Από τον Θαλάσσιο Γρύπα, στα Ίμια..

Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Τις προηγούμενες ημέρες μέσα του ΠΝ του ΕΣ και της ΠΑ συμμετείχαν στην διακλαδική άσκηση Θαλάσσιος Γρύπας 1/12 (1,2,3) με βολές κατά της παροπλισμένης κανονιοφόρου Δόξα. Τα περισσότερα δημοσιεύματα για την άσκηση επικεντρώθηκαν στην βολή βλήματος ΑΜ-39 Exocet από Μ2000ΒGM της ΠΑ, η οποία έγινε και πρώτη φορά. Όπως ήταν φυσικό, μικρή προσοχή δόθηκε στις βολές πυροβόλων που ακολούθησαν και οι οποίες αποτελείωσαν τον στόχο, στέλνοντας τον στον βυθό του Κρητικού πελάγους.

Το σκηνικό αυτό έφερε στην μνήμη μας μια παρόμοια sinkex (sinking exercise) που εκτέλεσε το Πολεμικό Ναυτικό το 2006. Στις 29 Νοεμβρίου 2006 εκτελέστηκε στο πεδίο βολής Κρήτης βολή βλήματος Penguin Mk 2 mod7 τηλεμετρίας (δυνατότητα καταγραφής και αξιολογήσεως των παραμέτρων βολής) , από τo ε/π ΠΝ 61 (τύπου S- 70B Aegean Hawk) με στόχο την παροπλισμένη φρεγάτα 'Ήπειρος, τύπου Knox (1,2,3,4). Όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία, η βολή ήταν επιτυχής, ενώ το σενάριο της βολής ήταν μεσαίας δυσκολίας (Medium Risk).

Ο λόγος που θυμηθήκαμε την συγκεκριμένη άσκηση δεν έχει να κάνει με την βολή του Penguin αυτή καθ' αυτή, αλλά με τα όσα ακολούθησαν.. Όπως ήταν αναμενόμενο, η 3010 τόνων φ/γ Ήπειρος δεν βυθίστηκε από το πλήγμα. Σειρά είχε να μιλήσει -το λιγότερο "hi-tech" αλλά άκρως αποτελεσματικό- 5ιντσο πυροβόλο της παρακείμενης φρεγάτας Ψαρά. Τα αποτελέσματα των στοχευμένων πυρών του Mk 45 5in/54 μπορείτε να τα δείτε σε φωτογραφίες στην συνέχεια της ανάρτησης.

Την ίδια χρονιά, στις 29 Μαίου 2006 στο πεδίο βολής Κρήτης έλαβαν χώρα οι βολές αποδοχής των βλημάτων MM-40 Block 2 που εξοπλίζουν ορισμένες πυραυλακάτους Super Vita του ΠΝ. Τα ΤΠΚ P-68 Δανιόλος και P-67 Ρουσσέν εξαπέλυσαν από ένα βλήμα έκαστο εναντίον του στόχου, ο οποίος δεν ήταν άλλος από το αντιτορπιλικό κλάσης C.F. Adams, D-219 Nέαρχος. (Το ΠΝ δημοσίευσε τότε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βίντεο από τις βολές, όπου διακρίνεται και ο ελιγμός cork screw του ΜΜ-40 πριν την πρόσκρουση στον στόχο, τον οποίο μπορείτε να δείτε εδώ). Ακολούθησε βολή βλήματος Hellfire II απο ε/π S-70B του ΠΝ, ενώ την αυλαία έριξε το υποβρύχιο Τρίτων (S-112) με βολή μιας "ταπεινής"τορπίλης SST-4, η οποία και βύθισε το απογυμνωμένο από λιπαντικά/καύσιμα/πυρομαχικά, Νέαρχος.

Σε αυτό το σημείο να πούμε ότι είναι αναμενόμενο τα λιγότερο "φανταχτερά" όπλα των πολεμικών σκαφών του ΠΝ να μην κεντρίζουν τόσο την περιέργεια του μέσου αναγνώστη, με αποτέλεσμα οι αναφορές στην χρήση τους να περνάνε σε δεύτερη και τρίτη μοίρα. Όμως..


Τελευταία υπηρεσία στο ΠΝ. Η φ/γ Ήπειρος φλέγεται απο τα πυρά του πυροβόλου της F-454 Ψαρά λίγο πριν βυθιστεί
Οι εικόνες του φλεγόμενου "Ήπειρος" δεν μπορούν παρά να μας δημιουργήσουν περίεργους συνειρμούς. 16 χρόνια πριν, την τραγική βραδιά της 30 Ιανουαρίου 1996, πλήθος πολεμικών σκαφών Ελλάδας και Τουρκίας συγκεντρώθηκαν στην περιοχή των Ιμίων, σε εξαιρετικά μικρές αποστάσεις το ένα από το άλλο, αποστάσεις που επέτρεπαν την εμπλοκή στόχων με πυρά πυροβόλου. Ποια θα ήταν άραγε η κατάληξη μιας τέτοιας ανταλλαγής πυρών;..

Σύμφωνα με αναφορές της εποχής, την 30ή Ιανουαρίου 1996, στην ευρύτερη περιοχή των βραχονησίδων είχαν αναπτυχθεί από Ελληνικής πλευράς το αντιτορπιλικό C.F.Adams D-221 Θεμιστοκλής (2 πυροβόλα 5in), που η κρίση το βρήκε να εκτελεί καθήκοντα «σκοπούντος» πλοίου στο Κρητικό, η φρεγάτα τύπου S F-461 Ναβαρίνο (1 πυροβόλο 3in), που επίσης εκτελούσε καθήκοντα «σκοπούντος» στο δυτικό Αιγαίο, 3 πυραυλάκατοι, οι P-22 «Μυκόνιος» αγκιστρωμένη στην Ψέριμο (2 πυροβόλα 3in), Ρ-27 «Ξένος» στην Καλόλιμνο (2 πυροβόλα 3in) και Ρ-29 «Σταράκης» στην Κάλυμνο (2 πυροβόλα 3in), καθώς και οι κανονιοφόροι Ρ-57 «Πυρπολητής» (1 πυροβόλο 3in)και Ρ-61 «Πολεμιστής» (1 πυροβόλο 3in). Από τουρκικής πλευράς είχαν αναπτυχθεί τρεις φρεγάτες (F240 Yavuz τύπου MEKO-200 Track 1, F-254 Τrakya/F-256 Ege τύπου Κnox), δύο πυραυλάκατοι σε παρακείμενο όρμο (P-346 Girbet/P-347 Fırtına κλάσης Rüzgar) και δύο κανονιοφόροι.

"Ναβαρίνο" και "Yavuz" παίζουν το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι σε μικρή απόσταση από τις βραχονησίδες Ίμια.


Ας σημειωθεί ότι οι φ/γ Yavuz και Ege καθώς και οι δύο πυραυλάκατοι απέπλευσαν απο τον ναύσταθμο του Ακσάζ. Η προερχόμενη από τα Στενά φ/γ Trakya, ενώ προοριζόταν για την νατοϊκή άσκηση Dog Fish άλλαξε πορεία κατευθυνόμενη προς τα Δωδεκάνησα, δείχνοντας εμπράκτως την ανησυχία του τουρκικού επιτελείου για την τοπική υπεροχή του ΠΝ στην περιοχή.

Τα μεσάνυχτα της 30ης Ιανουαρίου 1996, μεγάλο μέρος των ανωτέρω σκαφών βρίσκονταν εντός ενός ιδεατού κύκλου ακτίνας μόλις πέντε ναυτικών μιλίων!

Στο Ανατολικό Αιγαίο το Πολεμικό Ναυτικό υπερτερούσε σε ισχύ πυρός,ανάπτυξη και ετοιμότητα και θα μπορούσε να καταφέρει συντριπτικό πλήγμα. Αυτά για την ιστορία, όπως λένε..

23 σχόλια:

Ανώνυμος 10 Ιουνίου 2012 στις 7:50:00 μ.μ. EEST  

Για την ιστορία και πάλι, πόσα ναυτικά μίλια απείχαν τα ελληνικά πλοία από τα τουρκικά παράλια;

ΑΧΕΡΩΝ 10 Ιουνίου 2012 στις 9:28:00 μ.μ. EEST  

Η εκ μὲρους μας συγκὲντρωση τὸσων σκαφὼν σε τὸσο περιορισμὲνο χὼρο,δὲχθηκε την κριτικὴ αρκετὼν τὸτε,συμπεριλαμβανομὲνων και κὰποιων σχολιαστὼν/επιστολογρὰφων στον ειδικὸ τὺπο της εποχὴς.
Απὸ την πλευρὰ μου,εὶχα την ευκαιρὶα,κὰποια χρὸνια αργὸτερα,να συζητὴσω με στὲλεχος του Π.Ν για την χρησιμὸτητα των τορπιλακὰτων σε τὲτοιο επεισὸδιο.Φαντὰζεστε πὸση ζημὶα θα μποροὺσαν να προκαλὲσουν δὺο η τρεὶς τορπιλὰκατοι Jaguar με τὲσσερις τορπὶλες των 21 ιντσὼν η κὰθε μὶα,με την ευελιξὶα που τις χαρακτὴριζε;
Και υπ´ὸψιν,οι τορπὶλες των Jaguar ὴσαν παλαιὰς μεν τεχνολογὶας,αλλὰ ὲφεραν και ισχυρὸτερες κεφαλὲς απ´ὸτι αυτὲς των υ/β,ενὼ και τα Bofors των 40 χλσ θα μποροὺσαν να προκαλὲσουν ακετὴ ζημὶα,αφοὺ παρὰ την υστὲρηση σε ισχὺ πυρὸς,εὶχαν υψηλὴ ταχυβολὶα,και πὰντως αρκοὺσαν για την εξουδετὲρωση των κυρὶων ὸπλων των τουρκικὼν σκαφὼν.

Ανώνυμος 11 Ιουνίου 2012 στις 1:07:00 π.μ. EEST  

Στην αεροπορία όμως δεν είχαμε τα AIM-120 AMRAAM

Ανώνυμος 11 Ιουνίου 2012 στις 1:22:00 π.μ. EEST  

Φίλε Αχέροντα συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Τέτοια "ταπεινά" όπλα μπορούν να φανούν εξαιρετικά χρήσιμα ακόμα και σήμερα. Να υπενθυμίσω πως η βύθιση του καταδρομικού "General Belgrano" από το βρετανικό υ/β "Conqueror" στον Πόλεμο των Φώκλαντς επετεύχθη με μη καθοδηγούμενες τορπίλες Mk.8 του Β' Π.Π. οι οποίες προτιμήθηκαν έναντι των υπερσύγχρονων τότε (αλλά αναξιόπιστων και μικρότερης ισχυός) τορπιλών Tigerfish. Παρόμοιες περιπτώσεις υπάρχουν πολλές. Εμείς γιατί δεν αξιοποιήσαμε για παράδειγμα τους τορπιλοσωλήνες και τις τορπίλες των αποσυρθέντων τορπιλακάτων και πυραυλακάτων στις νεότευκτες Super Vita;;; Θα ήταν μια επιπλέον δυνατότητα για τα σκάφη αυτά, με μηδενικό κόστος.
Γ.Μ.

ΑΧΕΡΩΝ 11 Ιουνίου 2012 στις 11:10:00 π.μ. EEST  

Φὶλε Γ.Μ
Κὰποιες Μκ.8 υπὰρχουν ακὸμη κὰπου στον Ναὺσταθμο Σαλαμὶνας,αλλὰ μὰλλον θα χρειαστοὺν για τον ...Παπανικολὴ.

Ανώνυμος 11 Ιουνίου 2012 στις 1:02:00 μ.μ. EEST  

Το γνωρίζω φίλε Αχέρωντα! Ίσως να υπάρχουν ακόμη και μερικές Mk.14 (χρησιμοποιούνταν κυρίως στα υ/β Guppy) και G-7A (χρησιμοποιούνταν στις Jaguar και στις Nasty μαζί με τις Mk.8). Θυμάμαι μάλιστα ότι το σχετικό συνεργείο τορπιλών ατμού της Διεύθυνσης Ναυτικών Όπλων επρόκειτο μεταφερθεί στο Ναύσταθμο Κρήτης ώστε να εξευρεθεί χώρος για να δημιουργηθεί συνεργείο για τις νέες τορπίλες που θα παραγγέλναμε (εδώ γελάμε....) για τα υ/β Type-214....
Το θέμα είναι γιατί τα όπλα αυτά δεν αξιοποιήθηκαν καιστις Super Vita (ή σε άλλα σκάφη) όπως σχεδιαζόταν αρχικά. Θα αποτελούσε άνευ κόστους προσθήκη.
Γ.Μ.

Ανώνυμος 11 Ιουνίου 2012 στις 2:37:00 μ.μ. EEST  

Δεν είναι και άνευ κόστους η ενσωμάτωση τορπιλών στο TACTICOS και μακροπρόθεσμα δεν αξίζει τον κόπο παρα μόνο αν η όλη τροποποίηση είναι συμβατή με τις νέες (αμήν και πότε) τορπίλες που θα εξοπλίσουν και τα Υ/Β.Χρειάζεται και νέο λογισμικό και νέες μονάδες διασύνδεσης και φυσικά δοικιμές επι δοκιμών απο την THALES και την VT που φυσικά δεν δουλεύουν και με το αζημίωτο.Ειδικά με την κατάσταση που επικρατεί στο Ναυπηγείο της Ελευσίνας και το πάγωμα του προγράμματος των SUPER VITA,όποιος δεί Ολλανδό να μου τρυπήσει την μύτη.Πάντως απο θέση απόκρυψης θα ήταν πολύ χρήσιμο όπλο.

Ανώνυμος 11 Ιουνίου 2012 στις 6:04:00 μ.μ. EEST  

Αγαπητέ Ανώνυμε 2:37:00
Δεν εννοούσα την ενσωμάτωση των τορπιλοσωλήνων στο Σύστημα Διεύθυνσης Μάχης των Super Vita, αλλά απλή εγκατάσταση επί του σκάφους για χρήση με τοπικό έλγχο και με την βοήθεια ενός απλού σκοπευτικού βοηθήματος, παρόμοιου με εκείνο που χρησιμοποιούταν στις παλιές τορπιλακάτους. Πιστεύω πως θα αποτελούσαν ιδανικό και φθηνό όπλο εναντίον μιας εχθρικής μονάδας που θα είχε ακινητοποιηθεί και τεθεί εκτός μάχης από τα Κ/Β και τα πυροβόλα των σκαφών.
Γ.Μ.

Ανώνυμος 12 Ιουνίου 2012 στις 2:52:00 π.μ. EEST  

Σιγουρα η βυθιση ενος πλοιου αποτελει εντυπωσιακο γεγονος αλλα η προτεραιοτητα ενος ναυτικου ειναι να το θεσει τα εχθρικα πλοια εκτος μαχης για μεγαλο διαστημα. Αν μπορει να το βυθισει δεν θα μας πειραζε καθολου. Το να βαλουμε ομως παρωχημενες τορπιλες σε συγχρονες πυραυλακατους για να βυθιζουν ακινητοποιημενα πλοια δεν νομιζω οτι προσφερει κατι ουσιαστικο απλα διαισθανομαι οτι εκθετει το φιλιο πλοιο σε κινδυνους. Ισως παλι κανω λαθος. Αν οι Ρουσσεν μπορουσαν να εχουν ενα ικανο σοναρ ωστε να αναλαμβανουν και ανθυποβρυχιακους ρολους (εστω περιορισμενους) τοτε οι (σχετικα συγχρονες) τορπιλες θα ηταν κατι παραπανω απο απαραιτητες.

ΑΧΕΡΩΝ 12 Ιουνίου 2012 στις 11:40:00 π.μ. EEST  

Νομὶζω ὸτι εδὼ που ὲφτασε η συζὴτηση,θα πρὲπει να κὰνω κὰποιες διευκρινὴσεις.
Τα διὰφορα ὸπλα ενσωματὼνονται στα σκὰφη αναλὸγως των επιχειρησιακὼν απαιτὴσεων που καλοὺνται να ικανοποιὴσουν,και ἂν χωρὰνε στο σκὰφος και συμβιβὰζονται με την αποστολὴ του,ὲχει καλὼς,εὰν ὸχι,απορρὶπτονται.Εὶναι και θὲμα τεχνολογικὴς ηλικὶας αλλὰ και στὰθμης.Για την αξιοποὶηση τορπιλὼν ὸπως οι Μκ8 ἢ αντὶστοιχες,τα κατὰλληλα σκὰφη ὴσαν οι τορπιλὰκατοι,πλοὶα ουσιωδὼς απλὰ και φθηνὰ,με κὺριες αρετὲς την ταχὺτητα,αλλὰ και την εξαὶρετη πλω'ι'μὸτητα.Η σκυτὰλη εὶχε περὰσει απὸ χρὸνια στα πυραυλοφὸρα σκὰφη,και αυτὰ επὲφεραν και διαφορετικὲς τακτικὲς αξιοποιὴσεως,κυρὶως ὸμως το πλὴγμα εκ του μακρὸθεν.Το 1996 ελὰχιστοι ὲβλεπαν στις τορπιλακὰτους επιχειρησιακὴ χρησιμὸτητα,με επιχειρησιακὰ κριτὴρια κλασσικοὺ ναυτικοὺ αγὼνος,και αυτὸ που παρετηρὴθη στα Ὶμια,η συγκὲντρωση δηλαδὴ τὸσων πλοὶων σε τὸσο περιορισμὲνο χὼρο,κανονικὰ δεν επετρὲπετο να συμβεὶ.Απο τὴν στιγμὴ ὸμως που ὴλθαν ὲτσι τα πρὰγματα,δὺο ἢ τρεὶς Jaguar απὸ αυτὲς που υπηρετοὺσαν τὸτε ακὸμη,θα ὴταν οπωσδὴποτε προτιμὼτερες απὸ τη Φ/Γ Ναβαρὶνο σε ρὸλο τερματοφὺλακα ὲναντι των αποθρασυμὲνων Τοὺρκων,καθὼς θα μποροὺσαν να τους θὲσουν μεταξὺ σφὺρας και ὰκμωνος,κὰπως σαν τα κυνηγὸσκυλα ὸταν περισφὶγγουν την αρκοὺδα,βλὲπε φρεγὰτα.
Ὸσο για τις καιρικὲς συνθὴκες που στα Ὶμια δεν ὴσαν και οι καλὺτερες,τα πληρὼματα εὶχαν αποδεὶξει ὸτι μποροὺσαν να ανταπεξὲλθουν και σε χειρὸτερες.
Ὸπως εὶπε και ο''εν κρυπτὼ'',αυτὰ για την ιστορὶα.

Ανώνυμος 12 Ιουνίου 2012 στις 1:02:00 μ.μ. EEST  

Αγαπητοί κύριοι και αγαπητές κυρίες του "εν κρυπτώ". Σας/μας διαφεύγει μια μικρή λεπτομέρεια. Στην Τουρκία δεν υπάρχουν Πάγκαλοι και Σημίτηδες. Και αν παρ' ελπίδα "ξεφυτρώσει" κάποιος τέτοιος, τον πνίγουν όσο είναι μικρός στον νεροχύτη!!!!!!

Ανώνυμος 12 Ιουνίου 2012 στις 1:26:00 μ.μ. EEST  

@ Αχέρων @ Ανώνυμος 2:52:00

Σίγουρα τα Κ/Β στις μέρες μας αποτελούν (δικαίως) κύριο όπλο. Η σκέψη μου για τοποθέτηση τορπιλών στις Super Vita ήταν με δεδομένο ότι αυτά τα όπλα θα είχαν επικουρικό ρόλο, στο πρώτυπο των τορπιλών στα σκάφη Combattante (ο δευτερεύων ρόλος των τορπιλών φαίνεται και από την διάταξη των τορπιλοσωλήνων στα σκάφη αυτά) τα οποία συνδυάζουν τα πλεονεκτήματα Κ/Β και τορπιλών.
Ξαναλέω ότι αυτή ήταν και η αρχική πρόθεση του ΠΝ για τις Super Vita, αλλά δεν προχώρησε για άγνωστους λόγους (προφανώς όχι τεχνικούς).
Διευκρινίζω ότι σε αυτή την περίπτωση οι τορπίλες προορίζονται αποκλειστικά για χρήση εναντίον στόχων επιφανείας. Αντιθέτως διαφωνώ με την απόψη τοποθέτησης σόναρ και ανθυποβρυχιακών τορπιλών στις πυραυλακάτους. Και αυτό γιατί, πέραν από το κόστος ενσωμάτωσής τους στο ΣΔΜ των σκαφών (σε αυτή την περίπτωση είναι απαραίτητο), κάτι τέτοιο δεν συνάδει με το επιχειρησιακό προφίλ τους.
Οι πυραυλάκατοι δεν προβλέπεται να εκτελέσουν περιπολίες αλλά, το μεγαλύτερο διάστημα, να μείνουν αγκιστρωμένες και ακολούθως να χτυπήσουν αιφνιδιαστικά τους στόχους τους και να επιστρέψουν σύντομα σε θέση απόκρυψης/αγκίστρωσης.
Εκτός του ότι σε μια τέτοια θέση το όποιο σόναρ δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει αποτελεσματικά (λόγω εγγύτητας των ακτών και μεγάλων εναλλαγών στα επίπεδα θερμότητας των "στρωμάτων" νερού κάτω από την επιφάνεια), τυχόν ενεργοποίησή του θα πρόδιδε την θέση του σκάφους στους αντίστοιχούς αισθητήρες του εχθρού, κάτι που ακυρώνει το βασικό στοιχείο της αποστολής τους: τον αιφνιδιασμό.
Θεωρώ πολύ χρησιμότερη την τοποθέτηση έστω και περιορισμένου ανθυποβρυχιακού εξοπλισμού στις κανονιοφόρους του ΠΝ. Αυτές διεξάγουν αποστολές επίδειξης σημαίας και επιτήρησης/περιπολιών μακράς διαρκείας, συνεπώς θα ήτο ιδανικό να μπορούν να εντοπίσουν και τις κινήσεις των εχθρικών υ/β. Σε καμία περίπτωση δεν λέω να αναλάμβαναν και την καταδίωξη/καταστροφή τους. Απλά να μπορούν να να εντοπίζουν και αυτή την μορφή απειλής προς μεταβίβαση πιο ολοκληρωμένης εικόνας στις "αρμόδιες" δυνάμεις.
Γ.Μ.

ΑΧΕΡΩΝ 12 Ιουνίου 2012 στις 9:34:00 μ.μ. EEST  

Φὶλε Γ.Μ
Ὲχω την εντὺπωση ὸτι το Π.Ν δεν πὶστεψε ποτὲ πραγματικὰ στην χρησιμὸτητα τορπιλὼν βερὲως τὺπου στις ΤΠΚ.Πὸσες εξαπολὺσεις ὲγιναν στις τὲσσερις δεκαετὶες αξιοποιὴσεως ΤΠΚ, και με τὶ σενὰρια;Ελὰχιστες,απ´ὸτι γνωρὶζω,αν και βὲβαια δεν γνωρὶζω παρὰ μὸνον ὸσα απὲκτησαν κὰποια δημοσιὸτητα.Η προσὲγγιση του Π.Ν ὴταν μὰλλον στην λογικὴ του ὰς ὲχουμε και ολὶγον απο τορπὶλες,που ξὲρεις καμμια φορὰ...
Αντιθὲτως,το Νορβηγικὸ Ναυτικὸ στην δεκαετὶα του 1970 ναυπηγοὺσε ΤΠΚ που αποτελοὺσαν συγκερασμὸ τορπιλακὰτου και πυραυλακὰτου:με τορπιλοσωλὴνες στραμὲνους μπροστὰ,σε κλασσικὴ διὰταξη,αλλὰ και Πενγκου'ὶ'ν.Αυτὸ ὸμως ὲδενε με την ιδιαιτερὸτητα του νορβηγικοὺ περιβὰλλοντος,με τα φιὸρδ και τις διὰσπαρτες παρὰκτιες νησὶδες.
Πολὺ σωστὴ βρὶσκω την παρατὴρησὴ σου για τις κανονιοφὸρους,και υπενθυμὶζω ὸτι προσφὰτως το TDK ὲθεσε σε υπηρεσὶα τα περιπολικὰ ΥΤΚ-400 με ανθυποβρυχιακὲς δυνατὸτητες.

Ανώνυμος 13 Ιουνίου 2012 στις 1:18:00 π.μ. EEST  

Φίλε Αχέροντα
Συμφωνώ σε όσα λες για τα σκάφη του Νορβηγικού Ναυτικού. Ανάλογα σκάφη υπήρξαν κατα καιρούς και στα ναυτικά των άλλων δύο Σκανδιναβικών χωρών. Αντιθέτως, το Γερμανικό Ναυτικό χρησιμοποιούσε μέχρι πολύ πρόσφατα πυραυλακάτους (τις μη εκσυγχρoνισμένες Type-143) με διάταξη τορπιλοσωλήνων ίδια με των ελληνικών ΤΠΚ.
Έχεις δίκιο και όσον αφορά την σπανιότητα βολών τορπιλών από τα ελληνικά ΤΠΚ, αλλά αυτό νομίζω πως έχει να κάνει περισσότερο με το σχετικά περιορισμένο απόθεμα των συγκεκριμένων τορπιλών και όχι με το αν πίστεψε στην χρησιμότητά τους. Να υπενθυμήσω ότι τα ΤΠΚ χρησιμοποιούν κατευθυνόμενες τορπίλες SST-4 (και όχι τις παλαιότερες μη κατευθυνόμενες τορπίλες που χρησιμοποιούσαν οι Τ/Α) τις οποίες "μοιράζονται" με τα Υ/Β Type-209. Αυτός πιθανότατα είναι και ο λόγος που διαφυλάτεται το απόθεμα. Πάντως, όσες φορές έχουν γίνει τέτοιες βολές το σενάριο προέβλεπε αυτό που έγραψα και πιο πάνω: καταβύθιση εχθρικού πλοίου που είχε πληγεί νωρίτερα με Κ/Β ή/και πυροβόλα.
Όσον αφορά τις κανονιοφόρους, χαίρομαι που συμφωνείς με την άποψή μου. Να διευκρινήσω πάντως πως ο ανθυποβυχιακός πόλεμος θα μπορούσε να αποτελέσει μόνο δευτερεύων ρόλο για τα σκάφη αυτά. Αντιθέτως, στα τουρκικά YTKB-400 αποτελεί τον κύριο (και πιθανότατα μοναδικό) ρόλο τους. Για την σχετική σύγκριση σε παραπέμπω και στο τρέχον τεύχος του "Ελληνική Άμυνα & Τεχνολογία".
Με εκτίμηση,
Γ.Μ.

ΑΧΕΡΩΝ 13 Ιουνίου 2012 στις 6:41:00 μ.μ. EEST  

Φὶλε Γ.Μ
Γὶνομαι ὶσως λὶγο κουραστικὸς,αλλὰ δεν σου κρὺβω ὸτι βρὶσκω πολὺ ενδιαφὲρον το θὲμα που ανοὶξαμε.
Λοιπὸν,ως προς τις κανονιοφὸρους,πρὰγματι Θα πρὲπει να αρκεστοὺμε σε δευτερεὺοντα ρὸλο Α/Υ,αλλὰ εὰν μπορὲσει να ενσωματωθεὶ κὰποια δυνατὸτητα,π.χ συρὸμενη διὰταξη ηχοβολισμοὺ(σὸναρ),θα εὶναι σαφὼς μὶα βελτὶωση της μαχητικὴς αξὶας αυτὼν των σκαφὼν.
Μὶα απορὶα τὼρα,που ὲχω απὸ δεκαετὶες,αφορὰ τις SST-4 των ΤΠΚ.
Εφὸσον αυτὲς οι τορπὶλες προορὶζονται για σενὰρια χαμηλὴς δυσκολὶας,αφοὺ θα χρησιμοπιηθοὺν εναντὶον στὸχου που προφανὼς δεν θα μπορεὶ πλὲον να υπερασπιστεὶ τον εαυτὸ του,γιατὶ θα πρὲπει αυτὸ να γὶνει με SST-4 και ὸχι (ενδεικτικὰ) με Μκ8;
Δεν απευθὺνω την ερὼτηση προσωπικὰ σε εσὲνα,αλλὰ την καταθὲτω.

Ανώνυμος 13 Ιουνίου 2012 στις 7:57:00 μ.μ. EEST  

''Πὸσες εξαπολὺσεις ὲγιναν στις τὲσσερις δεκαετὶες αξιοποιὴσεως ΤΠΚ, και με τὶ σενὰρια''


Τα πληρώματα έχουν εκτελέσει δεκάδες εκπαιδευτικές βολές με την αντίστοιχη εκαπιδευτική Τ/Λ και οι σχετικές ασκήσεις γίνονται συχνά.Βέβαια η βολή μιας SST-4 απο μία ΤΠΚ εν πλώ δεν είναι ότι πιο συνετό αν λάβουμε υπόψη μας τον τεράστιο όγκο απόνερων που αφήνουν λόγω της υψυλής ταχύτητας τους.Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να καταστρέψει το καλώδιο επικοινωνίας.Αλλο πράγμα οι Τ/Λ ατμού που εκτοξεύονταν απο την πλώρη και δεν είχαν καμία απαίτηση καθοδήγησης.Το ΠΝ απλά θεωρεί την Τ/Λ συνοδευτικό όπλο και για το επειχηρησιακό προφίλ των ΤΠΚ προτιμά τα βλήματα fire and forget.Αυτό δεν σημαίνει όμως οτι αν υπάρχουν οι συνθήκες θα αφήσουν την ευκαιρία ανεκμετάλευτη.

Ανώνυμος 13 Ιουνίου 2012 στις 8:05:00 μ.μ. EEST  

Απόλυτα σωστή η ερώτησή σου φίλε Αχέροντα.
Από όσο ξέρω, απάντηση δεν έχει δοθεί έως τώρα. Κάποιος μπορεί να αντιτάξει ότι οι τορπίλες SST-4 έχουν το πλεονέκτημα της κατεύθυνσης κα γι' αυτό προτιμήθηκαν. Αλλά γιατί αυτό να έχει τόσο μεγάλη σημασία αν προορίζονται για την χρήση που αναφέρθηκε;;; Όποιος γνωρίζει ας μας βοηθήσει...
Πιστεύω ότι οι τορπιλοσωλήνες των ΤΠΚ μπορούν να δεχθούν τις παλιές τορπίλες των Τ/Α χωρίς καμιά ιδιαίτερη τροποποίηση(το αντίθετο δεν νομίζω ότι μπορούσε να γίνει).
Πάντως συμφωνώ μαζί σου πως το θέμα της αξιοποίησης χρήσιμων και φθηνών συστημάτων από παλαιά πλοία του Π.Ν. σε νεώτερα είναι πολύ μεγάλο και πολύ ενδιαφέρον...
Γ.Μ.

Ανώνυμος 15 Ιουνίου 2012 στις 2:29:00 μ.μ. EEST  

Τι δυνατότητες άμυνας έχουν οι φρεγάτες απέναντι στις σύγχρονες τορπίλες(Black Shark & DM2A4);Αν αληθεύουν τα στοιχεία που δίνουν οι κατασκευάστριες για ταχύτητες και βεληνεκή μικρά σκάφη επιφανείας μπορούν να προσβάλουν μεγάλες μονάδες από ασφαλή απόσταση.

Ανώνυμος 15 Ιουνίου 2012 στις 10:50:00 μ.μ. EEST  

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΙ ΟΠΛΑ ΕΧΕΙΣ,ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙΣ(ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙΣ).ΤΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ(ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ) ΕΑΝ ΠΑΡΟΥΜΕ F-35,ΟΤΑΝ ΚΑΤΑ ΠΑΣΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΟΥΝ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ,ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΟΙ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΠΡΩΤΟΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ;

Ανώνυμος 29 Ιουνίου 2012 στις 11:25:00 μ.μ. EEST  

Με βάση τα δεδομένα τα οποία έχουν γίνει γνωστά, προκύπτει ότι η επιλογή των πλοίων του ΠΝ, δεδομένης και της έλλειψης επαρκούς προειδοποίησης, πραγματοποιήθηκε ούτως ώστε να επιτευχθεί τοπική υπεροπλία σε σχέση με το TDK, αναφορικά με το συνολικό αριθμό των κατευθυνομένων βλημάτων τους (56 έναντι 40). Αυτό επιβεβαιώνεται από τη διάταξη των στόλων κατά την κορύφωση της κρίσης, η οποία δεν επέτρεπε στα περισσότερα πλοία την πραγματοποίηση βολών στη γραμμή της θέας, με αποτέλεσμα, στο αρχικό τουλάχιστον στάδιο ενδεχόμενης αντιπαράθεσης, να καθίσταται αναποτελεσματική η χρήση πυροβόλων ή τορπιλών. Μάλιστα η διάταξη αυτή εξασφάλιζε σαφές τακτικό πλεονέκτημα στο ΠΝ, το οποίο είχε στοχοποιήσει κάθε πλοίο του αντιπάλου, χωρίς να συμβαίνει το αντίστροφο. Περισσότερες λεπτομέρειες είναι διαθέσιμες, αλλά όχι δημοσιεύσιμες. Βεβαίως, σε τυχόν επόμενο στάδιο της αντιπαράθεσης, η μείωση των αποστάσεων και άλλοι παράγοντες θα επέτρεπαν τη χρήση πυροβόλων, τομέας στον οποίο το ΠΝ είχε επίσης υπεροπλία. Παράλληλα, καθένα από τα αριθμητικά λιγότερα τουρκικά πλοία αναπόφευκτα θα συγκέντρωνε μεγαλύτερο όγκο πυρών, ενώ τυχόν πλήγματα θα είχαν σοβαρότερες συνέπειες στην υποβάθμιση της μαχητικής ικανότητάς τους, καθώς κανένα απ' αυτά δε διέθετε δεύτερο πυροβόλο των 3in/5in, σε αντίθεση με 4 του ΠΝ.
Α.Ε.

NF 30 Ιουνίου 2012 στις 10:13:00 π.μ. EEST  

Τον Ιανουαριο του 1996 η Τουρκια διεθετε 151 μαχητικα F-16, και η Ελλαδα διεθετε 75 F-16 και Mirage-2000.
Η ΠΑ θα προκαλουσε μεγαλες απωλειες στον εχθρο, αλλα τελικως θα καταστρεφοταν. Χωρις αεροπορικη καλυψη Στρατος και Ναυτικο ειναι απλοι αεροπορικοι στοχοι και εχουν την αναλογη τελικη τυχη. Λυπαμαι αλλα η Ελλαδα θα εχανε τον πολεμο και ορθως τον απεφυγε.
Ευτυχως σημερα τα πραγματα ειναι πολυ διαφορετικα.

Μanolis 30 Ιουνίου 2012 στις 12:19:00 μ.μ. EEST  

NF, γενικα συμφωνω και επαυξανω, οσο ευαισθητοι και να ειμαστε με εθνικα ζητηματα , δεν μπορουμε να κανουμε πολεμο ελαφρά τή καρδία . Ουτε η ιδια η Τουρκια δεν εκανε τωρα -φανερο πολεμο με τη Συρια, παρολη την καταρριψη και την υπεροπλια της.
Επισης το 1990 τα τουρκικα F-16 Β50 ειχαν φρεσκα και τα LANTIRN...

Ανώνυμος 30 Ιουνίου 2012 στις 1:15:00 μ.μ. EEST  

Η Ελλάδα ορθώς απέφυγε τον πόλεμο, όχι επειδή θα τον έχανε, αλλά επειδή η επιλογή αυτή ήταν προτιμότερη, λόγω του αυτοεγκλωβισμού στον οποίο είχε περιέλθει ("πόλεμος ή δυσμενής συμβιβασμός"), μετά τη στρατιωτικοποίηση μιας κρίσης στην οποία περισσότερο παρασύρθηκε, παρά επέλεξε. Όμως η αποτροπή είναι αποτελεσματική, όταν η απειλή που δημιουργεί είναι αξιόπιστη. Και στην περίπτωση των Ιμίων τούτο δε συνέβη. Αυτό επειδή αφού η Ελληνική Κυβέρνηση έβγαλε σχεδόν ολόκληρο το Στόλο στο Αιγαίο, περίπου προσπαθούσε με κάθε τρόπο να μην τον χρησιμοποιήσει. Οι Τούρκοι το μόνο που είχαν να κάνουν από τη δική τους πλευρά ήταν προκαλούν κάθε φορά ισόποση κλιμάκωση. Με τον τρόπο αυτό η ευθύνη της έναρξης τυχόν θερμού επεισοδίου μετατίθετο στην Ελληνική πλευρά, με αποτέλεσμα το βάρος της ευθύνης που της αναλογεί να είναι ασήκωτο και η επιλογή αυτή να είναι η λιγότερο επιθυμητή.

Τα προηγούμενα όμως δεν προδιαγράφουν την πιθανή εξέλιξη μιας περιορισμένης ένοπλης αντιπαράθεσης, η εξέλιξη της οποίας πιθανότατα θα ήταν ευνοϊκή για το ΠΝ, λόγω της τοπικής υπεροπλίας και των ανώτερων τακτικών του. Η επίπτωση της τυχόν εμπλοκής των αεροπορικών δυνάμεων των δύο χωρών δεν μπορεί να εκτιμηθεί γενικά και αφηρημένα και πάντως δεν εξαρτάται μόνο από την αριθμητική υπεροχή της THK έναντι της ΠΑ, καθώς αυτή μετριάζεται από τη διαφαινόμενη υπεροχή των Ελλήνων χειριστών και την ύπαρξη του αγνώστων χαρακτηριστικών Mirage 2000EGM/BGM στο ελληνικό οπλοστάσιο. Εξ άλλου, ο εναέριος συσχετισμός προφανώς δεν θα ήταν 151-75, αλλά θα διαμορφωνόταν από τον αριθμό των αεροσκαφών που κάθε πλευρά θα είχε τη δυνατότητα να έχει ανά πάσα στιγμή στον αέρα, συνεπώς, μεταξύ άλλων, από τους χρόνους επανεξυπηρέτησης και επανεξοπλισμού. Επιπροσθέτως, η χρήση μαχητικών F-16C/D από απομακρυσμένες αεροπορικές βάσεις της Ανατολικής Τουρκίας θα συνεπαγόταν υπερβολικά χαμηλό βαθμό εξόδων τους, με αντίστοιχες συνέπειες στο συνολικό συσχετισμό.

Η εκτίμηση που επικρατεί είναι ότι η γενικευμένη ένοπλη αντιπαράθεση, με χρήση των συνολικών ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων των δύο χωρών, θα αποτρεπόταν λόγω της εν τω μεταξύ παρέμβασης διεθνών παραγόντων. Το πιθανότερο μάλιστα ήταν να μην επέμβουν στο σημείο οι εκατέρωθεν αεροπορικές δυνάμεις, λόγω της νύχτας και της επικρατούσας κακοκαιρίας και το TDK να υποστεί ένα γερό πλήγμα στο υποτιθέμενο γόητρό του.
Α.Ε.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP