Το Νομοσχέδιο για τις Κρίσεις των Αξιωματικών και η Αμυντική Ισχύς της Χώρας - Μέρος IIΙ

12 Σεπτέμβρη 2010. Κυριακάτικη εφημερίδα ("V") βγάζει στην δημοσιότητα έγγραφο-ντοκουμέντο του ΥΠΕΘΑ της εποχής άκη Τσοχατζόπουλου, άκρως ενδεικτικό του αξιοκρατικού ελληνικού..συστήματος προαγωγών στον ΕΣ. Στο εν λόγω έγγραφο διαβάζουμε πως ταξίαρχοι γίνονταν υποστράτηγοι έπειτα από υποδείξεις ...δημάρχου,.. νομάρχη και λοιπών πολιτικών προσώπων όπως η σημερινή βουλευτής ΠΑΣΟΚ, Τόνια Αντωνίου. Προφανώς βασιζόμενοι σε άκρως επιχειρησιακά κριτήρια απο την εκτενή στρατιωτική τους εμπειρία...

Η ουσία; Στην ανωτέρω εικόνα παρουσιάζεται το ισχύον σύστημα κρίσεων – προαγωγών – τοποθετήσεων, όπως ορίζεται από το Νόμο2439/1996 “Ιεραρχία και εξέλιξη των αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων και άλλες διατάξεις”, ΦΕΚ Α' 219/1996, καθώς και τα σχετικά Προεδρικά Διατάγματα.

Κι επειδή αυτά είναι παλιά, και δε γίνονται πλέον τέτοια πράγματα, να θυμίσουμε γιατί ο κ. Ρόβλιας διατήρησε το χαρτοφυλάκιο του υφυπουργού Εσωτερικών για μία, μόλις, εβδομάδα. (Το λάθος του δεν ήταν, φυσικά, ότι έστειλε ραβασάκι σαν αυτό της κας Τόνιας, αλλά ότι ήταν τόσο απρόσεκτος που το ραβασάκι βγήκε στη δημοσιότητα αμέσως...)

Το ανωτέρω νομικό πλαίσιο, όμως, κρίθηκε ανεπαρκές, και γι' αυτό υποβληθηκε στη Βουλή (και πέρασε προσφάτως) Νομοσχέδιο που προβλέπει νέες, ακόμη πιο βελτιωμένες και περισσότερο εκσυγχρονισμένες διατάξεις.

Σκεφτείτε, μόνον, την άρση της υποχρεωτικής αποστράτευσης λόγω προαγωγής ανωτέρου (με την παράλληλη επετηρίδα) – μέτρο σωστό κατ΄αρχήν – και τι έχουν να δουν τα ματια μας με αυτό το νέο εργαλείο διαχείρισης προσωπικού, σε συνδυασμό πάντα με τα σχετικά σημειώματα, ραβασάκια, τηλεφωνήματα και λοιπά εργαλεία.

Το συμπέρασμα είναι απλό: το ισχύον σύστημα είναι ανεπαρκές και λανθασμένο, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα των ΕΔ δεν προέρχεται από τις αδυναμίες του ιδίου του συστήματος, αλλά από την αντίληψη των πολιτικών προϊσταμένων τους που θεωρούν ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις (όπως άλλωστε όλος ο δημόσιος τομέας) είναι προσωπικό τους φέουδο που μπορούν να τον (απο)ρυθμίζουν σύμφωνα με τις κομματικές ανάγκες της στιγμής.

Και το βασικότερο: δεν υπάρχει κανένα απολύτως σύστημα το οποίο να μπορεί να αποτρέψει την κατάσταση αυτή, όσο η πολιτική ηγεσία έχει τέτοιες αντιλήψεις και προθέσεις. Τα συστήματα τα εφαρμόζουν άνθρωποι, κι αυτοί είναι που κρίνουν τον τρόπο εφαρμογής τους.

Για του τι είδους εφαρμογή προτίθεται να κάνει ο κ. Βενιζέλος, δε χρειάζεται να κουραστούμε για να το μάθουμε. Τα δείγματα γραφής είναι, ήδη, πλούσια.