Ο Μπίσμαρκ και τα… λουκάνικα!

Toυ Χρύσανθου Λαζαρίδη

«Πόλεμος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, για να τον εμπιστευθούμε στους στρατιωτικούς», είπε κάποτε ο Κλεμανσό. «Η Ειρήνη είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, για να την εμπιστευθούμε στους πασιφιστές», συμπλήρωσε ο Φρανσουά Μιτεράν, εβδομήντα χρόνια αργότερα. Και η πρόκληση του μεταναστευτικού είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, για να την εμπιστευθούμε στις… Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (MKO). Αυτό δεν το έχει πει κανείς ακόμα. Ισως θα ’πρεπε…

Το πρόσφατο μεταναστευτικό νομοσχέδιο δείχνει μια κυβέρνηση που δεν έχει συναίσθηση του προβλήματος.

Η Βρετανία και η Γαλλία δίνουν πράγματι αυτόματα ιθαγένεια (χωρίς άλλες προϋποθέσεις) στα παιδιά των νόμιμων μεταναστών που γεννιούνται στο έδαφός τους. Αλλά και οι δύο αντελήφθησαν τελευταία ότι πρέπει να ενσωματώσουν τους μετανάστες στην πολιτιστική τους ταυτότητα. Ετσι στη Βρετανία η Εργατική κυβέρνηση ανακάλυψε την ενσωμάτωση στη «Βρετανικότητα». Ενώ η Γαλλία δημιουργεί ήδη «υπουργείο Εθνικής ταυτότητας και μετανάστευσης».

Εμείς εδώ, απαλείψαμε από το υπουργείο Παιδείας τον «εθνικό» προσδιορισμό! «Απο-εθνικοποιούμε» την Παιδεία μας, ενώ άλλες χώρες, με τις οποίες –υποτίθεται– θέλουμε να μοιάσουμε, δίνουν έμφαση στην ενσωμάτωση των μεταναστών στην εθνική τους ταυτότητα. Δεν τις «μιμούμαστε». Κινούμαστε αντίθετα απ’ αυτές!

Ταυτόχρονα η Γαλλία απέρριψε το δικαίωμα ψήφου για τους μετανάστες από «τρίτες χώρες» (εκτός Ενωσης) στις δημοτικές εκλογές. Η Γερμανία ούτε που το συζητάει. Οπως όλα, σχεδόν, τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ενωσης. Πλην Ολλανδίας. Η οποία, όμως, δίνει ιθαγένεια στα παιδιά των μεταναστών… τρίτης γενιάς!

Και οι περισσότερες άλλες χώρες της Ενωσης υιοθετούν πολύ πιο αυστηρές προϋποθέσεις για να χορηγήσουν ιθαγένεια. Πάντα στην ενηλικίωση και αφότου τελειώσουν την υποχρεωτική εκπαίδευση.
Στην Ελλάδα, αντίθετα, η απόδοση αυτόματης ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών μόλις γεννηθούν εδώ, χωρίς προϋπόθεση συμμετοχής τους στην «κοινή παιδεία» κατά την ενηλικίωσή τους, συμπαρασύρει την ιθαγένεια του ενός γονέα και στη συνέχεια όλης της οικογένειας.
Με το νομοσχέδιο αυτό, σε βάθος λίγων ετών, νομιμοποιούμε τους πάντες! Κι ανοίγουμε την πόρτα για να εισέλθουν πολύ περισσότεροι. «Προσελκύουμε» νέα κύματα παράνομων μεταναστών! Οταν το πρόβλημα της Ευρώπης είναι να ελέγξει τη λαθρομετανάστευση…

Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι με τέτοιες πρακτικές πυροδοτούμε τον ρατσισμό! Ο ρατσισμός αρχίζει όταν ομοιογενείς πληθυσμοί αναμειγνύονται με κύματα «νεοεισερχόμενων». Τότε ανατρέπονται παραδοσιακές ισορροπίες, αναπτύσσεται γενικευμένη καχυποψία, δημιουργούνται γκέτο, καλλιεργούνται αρνητικά στερεότυπα. Αρχίζουν οι «τριβές», οι διακρίσεις, ενίοτε ξεσπούν και συγκρούσεις. Πολλές φορές και μεταξύ των «ξένων». Ο οριζόντιος ρατσισμός (ανάμεσα στα γκέτο των «ξένων») είναι ο χειρότερος.

Η μόνη «ασπίδα» κατά του ρατσισμού, είναι η καλλιέργεια της κοινής ταυτότητας. Η ενσωμάτωση όλων στη συλλογικότητα της κοινωνίας. Η «ημετέρα παιδεία». Η ελληνική κοινωνία είναι κοινότητα Παιδείας και Πολιτισμού. Οχι «κοινότητα αίματος».

Η σημερινή κυβέρνηση μοιάζει να εγκαταλείπει την ελληνική παράδοση πολιτισμικής ενσωμάτωσης, τη στιγμή που την ανακαλύπτουν άλλοι λαοί:

- «Απο-εθνικοποιεί» την παιδεία για τα Ελληνόπουλα, αντί να ενισχύσει την ελληνική παιδεία, ώστε να ενσωματώσει τα παιδιά των μεταναστών.

- Νομιμοποιεί τους πάντες, αλλά δεν ενσωματώνει κανένα.

- Εκφράζει τις εμμονές κάποιων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, όχι τα συμφέροντα της κοινωνίας.

- Προσπαθεί να μοιράσει δικαιώματα, όχι να φτιάξει «πολίτες».

Γιατί δεν υπάρχει Πολίτης, χωρίς «Πόλη». Και Πόλη, σήμερα, είναι η κοινή «Πατρίδα». Αντί να βγάλει τους μετανάστες από τα γκέτο της «διαφορετικότητάς» τους και να τους «μυήσει» στην κοινή πατρίδα, τους παγιδεύει για πάντα στα γκέτο. Και προδιαγράφει το χειρότερο μέλλον: όπου όλο και περισσότεροι μετανάστες θα προσελκύονται, όλο και ευκολότερα θα «νομιμοποιούνται», όλο και δυσκολότερα θα ενσωματώνονται, όλο και μεγαλύτερη καχυποψία θα δημιουργείται σε βάρος τους και μεταξύ τους.

- Η Βρετανία εγκατέλειψε το «πολυπολιτισμικό» μοντέλο (μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της 7ης Ιουλίου του 2005).

- Η δημοκρατική Γαλλία δεν το υιοθέτησε ποτέ και ήδη το απορρίπτει.

- Ούτε η Γερμανία (δείτε τον μεταναστευτικό νόμο του Σοσιαλδημοκράτη Γκέρχαρντ Σρέντερ).

- Η «προοδευτική» Ολλανδία πειραματίστηκε με την πολυ-πολιτισμικότητα, αλλά την εγκατέλειψε (μετά τη δολοφονία του σκηνοθέτη Τεό Βανγκόνγκ).

-Η «σούπερ προοδευτική» Δανία ούτε καν ασχολήθηκε (και έχει από τις αυστηρότερες μεταναστευτικές νομοθεσίες στην Ευρώπη).

Δεν χρειάζεται να πειραματιστούμε με ό,τι απέτυχε κι εγκαταλείφθηκε αλλού. Η «ημετέρα παιδεία» είναι η καλύτερη ασπίδα κατά του ρατσισμού! Η βιομηχανία νομοθετημάτων υπό την επιρροή ιδεοληπτικών ΜΚΟ, σε πείσμα της μεγάλης πλειονότητας του πληθυσμού, είναι κορυφαία πολιτική ανευθυνότητα. Και η πιο επικίνδυνη «μήτρα» ρατσισμού και μισαλλοδοξίας.

Τέτοια νομοθετήματα είναι σαν τα… λουκάνικα: Καλύτερα να μη ξέρεις πώς φτιάχνονται! (Οπως έλεγε, κάποτε, ο Οτο φον Μπίσμαρκ).

http://epsilon-net.gr/e/MAIN-GA-Article.asp?Article=74

Διαβάστε περισσότερα...

Πανάκριβη και καταστροφική η μείωση της θητείας

Του Μ.Ηλιάδη,απο τον ΚτΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Έφτασαν τα τελευταία F-16 Bl52+

Στις 28 Ιανουαρίου 2010 και ώρα 17:00 μ.μ προσγειώθηκαν στην 116 ΠΜ (Αεροπορική Βάση Αράξου) τα 4 τελευταία αεροσκάφη F-16 Block 52+ Adv (3 μονοθέσια και 1 διθέσιο), ολοκληρώνοντας έτσι το πρόγραμμα "Peace Xenia IV" που αφορά 20 μονοθέσια και 10 διθέσια. Kαλές προσγειώσεις!

Διαβάστε περισσότερα...

Περι Ίμβρου και "αεροπορικής βάσης"

Σχετικά με τις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας πρόσφατα για την "κατασκευή αεροπορικής βάσης στην Ίμβρο με διάδρομο μήκους 2.100 υπό πλήρη.. μυστικότητα "..Nα ενημερώσουμε τους αναγνώστες μας ότι ο διάδρομος αποπροσγείωσης Ίμβρου και το παρακείμενο στρατόπεδο που φιλοξενεί το 5ο Σύνταγμα Καταδρομών του τουρκικού στρατού ούτε είναι καινούργιες , ούτε κατασκευάστηκαν ..εν κρυπτώ. Έχουμε μιλήσει αρκετές φορές στο παρελθόν για δημοσιεύματα τα οποία στην προσπάθεια να εντυπωσιάσουν τον αναγνώστη με πομπώδεις τίτλους και πολλά !!! καταλήγουν να παραπληροφορούν. Δυστυχώς ορισμένοι ανακάλυψαν προσφάτως και το Google maps οπότε πιθανότατα έπεται συνέχεια..

Αλλά ας επιστρέψουμε στα της "αεροπορικής βάσης". Οι εκτάσεις επάνω στις οποίες χτίστηκαν οι εν λόγω εγκαταστάσεις ανήκουν σε Έλληνες του νησιού και απαλλοτριώθηκαν αναγκαστικά το 1964, μετά την τουρκοκυπριακή ανταρσία στην Κύπρο, από το καθεστώς της Άγκυρας για την κατασκευή αεροδρομίου και στρατοπέδου.

Σε ότι αφορά το αεροδρόμιο , για αρκετά χρόνια μετά την αναγκαστική απαλλοτρίωση και μέχρι την δεκαετία του '80 δεν είχε γίνει ουδεμία εργασία στον συγκεκριμένο χώρο. Μετά από πολλές παλινωδίες, το 1988, αρχίζει η κατασκευή ενός μικρού διαδρόμου αποπροσγείωσης μήκους 1.200 μέτρων για την εξυπηρέτηση μικρών πολιτικών αεροπλάνων.


8 χρόνια αργότερα, το 1996, το τουρκικό υπουργείο μεταφορών διενεργεί ανοιχτό διαγωνισμός ύψους 65 εκατομμυρίων λιρών για την κατασκευή νέου αεροδρομίου μερικές εκατοντάδες μέτρα δυτικά του παλιού διαδρόμου αποπροσγείωσης. Τον διαγωνισμό κερδίζει η εταιρία Kircal Insaat και τον Ιούνιο του 1997 ξεκινάνε τα πρώτα έργα. Τον Απρίλιο του 1998 ,ένα περίπου χρόνο μετά, το υπό κατασκευή αεροδρόμιο έρχεται στο προσκήνιο από ένα τραγικό ατύχημα το οποίο στοίχισε την ζωή σε 5 εργάτες (έκρηξη δυναμίτη κατά τις εργασίες επέκτασης).

Φωτογραφία του "μυστικού" χώρου κατασκευής του αεροδρομίου την οποία εξασφάλισε το Εν Κρυπτώ..

Καθώς η παρουσία χρυσοκάνθαρων στις κατασκευές δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της Ελλάδας , 10 χρόνια μετά (το 2006) οι εργασίες είχαν σχεδόν σταματήσει καθώς η η κατασκευαστική εταιρία ζητούσε περαιτέρω πιστώσεις ύψους 18 τρισεκατομμυρίων λιρών για να ολοκληρώσει τις εργασίες (κυρίως την κατασκευή του μικρού κτηρίου του terminal) . Μπροστά στο διαφαινόμενο αδιέξοδο ο Τούρκος υπουργός Μεταφορών Binali Yildirim ανακοινώνει πως "οι εργασίες επέκτασης του διαδρόμου αποπροσγείωσης έχουν τελειώσει" και πως είναι διατεθειμένος να παραλάβει προσωρινά το έργο. Η διαδικασία όμως σκοντάφτει στην διαφορετική οπτική των υπουργείων Εσωτερικών, Mεταφορών και Άμυνας γύρω από το έργο και την προσωρινή παραλαβή του. Η διαδικασία ήταν τόσο...μυστική που για το τουρκικό "γεφύρι της Άρτας" έγιναν αρκετά ρεπορτάζ από το πρακτορείο τύπου Ανατολή και άλλα τουρκικά ΜΜΕ. Μετά και από πιέσεις τοπικών παραγόντων οι οποίοι προσδοκούν αύξηση του τουρισμού , το έργο τελικά ξεκόλλησε και εντός του 2009 ξανάρχισαν οι εργασίες κατασκευής του μικρού τερματικού σταθμού μπροστά από την ήδη κατασκευασμένη πίστα apron. Τοπικά μέσα τοποθετούσαν την οριστική παράδοση του έργου τον Δεκέμβρη του 2009,όμως όπως φαίνεται θα δοθεί και καινούργια παράταση...

Για ένα μικρό χρονικό διάστημα (1999) η μικρη ιδιωτική εταιρία Dardanel air πραγματοποιούσε πτήσεις απο και πρός την Ίμβρο με μικρά αεροσκάφη και ολίγον τι πρωτόγονες συνθήκες..

Όταν και εφόσον ολοκληρωθεί η κατασκευή το αεροδρόμιο δεν θα "εξυπηρετεί αποκλειστικά στρατιωτικούς σκοπούς" όπως αναφέρει ο συντάκτης του δημοσιεύματος καθώς η κατασκευή του (όπως φαίνεται και από τις προδιαγραφές άλλωστε) αφορά κυρίως πολιτική χρήση. Απουσιάζουν shelter ,δεξαμενές καυσίμων,αποθήκες πυρομαχικών , διοικητικά κτήρια και μια σειρά απο άλλες απαραίτητες εγκαταστάσεις , σχετικές εργασίες απλά δεν υπάρχουν και δεν προβλέπονται από την υπάρχουσα σύμβαση. Είναι προφανές πως εάν στο μέλλον αποφασιστεί η στρατιωτική εκμετάλλευση του αεροδρομίου στα πρότυπα των ελληνικών Σμηναρχιών Μάχης οι προαναφερθείσες κατασκευές θα αποτελέσουν αντικείμενο ξεχωριστού στρατιωτικού προγράμματος και δεν θα ξεφυτρώσουν ξαφνικά εν μια νυκτί.. Το αεροδρόμιο Ίμβρου φυσικά πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ΚΑΙ για στρατιωτικούς σκοπούς που έχουν να κάνουν περισσότερο με το παρακείμενο 5ο Σύνταγμα Καταδρομών και λοιπές ενδιαφέρουσες εγκαταστάσεις στο νησί (με τις οποίες ίσως ασχοληθούμε σε επόμενη ανάρτηση) και όχι με φιλοξενία μαχητικών αεροσκαφών στα πρότυπα της 130 και 135 ΣΜ.


Άλλωστε η αφιέρωση σημαντικών πόρων για την κατασκευή προωθημένης αεροπορικής βάσης στην Ίμβρο δεν θα είχε νόημα καθώς εκτός των διαφορετικών επιχειρησιακών αναγκών της, η ΤΗΚ διαθέτει 2 μεγάλες βάσεις που φιλοξενούν 4 μοίρες μαχητικών αεροσκαφών (Πάνορμος,Παλαιόκαστρο) σε απόσταση μικρότερη των 90nm απο την νήσο..

Διαβάστε περισσότερα...

Ανεπίδεκτοι μαθήσεως..

"Υunana ders vermek kaderimizdir"! . Η παραπάνω επιγραφή "κοσμεί" τουρκική στρατιωτική μονάδα σε νησί του Αιγαίου και σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει "Το πεπρωμένο μας είναι να δίνουμε μαθήματα στους Έλληνες"..

Σε παλαιότερη ανάρτηση είχαμε αφιερώσει την φωτογραφία προκλητικού patch των Τούρκων αεροπόρων στο "στρατηγικά ψύχραιμο" δίδυμο Μπεγλίτη/Βενιζέλου. Αυτή την φορά νομίζω ότι ήρθε η σειρά να κάνουμε μια αφιέρωση στον κύριο ΑΝΥΠΕΞ ο οποίος δήλωσε μόλις εχθές πως «με την Τουρκία μοιραζόμαστε πολύτιμες εμπειρίες (....) από το πρόσφατο παρελθόν και αναφέρομαι στη συνεργασία που είχαμε στη χρονική περίοδο 1999-2004».

Αφιερωμένη λοιπόν, στις πολύτιμες οθωμανικές εμπειρίες του κυρίου Δρούτσα.. Για παλαιότερες "πολύτιμες εμπειρίες" κυβερνητικών παραγόντων μπορείτε να κάνετε κλίκ στον παρακάτω σύνδεσμο.

• Ο προβοκάτορας των Ιμίων, οι Zειμπεκιές και οι Τελάκ

Διαβάστε περισσότερα...

Σε ανύποπτο χρόνο..

Γράφαμε τον περασμένο Ιούλιο ("Mehmetcik Busters") σχετικά με την προπαγανδιστική εκστρατεία της Άγκυρας εναντίον του Έλληνα αεροπόρου που ενεπλάκει σε αερομαχία με ζεύγος μαχητικών της ΤΗΚ το 1996 :

"Άλλο ένα κομμάτι των Ψυχολογικών Επιχειρήσεων της Τουρκίας ήταν και η δήθεν προσφυγή της οικογένειας του Ερντογάν στο ΕΔΑΔ εναντίον της Ελλάδας η οποία μάλιστα συνοδεύτηκε απο δηλώσεις "δικηγόρου" της οικογένειας σε πρωτοσέλιδα και κανάλια, καλλιεργώντας έτσι ένα κλίμα τόσο στην Τουρκική όσο και στην Ελληνική κοινή γνώμη, πρόσφορο για κατάρριψη Ελληνικού μαχητικού από την Τουρκική Αεροπορία."

"Όλα τα παραπάνω ενισχύουν τις υποψίες ότι τον Μάϊο του 2003 εκτελέστηκε ένα οργανωμένο σχέδιο το οποίο ευτυχώς δεν είχε την προβλεπόμενη από τους σχεδιαστές του κατάληξη."

Αρκετούς μήνες μετά μαθαίνουμε μέσω των αποκαλύψεων της εφημερίδας Ταράφ ότι το 2003 κάποιοι φίλοι και σύμμαχοι στην Άγκυρα σχεδίασαν την δημιουργία θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο:
"Κατά τις πτήσεις στο Αιγαίο θα παρενοχλούνται τα αεροσκάφη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και θα διαμορφωθεί κλίμα σύγκρουσης. Εάν είναι δυνατόν, θα προκληθεί πτώση ενός αεροσκάφους μας από την ελληνική πολεμική αεροπορία και εάν δεν πραγματοποιηθεί αυτό, θα προκληθεί πτώση δικού μας αεροσκάφους με πυρά, σε κατάλληλο χώρο και χρόνο από πιλότο του Ειδικού Σμήνους το οποίο έχει αναδιαρθρωθεί. Θα διοχετευτούν στα ΜΜΕ ειδήσεις περί της πτώσης του αεροσκάφους μας από την ελληνική πολεμική αεροπορία και θα παρουσιαστεί η αδυναμία της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στο θέμα αυτό"(Tαράφ : Τουρκικό σχέδιο για θερμό επεισόδιο με Ελλάδα)

Διαβολικές Συμπτώσεις..

Διαβάστε περισσότερα...

«Αντισημιτισμός» και δυο αυγά Τουρκίας

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Πριν καλά – καλά προλάβει η Πυροσβεστική να σβήσει τη φωτιά στη συναγωγή των Χανίων έγινε ένα μιράκολο. Λες και πάτησε κάποιος ένα κουμπί, βροχή τα δημοσιεύματα για τον «αντισημιτισμό» των Ελλήνων. Ελληνόφων δε τις μπαμπουΐνος από μεγάλη αμερικανική εφημερίδα κατήγγειλε μετά βδελυγμίας τους «κακούς» Έλληνες, που από τα γεννοφάσκια τους εκπαιδεύονται στον αντισημιτισμό και την σαπωνοποιία. Τα δε γνωστά κείμενα με τις σεσημασμένες υπογραφές ή ήταν έτοιμα, ή οι άνθρωποι γράφανε όλοι νύχτα και το πρωί μαζευτήκανε στο «Φίλιον» και υπογράψανε, ωρυόμενοι για το τι φασιστόμουτρα και ρατσιστές είμαστε ως λαός. Τα ονόματα τα ξέρετε, τα έχετε δει υπέρ των βομβαρδισμών των Σέρβων, υπέρ των νταβατζήδων ναρκεμπόρων του Κοσσόβου, υπέρ του Σχεδίου Ανάν, υπέρ της Ρεπούση, της Δραγώνα, υπέρ του «αυτοπροσδιορισμού» των απογόνων του παλαιοναζί Ιβάν Μιχαήλοφ, κατά του κακού Οτσαλάν, που δεν πιάνει μπάζα μπρος στον νέο Λένιν της Κουμουνδούρου κλπ. Το σκυφτό – σκυφτό κείμενο αλλάζει, όμως οι υπογραφές είναι πάνω – κάτω οι ίδιες.

Η άτιμη κενωνία όμως και το απρόβλεπτο κισμέτ, που λένε κι οι Τούρκοι, που ‘ναι φίλοι μας και θέλουν το καλό μας, τα ‘φερε λίγο ανάποδα και τελικά οι εμπρηστές, όπως οι κάμερες έδειξαν, είναι δυο κοκκινόκωλοι της αυτής Μεγαλειότητος (Άγγλοι), δυο έτεροι σύμμαχοι μας Αμερικανοί κι ένας Έλληνας νυχτόβιος. Άλλους τους μπαγλαρώσανε κι άλλοι καταζητούνται, διότι στρίψανε αλλά γαλλικά και μάλιστα είχαν σχέσεις και με τα συμμαχικά στρατά! Ο μον ντιέ, σε πα ποσίμπλ, που θα ‘λεγε κι ο Ριχάρδος! Ούτε ένας τόσος δα χρυσαυγίτης; Έστω λίγο καρατζαφερικός; Μα κανείς; Τζάμπα τα κείμενα κι η οργή, τζάμπα υψώσανε τις κρινένιες γροθίτσες τους; Δεν μπορούμε πια να έχουμε εμπιστοσύνη ούτε στους συμμάχους, που πάνε και χαλάνε την «αντιρατσιστική» μανέστρα, που τόσο ωραία μαγειρεύουνε τα καλά τα παλικάρια, η κρεμ ντε λα κρεμ της καθεστωτικής «αριστεράς».

Βγήκε δε χθες στην «Ελευθεροτυπία» και κάποιος Βίκτωρ Ισαάκ Ελιέζερ με τίτλο «Ο κρυφός αντισημίτης αποκαλύπτεται» για να μας πει ότι αυτό που είδαμε δεν είναι έτσι, δεν έχει σημασία που είναι αλλοδαποί οι δράστες, να μας πει ότι όλοι οι σχολιαστές που κριτικάρουν το Ισραήλ ή θεώρησαν προβοκάτσια το γεγονός είναι κάτι μεταξύ ναζισμού και Αχματινεζάντ ή όπως διάολο τον λένε. «Πολυεθνική συμμορία» χαρακτήρισε τους δράστες και βάζει πρώτο – πρώτο τον Έλληνα, για να μην ξεχνιόμαστε. Έλα ρε! Πίνανε μπύρες δηλαδή και είπανε, «ρε σεις, ξεραΐλα σήμερα από γκόμενες, δεν πάμε να κάψουμε μια συναγωγή;».

Προφανώς ότι αυτό συνέβη τώρα που οι τουρκοϊσραηλινές σχέσεις δοκιμάζονται όσο ποτέ, είναι καθαρή σύμπτωση. Ο κυρ Ελιέζερ μας κούνησε το δαχτυλάκι του και μας μίλησε για «πολιτισμό που αγωνίζεται ενάντια στη βαρβαρότητα του αντισημιτισμού και του ρατσισμού» . Προφανώς το δακτυλάκι του δεν τον αφήνει να δει την χώρα όπου χρόνια τώρα το βιβλίο του Αδόλφου «Ο Αγών μου» είναι πρώτο σε πωλήσεις, την χώρα που ο λαός της είναι σε όλες τις μετρήσεις αλλά και στις πράξεις από τους πρώτους παγκοσμίως στον αντισημιτισμό. Και μάλλον δεν έχει ακούσει για την χώρα που διέπραξε την Γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων. Κυρ Ελιέζερ, μήπως ξέρεις τουλάχιστον ποιο λόμπυ, χρόνια τώρα στις ΗΠΑ εμπόδιζε την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων αδελφών μας; Για πες μας. Πες μας για την ηγεσία του Λικούντ που συνεχάρη τον Αδόλφο για την νίκη του, απευθυνόμενοι ως υπέρμαχοι του φυλετικού διαχωρισμού προς έναν υπέρμαχο του φυλετικού διαχωρισμού.

Θα του θύμιζα δε ότι στην χώρα μας, στη Θεσσαλονίκη, όταν οι αντιστασιακές οργανώσεις καλούσαν τους Εβραίους να βγουν στο βουνό και να τους βοηθήσουν, όταν χριστιανικές οικογένειες ρίσκαραν την ζωή τους για να τους βοηθήσουν και σήμερα το Ισραήλ τους τιμά ως Δίκαιους των Εθνών, ο Αρχιραββίνος Δαβίδ Κόρετς, ο ίδιος ο πνευματικός ηγέτης τους, τους οδηγούσε στον όλεθρο συνεργαζόμενος με τους φονιάδες.

Για τον ρόλο του εβραϊσμού κατά την τουρκοκρατία και τις σχέσεις του ως «μιλλέτ» (έθνος) με την Υψηλή Πύλη θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες, όμως η απλή αλήθεια είναι ότι σε τούτα δω τα μάρμαρα ποτέ δεν φύτρωσαν τέτοια ζιζάνια, σαν αυτά που λογχίζουν καβάλα στον ψωραλέο και ιδεολογικά κουτσό Ροσινάντε τους μερικοί. Οι Έλληνες δεν τα πάμε καλά με τον ολοκληρωτισμό, τις αριστοκρατίες και είμαστε από την φύση του πολιτισμού μας μαλακοί άνθρωποι. Φυσικά και υπήρξαν και υπάρχουν οπαδοί της φυλετικής θεωρίας και του ναζισμού αλλά σε ποσοστό ήταν και είναι δέκατα του πυρετού. Σε καμιά δε περίπτωση δεν μπορούν να αποτελέσουν άλλοθι για την κατασυκοφάντηση του λαού μας. Οι εν Ελλάδι επαγγελματίες «αντιρατσιστές» αναζητούν μια χίμαιρα, ένα άλλοθι «ιδεολογικού» σκοπού για τα καθήκοντα που ΔΕΝ εκτελούν έναντι της Πατρίδας και του λαού μας.

Θαυμάζω τους Εβραίους, ιδίως τους Ισραηλινούς. Είναι παράδειγμα προς μίμηση για την αυταπάρνηση τους στο καθήκον για την Πατρίδα τους, για τις πολεμικές αρετές τους, για τις θυσίες τους για το κράτος τους. Είναι αυτό που θα ‘πρεπε να ‘μαστε κι εμείς, Πολίτες – Οπλίτες. Τους κυβερνούν τα λιοντάρια τους κι όχι τα βόδια τους, αντλούν την ηγεσία τους από τους γενναίους κι όχι από τους φλώρους, τις κόρες και τους γιους των παρασίτων. Είναι όλοι έφεδροι εν ενεργεία ως τα 50 φεύγα. Το Ισραήλ κέρδισε το δικαίωμα της ύπαρξης του στο πεδίο της μάχης, όπου παρά τους μύθους ήταν μόνο του. Κανείς τρίτος δεν πολέμησε γι’ αυτούς. Διαβάστε για τον Αβιγκντόρ Καχαλάνι, τον ήρωα του Γκολάν, και θα καταλάβετε γιατί αυτός ο λαός δεν πρόκειται να χαθεί. Μέχρι δε τον πόλεμο των 6 ημερών τα όπλα του ήταν πανσπερμία κυρίως γαλλικών και τσέχικων συστημάτων, ενώ η εφευρετικότητα του ανθρώπινου δυναμικού του αφήνει άφωνο τον παρατηρητή. Παρά δε τον έτερο μύθο, η αμερικανική πολιτική μεταστράφηκε και οι στρόφιγγες της αμερικανικής βοήθειας άνοιξαν μετά την νίκη των Ισραηλινών το 1967, τρίτη κατά σειρά (1948, 1956, 1967). Οι ΗΠΑ προτίμησαν την πολιτική επένδυση σε μια μικρή χώρα, χωρίς πετρέλαιο, αλλά με ρωμαλέα ηγεσία και σταθερότητα αντί για το μπάχαλο των αναξιόπιστων και διχασμένων αράβων. Είναι λοιπόν το ίδιο το Ισραήλ, με το σπαθί του, που κέρδισε την αμερικανική στήριξη κι όχι η «συνωμοτική» δράση του αμερικανοεβραϊκού λόμπυ.

