Προς ανάπτυξη ΜRBM η Τουρκία
Τρίτη 24 Ιουλίου 2012
Την ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων μέσου βεληνεκούς φαίνεται να θέτει ως στόχο υψηλής προτεραιότητας η Τουρκία, συνεπής με την αξιοζήλευτη μεθοδικότητα που χαρακτηρίζει τον αμυντικό της σχεδιασμό. Έτσι, μια από τις εξαγγελίες που έγιναν στα πλαίσια της πρόσφατης συνεδρίασης της Τουρκικής Εκτελεστική Επιτροπής Αμυντικής Βιομηχανίας (Toυρκία : Αποφάσεις για εξοπλιστικά), ήταν η έναρξη προετοιμασιών για την κατασκευή Τουρκικού διαστημικού κέντρου, με κατάλληλες εξέδρες εκτόξευσης. Με απώτερο σκοπό δε, την εκτόξευση δορυφόρου με "τουρκικά μέσα". Όπως ήταν φυσικό, η συγκεκριμένη αναφορά σε συνδυασμό με την γνωστή πολυετή προσπάθεια απόκτησης κρίσιμης πυραυλικής τεχνολογίας, δεν εξέπληξε όσους παρακολουθούν τα αμυντικά προγράμματα της γείτονος.
Η επιθυμία απόκτησης Βαλλιστικών Βλημάτων Μέσου Βεληνεκούς (MRBM) είχε γίνει επισήμως γνωστή τον περασμένο Δεκέμβρη, στα πλαίσια της συνεδρίασης του τουρκικού Ανωτάτου Συμβουλίου Επιστήμης και Τεχνολογίας. Μάλιστα τότε ο Ταγίπ Ερντογάν είχε χρησιμοποιήσει σαν παράδειγμα το Ιράν το οποίο έχει αναπτύξει βαλλιστικούς πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς (βλέπε διπλανή φωτογραφία-ιρανικός MRBM Sejil), δίνοντας στο Ινστιτούτο Επιστημονικής και Τεχνολογικής Έρευνας (TÜBİTAK) την εντολή για ανάπτυξη αντίστοιχων ικανοτήτων.
Χθεσινά δημοσιεύματα τουρκικών ΜΜΕ κάνουν λόγο για μη-ανακοινώσιμες αποφάσεις που έλαβε το SSIK της προηγούμενης εβδομάδας. Μεταξύ αυτών και η εντατικοποίηση της προσπάθειας ανάπτυξης βαλλιστικών πυραύλων πολλαπλών σταδίων με μανδύα το Τουρκικό Διαστημικό Κέντρο και την απαίτηση κατασκευής πυραυλικού φορέα εκτόξευσης δορυφόρων. Τα ίδια δημοσιεύματα αναφέρουν ότι η συγκεκριμένη απαίτηση είναι πολύ υψηλά στις προτεραιότητες της χώρας, αλλά παραμένει εκτός δημόσιας ατζέντας για ευνόητους λόγους. Μάλιστα ανώνυμος αξιωματούχος του Τουρκικού υπουργείου άμυνας φέρεται να δήλωσε υπάρχει επιθυμία επίτευξης βεληνεκούς της τάξης των 2.500 χμ, μαρτυρώντας τις πραγματικές τουρκικές προθέσεις. Η ίδια αναφορά κάνει λόγο για "πιθανή συνεργασία με χώρα του πρώην ανατολικού μπλοκ η οποία διατηρεί τέτοια συστήματα από την Σοβιετική εποχή, και διαθέτει μεγάλη σχετική εμπειρία".
Οι διαρροές αυτές φωτογραφίζουν την προσπάθεια ανάπτυξης βαλλιστικού πυραύλου μέσου βεληνεκούς (MRBM) δύο η περισσότερών σταδίων, στερεών καυσίμων, με βάση την τεχνολογία που έχει συσσωρευτεί μέσα από πολλές δεκαετίες εντατικής προσπάθειας, η οποία ανάγεται στις αρχές της δεκαετίας του 1980.
Κύριος φορέας υλοποίησης αυτής της είναι το τουρκικό Ινστιτούτο Επιστημονικής και Τεχνολογικής Έρευνας (TÜBİTAK) το οποίο ιδρύθηκε το 1972 με σκοπό την επιστημονική έρευνα στον στρατιωτικό τομέα επ'ωφελεία των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Εντός των πλαισίων του TÜBİTAK λειτουργεί ο τομέας Έρευνας και Ανάπτυξης Αμυντικής Βιομηχανίας (SAGE). Μαζί με την κατάλληλα στελεχωμένη Roketsan, την ΜΚΕΚ και την Aselsan, το TÜBİTAK έχει εμπλακεί, μεταξύ άλλων, στην ανάπτυξη πολλαπλών εκτοξευτών ρουκετών διαφόρων διαμετρημάτων (TOROS 230,TOROS 260), κατευθυνόμενων όπλων stand-off, περιληπτών βομβιδίων, βλημάτων πλεύσης (cruise) και στην ανάπτυξη του βαλλιστικού πυραύλου μικρού βεληνεκούς (SRBM) J-600Τ Yildirim.
Μερικά ορόσημα της τουρκικής προσπάθειας:
• Το 1989 η γείτονα αποκτά ειδικό εξοπλισμό δοκιμών και τηλεμετρίας από τους Γάλλους ως αντάλλαγμα για την επιλογή του ραντάρ TRS-22XX της Thomson στον αντίστοιχο τουρκικό διαγωνισμό. Παράλληλα κατασκευάζει κατάλληλο πεδίο δοκιμών στην περιοχή της Χιλής (Sile), λίγα χιλιόμετρα ανατολικά της Πόλης.
• Τον Απρίλιο του 1990, ανακοινώνεται η δοκιμή ενός πυραύλου μικρού βεληνεκούς υπό την ονομασία ASR-227, ο οποίος αναπτύχθηκε με πακιστανική βοήθεια.
• Το 1995 η γείτονα αποκτά έναν SCUD-B από τα αφγανικά αποθέματα (μέσω Πακιστάν) με σκοπό να επιχειρηθεί αντίστροφη σχεδίαση του, προσπάθεια η οποία κατέληξε σε αποτυχία.
• Τον Οκτώβριο του 1996 τουρκικά ΜΜΕ αποκαλύπτουν την συμφωνία με την Κίνα για αγορά μιας πυροβολαρχίας κινέζικων πολλαπλών εκτοξευτών WS-1 και κατόπιν συμπαραγωγή άλλων πέντε πυροβολαρχιών από την τουρκική ΜΚΕΚ, έναντι 160 εκ $. Η συμφωνία συμπεριελάμβανε την μεταφορά σύγχρονης τεχνολογίας καθοδήγησης βλημάτων. Δημοσιεύματα θέλουν την Τουρκία να συνεργάζεται με το Ισραήλ σε ανάλογο πρόγραμμα. Τον Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς η Τουρκία παραγγέλνει 72 πυραύλους ΑΤΑCMS από τις ΗΠΑ αξίας 48 εκ $.
• Τον Δεκέμβρη του 1999 η Τουρκία προχωρά σε δοκιμαστική εκτόξευση του πρώτου βαλλιστικού της βλήματος (Jaguar) στο προαναφερθέν πεδίο βολής της Χιλής, επιτυγχάνοντας βεληνεκές 120 χμ.
• Τον Αύγουστο του 2007 κατά την διάρκεια στρατιωτικής παρέλασης, γίνεται η πρώτη επίσημη παρουσίαση του καρπού της τουρκοκινεζικής συνεργασίας, του βαλλιστικού βλήματος
μικρού βεληνεκούς (SRBM) J-600Τ Yildirim Ι επί οχήματος MAN 26.372 6×6. Πρόκειται για βλήμα μονού σταδίου, στερεών καυσίμων. Η Άγκυρα έχει εισαγάγει σε υπηρεσία τουλάχιστον 6 οχήματα εκτόξευσης και 97 βλήματα Yildirim Ι, με την 58η Μοίρα Πυροβολικού (βλέπε ανωτέρω φωτογραφία) που συστεγάζεται με την τουρκική σχολή πυροβολικού στο Polatli, 80 χμ δυτικά της Άγκυρας. Στην ευρύτερη περιοχή την οποία γνωρίζουμε ως Αλμυρά Έρημο, βρίσκεται και ένα εκ των μεγαλυτέρων πεδίων βολής του ΤΣ. Σύμφωνα με την έγκυρη επιθεώρηση Jane's, ο J-600Τ ήταν κοινό πρόγραμμα της τουρκικής Roketsan και των κινεζικών CASIC και CPMIEC από το 1995 εώς το 2004. Επόμενο βήμα των γειτόνων ήταν η επέκταση του βεληνεκούς του βλήματος με στόχο τα 300 χμ. Η πρώτη βολή της βελτιωμένης έκδοσης J-600Τ Yildirim II πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 2008 στο πεδίο βολής Χιλής, και έκτοτε αδιευκρίνιστος αριθμός βλημάτων έχει εισαχθεί σε υπηρεσία.
Δεν θα πάψουμε να υπερτονίζουμε την μεθοδικότητα και την προσήλωση της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας στην επίτευξη αυστηρά προκαθορισμένων στρατηγικών στόχων, σε αντιδιαστολή πάντα με την δική μας προχειρότητα. Η ανάπτυξη συγκεκριμένων κλάδων της αμυντικής βιομηχανίας προχωρά πάντα με βάση τον μεσομακροπρόθεσμο σχεδιασμό και όχι ανάλογα με τις ορέξεις του εκάστοτε βραδύνοου (και ενίοτε λαδιάρη) υπουργού.
Θέσεις όπως αυτή του Διευθύνοντα συμβούλου στις αμυντικές βιομηχανίες δεν αντιμετωπίζονται ως πάρκινγκ κομματικών ημετέρων. Πχ πρακτικές όπως η τοποθέτηση οδοντιάτρων,ψυχολόγων,φαρμακοποιών, πρώην στελεχών της λαχαναγοράς (ναι!) στο τιμόνι μεγάλων αμυντικών βιομηχανιών δεν ευδοκιμούν στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, όπου η ΤΑΙ προκηρύσσει διαγωνισμό για την τοποθέτηση έμπειρου τεχνοκράτη στην θέση του διευθύνοντος συμβούλου. Εκεί οι ζημιογόνες αμυντικές εταιρίες είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας, μάλιστα η τουρκική αμυντική βιομηχανία επιδεικνύει σημαντική εξωστρέφεια καταγράφοντας εξαγωγές ύψους ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων, με διακηρυγμένο στόχο τα 2 δις $ το 2016.
Ναι, η ίδια ακμάζουσα αμυντική βιομηχανία που ζητά να απαξιώσουν για χάρη της η κυρία Δούρου και οι άλλοι νεόκοποι "σωτήρες". Κλείνουμε υπενθυμίζοντας ότι η Ανάπτυξη βρίσκεται τον τελευταίο καιρό στο επίκεντρο των συζητήσεων για την κρίση που μαστίζει την χώρα μας...
8 σχόλια:
Σιγά ρε τους τουρκαλάδες! Εμείς είμαστε large! Θα τους αγοράζουμε, δεν θα τους σχεδιάζουμε, ούτε θα τους κατασκευάζουμε γιατί αυτά είναι για ρατσιστρόνια και φασιστρόνια ενώ εμείς είμαστε καλοί στο να πίνουμε μπυρόνια (εισαγωγής, ρωτήστε τον Λαλάκη τον Εισαγόμενο να σας πει)! Έτσι δεν είναι Άκη μου;;;;;
Άς μην λησμονούμε και τα τακτικά συστήματα ρουκετών T-122 SAKARYA κ΄ T-300 KASIRGA («Θύελλα»), κι αυτά προϊόντα του συνδυασμού MKEK-TÜBITAK-SAGE, και με ρίζες Κινεζικής τεχνογνωσίας. Η χθεσινή έκδοση (23-7-2012) της Αγγλόφωνης Τουρκικής εφημερίδας “Today’s Zaman” ανέφερε και την ανάπτυξη από το ίδρυμα TÜBITAK του βαλιστικού Κ/Β Ε/Ε τύπου SOM (;) με βεληνεκές 300 χλμ. Φυσικά υπάρχει το ερώτημα γιατί καταναλώνονται χρήματα στην ανάπτυξη ενός καινούργιου βαλιστικού Κ/Β Ε/Ε ενώ μία βελτιωμένη έκδοση του YILDIRIM άνετα μπορεί να επιτύχει παρόμοιες επιδόσεις (το YILDIRIM ήδη έχει μέγιστο βεληνεκές 168 χλμ.). Τα πράγματα μπορεί να γίνουν ακόμα πιό «ενδιαφέροντα» εάν η «γείτονος» αρχίσει να επωφελείται και από την τεχνογνωσία των Πακιστανικών όπλων μαζικής καταστροφής (ΟΜΚ). Πάντοτε αναρωτιέμαι με τί «σκληρό νόμισμα» οι Πακιστανοί πληρώνουν την Τουρκία για την στρατιωτική συνεργασία που υπάρχει μεταξύ των δύο χωρών.
Λάμπρος Ε.Π. – εν Η.Π.Α. μετανάστης
24-7-2012 – τοπική ώρα 15:32 – ώρα Ελλάδος 22:32
Φίλε Λάμπρο
Τα βλήματα Yildirim και SOM ανήκουν σε δύο διαφορετικές κατηγορίες. Οι μεν πρώτοι είναι βαλλιστικοί πύραυλοι (εκτοξευόμενοι από το έδαφος), οι δε SOM είναι αεροεκτοξευόμενοι πύραυλοι πλεύσης (cruise). Προφανώς οι Τούρκοι ενδιαφέρονται και για τις δύο κατήγοριες, καθώς σε μεγάλο βαθμό η μια αποκαθιστά τα μειονεκτήματα της άλλης σε επιχειρησιακό επίπεδο.
Επ'ευκαιρίας: τι ακούγεται εκεί στις Η.Π.Α. για το ζήτημα των Abrams και της υπόλοιπης στρατιωτικής βοήθειας προς την Ελλάδα;
Γ.Μ.
Προς Γ.Μ.:
Το ερώτημά μου για το Κ/Β SOM (κακώς) βασίσθηκε στο άρθρο της Τουρκικής εφημερίδας "Today's Zaman," του οποίου ο συγγραφέας δεν είχε και τις καλλίτερες τεχνικές γνώσεις (αναφορά στο ότι βαλιστικά Κ/Β Ε/Ε "δεν επισημαίνονται από ραντάρ"). Δεν έχω πληροφορίες για το θέμα μεταβίβασης πλεοναζόντων αρμάτων GDLS Μ1Α1 ABRAMS στον Ελληνικό ΣΞ πέραν του ό,τι έχει γραφεί στον Ελληνικό αμυντικό τύπο μιά και στον εδώ έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο που παρακολουθώ (Η.Π.Α.), δεν έχουν πρόσφατα αναγραφεί ειδήσεις γι' αυτό το θέμα, ή άν έχουν γραφεί, δεν τις έχω «πιάσει». Παράδειγμα, στην ιστοσελίδα της υπηρεσίας Defense Security Cooperation Agency του ΥΕΘΑ/ΥΠΑΜ Η.Π.Α. (U.S. DOD) υπάρχουν πληροφορίες για την μεταβίβαση πλεοναζόντων (“excess defense articles”) Τ/Θ M901A1 (φορείς Α/Τ συστημάτων – 110 οχήματα), ΤΟΜΑ Μ113Α2 (224 οχήματα), Μ106Α2 (φορέας όλμου – 1 όχημα), κ.λ.π., προς τον Ελληνικό ΣΞ κατά την διάρκεια του ομοσπονδιακού οικονομικού έτους Η.Π.Α. (fiscal year – FY) 2011. Δεν βρίσκω ανάλογες πληροφορίες εκεί για Μ1Α1. Στο παρελθόν, είχα προσωπικά διαφωνήσει με αυτή την μεταβίβαση στο παρόν ιστολόγιο με βάση τις οικονομικές παραμέτρους εισαγωγής ενός «καινούργιου» τύπου άρματος στο δυναμικό Τ/Θ του Ελληνικού ΣΞ.
Λάμπρος Ε.Π. – εν Η.Π.Α. μετανάστης
24-7-2012 – τοπική ώρα 21:15 – ώρα Ελλάδος 04:15, 25/7/2012
Ο Σκοπός της Τουρκίας είναι να αποκτήσει πυρηνικά αφενός και αφετέρου να μπορεί να τα πυροδοτήσει, για αυτό το λόγο προσεύχονται και κάνουν τα πάντα για να αποκτήσει πυρηνικά και το Iran, μιας και αυτό είναι η τέλεια δικαιολογία για αυτούς ώστε να χρησιμοποιήσουν σαν επιχείρημα για να αποκτήσουν αυτοί πυρηνικά. Άλλωστε ήδη έχουν προετοιμάσει και τη διεθνή κοινή γνώμη, βλέπε ΗΠΑ, δημοσιεύοντας "δημοσκοπήσεις" όπου ο πληθυσμός ζητα πυρηνικά σε περίπτωση που αποκτήσει το Iran, για να αμυνθεί πάντοτε!
Το Strategy Report δημοσίευσε αυτές της δημοσκοπήσεις σχετικά πρόσφατα
Φίλε Λάμπρο
Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.
Όσον αφορά το θέμα των βλημάτων να προσθέσω ότι η έκδοση του Yildirim με βεληνεκές 300χλμ (Yildirim II)είναι ήδη επιχειρησιακή.
Γ.Μ.
Αλέξανδρε έχεις πολύ δίκιο. Και εγώ θα κάνω μια πολύ παράτολμη πρόταση. Ο μόνος τρόπος να αμυνθείς απέναντι σε έναν γείτονα του οποίου η υπεροχή σε πόρους και ανθρώπινο δυναμικό είναι καταθλιπτική δεν είναι αποκλειστικά η τεχνολογική υπεροχή (που κοστίζει τρομακτικά και δεν είναι σίγουρο οτι αργά η γρήγορα δεν θα κυριαρχήσει ο εχθρός και σε αυτό το πεδίο) ούτε μόνο η ανώτερη εκπαίδευση (και αυτό αλλάζει). Είναι μόνο ένα δόγμα αμοιβαίας αποτροπής. Οι πόλεμοι Πακιστάν - Ινδίας δεν ξεφεύγουν ποτέ από χαμηλής έντασης συρράξεις. Κανείς δεν μπορεί να "κοψει" κομμάτι από τον άλλον. Η λύση ήταν απλή και έπρεπε να είχε υλοποιηθεί ήδη. Πυρηνική ενέργεια (που θα έκανε ενεργειακά ανεξάρτητη τη χώρα) και πυρηνικά όπλα. Είμαστε περικυκλωμένοι από απαρχαιωμένους αντιδραστήρες, έτσι κι αλλιώς κινδυνεύουμε σε περίπτωση αστοχίας. Η μήπως στο νομό Κοζάνης με τη χρήση του λιγνίτη δεν συντελείται τεράστια οικολιγική ζημιά; Πέρα από το ενεργειακό, για να γυρίσω στην άμυνα, ξέρουμε, όσοι παρακολουθούμε τα πράγματα, οτι οι γείτονες έχουν από τη δεκαετία του '80 σοβαρές σκέψεις για πυρηνικά. Έπρεπε να τους προλάβουμε όχι να το σκεφτόμαστε - που δυστυχώς δεν το σκεφτόμαστε καν. Χωρίς πυρηνικά αν χάσουμε έναν πόλεμο θα είναι ο τελευταίος.
@ Ο/Η Φτωχός και μόνος κάου - μπόυ
Η απόκτηση πυρηνικών οπλων είναι παντελώς αδύνατη για εμάς, εκείνο που θα πρέπει να κάνουμε είναι να ενισχύσουμε και να επενδύσουμε με κάθε δυνατό τρόπο στην πολεμική βιομηχανία. Το Πυρηνικό εργοστάσιο είναι μια τεραστια επένδυση και πραγματικά δεν ξέρω αν η ελληνική κρατική μηχανή είναι έτοιμη να διαχειριστεί κάτι τέτοιο, μια πιθανή θέση θα μπορούσε να είναι η Θράκη πάντως και όχι μονο για γεωπολιτικούς λόγους αλλα και για πρακτικούς, καθώς μάλλον είναι η λιγότερο σεισμογενής περιοχή στην Ελλάδα. Ωστόσο η Πυρηνική ενέργεια έχει και παρα πολλά αρνητικά, τα οποια θα πρέπει να είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε, γιατί αν οι Ιάπωνες την πάτησαν στη φουκουσίμα, τι θα μπορούσε να γίνει άραγε στην Ελλάδα, ποσο μάλλον στην Τουρκια. Φαντάσου να οργανώνει η Αλέκα απεργίες στο πυρηνικό εργοστάσιο της Χρυσούπολης ας πούμε...:) Και αναφέρω την Παπαρήγα μονο και μονο επειδή αυτή δήλωσε πως ο ρόλος του ΚΚΕ είναι να οργανώνει απεργίες. Τέλος πάντων, η ουσία είναι πως βρισκόμαστε σε πόλεμο με μια χωρα που ακόμα δεν είναι μεγάλη δύναμη, αλλα οδεύει προς τα εκεί και θα βρεθούμε να είμαστε όπως η Taiwan απέναντι στην Κίνα και τουλάχιστον οι Κινέζοι να καταλάβουν την Taiwan θέλουν, οι Τούρκοι θέλουν να μας αφανίσουν από τον χάρτη και ας μην έχει κανεις αμφιβολίες περί αυτού!
Ο Ερντογάν είναι νέος Hitler, άλλως φοράει ένα πιο δημοκρατικό προσωπείο, κοιτάξτε όλα τα βήματα του ένα προς ένα, εξολοθρεύει τους εγχώριους αντιπαλους, επεκτείνεται στις γείτονες χώρες με διαφορους τρόπους, ζητα μεγαλύτερο ζωτικό χώρο για τον όλο και μεγαλύτερο πληθυσμό του, αναπτύσσει τρομερά την πολεμική βιομηχανία της χώρας και προσπαθεί να αυξήσει κατακόρυφα τις στρατιωτικές δυνατότητες της χώρας του αλλα και να την ανεξαρτητοποίηση στρατιωτικά, κάτι που είναι τρομερά σημαντικό αν αναλογιστεί κανεις poses χώρες είναι πραγματικά ανεξάρτητες στρατιωτικά, ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία, λίγο πιο πίσω η Κίνα, λίγο ακόμα η Μεγάλη Βρετανία και όλοι οι άλλοι εξαρτώνται σε πολύ μεγάλο ποσοστό από αυτούς, μόνον το Israel και η Γερμανία μπορεί να πει κανεις ότι έχουν ξεφύγει από αυτόν τον έλεγχο κάπως.Όλα αυτά όμως φαίνεται να είναι δευτερευούσης σημασίας για τις ΗΠΑ, εφόσον τους κάνουν τη δουλειά τους οι Τούρκοι. Με μεγάλο κίνδυνο να χαρακτηριστώ φιλοαμερικανός θα πω πως στον κόσμο υπάρχει μια υπερδύναμη και εμείς απομακρυνθήκαμε πολύ από αυτήν, με ανοησίες "αντισιωνιστικου" τύπου απομακρυνθήκαμε από μια υπερδύναμη που κατοικείται από 5 εκατομμύρια τουλάχιστον Έλληνες η με Ελληνικές ρίζες κατοικους, δηλαδή τι είδους υπερδύναμη θέλουμε για να συμμαχήσουμε, με ποια άλλη χωρα μπορούμε να αισθανθούμε πιο κοντά από την Αμερική, γιατί ανοίξαμε το δρόμο στους Τούρκους?
Δημοσίευση σχολίου