Πάγια εξωτερική πολιτική 50 χρόνων γκρεμίζει ο ΓΑΠ
Δευτέρα 17 Μαΐου 2010
Περίεργος ο ρόλος του Πάγκαλου
Και τα μεν «μπουκωμένα» ελληνικά ΜΜΕ (τα περισσότερα αθηναϊκά, «κεντρικά» δηλαδή...) περίπου πανηγύριζαν την Παρασκευή και το Σάββατο με τετριμμένες εκφράσεις (ούτε φαντασία δεν διαθέτουν...) του τύπου «νέα εποχή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις», «νέα σελίδα» κ.λπ., αλλά η πραγματικότητα είναι άλλη, αν κάποιος θέλει πραγματικά να ενημερώσει κι όχι να παραπληροφορήσει:
Ο τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν ήρθε στην Ελλάδα δίχως την παραμικρή χειρονομία καλής θέλησης. Ήρθε προκλητικότατος, εμμένοντας στις πάγιες θέσεις και απόψεις της χώρας του, σε αυτά που η Τουρκία χαρακτηρίζει «ελληνοτουρκικές διαφορές», περιλαμβανομένης φυσικά της συγκυριαρχίας στο Αιγαίο! Κι όχι μόνον αυτό. Έθεσε και νέες απαιτήσεις (π.χ. για τη λειτουργία του τζαμιού στο Μοναστηράκι, για τις υπερπτήσεις πάνω απ’ το Αιγαίο άοπλων μαχητικών αεροσκαφών). Στην αντίπερα όχθη η ελληνική κυβέρνηση, προεξαρχόντων του Γ. Παπανδρέου και του Θ. Πάγκαλου, στην ουσία «αμυντικά» παρακολούθησε το κρεσέντο ηγεμονισμού του Ερντογάν, χωρίς να αρθρώσει την παραμικρή έστω επιφύλαξη. Δηλαδή ο Ερντογάν ήρθε σαν «εφέντης» και έφυγε σαν εφέντης, με την αλλόκοτη ανοχή της ελληνικής κυβέρνησης.
Σε αρκετές περιπτώσεις η κυβέρνηση Παπανδρέου έδωσε χωρίς να πάρει το παραμικρό αντάλλαγμα. Και σε αρκετές άλλες απλώς... προσευχόμαστε να μην έχουν συμφωνηθεί στο δυσώδες παρασκήνιο τα χειρότερα!
Για παράδειγμα:
• Η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου συμφώνησε στην αναθεώρηση των βιβλίων της Ιστορίας! Μας πήγε δηλαδή στην εποχή... Ρεπούση κι ακόμα χειρότερα!
• Στο μείζον θέμα της επανεισδοχής των λαθρομεταναστών, ο υπουργός Μιχ. Χρυσοχοΐδης έβγαλε μια... θριαμβική ανακοίνωση, ότι υπέγραψε, λέει, με τον τούρκο ομόλογό του απόφαση για την αποτελεσματική εφαρμογή των διατάξεων του Πρωτοκόλλου Επανεισδοχής. Αλλά στην ίδια ανακοίνωση και ενώ επισημαίνεται πως η Τουρκία «θα ορίσει ένα λιμάνι στη Σμύρνη ή κοντά σ’ αυτήν, με στόχο να λειτουργήσει σε χρονικό διάστημα τριών μηνών ως συνοριακός σταθμός, ο οποίος θα χρησιμοποιείται για την επαναπροώθηση μη νομίμως εισερχόμενων μεταναστών», αμέσως μετά υπογραμμίζεται ότι «στο πλαίσιο του διμερούς πρωτοκόλλου η τουρκική πλευρά συμφώνησε να δέχεται ετησίως τουλάχιστον 1.000 αιτήματα επανεισδοχής»! Δηλαδή στην ουσία ο Χρυσοχοΐδης κατάργησε και την προηγούμενη συμφωνία Παπανδρέου - Τζεμ, που δεν περιείχε αριθμό αποδοχής αιτημάτων επανεισδοχής, αλλά και τη συμφωνία Παυλόπουλου - Μπαρό, που επίσης δεν περιείχε αριθμό και μάλιστα πολύ μικρό! Στην πραγματικότητα παραχωρήσαμε επιχειρήματα στην Τουρκία, προκειμένου να ισχυρίζεται, για την ενταξιακή της διαδικασία, ότι δεν παραβιάζει τις υποχρεώσεις της έναντι της Ελλάδας και της ΕΕ, αφού προφανώς δεν θα έχει πρόβλημα να δέχεται... 1.000 και να «μας γράφει» για τις υπόλοιπες χιλιάδες!
Σαν... συγκυρίαρχος στο Αιγαίο!
Εκεί βέβαια που η προκλητικότητα του τούρκου πρωθυπουργού ξεπέρασε κάθε όριο, υπό την απαράδεκτη ανοχή του έλληνα ομολόγου του, ήταν στα όσα είπε για το Αιγαίο. Ουσιαστικά φέρθηκε σαν συγκυρίαρχος στο Αιγαίο και ο Γ. Παπανδρέου το αποδέχτηκε!
Για παράδειγμα, με περισσό θράσος ζήτησε να συμφωνήσουν οι δύο χώρες για υπερπτήσεις μαχητικών αεροσκαφών πάνω απ’ το Αιγαίο, αλλά χωρίς βόμβες και πυραύλους!
Ωσάν δηλαδή να του ανήκει το Αιγαίο!
Ωσάν να κάνουν την ίδια δουλειά τα ελληνικά μαχητικά, τα οποία υπερασπίζουν τον εθνικό μας χώρο, και τα τουρκικά, τα οποία τον παραβιάζουν προκειμένου να κατοχυρώσουν τις τουρκικές επί του Αιγαίου διεκδικήσεις!
Κι ο έλληνας πρωθυπουργός δεν βρήκε να του απαντήσει το παραμικρό!
Και πώς να το κάνει δηλαδή όταν η Ελλάδα ανέχτηκε ένα μπαράζ τουρκικών παραβάσεων και παραβιάσεων μέχρι και 2 ώρες πριν το αεροπλάνο του «Σουλτάνου» προσγειωθεί στην Αθήνα; Ούτε καν ζήτησε να σταματήσουν παραβάσεις και παραβιάσεις για 2-3 μέρες, για λόγους έστω διπλωματικού τακτ.
Επίσης ο Γ. Παπανδρέου παρέμεινε άφωνος ακόμα κι όταν ο Ερντογάν με θρασύτητα, απαντώντας σε ερώτηση για το casus belli, απαίτησε να... κατανοήσουμε τη σχετική απόφαση της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης! Δηλαδή να κατανοήσουμε ότι δεν πρέπει να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο! Ο Παπανδρέου, σ’ αυτήν τη λογική και νοοτροπία «συγκυρίαρχου», παρέμεινε κυριολεκτικά... μουγγός! Τέρμα η πάγια εξωτερική μας πολιτική!
Επίσης, στο ζήτημα των εξοπλισμών η άποψη που εξέφρασε ο μοιραίος για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις (Ύμια, Οτσαλάν...) Θ. Πάγκαλος είναι από περίεργη έως και επικίνδυνη.
Όταν η Ελλάδα συμφωνεί σε μείωση έως και... μηδενισμό των εξοπλιστικών προγραμμάτων των δύο χωρών, δείχνει να αγνοεί μια βασικότατη παράμετρο του όλου ζητήματος:
• Η Τουρκία έχει ουσιαστικά καλύψει για τα επόμενα 10 χρόνια τις εξοπλιστικές της ανάγκες. Ποιον λοιπόν συμφέρει αυτή η –κατά τα άλλα– θελκτική πρόταση και η αποδοχή της; Πάντως όχι την Ελλάδα!
Γενικά πάντως από πολιτικούς και διπλωματικούς κύκλους εκφραζόταν, μετά τις δημόσιες παρεμβάσεις του Πάγκαλου την Παρασκευή, έντονος σκεπτικισμός για τον ρόλο του. Και κάποια εκτίμηση ότι αποτελεί την εμπροσθοφυλακή της επί της ουσίας αλλαγής μιας πάγιας ελληνικής εξωτερικής πολιτικής 50 χρόνων! Για παράδειγμα, αυτό που επίσης είπε, ότι δηλαδή συνήθως είναι οι... διπλωμάτες που δημιουργούν τα προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, είναι δυνατό να εκστομίζεται από στόματος του έλληνα αντιπροέδρου της κυβέρνησης;
Δηλαδή; Οι διπλωμάτες εφηύραν το casus belli;
Οι διπλωμάτες οδήγησαν στο να απαιτεί η Τουρκία ούτε λίγο ούτε πολύ περί τις... 132 ελληνικές βραχονησίδες; Οι διπλωμάτες είναι υπεύθυνοι για τις καθημερινές παραβάσεις και παραβιάσεις στο Αιγαίο; Πάντως ανησυχία για το «πού πάνε» οι ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά τα όσα ειπώθηκαν την Παρασκευή εκφραζόταν κι απ’ το Προεδρικό Μέγαρο, ιδιαίτερα δε μετά την εκτίμηση ότι πράγματι αλλάζει η πάγια ελληνική εξωτερική πολιτική σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά...
Ενώ συνεργάτες του Αντ. Σαμαρά επεσήμαιναν: «Επικίνδυνοι οι φραστικοί αυτοσχεδιασμοί του κ. Πάγκαλου, εκθέτουν την Ελλάδα και την κυβέρνηση, όπως τότε με την υπόθεση Οτσαλάν, που προσωπικά χειρίστηκε και που παρ’ ολίγον να οδηγήσει τη χώρα μας σε εθνικά επιζήμιες περιπέτειες. Συνεχίζοντας τη γνωστή επικίνδυνη και ψυχολογικά αδιερεύνητη συμπεριφορά του ξεπερνάει τα όρια της γραφικότητας και καταντάει ανοησία. Ας τον συμμαζέψει ο κ. πρωθυπουργός. Όμως και ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου, στη σημερινή συνέντευξη Τύπου προχώρησε πολύ περισσότερο απ’ ό,τι ο ευφυής ομόλογός του. Η κεκτημένη ταχύτητα σε τόσο σοβαρά θέματα πολλές φορές προκαλεί και εθνικές ζημιές».
Εξάλλου, άλλη μια ένδειξη (ή μήπως απόδειξη;) της αλλαγής της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής αποτελεί και η αντίδραση του υπουργείου Άμυνας στην πρωτοφανή τουρκική πρόκληση της περασμένης Τρίτης, όταν δηλαδή ελληνικό μεταφορικό αεροσκάφος και στη συνέχεια δύο σχηματισμοί μαχητικών αεροσκαφών κλήθηκαν μέσω ασυρμάτου από τουρκική φρεγάτα να δηλώσουν το μεν μεταφορικό «την πρόθεσή του», τα δε μαχητικά την «ταυτότητά τους».
Κι όλα αυτά επειδή η τουρκική φρεγάτα θεώρησε τη διεθνή θάλασσα και τον διεθνή αέρα του Αιγαίου στην περιοχή άσκησής της «τουρκική επικράτεια»! Ξέρετε ποια ήταν η αντίδραση του ελληνικού υπουργείου Άμυνας;
Με επίσημη ανακοίνωσή του «δεν τα αξιολογεί από στρατιωτικής πλευράς ως ιδιαίτερης βαρύτητας»! Είπατε τίποτα για... περιορισμένη εθνική κυριαρχία; Αποφασισμένος ο Γιώργος!
Ότι η αλλαγή, η εγκατάλειψη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής 50 χρόνων είναι περίπου δεδομένη, το θεωρούν σίγουρο και στελέχη του ιστορικού ΠΑΣΟΚ, τα οποία μάλιστα τον γνωρίζουν καλά. «Ο Γιώργος είναι αποφασισμένος να δώσει ό,τι έχει αποφασίσει να δώσει», υπογραμμίζουν χαρακτηριστικά. Το ζήτημα βέβαια είναι μέχρι πού θα το φτάσει.
Διότι αυτή η πολιτική του κατευνασμού, δοκιμασμένη κι αποτυχημένη οικτρά, οδήγησε τον Ερντογάν (πέραν των άλλων):
• Να επιχειρήσει άλλη μια ωμή παρέμβαση, κάνοντας μέχρι... υποδείξεις στην αντιπολίτευση να βοηθήσει την κυβέρνηση στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης! Και είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και σ’ αυτήν την προκλητικότατη παρέμβασή του ο Γ. Παπανδρέου επίσης παρέμεινε άφωνος!
• Να μας πει προκλητικότατα ότι... οι Ελληνοκύπριοι είναι που φταίνε για το αδιέξοδο στο Κυπριακό, επειδή είπαν το 2004 το περήφανο ΟΧΙ στο διχοτομικό έκτρωμα Ανάν! Και εδώ ο Γιώργος παρέμεινε άφωνος!
• Να θέσει εμμέσως πλην σαφώς ζήτημα τουρκικής μειονότητας στη Δυτ. Θράκη. Και εδώ ο Γιώργος παρέμεινε άφωνος!
Πάει κι ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη
Ακόμα δεν ξέρουμε αν είναι... άλλη μια ένδειξη καλής θέλησης του Γιώργου προς τον Ερντογάν ή σύμπτωση, αλλά δύο μέρες πριν ο τούρκος πρωθυπουργός φτάσει στην Αθήνα, μπήκε η ταφόπλακα στον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, στον οποίο η Ελλάδα είχε επενδύσει τόσα, πολιτικά, οικονομικά, γεωστρατηγικά. Συγκεκριμένα ο ρώσος υπουργός Ενέργειας, ο οποίος συμμετείχε στην αντιπροσωπεία που συνόδευε τον ρώσο Πρόεδρο κατά την επίσκεψή του στην Τουρκία, δήλωσε ότι «εξετάζεται η συγχώνευση των δύο ανταγωνιστικών αγωγών Μπακού - Τσεϊχάν και Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, καθώς ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη ουσιαστικά έχει σταματήσει να εξελίσσεται ως πρόγραμμα...».
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι θα ματαιωθεί ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη. Οι εκτιμήσεις είναι ότι η Μόσχα θεωρεί τη Βουλγαρία και την Ελλάδα αδύναμους κρίκους και πλήρως εξαρτώμενους απ’ τον αμερικανικό παράγοντα, οπότε... Υπενθυμίζεται εδώ ότι προεκλογικά είχε κάνει περίεργες δηλώσεις για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη ο Γ. Παπανδρέου, δηλώσεις που είχαν ερμηνευτεί ως προαναγγελία ματαίωσής του...
To Παρόν
www.paron.gr
5 σχόλια:
Υπάρχει κάποιος λόγος που δεν έπρεπε να συμφωνήσει ο κατα τύχη πρωθυπουργός της Ελλάδος (Ελλην της συμφοράς και όχι της διασποράς) Αμερικανοεβραίος Τσιντεμπάουμ - Μινέϊκο- Παπανδρέου;;; Την δική του πατρίδα πούλησε;;; Την δική μας πουλάει με τις "ευλογίες" του βρυκόλακα και την υποστήριξη (ναι σε όλα) του ανθυποπρακτορίσκου του με το κορακί μαλλί και το περιστέρι στο κεφάλι. ΥΓ. Οι Τούρκοι θα μας "πουλήσουν" και τα δικά μας εντός της κατεχόμενης Μικράς Ασίας Ελληνικά Μνημεία, για την ενίσχυση του .... τουρισμού μας. Ε ρε κατάντια!!!!!!!!!
Καλά ο Γιώργος κάενι τα δικά του. Οι μανδαρίνοι διπλωμάτες στο ΥΠΕΞ τί κάνουν; Γιατί δεν παραιτούνται; Οι κ.κ. Αρχηγοί των κλάδων; Τί παριστάνουν;
Ούτε αυτοί διαθέτουν φιλότιμο να παραιτηθούν και να πουν στον Ελληνικό λαό τον λόγο;
Τόσο πολύ τους καίει να γίνουν "επίτιμοι" και να μην χάσουν την σύνταξη;
Ντροπή ρε!
Λίγα λόγια σχετικά με τις ακόλουθες δηλώσεις του αντιπρόεδρου της ελληνικής κυβέρνησης Θ. Πάγκαλου στην ομιλία του στο ελληνοτουρκικό επιχειρηματικό φόρουμ: «"Σε ό,τι αφορά το Αιγαίο, τα θέματα της εδαφικής κυριαρχίας, της κυριαρχίας στον αέρα και τη θάλασσα, ένα μεγάλο μέρος από τα αιτήματα που διατυπώνονται είναι κατασκευασμένα, από μερικούς πολύ ικανούς διπλωμάτες, που δουλειά τους , όπως είπε, είναι «να δημιουργούν αφορμές διαπραγμάτευσης, δηλαδή διαφορές. Ένα μεγάλο μέρος των διαφορών μπορεί να ξεπεραστεί, … μπλα! μπλα! μπλα! …. και τρίτον, όπου υπάρχει διαφωνία για τον καθορισμό εδαφικών λεπτομερειών ή γεωγραφικών ιδιομορφιών, η λύση πρέπει να δίνεται από τρίτους, εντεταλμένους προς τούτο, με βάση το Διεθνές Δίκαιο".
Περίμενε κάποιος κάτι καλύτερο από ένα πολιτικό που όταν ήταν υπουργός εξωτερικών στις κυβερνήσεις Σημίτη βαρύνεται με τα παρακάτω:
1) Τη νύκτα των Ιμίων και ενώ η χώρα βρισκόταν στο χείλος του πολέμου, αυτός έδινε συνέντευξη σε κάποιο κανάλι, νομίζω στον Χατζηνικολάου, αντί να βρίσκεται εφ’ ετάχθη για να αντιμετωπίσει τη κρίση.
2) Στην υπόψη κρίση ζήτησε από τον Α/ΓΕΕΘΑ ναύαρχο Λυμπέρη να δηλώσει, ότι τη σημαία στα Ίμια την πήρε ο αέρας και όχι ότι αναγκάστηκαν να την αφαιρέσουν ύστερα από τη συμφωνία που επετεύχθη με τον Χόλμπρουκ: «όχι πλοία, όχι σημαίες». Δηλαδή «ΓΚΡΙΖΕΣ ΖΩΝΕΣ». Δηλαδή αυτός έκανε τη συμφωνία και από άλλον ζητούσε να αναλάβει την ευθύνη λέγοντας ψέματα. Όχι βέβαια ότι ο Λυμπέρης δεν αποδείκτικε κατώτερος των περιστάσεων, αλλά της δικής του κυβέρνησης ήταν επιλογή.
3) Την 8/6/1997 στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη και υπό την επίβλεψη της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κ. Σημίτης και ο Πρόεδρος της Τουρκίας Σ. Ντεμιρέλ, περιστοιχιζόμενοι από τους υπουργούς Εξωτερικών Πάγκαλο και Τζεμ, υπογράφουν συμφωνία με σκοπό «τη μείωση της έντασης στο Αιγαίο και την απομάκρυνση του κινδύνου σύρραξης ανάμεσα στις δύο χώρες». Η συμφωνία έμεινε στην ιστορία ως «Συμφωνία της Μαδρίτης». Στον τέταρτο όρο της υπόψη συμφωνίας οι δυο χώρες δεσμεύονται για: << Σεβασμό στα νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους>>. Δηλαδή αυτός ο ανεκδιήγητος τύπος, μαζί με τον πρωθυπουργό του, βάλανε την Τουρκία στο Αιγαίο με βούλα και σφραγίδα. Από τότε η Τουρκία επικαλείται πάντα αυτή τη συμφωνία.
4) Τον Φεβρουάριο του 1999, πάλι σαν υπουργός εξωτερικών, με τις ενέργειές του πουλά στους Τούρκους τον Οτσαλάν. Είναι τότε ο «Μεγάλος τραγουδιστής».
5) Την 10/12/1999 ως μέλος του κυβερνώντος κόμματος αποδέκτηκε τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής του Ελσίνκι, με βάση τις οποίες αναγνωρίστηκαν για πρώτη φορά συνοριακές διαφορές με τη Τουρκία.
Είναι τραγικό ότι σημαίνοντα κυβερνητικά στελέχη του κατά τα άλλα (πατριωτικού;;;) ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, κατ’ εξακολούθηση, από το 1995 και μετά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κάτω από διάφορες περίτεχνες εκφράσεις της διπλωματίας που όμως αδυνατούν να αποκρύψουν την ουσία και ειδικότερα οι Σημίτης, Γ. Παπανδρέου και Πάγκαλος, δηλαδή οι πρόεδροι, αντιπρόεδροι και υπουργοί εξωτερικών, διαδοχικών κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, αρνούνται και απεμπολούν συστηματικά την εθνική κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της πατρίδας.
Έβαλα τη λέξη «πατριωτικού» σε εισαγωγικά και με ερωτηματικό, όχι γιατί αμφισβητώ τον πατριωτισμό των στελεχών, των μελών και των απλών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, αλλά γιατί η σιωπή σημαίνει συνενοχή. Και για να μη δημιουργούνται ερωτηματικά και για όσους έχουν διαβάσει δικά μου σχόλια, θεωρώ τα δύο (μεγάλα;;) κόμματα και το ΛΑΌΣ, ανίκανα, αποτυχημένα, βαθιά διεφθαρμένα και απόλυτα επικίνδυνα.
Απαιτείται επαγρύπνηση και συνεχής ενημέρωση του κόσμου. Οι χρόνοι που έρχονται θα είναι δύσκολοι.
Σχετικά με τη ανάρτηση « Πατρίδα είναι η πανάρχαιη γειτονιά μας στον κόσμο…» του Διονύση Χαριτόπουλου. Το γράφω εδώ για να διαβαστεί, αν είναι δυνατό.
Ο ποταμός Έβρος είναι κώλυμα. Ειδικά το χειμώνα και ειδικότερα όταν λιώνουν τα χιόνια στα βουνά της Βουλγαρίας κατεβάζει πολύ νερό. Τότε οπωσδήποτε είναι αδιάβατος. Όχι όμως σε πλωτά μέσα. Περνιέται πάντοτε με βάρκες. Ειδικά όταν έχει αρκετά νερά είναι πιο εύκολη η «ζεύξη» του με τα πλωτά μέσα του μηχανικού, δηλαδή σχεδίες και πλωτές γέφυρες.
Οπωσδήποτε οι επιχειρήσεις διευκολύνονται το καλοκαίρι. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να γίνουν επιχειρήσεις και το χειμώνα. Σε αυτή τη περίπτωση το ερώτημα είναι ποιος θα νικήσει;;; Μα ασφαλώς όποιος έχει ικανότερα μέσα, κατάλληλο εξοπλισμό, πολύ καλή εκπαίδευση για διεξαγωγή επιχειρήσεων υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες, σκληραγωγημένους αξιωματικούς και στρατιώτες, πλήρη επάνδρωση, άφθονο και εκπαιδευμένο πεζικό και υψηλό βαθμό πειθαρχίας. Αν με ρωτήσετε αν τα διαθέτουμε σήμερα εμείς, είναι καλύτερα να απαντήσουν όλοι αυτοί που είναι ενεργοί και συνήθως σχολιάζουν σε αυτό το blog.
Όντως το Νοέμβριο του 1967, λίγο μετά τις συνομιλίες Ντεμιρέλ – Χούντας στην Αλεξανδρούπολη και τη Κεσάνη, Ελλάς και Τουρκία έφθασαν στα πρόθυρα πολεμικής σύρραξης. Το ίδιο έγινε και το Μάρτιο του 1987 και ήμουν εκεί και ο Έβρος είχε πολύ νερό.
Τώρα αν έλαβε χώρα το επεισόδιο που αναφέρει ο Κ. Χαριτόπουλος, δεν μπορώ να γνωρίζω την αλήθεια και δεν θέλω να αμφισβητήσω τα λεγόμενά του. Όλα είναι πιθανά. Κάτι ανάλογο συνέβη και στη Μονάδα μου το 1987, όταν μας ζήτησαν στις 3 το πρωί να είμαστε έτοιμοι για να εκτελέσουμε μια επιθετική ενέργεια με το ΠΦ, ενώ ακόμη δεν είχαν φορτωθεί τα άρματα με πυρομαχικά και τα οχήματα που τα έφερναν ευρίσκοντο πολύ μακριά, κολλημένα στον απίστευτο συνωστισμό των δρόμων.
Λοιπόν φιλε
17 Μαΐου 2010 9:44:00 μ.μ.
Το ότι οι Τούρκοι μπλόφαραν και μπλοφάρουν ακόμα είναι φως φανάρι.Την εποχή εκκινεί ο Στρατός τους είχε τα μαύρα του τα χαλια .Εμείς δεν ήμασταν φυσικά καλύτεροι αλλα και μονο να σκεφτείς σε Νατοϊκά γυμνάσια χρησιμοποιούσαν Ελληνικά αποβατικά γιατί απλός τα δικά τους ήταν σχεδόν ανύπαρκτα!!!! Δεν θα ξεχάσω αφηγήσεις παλαιών συναδέλφων όταν έρχονταν Τουρκικα αεροπλάνα για επίσκεψη σε Ελληνικά αεροδρόμια το δέος τον Τούρκων βλέποντας τα καταφύγια αεροσκαφών. Αυτοί εκείνο τον καιρό απλά δεν είχαν. Τώρα για το 1967 να σου θυμίσω ότι τότε οι γέφυρες κωλυμάτων δεν ήταν όπως σήμερα ταχείας ζεύξης. χρειαζόταν χρόνος και καθόλου αντίσταση. Όσο για το αν θα είχε βρέχει αν είχε νερά η όχι αυτό δεν παίζει μεγάλο ρολο.Με ΠΑΟ τον 106 τα έκανες κονσερβοκούτια.Στην Κύπρο το 74 2 μέρες περίμεναν στην ακτή χωρίς καμια αντίσταση και αν ήταν οι "δικιμας" (Έλληνες και Κύπριοι) λίγο σοβαροί θα τους έτρωγαν τα ψαρια.Ας αφήσουμε λοιπόν αυτόν τον Ραγιαδισμό για τον πανίσχυρο τουρκικο Στρατό.Αυτό είναι για εσωτερική κατανάλωση τις Τουρκίας. Τον Νοέμβριο του 96 ο Nail πήγε στο προφήτη.Τα "μεμετια" το ήξεραν από την πρώτη ώρα ότι "κετεριφθει" Βάλαν όμως την ουρα στα σκέλη .Μπορώ να γράψω ένα σορό παραδείγματα και θα γίνω κουραστικός αν δεν έγινα ήδη γι`αυτό "κουλαρετε" αν το προσπαθήσουν ΜΟΛΩΝ ΛABΕ.Αρκεί εμείς να είμαστε ενωμένοι.
Δημοσίευση σχολίου