Σήμερα το Ισραήλ βλέπει να γκρεμίζεται η προνομιακή σχέση που είχε χτίσει με την κεμαλική Τουρκία. Το Ισραήλ σιγούσε πάντα για το ρατσιστικό και γενοκτόνο καθεστώς της Άγκυρας, διαφυλάττοντας τα δικά του στενά συμφέροντα. Ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε για τις εκατοντάδες Ορθόδοξες εκκλησίες που οι Τούρκοι έκαναν τζαμιά, σταύλους, δημόσιες τουαλέτες, ακόμη και νεκροτομείο (!). Ποτέ δεν ένωσαν οι οργανώσεις τους την φωνή τους μαζί μας για την κατοχή της Κύπρου, τους αγνοούμενους, την λεηλασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Μόλις τώρα μεταβάλουν οι Εβραίοι των ΗΠΑ την στάση τους για την αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας, την οποία ως πρόσφατα εμπόδιζαν.

Το Ισραήλ κατασπαταλά το ηθικό κεφάλαιο που είχε συσσωρεύσει με την λήξη του Β’ Π.Π. ασκώντας υπέρμετρη βία σε αδύναμους ανθρώπους και αρνούμενο έναν ρεαλιστικό συμβιβασμό. Εχθρός του δεν είναι ο «ρατσισμός» αλλά το πολιτικό αδιέξοδο της υπέρμετρης βίας στο οποίο οδηγήθηκε ένας αρχαίος λαός, που αναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες του από μια πρωτοπόρα ηγεσία, που στο ξεκίνημα του Σιωνιστικού Κινήματος μελέτησε και εξέλιξε την ιστορική εμπειρία της Φιλικής Εταιρείας!

Η Τουρκία, ο σημαιοφόρος του αντισημιτισμού, ο παλιός φίλος, μεταβάλλεται σε εχθρό του Ισραήλ και όσοι επιτίθενται στην Ελλάδα, συκοφαντώντας την και προσάπτοντας στην κοινωνία της «αντισημιτισμό» προσφέρουν στους Εβραίους που ζουν στην περικυκλωμένη χώρα τους με το όπλο παρά πόδα την χειρότερη υπηρεσία. Ίσως η μέρα που η Τουρκία θα μετατραπεί σε ένα νέο αλλά σουνιτικό Ιράν δεν είναι μακριά. Τότε το Τελ Αβίβ θα ξέρει ότι οι Έλληνες δεν είναι ούτε «αντισημίτες», ούτε «κακοί» αλλά ο πιο κοντινός και ο μόνος φίλος σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων…

Διαβάστε περισσότερα...

Διπλωματικές και πολιτικές οπτικές της παρουσίας του Γενικού Προξενείου της Τουρκίας στην Κομοτηνή

Tου proxeneio-stop.org

Η ιστοσελίδα μας σας παρουσιάζει σήμερα την εισήγηση του Θεοφάνη Μαλκίδη, λέκτορα του ΔΠΘ, στην εκδήλωση της Πρωτοβουλίας μας για την Απομάκρυνση του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής (Αλεξανδρούπολη 22/1/2010). Πρόκειται για ένα πραγματικά πολύτιμο κείμενο, που ξεκαθαρίζει απόλυτα και με τον πλέον τεκμηριωμένο τρόπο ποιες είναι ακριβώς (βάσει του Διεθνούς Δικαίου και των κανόνων της Διεθνούς Διπλωματίας) οι αρμοδιότητες και οι υποχρεώσεις ενός προξενείου και των υπαλλήλων του, αλλά και τους πλήρεις και ποικίλους λόγους για τους οποίους το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής θα έπρεπε από καιρό να έχει εκδιωχθεί από τη χώρα μας, εξαιτίας της σταθερά από το 1923 και εξής εξωθεσμικής, παράνομης και υπονομευτικής του δράσης. Μελετήστε το προσεκτικά…

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ-ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ-ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ ΣΩΜΑ

Διπλωματικό Δίκαιο ονομάζεται το σύνολο των διεθνών κανόνων που διέπουν τις διπλωματικές σχέσεις και αφορούν κυρίως τους διπλωματικούς υπαλλήλους και κατ΄ επέκταση τη διπλωματική εθιμοτυπία.

Το Διπλωματικό Δίκαιο χωρίζεται σε τρία κύρια μέρη: α) Αποκατάσταση διπλωματικών σχέσεων, β) Μορφές ανάπτυξης διπλωματικών σχέσεων και γ) Διπλωματικά προνόμια και ασυλίες. (Νάσκου–Περάκη Π.–Ζάικος Ν. Εισαγωγή στο Δίκαιο των Διπλωματικών και Προξενικών Σχέσεων. Θεσσαλονίκη 2003)

Με τον όρο διπλωματικές σχέσεις, νοούνται οι μεταξύ κρατών αναπτυγμένες σχέσεις που εκδηλώνονται κυρίως με αποστολές και εγκαταστάσεις διπλωματικών υπαλλήλων. Οι διπλωματικές σχέσεις διέπονται από το Διπλωματικό Δίκαιο όπως αυτό συνομολογήθηκε με τη Σύμβαση Βιέννης (1961), ενώ οι προξενικές σχέσεις με τη σχετική Σύμβαση της Βιέννης (1963). Στο Διπλωματικό Σώμα περιλαμβάνονται οι αρχηγοί των διπλωματικών αντιπροσωπειών, των Πρεσβειών, ενώ σε πολλά κράτη περιλαμβάνονται όλο το προσωπικό των Πρεσβειών που φέρει διπλωματικό χαρακτήρα π.χ. σύμβουλοι, γραμματείς, ακόλουθοι (εμπορικοί, στρατιωτικοί, ναυτικοί ), διερμηνείς κ.λπ. (Σκαλτσά Ι. Οι διπλωματικοί αντιπρόσωποι εν των πλαισίω των διεθνών σχέσεων και του διεθνούς δικαίου. Θεσσαλονίκη 1972). Κατάλογος του προσωπικού αυτών ανακοινώνεται στο Υπουργείο Εξωτερικών της Χώρας που ενημερώνεται για κάθε επερχόμενη μεταβολή.

ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΩΝ

Τα καθήκοντα των διπλωματών όπως ορίζονται είναι τα εξής: 1) Αντιπροσώπευση του κράτους στο κράτος που υπηρετεί. 2) Προστασία συμφερόντων του κράτους και των πολιτών του μέσα στα όρια του Διεθνούς Δικαίου 3) Διαπραγμάτευση με τη κυβέρνηση του κράτους όπου είναι διαπιστευμένος 4) Πληροφόρηση του κράτους για τις εξελίξεις στο κράτος που υπηρετεί. 5) Προώθηση φιλικών σχέσεων και ανάπτυξη οικονομικών, πολιτιστικών και επιστημονικών σχέσεων.

ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΠΡΟΞΕΝΩΝ

1. Το κυριότερο καθήκον των Γενικών προξένων, προξένων, υποπρόξενων και προξενικών πρακτόρων (διπλωματικοί υπάλληλοι), είναι να μεριμνούν για την προστασία των συμφερόντων του κράτους αποστολής και των πολιτών του. (άρθρο 5 της Σύμβασης για τις Προξενικές σχέσεις)
2. Ο πρόξενος είναι ο δίαυλος για την ανάπτυξη των εμπορικών, οικονομικών, πνευματικών και επιστημονικών σχέσεων του κράτους αποστολής και υποδοχής.
3. Στα καθήκοντά του περιλαμβάνονται η έκδοση και ανανέωση διαβατηρίων, η έκδοση άδειας εισόδου (βίζα), άσκηση ληξιαρχικών πράξεων, συνδρομή σε μέσα μεταφοράς, κλπ.

Εκ των πραγμάτων δηλαδή ο χαρακτήρας της εντολής της προξενικής εντολής είναι περιορισμένος.

ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΩΝ

Οι διπλωμάτες έχουν μία σειρά από προνόμια και ασυλίες (π.χ ετεροδικία, απαραβίαστο της διπλωματικής αποστολής, διπλωματικό ταχυδρομείο, κ.ά). (Κ. Οικονομίδης Απαραβίαστον και ετεροδικία των διπλωματικών υπαλλήλων . Θεσαλονίκη 1970)

Τα προνόμια όμως δεν σημαίνουν και ατιμωρησία. Για παράδειγμα σε περίπτωση που οι αρχές του κράτους υποστηρίζουν ότι ο διπλωματικός σάκκος περιέχει παράνομο περιεχόμενο, μπορούν να ζητήσουν να ανοιχθεί. Σε περίπτωση άρνησης ο σάκκος επιστρέφει στον τόπο προέλευσης. (Ευσταθιάδης Ε. Διεθνές Δίκαιο Ι 1976)

ΔΥΝΑΜΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

Το μέγεθος της Διπλωματικής Αποστολής αποτελεί ένα ζήτημα που καθορίζεται από το κράτος που αποστέλλει τους διπλωμάτες του. Στην περίπτωση όμως που η Διπλωματική Αποστολή είναι πάνω από τα «λογικά» και «κανονικά» όρια, το κράτος φιλοξενίας, μπορεί να ζητήσει τον περιορισμό του αριθμού (άρθρο 11 της Σύμβασης της Βιένης για τις Διπλωματικές σχέσεις). Έτσι μία χώρα μπορεί να ζητήσει την αποχώρηση των «υπεράριθμων» διπλωματών. Για παράδειγμα, το Σουρινάμ ζήτησε το 1983 από την Κούβα τον περιορισμό του αριθμού των διπλωματών και μέσα σε 14 μέρες αποχώρησαν 20 διπλωματικοί υπάλληλοι και 80 σύμβουλοι.

ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΩΝ

Το γεγονός ότι το διεθνές δίκαιο καθιερώνει ειδικούς κανόνες για τους διπλωμάτες δεν σημαίνει ότι ο διπλωμάτης θα πρέπει να αδιαφορεί για την τήρηση του δικαίου του κράτους που υπηρετεί.

1. Ο διπλωμάτης υποχρεώνεται να σέβεται τους νόμους τους κράτους που υπηρετεί για λόγους νομικούς, ηθικούς και αβροφροσύνης. (άρθρο 41 της Σύμβασης της Βιένης για τις Διπλωματικές σχέσεις).
2. Ο διπλωμάτης υποχρεώνεται να σέβεται την έννομη τάξη του κράτους που υπηρετεί και να μην επεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις του.
3. Ο διπλωμάτης δεν πρέπει να χρησιμοποιεί τους χώρους της διπλωματικής αποστολής κατά τρόπο ασυμβίβαστο με το λειτούργημά του.
4. Ο διπλωμάτης απαγορεύεται να επιδίδεται σε δραστηριότητα με σκοπό το προσωπικό όφελος.
5. Οι πρόξενοι ως ειδικοί διπλωματικοί εκπρόσωποι της χώρας αποστολής δεν πρέπει να ασχολούνται με πολιτικά θέματα, και μπορούν να έρχονται σε επαφή με τις τοπικές αρχές για ζητήματα οικονομικής ή διοικητικής φύσης.
6. Οι πρόξενοι, σε αντίθεση με τους πρεσβευτές, που καλύπτουν όλη την επικράτεια, η αρμοδιότητά τους περιορίζεται στην προξενική τους περιφέρεια, η οποία αποτελεί ένα μόνο τμήμα του εδάφους του κράτους που υπηρετούν.
7. Σε εξαιρετικές μόνο περιπτώσεις προξενικός υπάλληλος κατόπιν συγκατάθεσης του κράτους φιλοξενίας, μπορεί να ασκήσει τα καθήκοντά του εκτός της προξενικής περιφέρειας.

ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΩΝ

1. Υπάρχουν περιπτώσεις (π.χ δράση κατά της χώρας φιλοξενίας) κατά τις οποίες ένας διπλωμάτης που έχει γίνει δεκτός σε ένα κράτος καθίσταται σε μεταγενέστερο χρονικό σημείο ανεπιθύμητο πρόσωπο (persona non grata). (άρθρο 9 της Σύμβασης της Βιένης για τις Διπλωματικές σχέσεις).
2. Ο χαρακτηρισμός αυτός αποτελεί ένα μέτρο με προσωπικό χαρακτήρα και ο διπλωμάτης καθίσταται ανεπαρκής για το λειτούργημα.
3. Πράξεις του προξένου που παραβιάζουν το βασικό του καθήκον προστασίας των πολιτών του κράτους που αντιπροσωπεύει, ξεφεύγουν ουσιαστικά από το πλαίσιο των νόμιμων καθηκόντων του.
4. Εφόσον η δραστηριότητα βλάπτει συμφέροντα και δικαιώματα επισύρουν την προσωπική ευθύνη του προξένου (αστική ή/και ποινική) και ΔΕΝ καλύπτεται από το προνόμιο της ετεροδικίας.
5. Ο πρόξενος είναι προσωπικά υπεύθυνος για τις παράνομες ενέργειές του που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν σαν υπαγόμενες στην άσκηση των προξενικών του καθηκόντων.
6. Στην περίπτωση αυτή αλλά και σε πολλές άλλες, ανακαλείται ο διπλωμάτης.

Η πιο πρόσφατη περίπτωση είναι του Τούρκου πρόξενου στο Ντύσσελντορφ Χακάν Κιβάντς, για τον οποίο η Γερμανία ζήτησε το Μάιο του 2009, την ανάκλησή του, λόγω της εθνικιστικής του δράσης στους Τούρκους μετανάστες.

ΔΙΑΚΟΠΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Επίσης οι προξενικές σχέσεις, δηλαδή η απομάκρυνση όλου του προξενείου και όχι μόνο του προξένου, ενδέχεται να τερματιστούν εξαιτίας:

1. Της ανάκλησης του εγγράφου από το κράτος φιλοξενίας,
2. Της απόφασης να διακοπούν οι προξενικές σχέσεις από ένα από τα δύο κράτη,
3. Της ανάκλησης του προξένου από το κράτος αποστολής.
4. Περίπτωσης πολέμου.

(Παπακώστα Κ. Το δίκαιο των διπλωματικών και προξενικών σχέσεων. Αθήνα 1986. )

ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΟΣ- ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Η Ελλάδα έχει διπλωματικές και προξενικές σχέσεις με την Τουρκία, οι οποίες εκφράζονται με τις εξής αντιπροσωπείες:

• Πρεσβεία στην Άγκυρα (αντίστοιχη Αθήνας), όπου υπάρχει και προξενικό γραφείο.
• Γενικό προξενείο Κωνσταντινούπολης (Γενικό Προξενείο Θεσσαλονίκης)
• Γενικό Προξενείο Σμύρνης (Γενικό Προξενείο Κομοτηνής)
• Προξενείο Αδριανούπολης (Προξενείο Ρόδου)
• 
  

ΓΕΝΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ

Το Γενικό προξενείο της Τουρκίας στην Κομοτηνή αναδιοργανώθηκε- δημιουργήθηκε το 1923 σε αντιστοιχία της δημιουργίας του Γενικού προξενείου της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη. Η διπλωματική όμως αντιστοιχία είναι, όπως αναφέραμε, με το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Σμύρνη. Ο προφανής λόγος ήταν η προστασία των μειονοτήτων, της ελληνικής και της μουσουλμανικής που εξαιρέθηκαν της Ελληνοτουρκικής συμφωνίας περί Ανταλλαγής των Πληθυσμών.

Η ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη, αριθμούσε το 1923, 300.000 επί συνολικού πληθυσμού της Κωνσταντινούπολης 1.000.000 ενώ οι Έλληνες της Ίμβρου και της Τενέδου ήταν 12.000 περίπου. Σήμερα η ελληνική μειονότητα αριθμεί μόνο 2000, οι περισσότεροι υπέργηροι.

n Το 1923 οι μουσουλμάνοι της Θράκης ήταν 90.000 άτομα περίπου. Σήμερα είναι 110.000 περίπου. Το Γενικό προξενείο της Τουρκίας στην Κομοτηνή έχει σήμερα μεγάλο αριθμό υπαλλήλων (υπολογίζεται σε 20), 15 έως 20 εκατομμύρια ευρώ ετήσιο προϋπολογισμό και 3500 έμμισθους συνεργάτες (εφημερίδα Μακεδονία 9/12/2009).

ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ
Mία από τις πρώτες κινήσεις του προξενείου της Κομοτηνής, ήταν να εισαχθούν οι αρχές του Κεμαλισμού στη Θράκη. Πολιτική, της οποίας τα πρώτα δείγματα έγιναν ορατά από τα μέσα της δεκαετίας του 1920, όταν η διπλωματική αντιπροσωπεία, είχε διαμαρτυρηθεί, για τη δράση των «παλαιομουσουλμάνων φυγάδων» στη Θράκη. Οι λεγόμενοι «παλαιομουσουλμάνοι» ήταν αντίθετοι στους Κεμαλικούς και ήδη από το 1926-1927 είχε η Τουρκία ζητήσει την απέλασή τους από τη Θράκη. Αρκετοί από τους «παλαιομουσουλμάνους» είχαν πολεμήσει μαζί με τους Έλληνες στη Μικρά Ασία.

Xαρακτηριστικό είναι το σχετικό τηλεγράφημα, (6/12/1927) που απέστειλε στον Υπουργό Εξωτερικών ο δικηγόρος Ξάνθης Ι.Πολιουδάκης: «Κοινή γνώμη θρακικού λαού ανάστατος επί εξορία εξ αντικεμαλικών τούρκων διαμένοντων εν Θράκη. Αυτοί δια τας υπηρεσίας των προς το ελληνικόν κράτος κατεδικάσθησαν υπό tzamiΚεμάλ εις θάνατον. Διαμένοντες Ξάνθην, εκδίδοντες τουρκικήν εφημερίδαν , αγωνιζόμενοι κατά κεμαλικής προπαγάνδας, κατά των ψευδολογιών τας οποίας γράφουν τουρκικαί εφημερίες Κωνσταντινουπόλεως και Αγκύρας , υπερασπιζόμενοι απόψεις Ελληνισμού, τουρκικόν προξενείον , ως φαίνεται εισηγήθη αρμοδίως εξορισθώσιν. Αφέθη αυτώ ελεύθερον έδαφος προς δράσιν .Λαός διατελεί εν δικαία εξεγέρσει, διότι βλέπει ότι αντί ευγνωμοσύνης ποτίζονται οι άνθρωποι αυτοί χολήν και αντί περιθάλψεως δέχονται λακτίσματα από το Έθνος υπέρ ου ηγωνίσθησαν κατά κοινού εχθρού, εξοριζόμενοι. Είναι ο Πατριάρχης των Τούρκων Μουσταφά Σαμπρί, μετά του υιού του Χαξή Βέης, Συνταγματάρχης πυροβολικού, όστις κατά Ευρωπαϊκόν πόλεμον προκινδυνεύσας έσωσεν Έλληνας από σφαγήν, Τεφήκ Βέης φιλέλλην Τούρκος λαογράφος και ποιητής, Ιτζέτ Βέης δημοσιογράφος , άλλοτε υποδιοικητής Δαρδανελλίων , σώσας από σφαγήν Έλληνας περιφέρειάς του, Δαούτ Βέης, αρχηγός Κιρκασίων , προσενέγκων Ελληνικώ Στρατώ Μ.Ασίας τρόφιμα, ξυλείαν 500.000 δραχμ. δωρεάν και δι΄ ιδίων δαπανών επιβιβάσας πρόσφυγας Πανόρμου πλοία κατόπιν μάχης προς Τουρκικόν στρατόν. Λαός διατελεί κατάπληκτος δι΄εξορίαν τούτων .Όλοι διερωτούν :Είμεθα κράτος ελεύθερον ή υποτελείς τω Κεμάλ; Δια τούτο αναγκαζόμεθα θα φαινόμεθα τόσον αγνώμονες προς τους ευεργέτες μας ; Ετοιμάζονται διαμαρτυρίαι λαού προς Βουλήν και Κυβέρνησιν »

Ο Γενικός Διοικητής Θράκης Γ. Μπούμπουλης, σε έγγραφό του προς το Υπουργείο Εξωτερικών το 1926 επεσήμαινε σχετικά με το ρόλο του τουρκικού προξενείου: “η μόνη οργάνωσις κατά της ασφαλείας του Κράτους γίνεται παρά του Τούρκου Προξένου, αλλ’ ευτυχώς λόγω της αμερολήπτου και πατρικής διοικήσεώς μας του τουρκικού στοιχείου, ούτος κατέστη ανίκανος να εύρη κατάλληλον έδαφος. Δια τον λόγον τούτον προσπαθεί ίνα δια ψευδών διαμαρτυριών, φθάση εκβιάζων το τουρκικόν στοιχείον εις το ποθούμενόν του. Το ότι πάντοτε ενεργεί κακή τη πίστη εφάνη εμπράκτως εκ του τελευταίου επεισοδίου το οποίον ήθελε να δημιουργήση μετά του στρατού ότι δήθεν οι στρατιώται εφώναζον “Κάτω η Τουρκία”, “Κάτω ο Κεμάλ”. Τούτο εν γνώσει ότι δεν είναι αληθές το εδημιούργησε δια να φανατίση το τουρκικόν στοιχείον αλλά δυστυχώς δι’ αυτόν εύρε τούτον απαθέστατον και δεν ηδυνήθη να το εξεγείρη. Αυτή είναι η Πολιτεία του Τούρκου προξένου…»
Η αναφορά του Γενικού Διοικητή Θράκης Ι. Ζαφειρόπουλου (1927) στα δημοσιεύματα των μειονοτικών εφημερίδων, που προπαγάνδιζαν τον κεμαλισμό στη Θράκη, και απεστάλη στο Υπουργείο Εξωτερικών, έχει ενδιαφέρον: «Η κατάστασις των μουσουλμάνων Θράκης είναι από πάσης απόψεως ικανοποιητική. Ούτοι τυγχάνουν εξαιρετικής προστασίας, ευνομίας και δικαιοσύνης των ελληνικών αρχών. Έχομεν ασφάλειαν παραδειγματικήν , οίαν ουδέποτε ασφαλώς εις προηγούμενα καθεστώτα είχαν καθ΄όλην την ύπαιθρον χώραν και δύναται να επιδίδονται ανενοχλήτως και φόβως εις τας εργασίας των. Οι μουσουλμάνοι των χωρίων , ως και η πλειοψηφία των εν ταις πόλεσι παραμενόντων, διακρίνονται δια την φιλέργιαν και νομιμόφρονα αυτών στάσιν και, αν δεν υπήρχαν μεταξύ αυτών μερικοί επιτήδειοι εκμεταλλευταί, οίτινες χρησιμεύουσιν ως όργανα του Τούρκου προξένου, ουδέν παράπονον θα εξεδηλούτο ποτέ υπ΄αυτών. Τρανωτάτη απόδειξις, είναι ότι οι μουσουλμάνοι Θράκης, δεν εποιήσαντο χρήσιν του δικαιώματος επιλογής της τουρκικής ιθαγενείας εντός της ταχθείσης προθεσμίας, εξαιρέσει διακοσίων ατόμων ακτημόνων και καταγομένων εξ Ανατολής της Θράκης, καίτοι εκλήθησαν δια προκηρύξεως , παρά της Γεν.Διοικήσεως».

Η εφημερίδα «Μακεδονία» στις 26/2/1928 έγραφε χαρακτηριστικά για το ζήτημα με το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής: “Υπό τα όμματα του “διαπρεπούς” γενικού διοικητού κ. Ζαφειρόπουλου και υπό την άμεσον αυτού “αυστηράν” επίβλεψιν, σημειούται καθ΄ όλην την Δυτικήν Θράκην, όργια μουσουλμάνων τα οποία δέον να εφελκύσουν την προσοχήν της Κυβερνήσεως, διότι θίγουν – διατί να μην είπω υπονομεύουσι – την κρατικήν και εθνικήν μας υπόστασιν. Από έτους και πλέον εγνώσθη και διεπιστώθη ότι η κεμαλική προπαγάνδα οργιάζει εις την Δυτικήν Θράκην. Το Τουρκικόν προξενείον Κομοτηνής αποτελεί το Κέντρον των κινήσεων και των κατευθύνσεων. Το Προξενείον τούτο υποστηρίζει ηθικώς και υλικώς τους διαφόρους πράκτορας, οι οποίοι περιέρχονται τα τουρκικά χωρία και εκβιάζουν τους κατοίκους ενεργούντες εράνους υπέρ της τουρκικής αεροπορικής αμύνης. Εξηκριβώθη ότι συνελέγησαν σεβαστά ποσά και απεστάλησαν εις Άγκυραν. Το έργον των πρακτόρων του Κεμάλ δεν περιορίζεται εις το σημείον τούτο. Η θρασύτης των έφθασε μέχρι του σημείου, ώστε να τρομοκρατούν και αυτούς τους πρόσφυγας, εν συνεννοήσει και συμπράξει μετά των διαφόρων επιχειρηματιών και διαδίδουν και βεβαιούν ότι η Δυτική Θράκη θα καταληφθή λίαν προσεχώς υπό των Τούρκων και ότι όσοι υποστηρίζουν τους Έλληνας και όσοι δεν εκτελούν το καθήκον των θα πάθουν όσα έπαθαν εις την Μικράν Ασίαν εκείνοι οι οποίοι έπραξαν τα ίδια. οργάνωσις των κεμαλικών με κέντρον το Προξενείον της Κομοτηνής εντείνεται ολοένα και νομίζομεν ότι πρέπει να επιστήση την προσοχήν της Κυβερνήσεως, διότι η εξάπλωσις της προπαγάνδας, με τας φανεράς πωλήσεις λαχείων του τουρκικού στόλου, λαμβάνει την χροιάν σκανδάλου».

Άλλη μαρτυρία της εποχής εκείνης δίνει η “Εφημερίς των Βαλκανίων” που εξεδίδετο επίσης στη Θεσσαλονίκη. Έγραφε λοιπόν στις 28/2/1928, σχετικά με τα μειονοτικά σωματεία, τα οποία μέχρι σήμερα συνεχίζουν την ίδια δράση: “Ωσάν όμως μη ήρκουν, ιδρύθη εσχάτως εν Ξάνθη λέσχη υπό την επωνυμίαν “Σωματείον της Νεολαίας”. Το σωματείον τούτο είναι παράρτημα του εν Τουρκία κυβερνητικού λαϊκού κόμματος, του οποίου, ως γνωστόν, πρόεδρος είναι ο Μουσταφά Κεμάλ. Σκοπός του σωματείου τούτου είναι η διάδοσις του κεμαλισμού και η διά παντός μέσου διάσπασις των κρατικών θεμελίων. Το σωματείον τούτο προσπαθεί διά διαφόρων μέσων να ενσπείρει διχονοίας μεταξύ Τούρκων και ελλήνων και διανοίξει χάσμα μεταξύ των μουσουλμάνων και κρατικών υπηρεσιών, ώστε να δικαιολογή τον εν Κωνσταντινουπόλει και Αγκύρα δημιουργούμενον εκάστοτε θόρυβον περί καταπιέσεων των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης. Είναι ανάγκη να φροντίση το Κράτος με πολλήν προσοχήν ώστε να μηδενίσει πάσας τας ενεργείας των κεμαλικών, προπαντός είναι ανάγκη να προσέξη ιδιαιτέρως τους διαφόρους υπαλλήλους οι οποίοι για λόγους ευπιστίας και ελαφρότητος παραγνωρίζουν την σοβαρότητα της καταστάσεως και επιτρέπουν ακώλυτον την δράσιν των πρακτόρων του κεμαλισμού. Θα πρέπει να προσέξει τους διαφόρους υπαλλήλους, που για λόγους ευπιστίας και ελαφρότητας παραγνωρίζουν τη σοβαρότητα της κατάστασης και επιτρέπουν ανενόχλητα τους κεμαλικούς πράκτορες να συνεχίζουν το έργο τους”.

Το 1930 ήρθε η ώρα της πρώτης περιόδου της ελληνοτουρκικής φιλίας, Βενιζέλου – Κεμάλ και υπογράφτηκαν μια σειρά από συμφωνίες. Αυτό που μέχρι και σήμερα αποκρύπτουν από τον ελληνικό λαό, όποτε γίνεται λόγος για τη συμφωνία εκείνη, είναι ότι είχε και μία άλλη ιδιαίτερη θρακική πτυχή, την έξωση από τη Θράκη και την Ελλάδα των 150 φιλελλήνων «παλαιομουσουλμάνων», για χάρη του κεμαλισμού. Μάλιστα η πρεσβεία και το προξενείο της Τουρκίας στην Κομοτηνή ήταν ο δίαυλος για την τουρκική απαίτηση για απέλαση των «παλαιομουσουλμάνων» από τη Θράκη. (Μαλκίδης Θ. «Η διαμάχη «παλαιομουσουλμάνων»- κεμαλικών στην ελλαδική Θράκη στην περίοδο του Μεσοπολέμου», ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ, τ. 39, σ. 73-88, 2004.

Σε έγγραφο της βρετανικής πρεσβείας στην Άγκυρα αναφέρεται ότι ο πρεσβευτής της Ελλάδας στην Τουρκία Σπ. Πολυχρονιάδης είχε αποκαλύψει στο βρετανό διπλωμάτη D.Clerk, ότι οι απελάσεις των “παλαιομουσουλμάνων” ήταν τμήμα ενός προγράμματος αμοιβαίας συνεννόησης και συνδιαλλαγής που είχε προκύψει από την ελληνοτουρκική προσέγγιση. Αυτό έγινε γιατί υπήρχε η πεποίθηση ότι η Τουρκία από την πλευρά της πρόκειται να υιοθετήσει μια πιο ελαστική στάση απέναντι στην ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη. Ο Σπ. Πολυχρονιάδης όμως είχε αποκαλύψει ότι “εάν οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας δεν είχαν πάρει χαρακτήρα εγκαρδιότητας, θα είχε ακολουθήσει διωγμός της ελληνικής μειονότητας και εξασθένηση της”, ενώ τελικά, όπως αποδείχτηκε, ούτε η απέλαση των παλαιομουσουλμάνων αλλά ούτε και το “φιλικό κλίμα” της εποχής βελτίωσε τη θέση των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Το τι συνέβη με τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης το γνωρίζουμε όλοι καλά και θα αναφερθούμε παρακάτω.

Το 1936 αναλαμβάνει Γενικός Διοικητής Θράκης ο Αθανάσιος Σουλιώτης-Νικολαϊδης, παλιός συνεργάτης του Ίωνα Δραγούμη. Αντιλαμβάνεται την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην περιοχή, αναφέρει στους προϊσταμένους του την τουρκική προπαγάνδα μέσω του τουρκικού προξενείου και ιδρύει στα πλαίσια της Γενικής Διοίκησης το Τμήμα Πολιτικών Υποθέσεων.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΥ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ ΣΤΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ ΤΟΥ 1955

Η έκρηξη τη νύχτα της 6ης προς την 7η Σεπτεμβρίου 1955 στον κήπο του τουρκικού Προξενείου Θεσσαλονίκης και έξω από το φερόμενο ως σπίτι του Mustafa Kemal αποτέλεσε την αφορμή για τον πρωτοφανή για τα παγκόσμια χρονικά διωγμό μίας αυτόχθονης ομάδας, των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Ο κλητήρας του Προξενείου της Θεσσαλονίκης έπεσε σε αντιφάσεις σχετικά με τα αίτια της έκρηξης και τελικά ομολόγησε ότι αυτός έβαλε τη βόμβα, προσθέτοντας ότι του την έδωσε ο Οktay Egin, φοιτητής της Νομικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από την Κομοτηνή, ο οποίος και ομολόγησε την πράξη του, ενώ αποδείχθηκε ακόμη ότι η ίδια η βόμβα είχε έρθει από την Τουρκία μέσα στον διπλωματικό σάκκο του τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής! Όσο για τον ίδιο τον Εgin, θυμίζουμε ότι είχε εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο χωρίς εξετάσεις και ο πατέρας του, Faik Egin, δάσκαλος στο σχολείο της Σαλμώνης Ροδόπης, είχε υποστηριχθεί μαζί με τον Οsman Ustunder, από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, ως υποψήφιος βουλευτής το 1952. Ο Οktay Egin αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση και ο τούρκος πρόξενος της Κομοτηνής Αhmet Umar, τον φυγάδευσε στην Τουρκία, όπου εργάστηκε αρχικά στον ραδιοσταθμό της Κωνσταντινούπολης, στη διεύθυνση του Αστυνομικού σώματος, στην Υπηρεσία Πληροφοριών (ΜΙΤ), ενώ το 1993 διορίστηκε νομάρχης στην Καππαδοκία!

ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΥ

Υπάρχουν κάποιες δικαιολογίες από την Τουρκική πλευρά για την παρουσία του προξενείου της στην Κομοτηνή. Αυτές μπορούν να ομαδοποιηθούν ως εξής:

1. Το Προξενείο κάθε χώρας πρωτίστως απευθύνεται στους δικούς της πολίτες. Υπάρχουν όμως σήμερα Τούρκοι πολίτες στη Θράκη; Ίσως μερικές δεκάδες; Τότε ποια είναι η αναγκαιότητά του;
2. Η έκδοση βίζας. Η βίζα όμως για την Τουρκία έχει καταργηθεί, άρα ποια είναι η ανάγκη ύπαρξής του και γι αυτό το ζήτημα;
3. Διοικητικές και άλλες πράξεις Αλήθεια πόσες γραφειοκρατικές δουλειές απομένουν και μάλιστα χρειάζονται δεκάδες εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο και τόσοι υπάλληλοι; Σε πολύ λίγη ώρα πλέον καλύπτεται η απόσταση ανάμεσα στα σύνορα και στο Γενικό Προξενείο της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη, ποια λοιπόν είναι η αποστολή της υπηρεσίας αυτής; Κι αν ακόμη υπάρχει έργο που πρέπει να διεκπεραιωθεί, ας διατηρηθεί ένα γραφείο όπου θα αποσπώνται 1-2 υπάλληλοι από τη Θεσσαλονίκη να εξυπηρετούν τον κόσμο.
4. Υποτίθεται ότι το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής επιβλέπει την εφαρμογή της Συνθήκης της Λωζάνης. Μία Συνθήκη όμως την οποία καταπατά συστηματικά από την πρώτη μέρα της υπογραφής της. Πού είναι η αυτοδιοίκηση της Ίμβρου και της Τενέδου; Πού είναι τα δικαιώματα των μειονοτικών, οι περιουσίες των χριστιανικών ιδρυμάτων; Που είναι η ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης, μία αυτόχθονη μειονότητα η οποία μέσα σε λίγες δεκαετίες εξαφανίσθηκε από την Κωνσταντινούπολη; Δεν είναι απαράδεκτο να δεχόμαστε να επιτηρούν, μετά τα τόσα τους εγκλήματα, την εφαρμογή της ίδιας Συνθήκης από εμάς;
5. Υποστηρίζεται ότι το Προξενείο εγγυάται τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας. Αυτό όμως υποστηρίζεται από μία χώρα που βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις σεβασμού των ανθρώπινων και μειονοτικών δικαιωμάτων παγκοσμίως.

Άρα λοιπόν δεν υφίσταται ούτε μία αντικειμενική αιτία για τη συνέχιση της λειτουργίας του Προξενείου της Τουρκίας στην Κομοτηνή.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

1. Οι πολιτικές του παρεμβάσεις σε προεκλογικές περιόδους είναι ίσως η πιο γνωστή του δραστηριότητα. Η “γραμμή” διοχετεύεται μέσα από την “Συμβουλευτική Επιτροπή” της μειονότητας και έγινε ολοφάνερη τον Ιούνιο του 2009 με τη «γραμμή» για «Λευκό» στις Ευρωεκλογές.
2. Ακόμα πιο επικίνδυνη είναι η δράση του Προξενείου και των ανθρώπων του σε βάρος των μη τουρκογενών μουσουλμάνων της περιοχής. Πομάκοι και Ρομά που αποφασίζουν να διαφοροποιηθούν από τη γραμμή “μουσουλμάνος = Τούρκος”, βρίσκουν τον μπροστά τους μηχανισμούς αυτούς. (Θ. Μαλκίδης – Ν. Κόκκας (επιμ.) Μετασχηματισμοί της συλλογικής ταυτότητας των Πομάκων. Ξάνθη 2006) Οι ίδιοι θα τρέξουν να ακυρώσουν τη δημιουργία ενός πολιτιστικού συλλόγου από φιλέλληνες Πομάκους, μην τυχόν και δημιουργηθεί άλλος πόλος συσπείρωσης πλην του προξενικού.
3. Όταν ο Στρατός διοργανώνει δωρεάν ιατρικές εξετάσεις για τους πληθυσμούς στα απομακρυσμένα πομακοχώρια, από πίσω τρέχει η Συμβουλευτική για την ίδια ακριβώς “προσφορά”, μην τυχόν και φανεί ότι η Ελλάδα προσφέρει στους Πομάκους κάτι παραπάνω από την Τουρκία.
4. Ακόμα και για τα παιδιά που αποφοιτώντας από ελληνικό σχολείο εισάγονται σε ελληνικά πανεπιστήμια, ο Σύλλογος Επιστημόνων Μειονότητας, που συχνά δρα ως εργαλείο του Προξενείου, έχει ιδρύσει ανά την Ελλάδα συλλόγους νεολαίας, προκειμένου να διατηρήσει έναν έλεγχο πάνω τους.
5. Υποστήριξη σε πρόσωπα μέχρι το σημείο που εξυπηρετούν τα τουρκικά συμφέροντα (Σαδίκ, ψευδομουφτήδες, παράνομες ενώσεις και σωματεία, διχαστικά κηρύγματα στα τεμένη, κ.ά)
6. Στήριξη της ανθελληνικής προπαγάνδας στο εξωτερικό (ΜΚΟ, Σύλλογος Αλληλοβοήθειας Τούρκων Δυτικής Θράκης)
7. Παρουσία σε πομακικά πανηγύρια και υιοθέτησής τους ως τουρκικά
8. Απόδοση τιμής στον Μουσταφά Κεμάλ, τον οποίο η Βουλή των Ελλήνων με δύο σχετικά νομοσχέδια, τον έχει αναδείξει σε βασικό υπεύθυνο για τη Γενοκτονία των Ελλήνων. (σχετικοί νόμοι του 1994 και 1996).
9. Αντιδράσεις και παρεμπόδιση των μουσουλμάνων που επιθυμούν να φοιτήσουν στη δημόσια εκπαίδευση.
10. Μία σειρά από άλλες ενέργειες με επιπτώσεις στην καθημερινή οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή. (Μαλκίδης Θ. «Η οικογένεια και η γυναίκα στην κοινωνία των μουσουλμανικών μειονοτήτων της ελληνικής Θράκης», ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ, τ. 116 Α΄/2005, σ.51-78.)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ

H λειτουργία του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει να υφίσταται, γιατί διαταράσσει την κοινωνική γαλήνη, αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία στην περιοχή και είναι ένας διαρκής κίνδυνος για οποιαδήποτε προβοκάτσια. Ακολουθεί σταθερή ανθελληνική πολιτική, η οποία είναι ανυπόστατη σε μία περίοδο κατά την οποία διαπιστώνεται πως τα προβλήματα στην περιοχή έχουν εξομαλυνθεί.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν χρειάζεται καμμία ιδιαίτερη διαδικασία ή δικαιολογία για να κλείσει το Προξενείο, φτάνει να είναι βούληση της Πολιτείας.

Είναι βεβαίως αλήθεια ότι σε περίπτωση απομάκρυνσής του η Τουρκία θα διώξει το Προξενείο μας στην Κωνσταντινούπολη. Αυτό είναι πράγματι ένα σοβαρό ζήτημα. Όμως κάποια στιγμή πρέπει να ζυγίσουμε το εκεί και το εδώ διακύβευμα.

Η Τουρκία σήμερα χρειάζεται την ελληνική παρουσία στην Κωνσταντινούπολη, για να την χρησιμοποιεί ως άλλοθι μειονοτικής πολιτικής έναντι μιας πρακτικά εξαφανισμένης μειονότητας. Για αυτό παρατηρείται ότι γίνεται συχνή αναφορά για τα δικαιώματά της, αφού γνωρίζει ότι είναι μία μειονότητα των 2000 ατόμων, σε μία χώρα 70 πλέον εκατομμυρίων…

Ο ρόλος του Ελληνικού Προξενείου στην Κωνσταντινούπολη, εκτός του ότι είναι πάντοτε εντός προξενικού δικαίου, βαρύνει αναλογικά ελάχιστα σε σχέση με ό,τι γνωρίζουμε να συμβαίνει στην ελληνική Θράκη. Η ζυγαριά κλίνει αναφανδόν υπέρ της Τουρκίας στη Θράκη.

Στο εσωτερικό της Θράκης είναι επίσης αλήθεια ότι θα υπάρξουν αρκετοί τουρκόφρονες που θα δυσαρεστηθούν με μία τέτοιαν εξέλιξη. Εδώ όμως είναι το δικό μας χρέος. Είναι ανάγκη να περιορίσουμε τη δυσαρέσκεια μόνον στους υστερόβουλους και τους αυτοπροσφερόμενους για πράκτορες της Τουρκίας, και να μην επιτρέψουμε στους τελευταίους να το παρουσιάσουν ως πρόβλημα του καθενός μουσουλμάνου πολίτη.

Πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθεί και ο τουρκικής καταγωγής (ή συνείδησης) μουσουλμάνος της Θράκης ότι ως Ελλάδα έχουμε κάποια συμφέροντα αδιαπραγμάτευτα και δεν είναι όλα υπό συζήτηση. Να αντιληφθεί ότι άλλο η τουρκική συνείδηση κι άλλο η υιοθέτηση μιας επεκτατικής, αλυτρωτικής ή αναθεωρητικής πολιτικής από το πολιτικό κατεστημένο της Άγκυρας. Να αντιληφθεί ότι είναι πολίτης της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης – κι εδώ μπορεί να λύσει όλα του τα προβλήματα.

Η ειρήνη κινδυνεύει ακριβώς από τη δράση της Τουρκίας, και όσο δεν αφοπλίζουμε τούτον τον μηχανισμό που βρίσκεται μέσα στην κοινωνία μας είμαστε ανά πάσα στιγμή όμηροι των όποιων προθέσεών του (π.χ Κωνσταντινούπολη 1955). Ο στρουθοκαμηλισμός και η υποχωρητικότητα μόνο αποθρασύνουν τον αντίπαλο και φέρνουν κοντύτερα τον όποιον κίνδυνο.

Μακάρι να μπορούσε να θεραπευθεί αλλιώς το πρόβλημα. Όμως ο τεράστιος μηχανισμός που έχει εγκατασταθεί δεν είναι δυνατόν να ελεγχθεί. Κάποιοι μιλούν για περιορισμό του εκάστοτε Προξένου στα αυστηρά διπλωματικά του καθήκοντα. Όμως μια άλλη λειτουργία του Προξενείου θα προϋπέθετε μιαν άλλη Τουρκία, καταλήγουμε δηλαδή πάλι στο γνωστό ευχολόγιο για “ευρωπαϊκή Τουρκία” κτλ. Ακόμη λοιπόν και μία παροδική συμμόρφωση με την διπλωματική δεοντολογία δεν παρέχει καμμία εγγύηση για το αύριο, εφόσον η γειτονική χώρα είναι αυτή που όλοι γνωρίζουμε.

«Πολίται χρη λεγειν τα καίρια» (Αισχύλος): ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

Μπορούμε εμείς, οι πολίτες, να κάνουμε όσα δεν κάνουν η πολιτεία και οι θεσμικοί της εκπρόσωποι; Με ποιόν τρόπο; Με ποια μέσα; Ποιος θα μας ακούσει; Η απάντηση είναι ΝΑΙ! Αν είμαστε σοβαροί και επίμονοι, θα πετύχουμε.

Η αποψινή εκδήλωση είναι ένα τεράστιο βήμα για την ανάδειξη του ζητήματος, το οποίο ενώ τόσα χρόνια ΟΛΟΙ το γνωρίζουν, ΚΑΝΕΙΣ δεν μιλάει. Η αρχή έγινε από τους πολίτες της Θράκης, έξω από κομματικές, πολιτικές και άλλες σκοπιμότητες.

Με ενημέρωση, διεκδίκηση και συνέπεια θα νικήσουμε!

Φ. Μαλκίδης

Φωτογραφικό στιγμιότυπο από την εισήγηση του Φάνη Μαλκίδη (Αλεξανδρούπολη, 22/1/2010)

Διαβάστε περισσότερα...

Σαμαράς: να δημοσιοποιηθούν οι επιστολές Παπανδρέου – Ερντογάν

Τη δημοσιοποίηση των επιστολών που αντάλλαξαν οι Γιώργος Παπανδρέου και Ταγίπ Ερντογάν ζητεί με δήλωσή του ο πρόεδρος της ΝΔ. Ο κ. Σαμαράς τονίζει πως με αυτή την κίνηση ενισχύεται η εντύπωση ότι η Ελλάδα διολισθαίνει σε διμερή διάλογο με την Τουρκία εφ΄ όλης της ύλης κεκλεισμένων των θυρών, την ίδια ώρα που η Τουρκία προσθέτει όλο και περισσότερα προβλήματα και διεκδικήσεις στην ατζέντα των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Συγκεκριμένα ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Έντονο προβληματισμό προκαλεί η απόκρυψη του συνολικού περιεχομένου των επιστολών που αντάλλαξαν οι Πρωθυπουργοί Ελλάδος και Τουρκίας, επικείμενης μάλιστα της συνάντησης των δύο στο Νταβός και της προγραμματισμένης επίσκεψης του κ. Ερντογάν στην Αθήνα. Ενισχύεται έτσι η εντύπωση, που από καιρό είχα επισημάνει, ότι η χώρα μας διολισθαίνει σε διμερή διάλογο με την Τουρκία, εφ’ όλης της ύλης και μάλιστα κεκλεισμένων των θυρών. Και τούτο, την ώρα που η Τουρκία σαφέστατα προσθέτει ολοένα και περισσότερα ‘’προβλήματα και διεκδικήσεις’’ στην ατζέντα των Ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ζητούμε, επομένως, τη δημοσίευση των επιστολών αυτών, προκειμένου να ενημερωθεί για το περιεχόμενό τους η πολιτική ηγεσία της χώρας, ώστε να τοποθετηθεί υπεύθυνα για την πορεία των Ελληνοτουρκικών σχέσεων».

www.antinews.gr

Διαβάστε περισσότερα...

BMP-3 : "Ναι" σε μεγαλύτερη ελληνική βιομηχανική συμμετοχή

«ΝΑΙ» - αν και με δυσκολία- λέει η Μόσχα στην απαίτηση της νέας ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας για μεγαλύτερη συμμετοχή ελληνικών βιομηχανιών στην κατασκευή των 450 τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης που αγοράζει η Ελλάδα από τη Ρωσία, έναντι περίπου 1,3 δισ. ευρώ. Μέχρι τώρα οι ελληνικές εταιρείες που συμμετείχαν στο πρόγραμμα συμπαραγωγής του τεθωρακισμένου ΒΜΡ-3Μ είχαν εξασφαλίσει έργα αξίας περίπου 200- 230 εκατ ευρώ - ποσοστό που οι κ.κ. Βενιζέλος και Μπεγλίτης θεώρησαν «μη επαρκές» για μια διακρατική συμφωνία.

Επίσης κρίθηκε μικρή η συμμετοχή της ημικρατικής ΕΛΒΟ που αποτελεί, από πλευράς τεχνολογίας, το ελληνικό κέντρο κατασκευής τεθωρακισμένων και οχημάτων διαφόρων τύπων. Εδώ και αρκετές εβδομάδες βρίσκονται σε εξέλιξη διαβουλεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών και ήδη αρμόδιες πηγές λένε ότι έχει αυξηθεί η αξία των εργασιών που θα γίνουν στην Ελλάδα σε τουλάχιστον 300 εκατ. ευρώ, ενώ ενισχύθηκε και η εμπλοκή της ΕΛΒΟ στην κατασκευή και συναρμολόγηση του τεθωρακισμένου. Οι συζητήσεις πάντως συνεχίζονται.

Στην κάμψη της αρχικά σκληρής στάσης της ρωσικής πλευράς όσον αφορά το ποσοστό συμπαραγωγής συνετέλεσε η δύσκολη οικονομική κατάσταση διεθνώς, αλλά και η προοπτική ανάπτυξης των διμερών σχέσεων που αναμένεται να καταγραφεί- όπως λένε διπλωματικές πηγές- κατά την επίσημη επίσκεψη του Πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου στη Μόσχα στις 16 Φεβρουαρίου. Το θετικό κλίμα και η πρόοδος που έχει επιτευχθεί στον νέο κύκλο συζητήσεων αποτυπώθηκαν στη συνάντηση που είχε στο Πεντάγωνο ο υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγ. Βενιζέλος με τον Ρώσο πρέσβη στην Αθήνα κ. Βλαντ. Τσχικβισβίλι.

Τα Νέα

Διαβάστε περισσότερα...

Απάντηση στο κατάπτυστο άρθρο της Wall Street Journal

Θεωρούμε σκόπιμο να δημοσιεύσουμε την απάντηση που έδωσε στο κατάπτυστο άρθρο της εφημερίδας Wall Street Journal περι "Ελληνικού αντισημιτισμού" ο Διονύσης Πυλαρινός μέλος του Δ.Σ της Ομοσπονδίας Ελληνικών οργανώσεων Νέας Υόρκης, στον οποίο πρέπει να απευθύνουμε ένα μεγάλο εύγε!. Το άρθρο, το οποίο δημοσιεύτηκε στην έκδοση της 20/01 με τίτλο "Τhe shame that is Greece", υπογράφει κάποιος επίδοξος γκεμπελίσκος με το όνομα Αndrew Apostolou. Ειρήσθω εν παρόδω, ο απαράδεκτος αυτός κύριος επάνω στην σπουδή του να αναδείξει τον κατα φαντασία "Ελληνικό αντισημιτισμό" χρησιμοποιεί ένα καθαρά Ναζιστικό ιδεολόγημα : την θεωρία της συλλογικής ευθύνης

To the Editor:

The collective responsibility attributed to the Greek nation for past and present acts of anti-Semitism (“The Shame of Modern Greece”, WSJ Opinion Europe, Jan. 20) is based on conjecture and pure historical ignorance. In the most recent attacks on the Synagogue of Chania, the culprits appear to be 2 Americans and 2 Brits plus a single Greek accomplice. This rush to judgment and the wholesale condemnation of Greece – without any evidence of state or broad community complicity – should not have been tolerated by your prestigious paper.

Mr. Apostolou also had the audacity to assign blame on the Greek nation for crimes committed against her citizens by the Nazi occupational government. Greece fought against the fascist Italians and the Nazi Germans, and endured a triple occupation (the third aggressor being Bulgaria) that cost her approximately half a million citizens killed, countless more wounded, and massive damages to her infrastructure. The Nazis perpetrated numerous slaughters of entire towns and villages whose only crime was being Greek. To even consider placing any blame on Greece for crimes committed against any of her citizens – Christian or Jewish – is tantamount to absolving the Nazis from these crimes!

Dionysios Pilarinos
Board Member, Federation of Hellenic Societies of Greater New York

Διαβάστε περισσότερα...

Νεοκλής Σαρρής : Tομές 19/1

Μέρος 1o: Travailler avec des cons. Σχολιάζεται η δήλωση του προέδρου του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρη, όπου ζητάει τη στήριξη στο πρόσωπο του Δημήτρη Χριστόφια.(1) Επίσης σχολιάζεται άρθρο του κ. Μακάριου Δρουσιώτη σχετικό με τη δολοφονία του Άντη Χατζηκωστή(2). Μήπως αυτή η δολοφονία, όπως και η κλοπή της σωρού του Τάσσου Παπαδόπουλου εντάσσονται στα πλαίσια μιας ψυχολογικής επιχείρησης (PsyOps), η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο;

Μέρος 2ο: Αντεθνική κοπριά. Με αφορμή άρθρο του κ. Ριχάρδου Σωμερίτη με θέμα «Αντεθνικές ειδήσεις», που δημοσιεύτηκε στο Βήμα της 12 Ιαν 10 (1), επισημαίνεται ένα από τα προβλήματα που υπάρχουν με την κα. Δραγώνα: κανένα πρόσωπο με αντίθετες απόψεις δεν έχει χρηματοδοτηθεί από τα προγράμματα της Ε.Ε.

Μέρος 3ο : Οι Μουσουλμάνοι της Κω. Με αφορμή άρθρο με θέμα «"Τουρκική Μειονότητα" οι μουσουλμάνοι της Κω;», που δημοσιεύτηκε στο NewsTime στις 13 Ιαν 10 (1), επισημαίνεται ότι η μονοδιάστατη στήριξη ανθρώπων όπως της κα. Δραγώνα, με προγράμματα και αξιώματα, σε αντίθεση με τη δίωξη ανθρώπων διαφορετικής άποψης, οδηγεί σε ένα νέο εθνικό διχασμό.

Μέρος 4ο : Γάμος εξ έρωτος με την Τουρκία. Η εξωτερική πολιτική που ακολουθεί η χώρα μας επιβεβαιώνει τα στερεότυπα της τουρκικής κοινωνίας. Στο τέλος του τελευταίου βίντεο βρίσκεται κατα την γνώμη μας η σημαντικότερη διαπίστωση ολόκληρης της εκπομπής..

Απο το κανάλι του LoMak62

Διαβάστε περισσότερα...

Αλβανία: Το Συνταγματικό Δικαστήριο ακυρώνει την ελληνο-αλβανικη συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα

Χωρίς να έχει ακόμη ανακοινωθεί επίσημα η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Αλβανίας, τα αλβανικά ΜΜΕ κάνουν λόγο για ακύρωση της πρόσφατης συμφωνίας για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και άλλων θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας. Σύμφωνα με τις πηγές, μετά από πολύωρη συνεδρίαση, το ανώτατο δικαστήριο της Αλβανίας κατέληξε πως η συμφωνία ήταν εταιροβαρής υπέρ της Ελλάδος, ενώ "εντοπίστηκαν και προβλήματα σε διαδικαστικά θέματα" και αποφάσισε επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας.

Η κριτική κατά της συμφωνίας ξεκίνησε από ακραίους εθνικιστικούς κύλους με αποτέλεσμα ο Πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Έντι Ράμα να καταθέσει προσφυγή στο συνταγματικό δικαστήριο της χώρας κατά της συμφωνίας κατηγορώντας παράλληλα την κυβέρνηση της χώρας του για "ξεπούλημα της αλβανικής κυριαρχίας" στην Ελλάδα.

Με ενδιαφέρον αναμένονται οι αντιδράσεις της Αθήνας αφού η συμφωνία οριοθέτησης των θαλασσίων συνόρων με την Αλβανία θεωρείτω σημαντικό "χαρτί" απέναντι στις τούρκικες διεκδικήσεις στο Αιγαίο.

www.nenanews.eu

Διαβάστε περισσότερα...

Και στο βάθος Χάγη

Tου Σταυρου Λυγερου

Ο Ταγίπ Ερντογάν ήξερε τι έλεγε όταν προανήγγειλε την επίσκεψή του στην Ελλάδα. Με την απαντητική επιστολή του, ο Γ. Παπανδρέου τον προσκάλεσε και επισήμως. Το ενδιαφέρον, όμως, στην αλληλογραφία είναι ο διάλογος κορυφής για το νέο πλαίσιο της διμερούς διαπραγμάτευσης. Ο Τούρκος πρωθυπουργός πιέζει για τη διεξαγωγή εφόλης της ύλης διαπραγμάτευσης με τη συμμετοχή των αρμοδίων υπουργών και υπό την υψηλή εποπτεία των δύο πρωθυπουργών. Εάν εγκλωβίσει την Αθήνα σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, η τουρκική διπλωματία θα έχει κερδίσει ακόμα και εάν δεν υπάρξει συμφωνία.

Η Αγκυρα δεν διεκδικεί μόνο ελληνικά κυριαρχικά και διοικητικά δικαιώματα. Διεκδικεί ευθέως και ελληνικά εδάφη, προωθώντας περαιτέρω τη θεωρία περί «γκρίζων ζωνών». Και μόνο το γεγονός ότι οι μονομερείς τουρκικές διεκδικήσεις θα τεθούν στο τραπέζι θα τις μετατρέψει στα μάτια της διεθνούς κοινότητας σε πολιτικά νομιμοποιημένες διμερείς διαφορές.

Εάν κρίνουμε απ’ όσα διοχετεύθηκαν ημιεπισήμως για το περιεχόμενο της απαντητικής επιστολής, ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν αρνείται την εφόλης της ύλης διαπραγμάτευση. Δεν υπάρχει σαφής αναφορά ότι η Αθήνα συζητάει μόνο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ή πιο σωστά για οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. (Αυτή η έννοια του Δικαίου της Θάλασσας συμπεριλαμβάνει την υφαλοκρηπίδα και κυρίως δεν αφήνει ασάφειες αναφορικά με το εάν τα κατοικημένα νησιά έχουν δικαίωμα για δική τους Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη).

Ο Γ. Παπανδρέου δεν απέρριψε την πρόταση Ερντογάν για δημιουργία υψηλού επιπέδου Συμβουλίου Συνεργασίας. Με την αντιπρότασή του, όμως, ουσιαστικά επαναφέρει στο τραπέζι τη διαδικασία, που είχε ακολουθηθεί μετά την απόφαση της Ε.Ε. στο Ελσίνκι το 1999. Για την ακρίβεια, αντιπροτείνει η διαπραγμάτευση να πραγματοποιηθεί με την αναζωογόνηση των διερευνητικών επαφών. Πιο συγκεκριμένα, η διαπραγμάτευση θα πραγματοποιηθεί στη βάση χρονοδιαγράμματος και θα έχει εκ των προτέρων συμφωνηθεί ότι εάν δεν καταλήξει, οι διαφορές θα παραπεμφθούν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Η Αθήνα δεν δηλώνει ότι αποδέχεται εφόλης της ύλης διαπραγμάτευση, αλλά ουσιαστικά την έχει αποδεχθεί. Πιστεύει ότι η συζήτηση όλων των ζητημάτων στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών δεν νομιμοποιεί πολιτικά τις τουρκικές μονομερείς διεκδικήσεις. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται μάλλον για φύλλο συκής. Δεν σώζει τα πράγματα ούτε το γεγονός ότι στην επιστολή του ο Γ. Παπανδρέου δίνει έμφαση στον σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας, του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών.

Η ελληνική πλευρά έχει ένα διπλό στόχο: πρώτον, να καλλιεργήσει ένα περιβάλλον ύφεσης στο ελληνοτουρκικό μέτωπο. Γι’ αυτό και εμφανίζεται διατεθειμένη να συζητήσει την εφαρμογή σχετικών μέτρων. Δεύτερον, να εγκλωβίσει την Αγκυρα σε μια διαδικασία, που τελικώς οδηγεί στη Χάγη. Ο δρόμος αυτός έχει σοβαρά πλεονεκτήματα, αλλά δεν λείπουν οι παγίδες. Θα δεχθεί άραγε η Ελλάδα να θέσει την εδαφική της ακεραιότητα στην κρίση δικαστών, αποδεχόμενη την παραπομπή στη Χάγη των «γκρίζων ζωνών»;

www.kathimerini.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Νταβούτογλου: Kαλές οι προθέσεις του Παπανδρέου..

Ικανοποιημένος από την απαντητική επιστολή Παπανδρέου εμφανίστηκε ο Τούρκος ΥΠΕΞ ενώ δήλωσε ότι ελπίζει σε επίσκεψη Ερντογάν εντός του α’ εξαμήνου. Aνοιχτή η Τουρκία σε πολυμερή συνάντηση για το Κυπριακό.

«Καλές προθέσεις και πολιτική βούληση περιλαμβάνει η απαντητική επιστολή του κ. Παπανδρέου, όπως ακριβώς ήταν και η επιστολή του κ. Ερντογάν», δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, αναφερόμενος στην απαντητική επιστολή του Έλληνα πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, προς τον Τούρκο ομόλογό του, η οποία επιδόθηκε χθες στην Άγκυρα.

Μιλώντας στο τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι NTV, ο Αχμέτ Νταβούτογλου χαρακτήρισε την απάντηση «σε γενικές γραμμές θετική» και είπε πως ελπίζει ότι μέσα στο πρώτο εξάμηνο του έτους θα πραγματοποιηθεί η επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στην Αθήνα.

Ο Τούρκος υπουργός αναφερόμενος στην επιστολή του κ. Παπανδρέου είπε πως «πρόκειται για επιστολή, που έχει συνταχθεί με θετικό και δημιουργικό πνεύμα» και τόνισε ότι «αμφότερες οι πλευρές έχουν πολιτική βούληση. Έχουμε, επίσης, σημεία διαφωνίας, πράγμα το οποίο είναι φυσιολογικό. Το θέμα είναι να μπορούμε να συνομιλήσουμε επί των θεμάτων αυτών».

Ο Αχμέτ Νταβούτογλου απάντησε και σε ερώτηση για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής στη Χάλκη, λέγοντας ότι «αντιμετωπίζουμε, ως πρόβλημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη δημιουργία της υποδομής, έτσι ώστε οι μειονότητες και θρησκευτικές ομάδες να μπορούν να ανταποκρίνονται στα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Στο πλαίσιο αυτό, πιστεύω ότι θα βρεθεί η καταλληλότερη λύση, αφού γίνουν οι αναγκαίες νομικές προεργασίες».

Για Κυπριακό

«Η Τουρκία είναι έτοιμη, οπουδήποτε και οποτεδήποτε, για πολυμερή συνάντηση, τετραμερή ή πενταμερή, στην οποία θα πάρουν μέρος ως ισότιμα μέρη οι Τουρκοκύπριοι και οι Ελληνοκύπριοι, δίχως όμως να παραβλέπεται η θέση του ΟΗΕ», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου.

Μιλώντας στο τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι NTV, ο Αχμέτ Νταβούτογλου αναφέρθηκε στη διαδικασία συνομιλιών και υποστήριξε ότι «η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει αποκτήσει μια κακή συνήθεια μετά την επιβράβευση που είχε, αφού είπε το ‘όχι’ το 2004» και συνέχισε:

«Η ελληνοκυπριακή πλευρά νομίζει ότι λέγοντας ‘όχι’ στα πάντα, θα καταλήξει στη λύση που επιθυμεί. Όσοι όμως είναι συνομιλητές μας, πρέπει να γνωρίζουν ότι η Τουρκία δεν λαμβάνει αποφάσεις κάτω από πίεση. Εμείς κάνουμε τα δέοντα για το όραμα της ειρήνης. Αλλά πρέπει να καταλάβουν ότι δεν πρόκειται να οδηγήσει πουθενά ο δρόμος της επιβολής της δικής τους λύσης (.....), στριμώχνοντας την Τουρκία. Αυτό που μπορεί όμως να γίνει είναι να εξελιχθεί η Ανατολική Μεσόγειος σε περιοχή ευημερίας της Τουρκίας, της Ελλάδας, των Τουρκοκυπρίων, των Ελληνοκυπρίων και της ΕΕ, αφού βρεθεί λύση που θα διασφαλίζει την ευημερία και την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων και των Ελληνοκυπρίων και τη μόνιμη σταθερότητα στην περιοχή αυτή».

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Διολίσθηση σε διάλογο εφ'όλης της ύλης με την Τουρκία προαναγγέλει ο ΓΑΠ

Διαψεύστηκαν με το χειρότερο τρόπο οι πληροφορίες που ήθελαν "σκληρή" απαντητική επιστολή του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου στο Τούρκο ομόλογό του, ιδιαίτερα μετά τη κορύφωση των προκλητικών ενεργειών της γείτονος το τελευταίο διάστημα. Αντιθέτως, ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου προτείνει:

1. Την παραπομπή όλων των θεμάτων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σε απ’ ευθείας διμερή διάλογο, ανατρέποντας τη πάγια θέση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ότι η μόνη ελληνοτουρκική διαφορά που υφίσταται αφορά το καθορισμό της υφαλοκρηπίδας και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η τουρκική προσπάθεια για εκμετάλλευση του μειονοτικού.

2. Εισηγείται τη διεξαγωγή των διμερών συνομιλιών εντός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος και με καταληκτική ημερομηνία, όταν οι πολυετείς διερευνητικές επαφές έχουν καταλήξει σε αδιέξοδο με υπαιτιότητα της τουρκικής πλευράς.

3. Ζητά προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης στην περίπτωση που δεν επιτευχθεί η διευθέτηση των προβλημάτων διμερώς, υιοθετώντας πλήρως τη θέση του αμερικανικού παράγοντα μετά τη Κρίση των Ιμίων με ορατό κίνδυνο την ανατροπή της Συνθήκης της Λωζάννης και την απώλεια εθνικού κυρίαρχου εδάφους.

4. Αποδέχεται πλήρως τις τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο με την υιοθέτηση "κώδικα συμπεριφοράς" σε εθνικά κυρίαρχο χώρο, επισημαίνοντας απλά "ότι δε βοηθούν στη βελτίωση των σχέσεών μας το casus belli, οι υπερπτήσεις και οι ερευνητικές δραστηριότητες στην υφαλοκρηπίδα", όταν αυτές αποτελούν σαφώς εχθρικές πράξεις που θα μπορούσαν να επισύρουν ακόμα και την ένοπλη σύρραξη!

Πώς είναι δυνατόν ποτέ οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις να σεβαστούν οποιονδήποτε "κώδικα συμπεριφοράς" στον Εθνικό Εναέριο Χώρο όταν η Άγκυρα έχει αποδείξει ότι δε σέβεται την υπογραφή της (βλ. μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ), όταν σχεδόν καθημερινά προχωρά σε παραβιάσεις, με υπερπτήσεις ελληνικού εδάφους, παρενόχληση της πολιτικής αεροπλοΐας και παρεμπόδιση διεξαγωγής στρατιωτικών γυμνασίων σε ήδη δεσμευμένες περιοχές;

Πως είναι δυνατόν να υιοθετήσουν κώδικα καλής συμπεριφοράς εκείνοι που πριν 4 χρόνια εκτέλεσαν επιθετική αναγνωριστική αποστολή στη Κρήτη, προκαλώντας το θάνατο του Σμηναγού Ηλιάκη; Με απλά λόγια, ο κ. Παπανδρέου αποδέχεται την πλήρη απόσυρση των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων (άρα τίθεται υπό αμφισβήτηση η ελληνική κυριαρχία) από τον εθνικά ευαίσθητο χώρο του Αιγαίου!

Η επιστολή Παπανδρέου δεν είναι τίποτα άλλο παρά άκριτη αποδοχή και ικανοποίηση τόσο των νεο-οθωμανικών βλέψεων του Davutoglu όσο και των μαξιμαλιστικών επιδιώξεων του κεμαλικού κατεστημένου της Άγκυρας, το οποίο μεταφράζεται σε de jure διχοτόμηση του Αιγαίου και φιλανδοποίηση της χώρας έναντι της Τουρκίας. (Πηγή)

Διαβάστε περισσότερα...

Το φιάσκο του «αντισημιτισμού»

Του Γιώργου Δελαστίκ

Σοβαρότατες πολιτικές διαστάσεις με εξαιρετικά ύποπτες και σκοτεινές πτυχές έχει πάρει πλέον η υπόθεση του διπλού εμπρησμού της εβραϊκής συναγωγής στα Χανιά, στις 5 και στις 17 Ιανουαρίου, με την αποκάλυψη των δραστών της επαίσχυντης πράξης. Εχει προκληθεί πολιτικός και διπλωματικός σάλος καθώς έγινε γνωστό ότι οι δράστες είναι... δύο Αμερικανοί από τη «διευκόλυνση» (δηλαδή τη βάση) των ΗΠΑ στη Σούδα, δύο Βρετανοί από τη βάση του ΝΑΤΟ εκεί και ένας Ελληνας, ο οποίος έχει σχέση με την τροφοδοσία της νατοϊκής βάσης! Οπως αποδεικνύεται από τις λήψεις καμερών επιτήρησης καταστημάτων που βρίσκονται στον ίδιο δρόμο με τη συναγωγή, δράστης του πρώτου εμπρησμού ήταν ο ένας από τους δύο Αμερικανούς με συνεργούς τούς υπόλοιπους τέσσερις, ενώ δράστης του δεύτερου εμπρησμού ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία από τους δύο Βρετανούς (33 ετών, ενώ ο δεύτερος είναι 23) με τους υπόλοιπους να φυλάνε τσίλιες!

Οι δύο Αμερικανοί φυγαδεύτηκαν αμέσως στο εσωτερικό της βάσης τους και ενδεχομένως να έχουν ήδη μεταφερθεί εκτός Ελλάδας, ενώ κλιμάκιο της αμερικανικής πρεσβείας έσπευσε αμέσως στα Χανιά για να κουκουλώσει την υπόθεση και να υποβαθμίσει όσο το δυνατόν περισσότερο την αναφορά στους Αμερικανούς δράστες από τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης.

Οι Αμερικανοί απαιτούν για τον σκοπό αυτόν τη συνεργασία της ελληνικής αστυνομίας, στην οποία άλλωστε οι υπεύθυνοι της αμερικανικής βάσης αρνήθηκαν να δώσουν τα ονόματα των δραστών. Εννοείται ότι η τοπική ΕΛ.ΑΣ. έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά και το θέμα χειρίζεται απευθείας το υπουργείο Δημόσιας Τάξης λόγω του εκρηκτικού πολιτικού χαρακτήρα του θέματος.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους δύο Βρετανούς. Οι αρχικές πληροφορίες τούς φέρουν ως εκπαιδευτές της ειδικής μονάδας Ναυτικής Αποτροπής του ΝΑΤΟ, αλλά τα τελευταία 24ωρα καταβάλλεται προσπάθεια να παρουσιαστούν ως... εργαζόμενοι σε μπαρ (!) ώστε να υποβαθμιστούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι επικίνδυνες για το Λονδίνο πολιτικές διατάσεις του θέματος και φυσικά οι δικαιολογημένες αντίστοιχες υποψίες.

Το πιο διασκεδαστικό είναι ότι στην αναγνώριση των δραστών έπαιξε καθοριστικό ρόλο, όπως μεταδίδεται από τα Χανιά, το κλιμάκιο της... ισραηλινής μυστικής υπηρεσίας Μοσάντ που βρίσκεται μόνιμα στην Κρήτη, το οποίο «εισέβαλε» στα γραφεία της ΕΛΑΣ στα Χανιά και απαίτησε από τους Ελληνες αστυνομικούς να μαζέψουν το οπτικό υλικό από όλες τις κάμερες των καταστημάτων, βάσει του οποίου όντως αποκαλύφθηκαν οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί δράστες, μαζί με τον Ελληνα «τσιλιαδόρο» συνεργάτη τους. Προφανώς τώρα οι Ισραηλινοί πράκτορες θα τραβούν τα μαλλιά τους!

Η αποκάλυψη της ταυτότητας των δραστών κατεξευτέλισε παράλληλα το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο έσπευσε να βγάλει ανακοίνωση προς τους Αμερικανούς πολίτες προειδοποιώντας τους για τον αντισημιτισμό των... Ελλήνων! Τι έχει άραγε η Ουάσιγκτον να πει τώρα που όλοι γνωρίζουν ότι δύο Αμερικανοί και όχι Ελληνες πολίτες συμμετείχαν στους εμπρησμούς, με τον έναν μάλιστα εξ αυτών να είναι και ο εμπρηστής την πρώτη φορά;

Παρόμοιο διασυρμό υπέστη και η αμερικανική εφημερίδα «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», η οποία την Πέμπτη δημοσίευσε ημισέλιδο κατάπτυστο άρθρο με τίτλο «Η ντροπή της σύγχρονης Ελλάδας», για να καταγγείλει τον υποτιθέμενο αντισημιτισμό των Ελλήνων. «Η Ελλάδα υποφέρει από έλλειψη ηθικής, θρησκευτικής και κοινωνικής ηγεσίας, που να καταγγέλλει την αισχύνη του αντισημιτισμού» έγραφε λάβρη η αμερικανική εφημερίδα, επαινώντας παράλληλα την «αξιοθαύμαστη εξαίρεση του πρώην συντηρητικού πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη»!

Ακρως ενδιαφέρον είναι ότι η αμερικανική εφημερίδα ορίζει ως δήθεν αντισημιτισμό... «τη συνηθισμένη τώρα σύγκριση του Ισραήλ με τους ναζί στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης»! Αποδεικνύεται έτσι ότι όλος αυτός ο θόρυβος αποσκοπεί συν τοις άλλοις στο να πιέσει τα ελληνικά ΜΜΕ να σιωπούν μπροστά στα εγκλήματα που διαπράττουν τα αιμοσταγή στρατεύματα του Ισραήλ σε βάρος αμάχων Παλαιστινίων. Μάταιος ο κόπος των Αμερικανών. Δεν θα το καταφέρουν.

ΥΠΟΨΙΕΣ
Προβοκάτσια ξένων υπηρεσιών;

Η ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ των δραστών εγείρει ένα κρίσιμο πολιτικό ερώτημα: οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί από τις βάσεις πυρπόλησαν δύο φορές τη συναγωγή λόγω προσωπικής πολιτικής εμπάθειας εναντίον των Εβραίων ή έδρασαν κατόπιν εντολών μυστικών υπηρεσιών των χωρών τους; Εχουμε να κάνουμε δηλαδή με τυχαίες πράξεις αντισημιτικού κρετινισμού τεσσάρων ανεγκέφαλων Αμερικανών και Βρετανών ή με πολιτική προβοκάτσια ξένων πρακτόρων με στόχο τη δυσφήμηση της Ελλάδας στον εβραϊκό κόσμο που κατέχει κορυφαίες θέσεις στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, σε μια φάση που η χώρα μας βρίσκεται σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση και επομένως έχει ανάγκη τις ξένες τράπεζες;

ΕΘΝΟΣ

Ερώτηση 25/1 : Tι έχει να πεί για το θέμα ο λαλίστατος κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Πεταλωτής, ο οποίος έσπευσε να συνδέσει την "ρατσιστική έξαρση" με το άθλιο νομοσχέδιο περι ιθαγένειας;

Διαβάστε περισσότερα...

Σχεδίαζαν εισβολή στον Έβρο για να ανατρέψουν τον Ερντογάν

"Σιγά μην γίνει πόλεμος.."*

Με τίτλο «δεύτερη κρίση Ιμίων», η εφημερίδα Ταράφ δημοσιεύει ηχητικά ντοκουμέντα με συγκλονιστικά στοιχεία για το τουρκικό στρατιωτικό «Σχέδιο Βαριά» που αποσκοπούσε στην πτώση της κυβέρνησης Ερντογάν, μέσω της πρόκλησης έντασης με την Ελλάδα.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα, σε 175 σελίδες απομαγνητοφωνημένου ηχητικού υλικού, παρουσιάζονται οι απόρρητες συζητήσεις από 5/3/2003 έως και 7/3/2003 μεταξύ ανώτατων αξιωματούχων του Πρώτου Σώματος Στρατού, οι οποίοι φέρονται να προτείνουν, μεταξύ άλλων, τη δημιουργία χαμηλής έντασης σύγκρουσης με την Ελλάδα για την σφυρηλάτηση της εθνικής ενότητας και την (προσπάθεια..) κατάληψης τμήματος του ελληνικού Έβρου.

Στις συζητήσεις που διήρκησαν δύο μέρες, συγκεκριμένα ο αρχηγός του 1ου Σώματος Στρατού Τσετίν Ντογάν προτείνει την κατάληψη τμήματος ελληνικού εδάφους δίπλα στο βόρειο τμήμα του ποταμού Έβρου. Παράλληλα, εισηγείται να ενισχυθεί η παρουσία της τουρκικής αεροπορικής δύναμης στην περιοχή.
Την ίδια ώρα, ένας άλλος ανώτατος στρατιωτικός, ονόματι Τουντζάι, αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο εκδιώχθηκαν οι Ίμβριοι από το νησί τους, θέλοντας έτσι να παραλληλίσει τις δύο ιστορίες.

«Κάναμε το νησί ανοιχτές φυλακές, δημιουργήσαμε μονάδα στρατοχωροφυλακής και αυτό προκάλεσε την αποχώρηση των Ρωμιών από την Ίμβρο το 1965», ακούγεται να λέει. Πάντως, η απάντηση του τουρκικού ΓΕΕΘΑ στα δημοσιεύματα της Ταράφ είναι πως πρόκειται απλώς για στρατιωτικά σενάρια και όχι για προσπάθεια κατάρριψης της κυβέρνησης.

www.hbnews.gr
http://www.taraf.com.tr/haber/46700.htm

Ερώτηση 24/1 : Άραγε τα διαβάζουν αυτά οι φωστήρες που εισηγούνται μείωση της οροφής του ΕΣ και κλείσιμο ενεργών μονάδων;

*Διευθυντής της ΓΔΑΕΕ προς τον πρώην Α/ΓΕΕΘΑ κατα την διάρκεια σύσκεψης στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Διαβάστε περισσότερα...

Ως εδώ καλά πάμε...

Όλοι γνωρίζουν το αστείο με τον τύπο που πέφτει από τον ουρανοξύστη και σε κάθε όροφο που περνάει, λέει "ως εδώ καλά πάμε"... Κάτι τέτοιο θυμίζει, δυστυχώς, η σημερινή κατάσταση της Ελλάδας.

Το "Εν Κρυπτώ" δεν συνηθίζει τα οικονομικά σχόλια - αλλά καλό είναι να μην περιοριζόμαστε στο μικρόκοσμό μας, όταν το ευρύτερο περιβάλλον (που άλλωστε καθορίζει τελικά και το μικρόκοσμό μας) κλυδωνίζεται. Τα μαύρα σύννεφα στην ελληνική οικονομία πυκνώνουν. Οι αιτίες είναι πολλές: τα χρόνια "διαρθρωτικά" προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, το έλλειμμα που μας κληροδότησε η σπάταλη δεκαετία του '80, τα χρέη των Ολυμπιακών, η "βλέποντας και κάνοντας" οικονομική πολιτική της νεοδημοκρατικής πενταετίας, η παγκόσμια οικονομική κρίση. Σίγουρα πρέπει να γίνουν πολλά σε επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού για να ξαναμπεί η ελληνική οικονομία σε θετική τροχιά - και το βασικό είναι να θυμηθούμε ότι δεν μπορεί να μας τρέφει όλους το κράτος, και ότι η χώρα πρέπει να ΠΑΡΑΓΕΙ προϊόντα και υπηρεσίες, ανταγωνιστικά στη διεθνή αγορά.

Όμως εκτός από το στρατηγικό σχεδιασμό, υπάρχουν και οι άμεσοι χειρισμοί σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα. Και στις καταστάσεις ανάγκης κρίνονται, όχι τόσο ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός, όσο η ικανότητα, η εμπειρία και τα αντανακλαστικά της πολιτικής ηγεσίας. Δυστυχώς, η ελληνική πολιτική ηγεσία, δηλαδή η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου, αποδεικνύεται ως τώρα κατώτερη των περιστάσεων. Δεν αμφισβητείται ότι ο κ.Παπακωνσταντίνου είναι άνθρωπος με περγαμηνές, αλλά και ότι παρέλαβε μια δύσκολη κατάσταση, χωρίς να έχει προηγούμενη εμπειρία. Γι' αυτό δεν ευθύνεται ο ίδιος, αλλά ο πρωθυπουργός που τον επέλεξε. Αλλά ο κ. Παπακωνσταντίνου οφείλει να κατανοήσει ότι σε έναν υπουργό Οικονομικών εν μέσω κρίσης, τα λάθη δεν συγχωρούνται, ούτε λόγω απειρίας.

Η πρόσφατη διεθνής κρίση ήταν κρίση ρευστότητας. Επιχειρήσεις, τράπεζες, ακόμα και κράτη ολόκληρα κήρυξαν στάση πληρωμών. Υπό τέτοιες συνθήκες, οι εχέφρονες, είτε είναι επιχειρήσεις είτε είναι κυβερνήσεις φροντίζουν να προσελκύσουν χρήματα, και πάντως να μην τα διώξουν.

• Στην Ιταλία, εφαρμόστηκε "φορολογική ασυλία" για τον επαναπατρισμό κεφαλαίων από το εξωτερικό, κι έτσι επέστρεψαν στη χώρα 95 δις Ευρώ μέσα σε τρεις μήνες, ενισχύοντας τόσο το τραπεζικό σύστημα όσο και τα κρατικά ταμεία (με ειδική εισφορά).
• Στην Τουρκία εφαρμόστηκε η ίδια συνταγή, και απέφερε 31 δις δολλάρια σε 13 μήνες.

Στην Ελλάδα, τι έγινε; Ακριβώς το αντίθετο...

Ο κ. Παπακωνσταντίνου άφησε από τις αρχές Νοεμβρίου να αιωρείται ως πρόθεση η επιβολή "πόθεν έσχες" στις τραπεζικές καταθέσεις...με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί πανικός στους μεγαλοκαταθέτες και να "διαρρεύσουν" προς το εξωτερικό καταθέσεις 6-7 δις Ευρώ μέσα σε δύο μήνες. Και τελικά η κυβέρνηση κατάλαβε το λάθος και απέκλεισε το "πόθεν έσχες" στις καταθέσεις για να σταματήσει η φυγή... Αλλά ποιος και με τι κεφάλαια θα αγοράσει αύριο τα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου που θα προσπαθεί να πουλήσει ο κ. Παπακωνσταντίνου; Ως τώρα μεγάλο μέρος των εκδόσεων το κάλυπταν ελληνικές τράπεζες - πόσο θα αντέξουν, μετά από τέτοια φυγή καταθέσεων; Και πόσο θα αντέξουν να παρέχουν δάνεια στην αγορά, όταν φεύγουν οι μεγάλοι καταθέτες τους στο εξωτερικό; Επιτέλους κύριε υπουργέ, αν δεν έχετε άλλες επιλογές, δεν είναι ντροπή να μιμηθείτε τους ομολόγους σας του εξωτερικού. Η απειρία ενός ανθρώπου, ακόμα και ενός υπουργού, μπορεί να είναι ελαφρυντικό για πολλά πράγματα - όχι όμως για τη χρεωκοπία μιας χώρας...

Αλλά δεν είναι μόνο οι ευθύνες του κ. Παπακωνσταντίνου και του προϊσταμένου του, κ. Παπανδρέου. Είναι καιρός ολόκληρη η κοινωνία να αναλάβει τις ευθύνες της.

Είναι αδιανόητο, σε τέτοια εποχή οικονομικής κρίσης, οι αγρότες να κλείνουν το εθνικό οδικό δίκτυο σε δεκάδες σημεία, νεκρώνοντας την οικονομική δραστηριότητα και προξενώντας ζημιά τουλάχιστον 200 εκ. Ευρώ στις ελληνικές εξαγωγές . Άσχετα αν έχουν δίκιο ή όχι, είναι αδιανόητο να μεταχειρίζονται τέτοια μέσα σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Όπως ήταν αδιανόητο να κρατούν οι λιμενεργάτες κλειστές τις προβλήτες του ΟΛΠ επί ενάμιση μήνα, φέρνοντας το εμπόριο στα όρια ασφυξίας, και στη συνέχεια να παίρνουν ως "λύτρα" πλουσιοπάροχες αποζημιώσεις. Όπως και για τους αγρότες, το ότι ενδεχομένως η σημερινή
κυβέρνηση προεκλογικά τους έδωσε υποσχέσεις που τώρα δεν τιμά, δεν είναι επαρκής δικαιολογία για τη στάση τους. Υπάρχουν δικαστήρια, νόμιμα μέσα, διάλογος. Τη λογική "κλείνω τους δρόμους και τα λιμάνια" ή "κατεβάζω τους διακόπτες" δεν τη σηκώνει πλέον ο καιρός. Αυτό τον εκβιασμό σε τελική ανάλυση, δεν τον αντέχει πια, ούτε η ελληνική οικονομία, ούτε η ελληνική κοινωνία.

Ας συνέλθουμε, πριν να είναι αργά. Όλοι ανεξαιρέτως. Έχει η κυβέρνηση τις ευθύνες της, αλλά έχουμε και οι υπόλοιποι, ως κοινωνία, τις δικές μας. Οι εξυπνάδες τελείωσαν. Ας δείξουμε όλοι ένα στοιχειώδες αίσθημα, αν όχι ευθύνης, τουλάχιστον αυτοσυντήρησης. Κανείς δε θα κλάψει αν χρεωκοπήσει η Ελλάδα - μόνο εμείς οι ίδιοι.

Διαβάστε περισσότερα...