτές, με αποτέλεσμα σε κάθε νησί να αντιστοιχούν σωρευτικά και να ισχύουν ως προς αυτό, όλοι οι θεσμοί του Δικαίου της Θάλασσας. Η οριοθέτηση τόσο της υφαλοκρηπίδας, όσο και της ΑΟΖ, μεταξύ Κρατών με έναντι ή προσκείμενες ακτές πραγματοποιείται κατόπιν συμφωνίας με βάση το Διεθνές Δίκαιο, όπως ορίζεται στο άρθρο 38 του Καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου, με σκοπό την επίτευξη δίκαιης λύσης. Άλλως απαιτείται προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο (άρθρα 83 και 74 αντίστοιχα). Η ύπαρξη νησιών προκαλεί συνήθως διενέξεις στη διαδικασία οριοθέτησης, αλλά όπως έχει αποδειχθεί από την πράξη, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων υιοθετήθηκε τελικά ή μέση γραμμή ή η ίση απόσταση, πράγμα που σημαίνει ότι ληφθηκε υπ' όψη ολικά ή μερικά ή ύπαρξη νησιών στην κάθε υπό οριοθέτηση περιοχή. Κατά τη διάρκεια της Τρίτης συνδιάσκεψης διαμορφώθηκαν δύο παρατάξεις κρατών: Εκείνη που υποστήριζε ότι πρέπει να καθιερωθεί η αρχή της μέσης γραμμής (medium liners) και την αποτελούσαν 22 κράτη, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα και εκείνη που υποστήριζε την αρχή της επιείκειας-ευθυδικίας (equity liners), αποτελούμενη από 29 κράτη, μεταξύ των οποίων η Τουρκία. Όμως, η ευθυδικία είναι ο σκοπός και όχι το μέσο για την επίτευξη της οριοθέτησης (Ρούκουνα, Διεθνές Δίκαιο ΙΙ, 2006), συνεπώς το Δικαστήριο δεν μπορεί παρά να αποφασίσει με βάση νομικούς κανόνες, μεταξύ των οποίων και η αρχή της μέσης γραμμής. Συνεπώς, η αρχή αυτή δεν είναι δυνατόν να αγνοηθεί ολοκληρωτικά.
Α.Ε.

Alexandros 20 Ιανουαρίου 2013 στις 5:00:00 μ.μ. EET  

@Άσχετο,

Πρώτον, επιλεκτικά θίγεις τα θέματα που θέτω και μας λες πως οι επιδιώξεις της Άγκυρας δεν είναι παράλογες και εκτός διεθνούς δικαίου, όμως η αλήθεια είναι πως αν εξαιρέσεις την περιοχή του Καστελόριζου, οι αιτιάσεις της Άγκυρας, είναι παράλογες, (μας λένε ουσιαστικά ότι τα νησιά επιπλέουν πάνω στη θάλασσα) και παράνομες(με βάση το διεθνές δίκαιο, το εθιμικό δίκαιο και όλες τις συνθήκες)!

Επί του προκειμένου,συντεταγμένες που έχουν αποστείλει τα κράτη μονομερώς και αντιδράσεις των κρατών που διαφωνούσαν, παραδείγματα (Ονδούρα, αντίδραση, Γουατεμάλα και Ελ Σαλβαδορ-Ινδία, αντίδραση, Πακιστάν- Ινδονησία, αντίδραση Τιμόρ, Ιαπωνία αντίδραση Κίνα, Μαυρίκιος, αντίδραση Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία-Μιανμάρ αντίδραση Μπαγκλαντές, Φιλιππίνες, αντίδραση Κίνα, Βιετνάμ-Κίνα αντίδραση Ιαπωνία-Κομόρες, αντίδραση Γαλλία- Κροατία, αντίδραση Σλοβενία, Ιταλία-Γαλλία, αντίδραση Μεξικό, Μαυρίκιος- Σαουδική Αραβία, αντίδραση ΗΑΕ, Αίγυπτος, Ιράν- Ισπανία, αντίδραση Γαλλία- Ηνωμένο Βασίλειο, αντίδραση Μαυρίκιος-Βανουάτου αντίδραση Γαλλία.

Όσον αφορά τα 12 μίλια, στη διαφωνία Μπαγκλαντές-Μιανμάρ, η απόφαση του Διεθνούς δικαστηρίου γράφει, "Το Νησί St Martins δεν δικαιούται ΑΟΖ, αλλά δικαιούται χωρικά ύδατα 12 ναυτικών μιλίων, είναι πολύ σημαντικό το ότι αναγράφεται το 12!

Επιμένω πως η αρχή της αναλογικότητας και ευθυδικίας, ευνοεί ξεκάθαρα την Ελλάδα σε όλο το Αιγαίο εκτός της περιοχής Καστελόριζου, ακόμα και αν δεν μετρηθούν οι ακτές όλων των νησιών, αλλά μόνο των Μεγαλύτερων, όσον αφορά δε το Βόρειο Αιγαίο τα πράγματα είναι συντριπτικά υπέρ μας!

Στη θάλασσα της Μάγχης έχει γίνει χάραξη ώστε τα νησιά να μην είναι αποκομμένα από την Μεγάλη Βρετανία!

Το Ισραήλ έχει δώσει χάρτες, στους οποίους αναγνωρίζονται πλήρη δικαιώματα ΑΟΖ, στην Ελληνική επικράτεια.

Εννοείται ότι θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία ή απόφαση του ΔΔ για να αρχίσεις να εκμεταλλεύεσαι την ΑΟΖ, αλλά αν δεν προχωρήσουμε στην αποστολή συντεταγμένων, ποτέ δεν θα αρχίσει αυτή η διαδικασία, για τους λόγους, που έχω αναφέρει σε άλλα μηνύματα και ευνοούν την Άγκυρα. Ποτέ δεν έγραψα ότι αν στείλουμε συντεταγμένες, αυτομάτως γίνονται όλα δικά μας, όμως προβλέπει ο νόμος να γίνεται εκμετάλλευση μέχρι να επιλυθεί οριστικά το ζήτημα, χωρίς να απειλούνται τα συμφέροντα των χωρών που εμπλέκονται.

Άσχετο 20 Ιανουαρίου 2013 στις 8:25:00 μ.μ. EET  

@A.E.

Είναι ουσιώδης λεπτομέρεια πως η αρχή της μέσης γραμμής δεν μπορεί να αγνοηθεί ως μέσο της επίτευξης του τελικού σκοπού που είναι η ευθυδικία. Το ζήτημα λοιπόν είναι που θα είναι τα σημεία βάσης για να υπολογιστεί αυτή. Το αποτέλεσμα μιας μέσης γραμμής με σημεία βάσης (μόνο) στην ηπειρωτική χώρα διαφέρει από εκείνο που θα έχει (και) στα ανατολικά νησιά.

@Alexandros
Οι Τούρκοι δεν είναι χαζοί, δεν στέκονται τόσο στο ξεπερασμένο επιχείρημα περί γεωλογικού ζητήματος νησιών στην υφαλοκρηπίδα τους, όσο στην αρχή της ευθυδικίας για την οποία γράφεις (θεωρώ λανθασμένα) ότι ευνοεί ξεκάθαρα την Ελλάδα στο Αιγαίο. Αυτό που μας ευνοεί ξεκάθαρα είναι η αυστηρή τήρηση της μέσης γραμμής ως οριοθετική μέθοδος κάτι που υποστηρίζεται παγίως από την ελληνική διπλωματική στάση (και καλά κάνει) αλλά που έχει μηδαμινές πιθανότητες να αποδεχθεί η Τουρκία ή το ΔΔΧ για αυτό κακώς το θεωρούμε δεδομένο.

Από τις βασικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας είναι ότι η κυριαρχία του εδάφους δεσπόζει τη θάλασσα κι ότι οι θαλάσσιες ζώνες υποχωρούν στα χωρικά ύδατα όπου ασκείται κυριαρχία. Αυτά συνδυασμένα με την ευθυδικία σχεδόν αποκλείουν τη μέση γραμμή ως οριοθετική μέθοδο στα ανατολικά του Αιγαίου και συνηγορούν στο να αποδοθούν στα τουρκικά παράλια εκτάσεις ΑΟΖ όπου δεν υφίστανται ελληνικά χωρικά ύδατα. Κατά το γράμμα και πνεύμα του διεθνούς δικαίου περί δίκαιης λύσης είναι απίθανο να αποδοθεί ΑΟΖ στα ελληνικά ανατολικά νησιά τόση και εκεί όπου θα απαγορεύει πλήρως το αντίστοιχο δικαίωμα σε όλη τη μικρασιατική ακτή, γεγονός αντίθετο της δίκαιας λύσης.

Προσωπικά θεωρώ ότι δεν τίθεται ζήτημα για το αν τους αποδοθεί ή όχι ΑΟΖ εντός του Αιγαίου, θα τους αποδοθεί, το ζήτημα είναι που και πως. Προφανώς θα είναι απαράδεκτο να περικλείει τα ανατολικά νησιά, δηλαδή να έχουν 6νμ ΧΥ και γύρω γύρω τουρκική Υφαλοκριπίδα/ΑΟΖ, δηλαδή το μισό σχεδόν Αιγαίο. Η απειλή πολέμου για ΕΧΥ 12νμ υφίσταται για αυτήν ακριβώς τη πιθανότητα.

Για τον Αγ.Μαρτίνο που αναφέρεις, βεβαίως του αναγνώρισε το δικαίωμα για ΧΥ 12νμ που είναι το μέγιστο εύρος ΧΥ κι όπως έγραψα παραπάνω οι θαλάσσιες ζώνες υποχωρούν στα ΧΥ όπου ασκείται κυριαρχία. Εμείς αν τύχει και πάμε ΔΔΧ με ΕΧΥ 6νμ δεν θα μας τα επεκτείνουν με το ζόρι. Έχουμε το δικαίωμα να τα επεκτείνουμε στα 12νμ και μπορούμε να το κάνουμε κι αύριο, δεν απαιτείται ΔΔΧ να το επιβάλει.

Στα βρετανικά νησιά της Μάγχης ενώ είχαν ΧΥ 3νμ, τους αποδόθηκε 12νμ Υφαλοκριπίδα διότι διέθεταν ήδη 12νμ αλιευτική ζώνη (σημερινή ΑΟΖ) που είχε αναγνωριστεί από τη Γαλλία. Τα νησιά αυτά αγνοήθηκαν ως σημεία βάσης, δεν επηρέασαν δηλαδή τον υπολογισμό της μέσης γραμμής. Δεν τους έκαναν καμία χάρη που τους απέδωσαν Υφαλοκρηπίδα 12νμ απλώς την εναρμόνισαν με την υπάρχουσα "ΑΟΖ" και κάνεις λάθος να νομίζεις ότι δεν είναι αποκομμένα, είναι, τα 12νμ απέχουν από τη μέση γραμμή της Βρετανικής ΑΟΖ καμιά 15αρια νμ. Το διεθνές δίκαιο δεν αναδιανέμει και δεν συμψηφίζει θαλάσσιες εκτάσεις, ούτε αναδιαμορφώνει τη γεωγραφία.

