Συνέσης εκ των Θερμοπυλάρχων

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

Toυ Λάζαρου Μαύρου

Δ Ε Κ Α Τ Ε Σ Σ Ε Ρ Ι Σ πολεμιστές της ΕΦ, με καλάσνικοφ, τσέχικα και χειροβομβίδες, πρόχειρα ταμπουρωμένοι σε σπίτι της σκλαβωμένης ήδη Κερύνειας. Ανατολικά του Γ.Σ. Πράξανδρος. Τους κύκλωσαν, μ' άρματα και πεζικό οι Τούρκοι εισβολείς, Τετάρτη 24 Ιουλίου 1974. Σ' ένα φορτηγό οι Αττίλες είχαν ήδη δεμένους άλλους έξι αιχμαλώτους, φαντάρους του 251ΤΠ. Αρπάζουν από 'κεί τον Θεράποντα Κωνσταντίνου και τον εξαναγκάζουν να πάει στους ταμπουρωμένους το τελεσίγραφο ότι έχουν πέντε λεπτά να παραδοθούν.

«Ακούγεται το σπάσιμο του γυαλιού της σιδερόπορτας κι από μέσα η φωνή που τον καλεί ν' απομακρυνθεί, γιατί δεν επρόκειτο να παραδοθούν, αλλά θα έδιναν μάχη μέχρι τέλους. Ο Θεράπων επιμένει ότι αν δεν τον άφηναν να πάει κοντά τους, οι Τούρκοι θα εκτελούσαν τους πέντε συντρόφους του. Του ανοίγουν. Τους λέει τ' όνομα και τη μονάδα του. Του συστήνονται έφεδροι και τού απαντούν: «Δεν πρόκειται να τους κάνουμε το χατίρι. Φύγε γιατί τελειώνει ο χρόνος. Κι αν ζήσει κάποιος από εσάς, να θυμάστε ότι εδώ 14 έφεδροι έδωσαν μάχη και έπεσαν. Δεν παραδόθηκαν. Αυτό να θυμάσαι πάντα Θεράποντα, αν αυτά τα σκυλιά σ' αφήσουν να ζήσεις. Φύγε τώρα αδέλφι και καλή τύχη».

Ακολούθησε κόλαση πυρός. Πολυβόλα και κανονιές. Απ' το βομβαρδισμένο σπίτι, όσοι προς στιγμήν γλύτωσαν, όρμησαν γαζώνοντας κατακτητές. Πολέμησαν ώς την τελευταία τους πνοή: «Πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών», κατά πώς μήνυσε κι ο τελευταίος Έλλην Αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, παραμονές της αποφράδος 29ης Μαΐου 1453 στον Πορθητή της Πόλης. Ουδείς από τους 14 επέζησε. Τους άλλους έξι φαντάρους, γονατιστούς και δεμένους τους παρέταξε λυσσασμένος Τούρκος αξιωματικός. Εκτέλεσε τους πέντε, έναν-έναν με το Τόμσον βολή κατά βολή. Θεία πρόνοια, ξέφυγε ο Θεράπων.

Μέχρι και τον Οκτώβρη του 1974 τον έκρυβε η εγκλωβισμένη οικογένεια του Τάκη Φουρουκλά, στα Θέρμια της σκλαβωμένης Κερύνειας. Και τη συγκλονιστική μαρτυρία του την έγραψε στο βιβλίο «Απόδραση από την κόλαση» ο Ανδρέας Β. Πέρδικος.

Χ Θ Ε Σ ΚΗΔΕΥΤΗΚΑΝ στην προσφυγιά τα Κόκκαλα τα Ιερά ενός ακόμη αγνοούμενου 36 χρόνια ηρωικού πολεμιστή της περιοχής του Γ.Σ. Πράξανδρος: Του έφεδρου λοχία καταδρομέα Συνέση Βασίλη Τσούνταρου 24χρ., από το σκλαβωμένο Ριζοκάρπασο, απόφοιτου Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ενός ακόμη Αυξεντιωμένου Θερμοπύλαρχου του '74. Με τα ίχνη τού μέχρις εσχάτων ηρωισμού, στα μαρτυρικά οστά του.

Σημερινή

5 σχόλια:

Ανώνυμος 27 Μαΐου 2010 στις 8:52:00 μ.μ. EEST  

Αδερφια μας ζείτε! Και θα ΄ρθει η μέρα που θα εκδικηθούμε το αίμα σας!

Ανώνυμος 27 Μαΐου 2010 στις 11:57:00 μ.μ. EEST  

Ζειτε παντα στην καρδια μας και την ψυχη μας. ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!!

Ανώνυμος 28 Μαΐου 2010 στις 10:34:00 μ.μ. EEST  

Μακαρι να αξιωθουμε και εμεις να πεθανουμε με τον ιδιο δοξασμενο τροπο(και οχι απο καταθλιψη,καρκινο και λοιπους απαξιωτικους λογους απο τους οποιους εχουν δεν εχουν επιλεξει,θα πεθανουν καποιοι συγχρονοι Ελληνες.

Ανώνυμος 28 Μαΐου 2010 στις 10:34:00 μ.μ. EEST  

Μακαρι να αξιωθουμε και εμεις να πεθανουμε με τον ιδιο δοξασμενο τροπο(και οχι απο καταθλιψη,καρκινο και λοιπους απαξιωτικους λογους απο τους οποιους εχουν δεν εχουν επιλεξει,θα πεθανουν καποιοι συγχρονοι Ελληνες.

Ανώνυμος 28 Μαΐου 2010 στις 10:55:00 μ.μ. EEST  

Τιμή και Δόξα

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP