Το τέλος των ρωσικών αγωγών

Του Γιώργου Δελαστίκ

Μπορεί πλέον να κοιμάται ήσυχος τον... περιβαλλοντικό ύπνο του δικαίου ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.

Οι περιβόητες προεκλογικές ανησυχίες που είχε εκδηλώσει για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της κατασκευής του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης βρήκαν σφοδρή ανταπόκριση στην άκρως τρυφερή στα περιβαλλοντικά θέματα καρδιά του Βούλγαρου πρωθυπουργού Μπόικο Μπορίσοφ, ο οποίος ανακοίνωσε ως γνωστόν την αποχώρηση της χώρας του από τον πετρελαιαγωγό αυτόν, με αποτέλεσμα τη ματαίωση της κατασκευής του.

Οσο κυβερνούσαν τη Βουλγαρία οι σοσιαλιστές, οι οποίοι διατηρούν στενές σχέσεις με τη Ρωσία, κάθε τόσο ανακαλύπτονταν και καθαιρούνταν Βούλγαροι αξιωματούχοι επί ενεργειακών θεμάτων που είχαν εξαγοραστεί από τους Αμερικανούς προκειμένου να δημιουργούν προσκόμματα στην υλοποίηση ρωσικών ενεργειακών προγραμμάτων που συμπεριλάμβαναν τη Βουλγαρία, μεταξύ των οποίων και ο πετρελαιαγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης.

Τώρα όμως οι Αμερικανοί έχουν πολιτικά δικό τους τον Βούλγαρο πρωθυπουργό Μπορίσοφ, οπότε δεν χρειάζονται πλέον τεχνάσματα τεχνητών καθυστερήσεων. Η Σόφια προχωράει ευθέως σε ματαιώσεις των έργων αυτών.

Δεν ματαιώνεται όμως μόνο ο πετρελαιαγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης, ο οποίος όσο και αν ήταν δημοφιλέστατος στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της Ελλάδας, ήταν στην πραγματικότητα ένα ασήμαντο για τη Ρωσία έργο και μάλιστα αμφίβολης οικονομικής βιωσιμότητας.

Το σοβαρότερο είναι ότι πρέπει να θεωρείται ήδη τελειωμένη ουσιαστικά υπόθεση και η κατασκευή του εξαιρετικής γεωπολιτικής σπουδαιότητας ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου «Σάουθ Στριμ (Νότιο Ρεύμα)», ο οποίος θα μετέφερε με υποθαλάσσιους αγωγούς στη Μαύρη Θάλασσα ρωσικό φυσικό αέριο από το λιμάνι του Νοβοροσίσκ, στην ανατολική ακτή του Εύξεινου Πόντου, στη Βάρνα της Βουλγαρίας και από εκεί στη Βόρεια Ελλάδα μέχρι τη Θεσπρωτία, όπου πάλι με υποθαλάσσιο αγωγό στο Ιόνιο θα περνούσε στη Νότια Ιταλία.

Ο «Σάουθ Στριμ» για την ακρίβεια θα είχε δύο κλάδους.

Εναν αυτόν που προαναφέρθηκε και έναν δεύτερο που από τη Βουλγαρία θα πήγαινε στην Ουγγαρία και την Αυστρία μέσω Σερβίας και Ρουμανίας. Οι Ρώσοι όμως δεν εμπιστεύονται πια τους Βούλγαρους του Μπορίσοφ.

Αλλωστε και να ήθελαν να έχουν αυταπάτες, στις 11 Ιουνίου ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας ανακοίνωσε τη ματαίωση της κατασκευής του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης και στις 12 Ιουνίου ακολούθησε ο Βούλγαρος υφυπουργός Εξωτερικών που διακήρυξε ότι για τη Σόφια έχει μεγαλύτερη σημασία η κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου «Ναμπούκο» που προωθούν με λύσσα οι Αμερικανοί για να μεταφέρει αμερικανικών συμφερόντων φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν και την Κασπία μέσω Τουρκίας και Βουλγαρίας προς την Κεντρική Ευρώπη, παρά η κατασκευή του ρωσικού αγωγού «Σάουθ Στριμ».

Η ρωσική απάντηση δεν άργησε να δοθεί. Την περασμένη εβδομάδα ο πρόεδρος της ρωσικής εταιρείας φυσικού αερίου Γκαζπρόμ Αλεξέι Μίλερ έσπευσε στο Βουκουρέστι.

Εκεί συναντήθηκε με τον Ρουμάνο υπουργό Οικονομίας και Εμπορίου Αντριάν Βιντιάνου και κατά τον ρωσικό Τύπο συζήτησε μαζί του, αν και τίποτα τέτοιο δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί επίσημα, τη μεταφορά του σταθμού υποδοχής του υποθαλάσσιου αγωγού από τη Βάρνα στο ρουμανικό λιμάνι της Κοστάνζας, ώστε να βγει εκτός του ρωσικού αγωγού εντελώς η Βουλγαρία.

Αν όντως υλοποιηθεί αυτή η σοβαρότατη αλλαγή, η Ελλάδα θα βρεθεί ολοκληρωτικά έξω από το ενεργειακό παιχνίδι των αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Τα όνειρα περί «ενεργειακού κόμβου» σαφέστατα υπήρξαν υπερβολικά, αλλά σίγουρα συνιστά σοβαρό γεωπολιτικό πλήγμα για τη χώρα μας το διαγραφόμενο ναυάγιο της ενεργειακής συνεργασίας της με τη Ρωσία έστω και σε αυτό το χαμηλό επίπεδο.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου πάντως είναι ούτως ή άλλως υπέρ των αγωγών αμερικανικών συμφερόντων, οπότε σίγουρα καθόλου δεν θα στενοχωρηθεί από αυτές τις εξελίξεις.

Η Αθήνα υπό τουρκικό ενεργειακό ζυγό

ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ για την Ελλάδα από τη διαφαινόμενη κατάρρευση της ενεργειακής συνεργασίας με τη Ρωσία δεν είναι η διάψευση των ελπίδων και αυταπατών περί μετατροπής της χώρας μας σε «ενεργειακό κόμβο». Είναι κάτι πολύ σοβαρότερο: η προοπτική της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας μας από αγωγούς φυσικού αερίου που έρχονται μέσω Τουρκίας, πράγμα που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα περιέλθει σταδιακά υπό τον ενεργειακό ζυγό εξάρτησης από την Αγκυρα! Φυσικό αέριο αμερικανικών συμφερόντων μέσω αγωγών που βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Τουρκίας είναι φυσικά ό,τι πιο εφιαλτικό θα μπορούσε να συμβεί στη χώρα μας σε περίοδο ελληνοτουρκικής κρίσης.

Έθνος