ΑΧΕΡΩΝ 20 Ιανουαρίου 2013 στις 9:40:00 μ.μ. EET  

@Ἄσχετο
Η περίπτωση του Καστελορίζου δέν ἔχει εἰσέτι κριθεί,ἐκτός εάν θεωρείς ότι κάποιο δεδικασμένο (Serpent Islands,υποθέτω) ἔχει γίνει ''ταρίφα''.
Σχετικά με το ἀναφαίρετο και τα 12 μίλλια,η ἐπισήμανση μου εἶναι ότι η Ἄγκυρα ἐπικαλείται,ἐπιστρατεύει,ἤ ἐφευρίσκει ''ότι νἆναι'',ἀρκεί να προβάλλει προσκόμματα,ὄπως τα περί κλειστής,ἤ περίκλειστης θάλασσας για το Αἰγαίο,ὄπου δέν εὐσταθεί δικαίωμα για ΧΥ 12 μιλλίων.
Εἶναι προφανές ότι η Ἄγκυρα δέν διαφυλάσσει ως κὀρην ὄφθαλμού την παρθενία,έέέ,την πολιτική της ὀρθότητα σε θέματα διεθνούς δικαίου.
Πολύ χαρακτηριστικό θεωρῶ εν προκειμένω το ότι η Τουρκία,ὄταν δέν ἔχει ''ἀήττητα νομικά ὄπλα''για να υποστηρίξει τις διεκδικήσεις της,ἐπιστρατεύει ἄλλα ἀντ΄ἄλλων ἐπιχειρήματα,ὄπως την στρατηγική της σημασία,ἤ το μέγεθος της.
Ο Ἀλέξανδρος Δούντας,πρέσβης στην Ἄγκυρα στα τέλη της δεκαετίας του ΄70,εἴχε ἀναφέρει σε συνέντευξη του στην ΕΡΤ ότι κάποια στιγμή οι Τούρκοι εἴχαν στηρίξει ἀπαιτήσεις ἐπεκτάσεως του FIR Ἀγκύρας,εἰς βάρος του FIR Ἀθηνῶν ἐννοείται,με το ἐπιχείρημα του...πληθυσμιακοῦ τους ὄγκου!
Στην παρούσα συγκυρία,προσπαθούν να υποκλέψουν FIR μέσω των ἀρμοδιοτήτων ἐρεύνης και διασώσεως(SAR),μέχρι τον 25 μεσημβρινό,ἤ μή ἀναγνωρίζοντας στην Π.Α δικαίωμα πτήσεων πέραν,δλδ ἀνατολικώτερα του μεσημβρινού αὐτοῦ!
==========
@AE
Mπορείς να ἐπεξηγήσεις τί σημαίνει''η εὐθυδικία εἶναι ο σκοπός και ὄχι το μέσον'';
Εὐχαριστῶ.

Alexandros 20 Ιανουαρίου 2013 στις 9:57:00 μ.μ. EET  

@ Άσχετο

Συμφωνώ καταρχάς ως προς το ότι πρέπει, είναι απαραίτητο δηλαδή, να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα όπως και σαφέστατα δικαιούμαστε και πως κανένας δε μας χρειάζεται για αυτό.

Θα με κάνεις να διαβάσω όλη την υπόθεση μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας, πάντως η υπόθεση αυτή χρησιμοποιήθηκε ως δεδικασμένο από το Μπανγκλαντές στην προσπάθεια να κερδίζουν ΑΟΖ στον Άγιο Μαρτίνο!
Όσον αφορά τα 12 μίλια στην υπόθεση αυτή το έγραψα, γιατί και εκεί δεν αμφισβητήθηκαν τα χωρικά ύδατα, αλλά η ΑΟΖ και δεν γνωρίζω αν το Μπανγκλαντές είχε νομοθετήσει ήδη τα χωρικά ύδατα.

Πάντως για τα παραδείγματα που μου ζήτησες δεν ανέφερες τίποτα. Εκτός και αν εννοείς πως πρώτα πρέπει να επεκτείνουμε τα χωρικά ύδατα και μετά να καταθέσουμε συντεταγμένες

Alexandros 20 Ιανουαρίου 2013 στις 10:00:00 μ.μ. EET  

Σίγουρα συμφωνώ πως η μέση γραμμή είναι πιο ξεκάθαρη αλλά και πιο σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο και ορθώς την υποστηρίζουμε, απλά απάντησα σε αυτά που έγραψες για την αναλογικότητα και την ευθυδικία.

Οι Τούρκοι αναμφισβήτητα δεν είναι χαζοί, εμείς είμαστε που ανεχόμαστε τις ανοησίες που ξεστομίζουν!

Ανώνυμος 20 Ιανουαρίου 2013 στις 10:51:00 μ.μ. EET  

@Αχέροντα
Ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου, ακαδημαϊκός και σύμβουλος της Ελλάδας στην υπόθεση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (καθώς και καθηγητής μου) Εμμανουήλ Ρούκουνας, στο βιβλίο του "Διεθνές Δίκαιο - Το κράτος και το έδαφος - Το δίκαιο της θάλασσας" (Αθήνα-Κομοτηνή 2006), αναλύοντας τα άρθρα 83 και 74 αναφέρει επί λέξει: "Πρέπει όμως να τονισθεί πως όταν τα διεθνή δικαστήρια επιλαμβάνονται της επιλύσεως μιας διαφοράς με τελικό σκοπό να φθάσουν σε δίκαιη λύση, αυτό δεν σημαίνει ότι αναγνωρίζουν στον εαυτό τους το δικαίωμα να παραμερίσουν τους νομικούς κανόνες. Εάν επρόκειτο να παραμερισθεί ο κανόνας και να εφαρμοσθεί λύση ex aequo et bono (σ.σ.: σύμφωνη με το δίκαιο και το καλό) (δηλαδή λύση που δεν υπόκειται σε κανόνα δικαίου) τότε θα έπρεπε τα μέρη να εξουσιοδοτήσουν ρητά το δικαστικό όργανο που επιλαμβάνεται της διαφοράς". Η παρατήρηση αυτή είναι ευστοχότατη, επειδή τα άρθρα 83 και 74 για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ αναφέρουν ρητά ότι αυτή "πραγματοποιείται με συμφωνία που θα συνάπτεται με βάση το διεθνές δίκαιο, όπως αυτ΄οαναφέρεται στο άρθρο 38 του καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, προς τον σκοπό πραγματοποιήσεως δίκαιης λύσεως (equitable solution). Τα άρθρα αυτά αναφέρουν τη δίκαιη λύση (ευθυδικία) ως τον επιδιωκόμενο σκοπό της οριοθέτησης και όχι ως μέθοδο οριοθέτησης. Επομένως, καταλήγει ο καθηγητής "Η πρώτη ανάγνωση των άρθρων 74 και 83 της Συμβάσεως του 1982 επιτρέπει να πούμε ότι: α) οποιαδήποτε λύση για την οριοθέτηση πρέπει να βασίζεται στο διεθνές δίκαιο (παρεκτός αν τα ενδιαφερόμενα κράτη αποφασίζουν αλλιώς) και β) η επιείκεια (ευθυδικία) και η δικαιοσύνη αποτελούν τον τελικό στόχο και όχι μέσο για την επίτευξη μιας λύσεως.
Ελπίζω ότι σε κάλυψα.
Α.Ε.

ΑΧΕΡΩΝ 21 Ιανουαρίου 2013 στις 9:29:00 π.μ. EET  

@AE
Eὐχαριστῶ για την ἀνταπόκριση σου.
Το ex aequo et bobno,το είχα συναντήσει σε ἄρθρο της ''Πτήσης'',ἤ της παληάς ''Στρατηγικής'',δέν θυμᾶμαι καλά,προ ἒτῶν(ἀρχή του ὀρθοῦ και του ἴσου την ἀποκαλούσαν τότε),ἀλλά με ἀρνητική ἔννοια.
Συγκεκριμένα,ἀναφερόταν στο ἄρθρο,ότι οι Τοῦρκοι,με πρόσχημα την συγκεκριμένη ἀρχή θα προσπαθούσαν να παραμερίσουν το διεθνές δίκαιο,και να ἐπιβάλλουν στην Ελλάδα την νομιμοποίηση των διεκδικήσεων τους υπ΄αὐτόν τον μανδύα,γι΄αὐτό και η ἐρώτηση μου,ἀκατάρτιστος γάρ.

Ανώνυμος 21 Ιανουαρίου 2013 στις 10:51:00 π.μ. EET  

"Προσωπικά θεωρώ ότι δεν τίθεται ζήτημα για το αν τους αποδοθεί ή όχι ΑΟΖ εντός του Αιγαίου, θα τους αποδοθεί, το ζήτημα είναι που και πως. "

Προσωπικά θεωρώ ότι αν σκεφτόταν έτσι τούρκος αξιωματούχος θα έβοσκε πρόβατα στην λήμνη ωαν και δεν θα είχε θέση στον κρατικό τομέα.
Γι αυτό οι τούρκοι πάνε για αυτοκρατορία και μεις για αποικία.
Δεν είναι θέμα ισχύος. Είναι θέμα μάχιμης νοοτροπίας.

@άσχετο ελπίζω αδερφέ να μην σε πληρώνω να κάθεσαι στο γραφείο σου και να βλέπεις την βουλή απέναντι.
Καλό παιδί είσαι, μορφωμένο αλλά απλώς περαστικός.
Και η ελλάδα είναι χώρα παραγωγής ιστορίας και όχι περασμάτων αυτής.

μηδενιστής

Άσχετο 22 Ιανουαρίου 2013 στις 12:47:00 π.μ. EET  

@Alexandros
Σχετικά με την υπόθεση του Αγ.Μαρτίνου το δεδικασμένο και τα 12νμ.

