Αμφίρροπες εκλογές στην Αλβανία

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Βουλευτικές εκλογές γίνονται στην Αλβανία μεθαύριο και η τελική έκβασή τους είναι δύσκολο να προβλεφθεί αυτή τη φορά. Περί αξιόπιστων δημοσκοπήσεων δεν είναι καν δυνατόν να γίνει λόγος στις αλβανικές συνθήκες. Με πολιτικά κριτήρια, το Δημοκρατικό Κόμμα του Σαλί Μπερίσα και το Σοσιαλιστικό του Εντι Ράμα είναι σήμερα περίπου ισοδύναμα σε εκλογική επιρροή, με κάποιο προβάδισμα της Δεξιάς του Μπερίσα. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει και πολλά πράγματα, καθώς αν το Δημοκρατικό Κόμμα δεν πάρει αυτοδυναμία -περίπτωση που θεωρείται δύσκολη- δεν αποκλείεται καθόλου να σχηματιστεί κοινοβουλευτική πλειοψηφία υπό την ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Αυτή τη φορά μάλιστα, τουλάχιστον προεκλογικά, παρατηρούνται τάσεις συσπείρωσης των μικρών κομμάτων γύρω από τους σοσιαλιστές του Ράμα. Στο πλαίσιο αυτό κινείται και το κόμμα που εκπροσωπεί την ελληνική μειονότητα, το οποίο εγκατέλειψε τον Μπερίσα και τώρα τάσσεται με το Σοσιαλιστικό Κόμμα.

Σίγουρα αυτό ακούγεται παράδοξο για τον Ελληνα αναγνώστη, αλλά ούτε αυτή η διάθεση συσπείρωσης των μικρών κομμάτων γύρω από τους σοσιαλιστές εγγυάται τον σχηματισμό κεντροαριστερής κυβέρνησης για τον εξής λόγο: ο ιστορικός ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος Φάτος Νάνο μισεί θανάσιμα τον νυν ηγέτη του κόμματός του, τον Εντι Ράμα. Ετσι, δεν αποκλείεται καθόλου, αν ο Νάνο δει ότι ο Ράμα συγκεντρώνει αρκετούς βουλευτές για να γίνει πρωθυπουργός, να πάρει ο Νάνο σοσιαλιστές βουλευτές που επηρεάζει και να τους πάει στον... Μπερίσα!!! Δεν πρόκειται για σενάριο πολιτικής φαντασίας. Ο Φάτος Νάνο το έκανε ήδη αυτό κατά την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας και έτσι με αποστάτες σοσιαλιστές βουλευτές εξελέγη... δεξιός πρόεδρος!

Τα προσωπικά πάθη και μίση είναι πολύ ισχυρότερος παράγοντας στην πολιτική ζωή της Αλβανίας από τους υποτιθέμενους ιδεολογικούς προσανατολισμούς.

Το αποτέλεσμα των εκλογών, λοιπόν, δεν καθορίζει υποχρεωτικά και το ποιο κόμμα θα κυβερνήσει, καθώς ο σχηματισμός κυβέρνησης στη χώρα αυτή περνάει πάντα από «σαράντα κύματα», αν η επικράτηση κάποιου κόμματος δεν είναι συντριπτική στις κάλπες. Αντικειμενικά κρίνοντάς το, ο Σαλί Μπερίσα έχει κάθε λόγο να ελπίζει ότι θα νικήσει μεθαύριο. Εχει να επιδείξει μια ισχυρή ανάπτυξη της αλβανικής οικονομίας, η οποία βασίζεται τόσο σε άμεσες ξένες επενδύσεις όσο και κυρίως στα εμβάσματα των Αλβανών μεταναστών. Η αύξηση του αλβανικού ΑΕΠ π.χ. για το 2008 έφτασε κατά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο 6,8%. Παράλληλα, επί των ημερών του Μπερίσα έγινε και η αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσόβου - τεράστιο βήμα προς την κατεύθυνση της ολοκλήρωσης του αλβανικού έθνους. Συμβολική προς την κατεύθυνση αυτή είναι η κατασκευή του «αυτοκινητοδρόμου της Μεγάλης Αλβανίας» που ενώνει τα Τίρανα με την Πρίστινα, την πρωτεύουσα του Κοσόβου. Πρόκειται για ένα σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων από οικονομική σκοπιά, κυριολεκτικά φαραωνικό σε σχέση με τις δυνατότητες της Αλβανίας, αφού μόνο το πιο δύσκολο κομμάτι του, μήκους μόλις 60 χιλιομέτρων σε εξαιρετικά δύσβατες ορεινές περιοχές από το Ρέσεν έως το Καλιμάς, υπολογίζεται ότι θα κοστίσει τελικά ίσως και πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ, ενώ το 2006 ξεκίνησε με προϋπολογισμό μόλις 418 εκατομμυρίων.

Παράλληλα όμως πρόκειται για ένα έργο τεράστιας εθνικής σημασίας, το οποίο όταν τελειώσει θα επιτρέπει να διασχίζονται τα 265 χιλιόμετρα της απόστασης Τίρανα - Πρίστινα σε μόλις τρεις ώρες. Οι τρεις ώρες μπορεί να μην προκαλούν και τόση εντύπωση στους ξένους, αλλά αν λάβει κανείς υπόψη του ότι για να διασχίσει κανείς σήμερα τα 130 χιλιόμετρα από τη Σκόδρα έως τα σύνορα με το Κόσοβο χρειάζεται... επτά (!) ώρες, αντιλαμβάνεται καλύτερα τη σημασία αυτού του έργου για το αλβανικό έθνος.

«Σήμερα αποφασίσαμε ότι δεν υπάρχουν βουνά, δεν υπάρχουν εμπόδια, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να σταματήσει αυτό το έθνος», δήλωσε πανηγυρικά στις 31 Μαϊου ο Μπερίσα, εγκαινιάζοντας το τελευταίο τούνελ του αυτοκινητοδρόμου από τα Τίρανα έως τα τυπικά «σύνορα» Αλβανίας - Κοσόβου, μαζί με τον Χασίμ Θάτσι, πρωθυπουργό του Κοσόβου.

ΤΟ ΕΝΟΧΟ ΜΥΣΤΙΚΟ
Δρόμος και προς τη βάση των ΗΠΑ

Η Ουάσιγκτον υπήρξε από την αρχή ένθερμος υποστηρικτής της κατασκευής αυτού του αυτοκινητοδρόμου. Ο λόγος είναι ότι θα επιτρέψει την ταχεία σύνδεση της κολοσσιαίας αμερικανικής βάσης Μποντετίλ στο Κόσοβο, μίας από τις μεγαλύτερες βάσεις των ΗΠΑ στην Ευρώπη, με τις αλβανικές ακτές και λιμάνια στην Αδριατική, όπου ελλιμενίζονται μονάδες του 6ου Στόλου των Αμερικανών. Ενα μυστηριώδες, έρημο αεροδρόμιο κατασκευάστηκε με λεφτά των Αραβικών Εμιράτων κατ απαίτηση των ΗΠΑ σε μια κωμόπολη χαμένη στα απρόσιτα βουνά, πάνω όμως στον νέο αυτοκινητόδρομο, το Κούκες. Ενα αεροδρόμιο που χρησιμοποιείται τις νύχτες για τη μεταφορά αμερικανικών στρατευμάτων και τον ανεφοδιασμό πολεμικών αεροσκαφών των ΗΠΑ.

EΘΝΟΣ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP