Δύο μέτρα και δύο σταθμά

Του Κώστα Χαρβαλια

Η ξαφνική αφωνία του λαλίστατου επικεφαλής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για το μακελειό στη Λιβύη δεν οφείλεται ασφαλώς σε κάποιο κρυολόγημα. Σε πρόδηλη αμηχανία οφείλεται που εκπορεύεται από πολλούς παράγοντες.

Αντίθετα με την περίπτωση της Αιγύπτου, όπου οι Αμερικανοί με τρόπο άγαρμπο και άκρως ερασιτεχνικό έσπευσαν να προκαταλάβουν τις εξελίξεις, απαιτώντας την αποκαθήλωση του μέχρι χθες στρατηγικού συμμάχου τους, στην περίπτωση της Λιβύης για αρκετά 24ωρα υπήρξε σιγή ασυρμάτου. Η αβελτηρία αυτή της Ουάσιγκτον μπέρδεψε τον κ. Παπανδρέου, που έχει συνηθίσει να προσαρμόζει τη διπλωματική ρητορική του στα κελεύσματα των αμερικανικών αξιώσεων...

Στην πραγματικότητα οι περιπτώσεις Μουμπάρακ και Καντάφι δεν επιδέχονται σύγκριση. Ηρωας πολέμου ο πρώτος, με έντονη λαϊκή αναγνώριση, χειρίστηκε με μαεστρία «καυτά» ζητήματα της μεσανατολικής γειτονιάς και προσπάθησε να δώσει μια νότα εκσυγχρονισμού στην Αίγυπτο, διολισθαίνοντας όμως ταυτόχρονα στη συνταγή των οικογενειοκρατικού τύπου αυταρχικών καθεστώτων. Στην πράξη, το φθαρμένο καθεστώς Μουμπάρακ ανατράπηκε εύκολα, επειδή η «απαλλαγή» υπήρξε αίτημα σύσσωμης της αιγυπτιακής κοινωνίας και ο γηραιός ηγέτης αντελήφθη γρήγορα τη ματαιότητα μιας αιματηρής αντιπαράθεσης με το λαό.

Στην περίπτωση της Λιβύης τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Ο συνταγματάρχης, σε αντίθεση με τον Αιγύπτιο στρατηγό, υπήρξε μία εμφανώς διαταραγμένη και μισαλλόδοξη φυσιογνωμία, ένας αδίστακτος δικτάτορας που δεν έχει την παραμικρή αναστολή στη χρήση ωμής βίας έναντι αμάχων.

Απόφοιτος της... ελληνικής Σχολής Ευελπίδων το 1965, αναρριχήθηκε στην εξουσία με πραξικόπημα 4 χρόνια αργότερα, μόλις σε ηλικία 27 ετών! Κι από τότε άρχισε να χτίζει το μύθο του λαοπρόβλητου αντικαπιταλιστή, του ριζοσπαστικού σοβιετόφιλου και του ιδρυτή της αδέσμευτης... Τζαμαχιρίας!

Ετσι τον παρέλαβε και τον ανέδειξε ως... ισότιμο συνομιλητή ο Ανδρέας Παπανδρέου, ένα είδος, δηλαδή, τριτοκοσμικού πολιτικού pet που επιβλήθηκε στην ελληνική κοινή γνώμη με τις δέουσες πινελιές γραφικότητας (ο εκκεντρικός Βεδουίνος με τις δίμετρες καλλονές σωματοφύλακες) και παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι είχε μετατρέψει τη χώρα του σε παγκόσμιο τραμπούκο και τρομοκράτη!

Αραγε ο κοσμογυρισμένος υιός Παπανδρέου, που βρέθηκε αντάμα με τον υιό Καντάφι σε διοικητικά συμβούλια, δεν είχε καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει; Ή απλώς επιμένει να ετεροπροσδιορίζεται από τις αποφάσεις των Αμερικανών και τις προσωπικές δεσμεύσεις του πατέρα του;...

http://www.e-typos.com/