317. The Tribunal observes that the effect to be given to an island in the delimitation of the maritime boundary in the exclusive economic zone and the continental shelf depends on the geographic realities and the circumstances of the specific case. There is no general rule in this respect. Each case is unique and requires specific treatment, the ultimate goal being to reach a solution that is equitable.

318. St. Martin’s Island is an important feature which could be considered a relevant circumstance in the present case. However, because of its location, giving effect to St. Martin’s Island in the delimitation of the exclusive economic zone and the continental shelf would result in a line blocking the seaward projection from Myanmar’s coast in a manner that would cause an unwarranted distortion of the delimitation line. The distorting effect of an island on an equidistance line may increase substantially as the line moves beyond 12 nm from the coast.


http://www.itlos.org/fileadmin/itlos/documents/cases/case_no_16/1-C16_Judgment_14_02_2012.pdf

Με απλά λόγια δεν λαμβάνονται υπόψη δεδικασμένα και δεν υπάρχει γενικός κανόνας, η κάθε περίπτωση είναι μοναδική και εξετάζεται ως τέτοια με σκοπό την ευθυδικία.

Γράφεις ότι κι εκεί δεν αμφισβητήθηκαν τα χωρικά ύδατα, αλλά η ΑΟΖ, μα προφανώς δεν αμφισβητούνται τα ΧΥ πουθενά όπου δεν αμφισβητείται η κυριαρχία των ακτών (ξηράς ή νησιού). Στη περίπτωση του Καστελορίζου η Τουρκία δεν αμφισβητεί τα ΧΥ γιατί δεν αμφισβητεί και την ελληνική κυριαρχία. Αυτό που αμφισβητεί είναι το δικαίωμα ΑΟΖ που είναι θέμα διμερούς συμφωνίας ή δικαστικής απόφασης, ενώ το δικαίωμα των ΧΥ υπάρχει εξ υπαρχής (ab initio) και αυτοδικαίως (ipso facto).

Για τις συντεταγμένες σου έχω απαντήσει ήδη, αν θες διάβασέ το πάλι πιο προσεκτικά.

@ΑΧΕΡΩΝ
Σωστά θυμάσαι, όπως αναφέρθηκε η ευθυδικία (ex aequo et bono) δεν εξυπηρετεί το εθνικό μας συμφέρον, όχι τόσο όσο η οριοθέτηση με την αυστηρή εφαρμογή της μέσης γραμμής/ισαπόστασης. Το πρόβλημα δεν είναι ότι η Τουρκία με πρόσχημα την συγκεκριμένη ἀρχή θα προσπαθούσαν να παραμερίσουν το διεθνές δίκαιο,και να ἐπιβάλλουν στην Ελλάδα την νομιμοποίηση των διεκδικήσεων τους υπ΄αὐτόν τον μανδύα αλλά ότι η ευθυδικία είναι ο σκοπός του διεθνούς δικαίου όπως αναφέρεται ρητά σε αυτό κι όπως αναφέρεται σε όλες τις δικαστικές αποφάσεις.

Η μάχη δεν θα δοθεί στη "μέση γραμμή" αλλά στο πως ερμηνεύει η κάθε πλευρά την ευθυδικία!

@μηδενιστής
Η ελπίδα σου ισχύει. Η αναφορά μου που προφανώς σε απογοήτευσε, δεν είναι επιθυμία αλλά ένα υπαρκτό κι ισχυρό ενδεχόμενο μιας δικαστικής απόφασης ή διμερούς συμφωνίας. Παρόμοιες συζητήσεις και σχόλια ξεκινάνε από λάθος βάση με λάθος σκεπτικό. Η λάθος βάση είναι ότι συγχέεται το εθνικό συμφέρον με το δίκαιο, στη προκειμένη το διεθνές δίκαιο. Το λάθος σκεπτικό είναι πως οτιδήποτε -στη προκειμένη εγώ- μας χαλάει το "δίκιο" κι ας είναι βάσει διεθνούς δικαίου, αυτομάτως είναι προδοτικό, αφού είναι ενάντια στο εθνικό μας συμφέρον.

Είναι σύγκρουση συμφερόντων κι ο καθένας χρησιμοποιεί και προσαρμόζει το διεθνές δίκαιο έτσι ώστε να τα εξυπηρετήσει. Το ότι εγώ επισημαίνω τις αντικειμενικές δυσκολίες και τα πραγματικά δεδομένα που επιδιώκει η τουρκική πλευρά δεν σημαίνει ότι την υποστηρίζω και την επιθυμώ.

Θάρσει! Λέγων τ’ αληθές ου σφαλεί ποτέ.

Ανώνυμος 22 Ιανουαρίου 2013 στις 9:27:00 π.μ. EET  

@Άσχετο

Δεν με απογοήτευσε η αναφορά σου αδερφέ. Δεν απογοητεύομαι πια - είμαι παιδί του ΠΑΣΟΚ όπου ο έλλην του 2050 προβλέπεται να είναι καταγωγής πακιστάν...

Με χαλάει πάρα πάρα πάρα πολυ να διαβάζω ένα νοήμονα συνέλληνα να έχει νοοτροπία λογικής και συμβιβασμού και ισότητας/ισονομίας με τα SS της στέπας.
Στην περίπτωσή μας όχι μόνο δεν έχουμε νοοτροπία νικητή αλλά καλούμαστε με ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ να σκύψουμε κεφάλι σε αλήτες με το δήθεν "υπαρκτό κι ισχυρό ενδεχόμενο μιας δικαστικής απόφασης ή διμερούς συμφωνία"

Δικαστική απόφαση με ποιόν; Με αυτόν που δεν αναγνωρίζει τον νόμο; Διμερή συμφωνία με αυτόν που έφαγε 6,000 γυναικόπαιδα στην κύπρο και 1800 "αγνοούμενους". Με αυτόν που δεν αναγνωρίζει - ο μοναδικός παγκοσμίως - την γενοκτονία των προγόνων του λες και την έκανε ο ίδιος ΤΩΡΑ;
Με ποιόν θα κουβεντιάσω; με την 1η και 4η στρατιά;;; Αντί να έχω κλειστά σύνορα θα κάνω συνομιλίες;;;;

Πες ρε αδερφέ ότι γίνει θαύμα και οι τούρκοι γίνουν έννομοι και πουν και συγνώμες και κλείσουν και 2-3 χασάπηδες φυλακή τότε ας πάμε σε συνομιλίες βάση του διεθνούς δικαίου! Ας πάμε αφού κλείσουν οι 2 στρατιές και αφού πάρουν τα τσιράκια τους απο τη θράκη.

Και να έχουμε νοοτροπία νικητή γιατί έχουμε ΗΘΙΚΟ προβάδισμα. όχι μόνο "Θάρσει! Λέγων τ’ αληθές ου σφαλεί ποτέ." αλλά και "Θαρσείν χρή ταχ' αύριον έσετ΄ άμεινον"

Και στο λέω στα ίσια δεν με νοιάζει να χάσω το μισό αιγαίο. Τί είχα, τί έχασα. Ούτε πετρελαιάς, είμαι ούτε έχω ονειρώξεις με σημαίες στη αγ σοφιά. Πεινάω τώρα, θα πεινάω και μετά.
Ο αγώνας με νοιάζει. Η ελευθερία με νοιάζει. Η ελευθερία να διαλέξω ελεύθερα να να επιβάλω τον διεθνή νόμο στα εδάφη που απελευθέρωσε ο παππούς και ο προπάππους μου χωρίς να φοβάμαι τον κάθε αλήτη που κατέβηκε απο την δυτική μογγολία - ακόμα και όταν ο νόμος με βγάζει χαμένο θέλω να είναι ΕΠΙΛΟΓΗ μου.

Άτομα που είναι ο στυλοβάτης της κοινωνίας μας δεν πρέπει να έχουν ηττοπάθεια ακόμα και όταν η ήττα φαίνεται στον ορίζοντα. ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΙ απλά να διαβάζω άτομα με τις γνώσεις σου να κάνουν πίσω. Μόνο μπροστά. μόνο

μηδενιστής

Alexandros 22 Ιανουαρίου 2013 στις 10:58:00 π.μ. EET  


@ Άσχετο


Καταρχάς, πολύ ορθώς κανεις και γραφεις για το ποίες μπορεί να είναι οι δυσκολίες στην υπόθεση διεκδίκησης AOZ Κάθε σωστός δικηγόρος, για παράδειγμα, θα έπραττε το ίδιο και στις πιο απλές υποθέσεις. Αυτό όμως είναι διαφορετικό από το να προσπαθούμε να βρούμε τρόπους για να αναβάλλουμε την ιστορία ep άπειρο.

Έγραψα παραπάνω, πως για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας θα πρέπει να είμαστε σωστά προετοιμασμένοι σε όλα τα επίπεδα, κανεις δεν είπε ότι θα είναι μια εύκολη υπόθεση. Επίσης, μια απόφαση του DDX δεν νομίζω να χαρακτηριστεί προδοτική, ο κόσμος είναι ενημερωμένος αρκετά και μπορεί να ενημερωθεί ακόμα περισσότερο, ωστόσο, είναι εσχατη προδοσία η μη επέκταση των Χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια, γιατί είναι δικαίωμα, που εφαρμόζεται αυτομάτως όταν έχεις την κυριαρχία των νησιών. Κανεις λάθος όταν λες πως η Τουρκια δεν αμφισβητεί την κυριαρχία των νησιών, αυτό ακριβώς κάνει και αμφισβητεί μάλιστα ακόμα και κατοικημένα νησιά όπως η Λήμνος, ενώ στο βιβλίο του ο Νταβούτογλου, αγανακτεί αναφερόμενος στο Καστελόριζο, οποτε καταλαβαίνεις ποιοι είναι οι στόχοι της Τουρκικης κυβερνήσεως.

Κανεις ακόμα ένα τρομερό σφάλμα, εξισώνεις τη νοοτροπία των δυο κυβερνήσεων, όμως οι Τουρκικες κυβερνήσεις χαρακτηρίζονται διαχρονικά από εθνικισμό, ενώ οι Ελληνικές τα τελευταί 40 χρονια από ενδοτισμό! Και ξαναλέω, πως οι Τούρκοι επιδιώκουν τις διμερείς επαφές για να κερδίσουν πράγματα όπως τα δαντελωτά χωρικά ύδατα, τα οποια δεν θα μπορούσαν ποτε να κερδίσουν σε κανένα δικαστήριο και επειδή ξέρουν πως δεν μπορούν ουσιαστικά να μας κηρύξουν πόλεμο και ας έχουν ψηφίσει το casus μπέλι, για ένα τέτοιο θέμα, που αφορά τα αυτονόητα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Τέτοια χωρικά ύδατα μόνον μπορεί να τους δώσουν και πάτημα για περαιτέρω διεκδικήσεις AOZ. Τον ενδοτισμό, επίσης, δεν το έχω εφεύρει εγώ από το μυαλό μου, έχουν γράψει για αυτόν πάμπολλοι και παρα πολύ αξιόλογοι αναλυτές, αλλα ουσιαστικά τον έχουν παραδεχτεί και οι ίδιοι οι Τούρκοι!

Αν εννοείς στα γραφόμενα σου πως είναι προτιμότερο να αυξήσουμε τα χωρικά μας ύδατα, πρώτα και μετά να πάμε για AOZ, τότε απολύτως συμφωνώ μαζί σου.

Θεωρώ πως δεν με έχεις καλύψει για τις συντεταγμένες, σου απέστειλα τα παραδείγματα που μου ζήτησες, τα οποια αποτελούν και την συντριπτική πλειοψηφία, αν δεν κάνω λάθος είναι μόνον δυο η τρεις περιπτώσεις, όπου έχει υπάρξει κοινή ανακήρυξη AOZ. Ακόμα, να συμπληρώσω πως τις μονομερείς ενέργειες στο Αιγαίο τις έχει αρχίσει ξεκάθαρα η Άγκυρα, ανακοινώνοντας περιοχής εντός Ελληνικών χωρικών υδάτων για την ακρίβεια, ως περιοχές θαλασσιας; ερευνας, αν αυτές οι έρευνες προχωρήσουν και βγει πλοίο σε αυτές τις περιοχές και δεν το βυθίσουμε, που είναι μακράν μεγαλύτερη κλιμάκωση από το να στείλουμε συντεταγμένες, τότε ουσιαστικά "αγγνωριζουμε" δικαιώματα της Άγκυρας σε Ελληνικές περιοχές!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP