Μονόδρομος για τον Στρατό η αναβάθμιση της Εφεδρείας
Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012
Του Μάνου Ηλιάδη
Το πρόβλημα της άμυνας μιας χώρας που βρίσκεται στα όρια της χρεωκοπίας είναι προφανές ότι δεν μπορεί να επιλυθεί με την ίδια λογική που ακολουθήθηκε στον τομέα της οικονομίας, όπου, αντι μεταρρυθμίσεων -που μυαλό και φαντασία για κάτι τέτοιο- επελέγη η εύκολη λύση της οριζόντιας περικοπής των δαπανών, με αποτέλεσμα σήμερα να μην λειτουργεί σχεδόν τίποτα στην Ελλάδα. Οι περικοπές δαπανών στον χώρα της Άμυνας, άλλωστε, έγιναν και μάλιστα σε μεγαλύτερη έκταση από κάθε άλλο τομέα της λειτουργίας του κράτους.
Αν δεχτούμε ότι η υποχρηματοδότηση του τομέα της Άμυνας είχε, έχει και θα έχει προφανείς δυσμενείς επιπτώσεις στο περίφημο "αξιόμαχο", με αποτέλεσμα κανείς να μην μπορεί να προβλέψει ποια θα είναι η κατάσταση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στα αμέσως επόμενα χρόνια και ότι το οικονομικό πρόβλημα μαζί με την λειψανδρία που μαστίζει το στράτευμα, είναι τα δύο κύρια προβλήματα τους, ο μόνος τρόπος αποφυγής της ανεπίτρεπτης συρρικνώσεως των Ενόπλων Δυνάμεων και της περαιτέρω αποδυναμώσεως τους είναι η μελέτη και υιοθέτηση λύσεων που θα βελτιώσουν -έστω και μερικώς- τουλάχιστον το πρόβλημα της λειψανδρίας.
Η στήλη έχει υποστηρίξει κατ' επανάληψη την άποψη για την ανάγκη συζητήσεως για την άμυνα της χώρας, όπως επίσης και ιδέες σχετικές με την αναζήτηση ενός νέου μοντέλου άμυνας, των (όποιων) εξοπλιστικών συμπεριλαμβανομένων. Όταν βέβαια τέτοιες ενέργειες δεν έγιναν στην περίοδο των "παχέων αγελάδων" είναι μάλλον απίθανο κάτι τέτοιο να γίνει στην εποχή των ισχνών , καθώς οι πάντες φέρονται να είναι απορροφημένοι από το έντονο οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα.
Αυτό όμως που μπορεί να γίνει είναι η υιοθέτηση μιας λύσεως..ελάσσονος προσπάθειας η οποία μπορεί να βελτιώσει άμεσα την έλλειψη προσωπικού και να καλύψει σημαντικά κενά, σε περίπτωση εκτάκτων αναγκών, εντάσεως ή και θερμής κρίσεως. Και η λύση αυτή δεν είναι άλλη από την επιστροφή στα βασικά, την καταφυγή δηλαδή, στην τεράστια δεξαμενή των εφέδρων. Και για να μην τρομάξουμε ορισμένους, με τούτο δεν εννοούμε όλους, αλλά μόνο εκείνους που έχουν αποδεδειγμένα την επιθυμία, τον πατριωτισμό και την θέληση να προσφέρουν.
Δεξαμενή δυναμικού
Τα τελευταία αρκετά χρόνια, οι ενώσεις εφέδρων αξιωματικών, υπαξιωματικών, οπλιτών αλεξιπτωτιστών και εν γένει καταδρομέων έχουν γίνει τόσες πολλές και κινητοποιούν τόσο κόσμο - και δη χωρίς καμία υποστήριξη για να μην πούμε και με την παρεμβολή εμποδίων από την πολιτική ηγεσία- που είναι τουλάχιστον παράξενο, στην σημερινή κατάσταση και την περίοδο που διανύουμε, να μην γίνεται καμία εκμετάλλευση του σημαντικού αυτού δυναμικού. Αυτό που γίνεται σε ολόκληρη την Ελλάδα από τον Έβρο την ηπειρωτική Ελλάδα τα νησιά και την Κρήτη, είναι τελείως άγνωστο στο ευρύ κοινό. Δεν υπάρχει σαββατοκύριακο που εκατοντάδες έφεδροι καταδρομείς και... γενικώς έφεδροι κάθε προελεύσεως, μορφωτικού επιπέδου και επαγγέλματος να μην οργώσουν τα βουνά και τα λαγκάδια της Ελλάδας,ασκούμενοι μόνοι τους, αλλά οργανωμένα και με δικά τους έξοδα, σε αντικείμενα στρατιωτικών δεξιοτήτων και με επιδόσεις μάλιστα που θα ζήλευαν πολλές ενεργές μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων.
Χωρίς να θέλουμε να παραγνωρίσουμε την έντονη δραστηριότητα άλλων ενώσεων και συλλόγων, αναφέρουμε -ως πλέον πρόσφατο παράδειγμα- τους Στρατιωτικούς Σκοπευτικούς Αγώνες Εφέδρων Καταδρομέων που διοργάνωσε στις 19 Μαΐου 2012 ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων/ Σύνδεσμος Αθηναίων Καταδρομέων (ΠΣΕΕΔ/ΣΑΚ) στο πεδίο βολής του κέντρου εκπαιδεύσεως Ειδικών Δυνάμεων [ΣΣ. Αξίζουν συγχαρητήρια στο ΓΕΣ που ενέκρινε την διάθεση του] μια εκδήλωση που κατέληξε σε πραγματική εορτή του πατριωτισμού [ΣΣ.συγγνώμη] του αθλητισμού, του καταδρομικού πνεύματος και της εθελοντικής προσφοράς. Έφεδροι αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και καταδρομείς (ένας λόχος μείον), μεταξύ των οποίων 4 καθηγητές πανεπιστημίου (!), διδάκτορες επιστημών, εκπαιδευτικοί, επιχειρηματίες, έμποροι, βιοτέχνες, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, μέχρι και άνεργοι(!) ήταν εκεί, όλοι τους ενεργοί πολίτες, όχι μόνο αγανακτισμένοι, αλλά και πρόθυμοι να προσφέρουν. Όλος αυτός ο κόσμος εκπαιδεύτηκε στο τυφέκιο Μ16Α2 και έκανε βολή αξιολογήσεως τριών στάσεων, με αποτέλεσμα στην πρώτη τους αυτή βολή με το συγκεκριμένο όπλο να σημειώσουν ποσοστά επιτυχίας 70,5% στα τριάντα φυσίγγια και 76% στο πιστόλι Μ1911Α1 των 45" - πάλι σε πρώτη βολή με το συγκεκριμένο όπλο. Το τι γίνεται στην υπόλοιπη Ελλάδα από πλήθος συλλόγων και ενώσεων καταδρομέων και εν γένει εφέδρων, με την ίδια επάρκεια, ενθουσιασμό και προθυμία να προσφέρουν στην άμυνα της χώρας, θα ήθελε πολλές σελίδες για να καταγραφεί.
Σύνδεση με το Στράτευμα
Αυτό που μπορεί να γραφτεί, όμως, είναι ότι όλο αυτό το σημαντικό δυναμικό παραμένει ασύνδετο με το ενεργό Στράτευμα και, μάλιστα όταν η μειωμένη θητεία δεν επαρκεί για την πλήρη εκπαίδευση των στρατευμένων πολιτών (δεν παράγεται δηλαδή εκπαιδευμένη εφεδρεία- τούτο δε ουσιαστικά σε ένα Στρατό επιστρατευόμενο, που βασίζεται δηλαδή, στην Εφεδρεία), οι ασκήσεις και κλήσεις εφέδρων είναι από ελάχιστες εώς ανύπαρκτες, μεγάλο ποσοστό επιστράτων που καλούνται σε ασκήσεις αποφεύγει να παρουσιαστεί λόγω ελλείψεως ενδιαφέροντος, διότι οι όποιες επιστρατευτικές ασκήσεις είναι κενές περιεχομένου [ΣΣ. ενώ αντιθέτως όσες πραγματικές ασκήσεις έγιναν οι έφεδροι τις "φχαριστήθηκαν"!] και υπάρχει μεγάλος αριθμός αναβολών και ανυπότακτων. Το οξύμωρο; Ο μεγαλύτερο αριθμός των ενεργών μελών των σωματείων και των συλλόγων των εφέδρων που θέλουν να μετάσχουν σε ασκήσεις για μετεκπαίδευση κτλ δεν έχει κληθεί ποτέ του σε τέτοιες δραστηριότητες..
Σε πρόσφατο έγγραφο διάβημα της προς την πολιτική ηγεσία και την στρατιωτική ηγεσία, η Πανελλήνια Ένωση Εφέδρων Υπαξιωματικών και Οπλιτών (σωματείο αναγνωρισμένο και εποπτευόμενο από το ΥΠΕΘΑ) πρότεινε την λύση της θεσμοθετήσεως στις Ένοπλες Δυνάμεις του "εθελοντή εφέδρου". Πρόκειται για μια έξυπνη λύση που ανοίγει τον δρόμο να προσφέρουν σε όλους όσοι δεν αποφεύγουν την επιστράτευση για ασκήσεις και την μετεκπαίδευση, αλλά την επιζητούν, στο πλαίσιο του εθελοντισμού [ΣΣ. αξιέπαινος παντού , όπως για το περιβάλλον κτλ, αλλά όχι και για την άμυνα της χώρας] και της πατριωτικής προσφοράς. Να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα οι έφεδροι αυτοί ζητούν να καλούνται στις ασκήσεις κτλ, χωρίς φυσικά αποτέλεσμα. Και εδώ έχουμε ακόμα ένα οξύμωρο: αυτοί που καλούνται σε επιστρατευτικές ασκήσεις δεν πάνε, ενώ ενώ αυτοί που θέλουν να πάνε, όχι μόνο δεν καλούνται, αλλά ακόμη και όταν το ζητούν δεν τους αφήνουν! Η πρόταση τους αξίζει να εξεταστεί με προσοχή.
Να σημειωθεί ότι αυτό που δεν έκανε ποτέ η πολιτική ηγεσία το έκανε και πάλι μια ένωση εφέδρων (ΠΣΕΕΔ/ΣΑΚ), όταν παρουσίασε ολοκληρωμένη μελέτη -με συμμετοχή και του πρόσφατα θανόντος αντιστράτηγου Δήμου- για την εφεδρεία, την οποία υπέβαλλε το 2007 στην Διαρκή Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής, υπό μορφή και νομικά επεξεργασμένου σχεδίου νόμου. Η πρόταση αν και έτυχε θετικής αποδοχής από την στρατιωτική ηγεσία, παρέμεινε...στα αζήτητα και μόνο τελευταία άρχισε να εξετάζεται με ανανεωμένο ενδιαφέρον.
Τον Απρίλιο του 2011 ο Ταξίαρχος ε.α Πολυχρόνης Ναλμπάντης εκπόνησε μια ιδιαίτερα αξιόλογη εργασία εκτάσεως σαράντα τριών σελίδων, με τίτλο "Σύγχρονες Δυνάμεις Εφεδρείας" (11 Απριλίου 2011, κείμενο εργασίας 22 του Ινστιτούτου Αναλύσεων Άμυνας και Ασφάλειας) με πληρέστατη κάλυψη των δυνάμεων εφεδρείας ανα τον κόσμο και συγκεκριμένες προτάσεις για την Ελλάδα. Στις προτάσεις αυτές συγκαταλέγεται και η πρόταση για εφαρμογή της εισηγήσεως του ΠΣΕΕΔ και ψήφιση του σχετικού σχεδίου νόμου για την συγκρότηση "Εθελοντικής δύναμης Εθνοφυλακής Ταχείας Αναπτύξεως", μέτρο το οποίο, όπως αναφέρει, θα αξιοποιήσει στο μέγιστο την επιθυμία των εφέδρων να αναλάβουν μεγαλύτερο ρόλο στην Εθνική άμυνα.
"Ομάδες κρούσης σε κάθε νομό"
Λόγω περιορισμού χώρο και της εκτάσεως της προτάσεως, αναφέρεται μόνο ένα στοιχείο του πυρήνα της, που είναι η συγκρότηση σε κάθε νομό ενός τάγματος ή λόχο, αποτελούμενου από εφέδρους πρόθυμους να προσφέρουν, κάτι που κρίνεται περισσότερο από ευχερές,κρίνοντας από τον μεγάλο αριθμό εφέδρων που ασκούνται μόνοι τους στο πλαίσιο των συλλόγων τους σε κάθε γωνία της Ελλάδας και είναι πρόθυμοι να προσφέρουν. Η δημιουργία σε κάθε νομό ενός τέτοιου λόχου η τάγματος, πλαισιωμένου από αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού , όχι μόνο μπορεί να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες σε περίοδο εντάσεως ή θερμών κρίσεων, λόγω της κατά κανόνα καλύτερης εκπαιδεύσεως τους και της άμεσης κινητοποιήσεως που προκύπτει από την εντοπιότητα των μελών τους [ΣΣ.το λιγότερο που μπορούν να κάνουν είναι να απελευθερώσουν τμήματα του ενεργού Στρατού από καθήκοντα φυλάξεως ζωτικών εγκαταστάσεων κτλ] να συνδράμουν τις υπηρεσίες των Ενόπλων Δυνάμεων στη συλλογή πληροφοριών, σε περιπτώσεις ασύμμετρων απειλών [ΣΣ.φαντάζεστε εκατόν πενήντα ζευγάρια μάτια επιπλέον και δη ντόπιων σε κάθε νομό;] ή σε περιόδους εκτάκτου ανάγκης εκ φυσικών καταστροφών κτλ.
Εξ όσων γνωρίζουμε η στρατιωτική ηγεσία είναι ευεπίφορη στη συγκεκριμένη πρόταση, διότι, όπως αναφέρεται και στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου του 2007, δεν έχει κόστος. Επιπλέον, δεν υποχρεώνει κανέναν να συνεισφέρει- βασίζεται μόνο σε όσους επιθυμούν να συμβάλουν εθελοντικώς στην άμυνα της χώρας και την ουσία δεν έχει να γίνει τίποτε άλλο, παρά η άρση των εμποδίων που αντιμετωπίζουν όσοι είναι πρόθυμοι να υπηρετήσουν την χώρα τους σε δύσκολες συνθήκες, όπως οι σημερινές. Και το κυριότερο είναι ότι, μέχρι να αποφασίσει η πολιτική ηγεσία να ασχοληθεί με το θέμα της -αναπόφευκτης επί της ουσίας- αύξησης της θητείας, η ενέργεια αυτή είναι η μόνη που μπορεί να γίνει και χωρίς κανένα πολιτικό κόστος.
Αν δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε αυτό...
Επίκαιρα 31-5-2012
Σημ Εν Κρυπτώ: Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εργασία του Ταξίαρχου ε.α κ.Πολυχρόνη Ναλμπάντη, κάνοντας κλίκ ΕΔΩ. Με χαρά διαπιστώσαμε ότι ανάμεσα στις βιβλιογραφικές παραπομπές βρίσκεται και ο ιστοχώρος μας, το www.enkripto.com
22 σχόλια:
Διαφωνώ με τη θέση σας. Ο εθελοντικός χαρακτήρας της εφεδρείας θα προσφέρει ένα μεγάλο άλλοθι σε αυτούς που δεν θέλουν να συμμετάσχουν. Στο Ισραήλ δεν υπάρχει εθελοντική εφεδρεία. Διοικητικά και νομικά οι εφεδρείες δεν πρέπει να νοούνται ως εθελοντικός επαγγελματικός στρατός. Οι ενώσεις παρουσιάζουν έντονη δραστηριότητα αλλά παραμένουν αποκομμένες από τις ΕΔ που σημαίνει ότι δεν θα έχουν την αναμενόμενη αποτελεσματικότητα- όχι σε επίπεδο ομάδας ή λόχου- αλλά τάγματος και μεγαλύτερου σχηματισμού. Εξάλλου η καλλιέργεια της πειθαρχίας 'στα δύσκολα' επιτυγχάνεται μόνο εντός του στρατεύματος και όχι κατά το σαββατοκύριακο όπου επικρατεί το 'μένουν όσοι μπορούν' [προτείνω το 'όλοι να μπορούν' γιατί στη σύρραξη δεν πρέπει να υπάρχουν χαρακτήρες που να ρωτούν 'μπορείς?' ή χαρακτήρες που να απαντούν 'δεν μπορώ']. Υφίσταται το νομικό πλαίσιο υποχρεωτικής κλήσης εφέδρων. Εξαρτάται από τους μηχανισμούς του ΓΕΣ να καλούνται αυτοί που τους έχει ανάγκη σε συγκεκριμένες ειδικότητες. Ας μην ξεχνάμε ότι λόγω οικονομικής συγκυρίας μια μαζική κλήση απλών τυφεκιοφόρων (χωρίς να τους υποβιβάζω) δεν είναι δυνατή. Η μετεκπαίδευση εφ.αξιωματικών και υπαξιωματικών συγκεκριμένων ειδικότήτων έπρεπε να είναι πυκνή. Θυμάμαι το γελοίο επιχείρημα εποχής Τσοχατζόπουλου ότι οι ΕΠΟΠ χρειάζονται για να επανδρώνουν συστήματα υψηλής τεχνολογίας γιατί οι κληρωτοί και οι δόκιμοι φεύγουν μετά τη λήξη της θητείας τους. Τώρα λοιπόν εξαρτάται από το ΓΕΣ να οριοθετήσει ένα συστηματικό πρόγραμμα μετεκπαίδευσης βάθους 10ετιας όπου θα καλεί τον εφ.αξιωματικό και θα τον εκπαιδεύει σε συγκεκριμένο αντικείμενο με εξετάσεις και αξιολόγηση που κάνει και στο μόνιμο- δεν θα του δείχνει να κάνει βολή με G3 ή πιστόλι και όλοι θα επιστρέφουν σπίτια τους με φωτογραφίες του σαββατοκύριακου και έναν επιπλέον βαθμό- στα χαρτιά, όχι στην ουσία. [πως θα αντιδρούσαν τα μόνιμα στελέχη σε αυτό δεδομένων κάποιων συντεχνιακών αντιλήψεων?] Το αυτό ισχύει και για πρόγραμμα μετεκπαίδευσης οπλιτών- όχι κατ΄ανάγκη ειδικών δυνάμεων: στοίβος μάχης, βολή, περίπολο, βαρ.όπλα πεζικού σε πρόγραμμα με αξιολόγηση που θα επαναλαμβάνεται σε βάθος 5 ετών. Δεν θέλω να υποτιμήσω το ΠΝ ή την ΠΑ αλλά η ιστορία μας έχει αποδείξει ότι ο ΣΞ είναι αυτός που κρατά το έδαφος.
Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους!
@1 Ιουνίου 2012 11:08:00 π.μ. EEST
"αλλά η ιστορία μας έχει αποδείξει ότι ο ΣΞ είναι αυτός που κρατά το έδαφος"
Το 1981 νεοσύλλεκτοι στην Κόρινθο και ο λοχαγός κος Κολλιός μας έλεγε να μην υποτιμάμαι το πεζικό, γιατί είναι ο βασιλιάς των όπλων! Όποιο έδαφος και αν καταληφθεί, αν δεν "ανέβει" επάνω το πεζικό, δεν μπορείς να πείς ότι είναι στην κατοχή σου!
Γιάννης
οι δόκιμοι ΠΡΕΠΕΙ να περνάνε απο τις σχολές των όπλων για έξτρα ειδικότητες.
ένας ΔΕΑ ξέρει πολυβόλα ή όλμους, είτε είναι διαβιβαστής είτε σκαπανέας είτε φροντιστής.
για να γίνει υποδιοικητής λόχου πρέπει να ξέρει διοικητική μέριμνα
για να γίνει λοχαγός πρέπει να ξέρει απο έμμεσα πυρά τουλάχιστον
αυτά δεν τα μαθαίνει κανείς ούτε στους 4 μήνες ούτε σε ένα ΣΚ το χρόνο.
δεν έχει νόημα να προάγονται λοιπόν σε εφ υπολοχαγούς και λοχαγούς
ούτε ο στρατός χρειάζεται εφ λοχαγούς στις διαβιβάσεις ή στο πυροβολικό. η έλλειψη γνώσης είναι τεράστια για το αντικείμενο
επίσης για να γίνει κλήση εφ ανθυπολοχαγών κάποιος πρέπει να πληρώνει και το νοίκι και το παιδικό σταθμό αν λείψουν 1 μήνα και βάλε και με τη σημερινή κατάσταση δεν το βλέπω.
πρώην ΔΕΑ νυν μπαμπάς
Απαντω στο πρωτο σχολιαστη .
Η Εθελοντική Εφεδρεία ή καλύτερα η "δύναμη ταχείας αντίδρασης" της εφεδρείας , δεν θα αντικαταστήσει την μαζική εφεδρεία . Κανείς δεν πρότεινε την κατάργηση των εφέδρων κληρωτών με εθελοντές . Απλώς θα δημιουργήσει εφεδρεία δύο ταχυτήτων .
Την πρώτη (ταχύτητα)για αυτούς που ενδιαφέρονται , θέλουν να προσφέρουν και να εκπαιδευτούν , η οποία θα έχει ταχύτατους ρυθμούς επάνδρωσης και ανάπτυξης .
Την δεύτερη για όλους τους υπόλοιπους .
Στο μέλλον και αν ο θεσμός πάρει μπρος , μπορούν να θεσπιστούν επιπλέον κίνητρα ή να συνδεθεί η πρώτη ταχύτητα με συγκεκριμένες μονάδες ή σώματα (ελιτ μηχανοκίνητες / πεζοναυτών / καταδρομέων κτλ)
Δεν θεωρώ λογική την επάνδρωση οπλικών συστημάτων υψηλής αξίας και τεχνολογίας , αποκλειστικά από εφέδρους των 9-12 μηνών . Δεν είναι σωστό οικονομοτεχνικά . Αν τωρα η θητεία αυξηθεί στους 18-24 μήνες , τα πράγματα αλλάζουν . Αν πάμε στους 36 (όπως Ισραήλ) ο έφεδρος , μπορεί να χειριστεί τα πάντα .
Για να συμφωνήσω μαζί σου τελειώνοντας , πιστεύω ότι όλοι οι έφεδροι , με νόμο , θα έπρεπε υποχρεωτικά να εκπαιδεύονται μια εβδομάδα τον χρόνο για 20 τουλάχιστον χρόνια , (να υπηρετούν 18 μήνες και να παρουσιάζονται στα 18) . Μέχρι όμως να φτάσουμε εκεί , ας φτιάξουμε μια εφικτή , άμεση δύναμη ταχείας αντίδρασης της εφεδρείας και βλέπουμε .
Συμπληρώνω .
Για τους ηγήτορες , δεν θα έφτανε μόνο μια εβδομάδα μετεκπαίδευσης , και θα χρειάζονταν παραπάνω . ίσως και με την μορφή σεμιναρίων .
Οι Εθελοντές-Εφεδροι εκπαιδεύονται, για να να είναι ικανοί να αγωνιστούν κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, σε οποιοδήποτε έδαφος, ημέρα και νύχτα, νικηφόρα.
Μερικά μόνο από τα αντικείμενα στα οποία ασκούνται είναι:
-ατομική τακτική
-τακτικές ομάδων
-προσανατολισμός
-πρώτες βοήθειες
-διαβίωση,επιβίωση
-κλήση πυρών πυροβολικού
-επικοινωνίες
-αμφίβια μέσα
-διάβαση υδάτινου κωλύματος
-ασκήσεις αμέσου αντιδράσεως
-CQB
κι όλα αυτά με προσωπικό κόστος και χωρίς καμία βοήθεια από την πολιτεία.
Ας φανταστούμε τι θα ήταν ικανοί να πετύχουν, εάν είχαν μια στοιχειώδη βοήθεια.
Οι Εθελοντές-Εφεδροι ζητάν από την πολιτεία δύο αυτονόητα πράγματα:
1ον ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
2ον ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ
ΣΕΛΕΥΚΟΣ
Νομίζω ότι η μετεκπαίδευση της εφεδρείας κολά τα τελευταία χρόνια στις αντιλήψεις των μονίμων στελεχών που αισθάνονται κτήμα τους της ΕΔ και για αυτό και δεν δίνουν μεγάλη σημασία στην εκπαίδευση. Είναι μια ανταγωνιστική αντίληψη και απαξιώνουν τους εφέδρους. Σίγουρα οι πολιτικοί είναι αδιάφοροι- το λιγότερο- απέναντι στην εφεδρεία. Όμως κάποια στελέχη είναι εκείνα που δυσανασχετούν στην αναβάθμιση της εκπαίδευσης κληρωτών και εφέδρων. Ο Στρατηγός Δ.Δήμου πρώην ΓΕΕΦ και καταδρομέας είχε πει εθραρσώς ότι όταν εισήγαγε σκληρότερη εκπαίδευση στην Κύπρο εκείνοι που αντέδρασαν ήταν τα μεσαία μόνιμα στελέχη γιατί έπρεπε να εργαστούν περισσότερο. Ας μην ξεχνάνε τα μόνιμα στελέχη ότι αποτελούν έναν κορμό- όλοι οι πόλεμοι(Β' ΠΠ, Αραβοισραηλινοί κτλ) κερδήθηκαν και στο γεγονός ότι οι έφεδροι κινητοποιήθηκαν και έφεραν στο στράτευμα, εκτός από τον πατριωτισμό τους, το ταλέντο τους να επιλύουν προβλήματα και να βρίσκουν λύσεις. Μην το ξεχνάμε.Πάντοτε έβλεπα με καχυποψία γιατί οι ενώσεις εφέδρων δεν έπαιρναν την κατ'ελάχιστον υποστήριξη από τις ΕΔ. Όταν παρουσιάστηκα κληρωτός- μεγάλης ηλικίας με μεταπτυχίακα- στη συνέντευξη στο λοχαγό είπα ότι θέλω να παω ΔΕΑ. Εκείνος αναλώθηκε να μου πει να μην παω και ότι 'ο στρατός δεν έχει τίποτα να μου προσφέρει'. Τελικά καλά έκανα και τον παράκουσα και πήγα ΔΕΑ. Θα έλεγε το ίδιο σε οποιαδήποτε άλλη χώρα ένας λοχαγός σε έναν νεοσύλλεκτο?
"Ομάδες κρούσης σε κάθε νομό"
«…. η συγκρότηση σε κάθε νομό ενός τάγματος ή λόχου, αποτελούμενου από εφέδρους πρόθυμους να προσφέρουν ….. πλαισιωμένου από αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού, μπορεί να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες σε περίοδο εντάσεως ή θερμών κρίσεων, …… [ΣΣ. το λιγότερο που μπορούν να κάνουν είναι να απελευθερώσουν τμήματα του ενεργού Στρατού από καθήκοντα φυλάξεως ζωτικών εγκαταστάσεων κτλ]»
Την ιδέα τη βρίσκω εξαιρετική και μάλιστα είχα την ευκαιρία να τη συζητήσω με κάποιους αξιωματικούς των Ειδικών Δυνάμεων πριν λίγο καιρό. Για την ακρίβεια τους είχα θέσει την ερώτημα: «Πως είναι δυνατό ο Στρατός και ειδικά οι Ειδικές Δυνάμεις που επανδρώνονται από εθελοντές και κατά τεκμήριο διαθέτουν εξαιρετική εκπαίδευση και ηθικό, να αποδέχονται πολλοί κληρωτοί των μονάδων τους να απολύονται και στη συνέχεια να μη τοποθετούνται σε κάποια μονάδα επιστράτευσης; Γιατί οι Ειδικές Δυνάμεις δεν βρίσκονται σε στενή επαφή με τις ενώσεις των εφέδρων και δεν τις εκμεταλλεύονται επιχειρησιακά;».
Αναφορικά τώρα με τη πρόταση του κυρίου Ηλιάδη. Πιστεύω ότι οι Έλληνες στο σύνολο τους διακρίνονται από το υψηλό αίσθημα φιλοπατρίας. Πράγματι αυτό που συμβαίνει στην Ελληνική ύπαιθρο τα σαββατοκύριακα, είναι μοναδικό. Εθελοντές πολίτες – στρατιώτες εκπαιδεύονται στα της μάχης. Κάνουν αυτό που δεν κάνει ο ΕΣ. Εκπαιδεύεται η εφεδρεία.
Τέσσερις προτάσεις:
1η: Το ΓΕΣ και ειδικά οι Ειδικές Δυνάμεις να αποκαταστήσουν σύνδεσμο και επαφή με τις ενώσεις των εφέδρων.
2η: Το ΓΕΣ να παρέχει όποια βοήθεια είναι δυνατό για την ρεαλιστική εκπαίδευση των ενώσεων.
3η: Το ΓΕΣ να ζητήσει από τις ενώσεις των εφέδρων, όπως όσοι από τους εθελοντές τους, ειδικά των νεωτέρων ηλικιών δεν επιστρατεύονται ενώ το επιθυμούν, να το δηλώσουν και μάλιστα να δηλώσουν και σε ποια μονάδα επιθυμούν να επιστρατευθούν και έτσι να συμπεριληφθούν στην επιστράτευση των μονάδων επιθυμίας τους. Είναι προτιμότερο μια Μοίρα ΚΔ ή ένα Τάγμα Πεζοναυτών να βασίζεται σε εθελοντές, παρά σε τυχαία επιλεγμένους εφέδρους.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
4η: Σχετικά με τη πρόταση περί δημιουργίας Λόχων και Ταγμάτων εφέδρων:
Έχω την άποψη ότι όταν το βουνό δεν πάει στο Μωάμεθ, τότε ο Μωάμεθ πάει στο βουνό. Με άλλα λόγια οι ενώσεις εφέδρων, να αποφασίσουν μόνες τους και να προχωρήσουν στην οργάνωσή τους σε Διμοιρίες, Λόχους και Τάγματα και αν υπάρχει δυνατότητα και σε Συντάγματα. Βεβαίως θα πρέπει να βάλουν σε ένα ξεχωριστό τμήμα τα μέλη τους που επιστρατεύονται (δηλαδή διαθέτουν έγχρωμα ΦΠ). Να προχωρήσουν ακόμη και στη διεξαγωγή (πέρα από την εκπαίδευση μαχητή), Τακτικών Ασκήσεων. Είμαι βέβαιος ότι μπορούν. Επίθεση, άμυνα, άμυνα σε κατοικημένους τόπους (ο τύπος επιχείρησης που θα είναι κυρίαρχος στα νησιά), απαγκίστρωση κλπ. Κατ’ αυτό τον τρόπο ίσως έτσι επιταχυνθεί η ένταξη των εφέδρων στον αμυντικό σχεδιασμό των Ε.Δ. …
Σχετικά με τη 4η πρόταση:
Η συγκρότηση ενός εθελοντικού στρατιωτικού τμήματος και η απαίτηση για ένταξη του στον αμυντικό σχεδιασμό των ΕΔ, επιβάλει κατ’ ελάχιστο τις εξής σημαντικές υποχρεώσεις:
1) Αποδοχή ενός αριθμού μονίμων αξκών για την διοίκηση και την επιτελική υποστήριξη των μονάδων εθελοντών εφέδρων.
2) Αποδοχή από τα μέλη των εθελοντικών τμημάτων ότι συνεχίζουν να βρίσκονται κάτω από το στρατιωτικό όρκο.
3) Αποδοχή του ΣΠΚ από τη στιγμή που θα κληθούν να αναλάβουν καθήκοντα.
4) Ύπαρξη κώδικα δεοντολογίας, που το ελάχιστο θα προβλέπει ότι α) η πειθαρχία είναι το θεμέλιο της εθελοντικής μονάδας εφέδρων. β) η πολιτική και ο κομματισμός δεν έχουν καμιά θέση στο χώρο της μονάδας.
Σχετικά με την οργάνωση: Πρέπει να στηριχθεί στη βάση της εντοπιότητας. Δηλαδή ένα χωριό συγκροτεί μια ομάδα. Μια διμοιρία συγκροτείται από άνδρες που ανήκουν σε γειτονικά χωρία. Ένας λόχος συγκροτείται στο πλαίσιο ενός μεγάλου δήμου. κλπ
Σχετικά με την διοίκηση των αναφερομένων μονάδων: Πιστεύω ότι μέχρι και το επίπεδο του Λόχου οι διοικητές μπορεί και πρέπει να είναι έφεδροι αξιωματικοί. Από εκεί και πέρα τα πράγματα γίνονται περισσότερο πολύπλοκα. Ποιοι θα είναι ο διοικητής και ο υποδιοικητής; Ποιοι θα αποτελούν το επιτελείο; Που θα βρίσκονται οι αποθήκες με το υλικό της μονάδας και ποιοι θα είναι υπεύθυνοι για τη φύλαξή τους; Μήπως κατ’ αυτό το τρόπο δημιουργήσουμε θέσεις για να βολέψουμε στη κάθε κωλοπετινίτσα καμιά διμοιρία κληρωτών για να φρουρούν μια αποθήκη;;; Μήπως οι αποθήκες θα πρέπει να δημιουργηθούν σε υπάρχοντα στρατόπεδα ενεργών ή επιστρατευομένων μονάδων της περιοχής; Ποιοι θα είναι οι διαχειριστές; Κλπ. Βεβαίως αν αποφασιστεί μια τέτοια ενέργεια, το ΓΕΣ θα βρει και θα δώσει τις λύσεις.
Σε κάθε περίπτωση όμως, οι ενέργειες που θα αποφασιστούν θα πρέπει να είναι πολύ προσεχτικές, προκειμένου να μη αλλοιωθεί ούτε κατά «κατά κεραία» ο εθελοντικός χαρακτήρας των «εθελοντικών μονάδων εφέδρων». Ακόμη και αν χρειαστεί ο διοικητής ενός τάγματος εθελοντών, να είναι έφεδρος αξιωματικός.
Προσωπικά θα επιθυμούσα να δω να υλοποιείται η ιδέα του κυρίου Ηλιάδη. Στη κατάσταση που έχουμε έρθει και στα μελλούμενα να δούμε αναφορικά με την εθνική ασφάλεια, τέτοιες μονάδες, όπως αυτές των εθελοντών εφέδρων, θα μπορούσαν να φανούν αποφασιστικά χρήσιμες.
Βεβαίως εγώ ομιλώ για στρατιωτικές μονάδες εφέδρων ενταγμένων στον αμυντικό σχεδιασμό, που μπορούν να αναλάβουν επιχειρησιακές αποστολές και εμπρός εκεί που θα τρέχει αίμα, αλλά και πίσω για την εσωτερική ασφάλεια έναντι ασύμμετρων απειλών. Σε καμιά περίπτωση δεν σκέφτομαι πολιτοφυλακές κ.α.., ανόητα και επικίνδυνα κατά την άποψη μου.
Από τις λέσχες εφεδρων της Αθήνας φενεται ότι η ΠΕΝΕΦΥΟ κάνει αξιόλογη δουλειά. Γνωρίζει κάποιος αν δέχεται μέλοι από αλλά σώματα (πχ Πολεμικό Ναυτικό);
Η δημιουργια εφεδροπολεμιστικων σχηματισμων σε καποιους νομους υπο την αιγιδα του κρατους , θα πρεπει να αντικαταστησει πληρως τις λεσχες . Αν και ιδρυτικο μελος της Λεφεδ και εν ενεργεια πολιτης-οπλιτης , πιστευω οτι οι λεσχες δημιουργηθηκαν για να καλυψουν την ελειψη οργανωμενης εφεδρειας και αρα αν υπαρξει σχετικη οργανωση , δεν υπαρχει λογος υπαρξης τους . Ισως μονο υπο την μορφη αθλητικων συλλογων (στραταθλητων)
Χρειάζεται πανστρατιά πολιτών-οπλιτών. από το δόγμα του "επαγγελματικού στρατού" των ΗΠΑ (ανεφάρμοστο για την Ελλάδα εκ των πραγμάτων) πρέπει να περάσουμε στο δόγμα της "πανστρατιάς" όπου κάθε πολίτης θα είναι μάχιμος. Οι ασσύμετρες απειλές (Λαθρομετανάστες-Γύφτοι-Πλιατσικολόγοι-Τρομοκράτες-Τούρκοι), όπως επιτέλους άρχισε να τις ονομάζει και ένα κόμμα "εξουσίας" (δείτε επίθεση Μιχελάκη στο ΣΥΡΙΖΑ) αντιμετωπίζονται μόνο με αυτό τον τρόπο!!! Επίσης αντί για "αποστρατιωτικοποίηση σωμάτων ασφαλείας" που ευαγγελίζεται ο γελοίος ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να περάσουμε στην εντατική στρατιωτικοποίησή τους (δείτε και http://plagiaskepsi.blogspot.com/2012/04/policeengagementrules.html "Το ανωτέρω περιστατικό καταδεικνύει κατάφωρα πως οι αγκυλώσεις της κοινωνίας μας «δένουν» κυριολεκτικά χειροπόδαρα την ΕΛ.ΑΣ., ακόμη και στο απλούστατο έργο της σύλληψης παγιδευμένου εγκληματία, πώς χαμηλόμισθοι Ήρωες διακινδυνεύουν τη σωματική ακεραιότητα αλλά και τις ζωές τους αναίτια, αλλά και πώς καναπεδάτοι διανοούμενοι παραποιούν τα γεγονότα για να κερδίζουν φήμη και χρήματα...")
Ως συνηθως, πολυ καλο αρθρο. Ειστε κατα πολυ το καλυτερο site του ειδους με σοβαρα σχολια και προσεγμενα αρθρα. Σας διαβαζω καθημερινως για να εχω μια υπευθυνη και ακριβη ενημερωση. Σας ευχαριστω πολυ.Αρχαιολογος!
Ως συνηθως, πολυ καλο αρθρο. Ειστε κατα πολυ το καλυτερο site του ειδους με σοβαρα σχολια και προσεγμενα αρθρα. Σας διαβαζω καθημερινως για να εχω μια υπευθυνη και ακριβη ενημερωση. Σας ευχαριστω πολυ.Αρχαιολογος!
Στην Π.ΕΝ.ΕΦ.Υ.Ο γίνεται δεκτός όποιος έχει υπηρετήσει την θητεία του, ασχέτος όπλου,σώματος ,ειδικότητας.
Αδελφέ Νίκο
Χαίρομαι που σε συναντώ διαδικτυακά
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Η εκπαιδευμένη εφεδρεία παράγεται μόνο από ένα καλά συγκροτημένο, επανδρωμένο και εκπαιδευμένο ενεργό στρατό. Το αξίωμα αυτό δεν επιδέχεται καμιά απολύτως αντίρρηση ή διαφωνία. Καλές είναι οι εξορμήσεις των εθελοντών εφέδρων και η εκπαίδευσή τους σε απλά αντικείμενα ατομικής εκπαίδευσης (κυρίως), αλλά μέχρι να συγκροτηθούν σε κανονικά στρατιωτικά τμήματα, ο δρόμος είναι μακρύς. Αυτή την έννοια είχε και η δική μου 4η πρόταση. Αν οι εθελοντές έφεδροι θέλουν να μετατραπούν σε «ομάδες κρούσης», λόχους και τάγματα, κατά το κύριο Ηλιάδη, δεν χρειάζεται να περιμένουν το ΓΕΣ. Ας συγκροτηθούν μόνοι τους και ύστερα ας πάνε στο ΓΕΣ να πούνε: «έχουμε συγκροτήσει ένα Τάγμα εφέδρων στη Φθιώτιδα. τι μπορεί να γίνει προκειμένου να μας χρησιμοποιήσετε στο σχέδιο άμυνας της χώρας;»… Και ασφαλώς αυτά τα ζητήματα, όπως και να το κάνουμε, απαιτούν σοβαρότητα, συνέπεια, πίστη κλπ. Δεν μπορείς να λες ότι ανήκω εθελοντικά σε ένα λόχο που με βάση κάποιο σχέδιο έχει αναλάβει μια αποστολή και όταν παρουσιαστούν τα δύσκολα να τη κάνεις με ψιλά πηδηματάκια επειδή … είσαι εθελοντής… Θα πρέπει να υπάρχουν πέρα από τον εθελοντισμό, ιεραρχία, πειθαρχία, κανόνες, κανόνες δεοντολογίας, ο όρκος και ο ΣΠΚ (σε περίπτωση κινητοποίησης, επιστράτευσης ή πολέμου). Θα απαιτηθούν οπωσδήποτε τα πάντα να κατοχυρωθούν μέσα από θεσμικά κείμενα. Μπορεί όταν κλήθηκαν οι Λόχοι εφέδρων Καταδρομέων να παρουσιάστηκαν 5 άτομα, αλλά σε περίοδο κρίσης κινητοποίησης επιστράτευσης και πολέμου ισχύει ο ΣΠΚ και υπάρχουν έκτακτα στρατοδικεία. Έτσι πρέπει. Βεβαίως για αυτό που αναφέρεις σχετικά με τους λόχους εφέδρων καταδρομέων, είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό. Δεν το γνώριζα και ούτε μπορούσα να φανταστώ ότι θα μπορούσε να συμβεί σε μονάδες καταδρομών. Δεν ξέρω, αλλά έχω πολύ βαθειά εκτίμηση για τις ειδικές δυνάμεις, που με αφοσίωση και αυταπάρνηση υπηρέτησες. Εγώ βεβαίως ήμουν φανατικός των ΤΘ. Το 1994 όταν κλήθηκαν οι επίστρατοι της Επιλαρχίας που διοικούσα στον Έβρο, είχαμε προσέλευση 95% και όσοι δεν ήρθαν, είχαν απαλλαχθεί νόμιμα. Βεβαίως είχαμε τα γνωστά προβλήματα. Καμιά δεκαριά αρνήθηκαν να πάρουν όπλο. Όταν όμως παρουσιάστηκαν στο γραφείο μου κατά «μόνας» παρουσία 3 μαρτύρων, έβαλαν την ουρά στα σκέλια και παρέλαβαν… Βεβαίως Νίκο ήμασταν κάποτε νεαροί ανθυπολοχαγοί και δυστυχώς ενώ γεράσαμε, τη μεγάλη αλλαγή δεν την είδαμε. Ακούω για μεγάλη οπισθοδρόμηση. Οι Ίλες που διοίκησα διέθεταν επάνδρωση από 100% μέχρι 75%. Ποτέ χαμηλότερη. Αλλά και σαν διοικητής, οι Ίλες της Επιλαρχίας μου ποτέ δεν πήγαν κάτω από 60%. Και το 60% ήταν το κατώτερο όριο όταν είχαμε απολύσεις και δεν είχε παρουσιαστεί ακόμη η νέα σειρά. Και τότε κάναμε εκπαίδευση, είχαμε πειθαρχία και ως εκ τούτου υπήρχε και εκπαιδευμένη εφεδρεία. Τώρα;
Με αγάπη
Ένας από τους 30 ΤΘ της τάξης σου
Να δω εθελοντή έφεδρο διαχειριστή ενός τάγματος εθελοντών ή τον μόνιμο με έφεδρο δκτή και εφέδρους μερικούς διαχειριστές (δκτες υπομονάδων)που δεν θα αυτοκτονήσει και μετά θα συμφωνήσω!
Πάρα πολύ καλό και τεκμηριωμένο άρθρο. Επιτρέψτε μου να σας μεταφέρω την προσωπική μου εμπειρία. Παρουσιάστηκα στο ΚΕΕΔ το 1989 για να υπηρετήσω την στρατιωτική μου θητεία στις ειδικές Δυνάμεις του Ελληνικού Στρατού και μετά την βασική και την εκπαίδευση ειδικότητας, τοποθετήθηκα σε τάγμα Πεζοναυτών. Ωραία εμπειρία, ασκήσεις, εκπαίδευση πάνω σε πολλά αντικείμενα, αξιωματικοί με όρεξη και γνώση του αντικειμένου, σωστοί εκπαιδευτές και ο χρόνος πέρναγε μαθαίνοντας και κάνοντας κάτι που ήταν και είναι πάρα πολύ χρήσιμο, την υπεράσπιση της πατρίδας. Ο καιρός πέρασε, έφτασε η ώρα της απόλυσης κάποιοι από εμάς λέγαμε ότι δεν θα χαθούμε και ότι θα ξαναβρισκόμασταν στις μετεκπαιδεύσεις μας. Χαθήκαμε, τους περισσότερους από εμάς δεν μας φωνάξανε ποτέ για μετεκπαίδευση. Τόσος χρόνος χαμένος από εμάς και τα στελέχη που προσπαθούσαν να μας κάνουν χρήσιμους στρατιώτες. Πρίν από λίγο καιρό και με την χρήση της τεχνολογίας βρεθηκα ξανά με τους συναδέλφους που υπηρετούσαμε μαζί. όλοι είχαμε ένα παράπονο μεγάλο.Γιατί δεν συνέχισαν να μαθαίνουν πράγματα? Να μας μάθουν τα καινούργια όπλα και να κάνουμε βολές για να τα μάθουμε καλύτερα? Είμαστε στην ομάδα γύρω στα ενενήντα άτομα, παλιοί πεζοναύτες μέ ηλικίες μεταξύ 39 και 45 ετών. Λίγο πολύ είδαμε ότι όλοι θέλαμε να μείνουμε ενεργοί ο καθένας με τον τρόπο του. Κάποιοι είναι γραμμένοι σε λέσχες καταδρομών, άλλοι είναι γραμμένοι σε σκοπευτικούς συλλόγους και κρατάνε την φόρμα τους και κάποιοι συνεχίζουν την εκπαίδευση στις πολεμικές τέχνες. όλοι θέλουμε να βοηθήσουμε όπως μπορούμε την πατρίδα μας ειδικά τώρα που περνάει σαν χώρα αλλά και εμείς σαν πολίτες αυτήν τη μεγάλη κρίση. Αν μας το ζητούσαν και μας χορηγούσαν τα κατάλληλα μέσα και την σωστή εκπαίδευση εμείς θα μπορούσαμε να προσφέρουμε εθελοντικά τον χρόνο μας και όχι μόνο!!! Για την πατρίδα. Μπορούμε και θέλουμε να κάνουμε ακόμα αρκετά για την Ελλάδα. Θέλουμε να είμαστε ενεργοί οπλίτες - πολίτες δεν θέλουμε να είμαστε απαθείς παρατηρητές της αποδόμησης της χώρας μας!!! Δεν έχουμε χρήματα για επαγγελματικό στρατό, ας χρησιμοποιηθεί επιτέλους αυτή η μεγάλη δεξαμενη προσωπικού που είναι στην εφεδρεία. Εκπαίδευση τα Σαββατοκύριακα, να επιβάλουν στις εταιρίες να δικαιολογούν άδεια στους υπαλλήλους που θα ενταχθούν σε κάποια τέτοια εκπαίδευση, έτσι ώστε να μην σκεφτεί κάποιος ότι μπορεί να χάσει χρόνο και χρήμα η και την δουλεία του ακόμα αν λείψει για κάποιο χρονικό διάστημα. Η εκπαίδευση να γίνεται κανά νομό η δήμο η νησί με την εμπλοκή της ντόπιας εφεδρείας έτσι ώστε και να μειωθεί το κόστος αλλά και να υπάρχει εκπαιδευμένο προσωπικό που θα ξέρει καλά την περιοχή, τα μονοπάτια και τους κατοίκους της, για να μπορεί να αναγνωρίσει κάποιους "νέους κατοίκους-δολιοφθορείς του εχθρού" στην περιοχή. Ιδέες και προτάσεις σίγουρα θα υπάρξουν πολλές και πιστεύω ότι ο Ελληνικός στρατός έχει αξιόλογα στελέχη για να μπορέσει να υλοποιήσει και να ενεργοποιήσει την εφεδρεία και να την μετατρέψεισε μία αξιόλογη μάχιμη δύναμη. Ευχαριστώ. Marines575
Θα ηθελα να δειξω και την αλλη πλευρα του νομισματος παντα μεσα απ την δικη μου ματια.Δεν θελω να φανω πικροχολος αλλα.... ωραια και πετυχημενα πολλα απο τα σχολια σας ρε παιδια αλλα τελικα μηπως λεω!! μηπως ειμαστε στρατιωτες η κομαντο του σ/κ? Αφου υπαρχει (τουλαχιστον απ τα γραφομενα σας) μεγαλο ενδιαφερον για τον στρατο μας γιατι δεν δηλωσαμε να ενταχθουμε ως μονιμα στελεχη? μηπως φοβομασταν οτι θα ημασταν μακρια απ τους δικους μας? μηπως δεν μας αρεσει να ξυρηζομαστε να γυαλιζομαστε και να επιθεωρουμαστε καθημερινα απο ανωτερους μας? μηπως εχουμε στο μυαλο μας οτι μπορει να μην κανω ποτε οικογενεια? η μηπως μας τρομαζει το γεγονος οτι ανα τακτα χρονικα διαστηματα θα λειπω απ την οικογενεια μου με οτι αυτο συνεπαγεται? μηπως τελικα η χρηματικες απολαβες που θα εχω δεν αξιζουν με αυτα που περναω? γιατι οπως λεει και ο λαος μας ΕΞΩ ΑΠ ΤΟΝ ΧΟΡΟ...... Να ειστε παντα καλα
Απάντηση στον Marines 575 (Ανώνυμο 3 Ιουνίου 2012 10:33:00 μ.μ.): Μην ρωτάς τί μπορεί να κάνει η πατρίδα σου για σένα (γιατί δεν κάνει και μάλλον δεν πρόκειται να κάνει τίποτε), αλλά τί μπορείς να κάνεις εσύ για αυτήν, και στην παρούσα στιγμή μπορείς να πλαισιώσεις κάποιο σωματείο Εθελοντών Εφέδρων, αφενός για να εκπαιδεύεσαι με συναδέλφους σου, αφετέρου για να δίνεις το μήνυμα στο εσωτερικό (μήπως και η πολιτεία καταλάβει κάποτε) και το εξωτερικό (διαφόρους γείτονες).
Απάντηση στον Ανώνυμο 5 Ιουνίου 2012 4:24:00 μ.μ.
Αγαπητέ φίλε, κατά πρώτον οι λόγοι που κάποιοι από εμάς δεν γίναμε μόνιμοι στις Ένοπλες Δυνάμεις μπορεί να είναι άλλοι, πολύ πιο σοβαροί από αυτούς που αναφέρεις. Κατά 2ον, οι μόνιμοι ξεκουράζονται τα ΣΚ ή τα περισσότερα από αυτά, ενώ εμείς οι Εθελοντές Έφεδροι χανόμαστε από τις οικογένειές μας, εκτός από τις καθημερινές, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, και σχεδόν κάθε ΣΚ για να φορέσουμε τη στολή μας, ξυρισμένοι και γυαλισμένοι και να γυρίσουμε λερωμένοι και ταλαιπωρημένοι για να ξαναπάμε στη δουλειά μας την επομένη, έχοντας κάποιες φορές διανύσει 2.000 χλμ. για να λάβουμε μέρος σε άσκηση σε μία ακριτική περιοχή. Λάβε δε υπ' όψιν σου ότι η σύζυγος κάθε μονίμου συμβιβάζεται εξ αρχής με την ιδέα της απουσίας του από το σπίτι, αντίθετα σε εμάς είναι εξαιρετικά δύσκολο να εξηγήσουμε στη σύζυγο και τα παιδιά, πως αφού δεν μας υποχρεώνει κανείς, φοράμε στολή, επενδύουμε - ξοδεύουμε σε στρατιωτικό εξοπλισμό, και λείπουμε όταν οι άλλοι "πολίτες" είναι με τις οικογένειές τους. Μακάρι, να μπορέσουμε κάποτε να μπολιάσουμε το στράτευμα και την εφεδρεία με την ποιότητα και την ικανότητα των Εθελοντών Εφέδρων Πολιτών - Οπλιτών. Για του λόγου το αληθές, έρχου και ίδε! Να 'σαι κι εσύ καλά! ΚΗΦΕΥΣ
Υπάρχουν τρεις κατηγορίες εφέδρων:
-αυτοί που ασχολούνται ως εθελοντές-έφεδροι
-αυτοί που δεν ασχολούνται και δεν καταλαβαίνουν, για πιο λόγο άλλοι ασχολούνται
-αυτοί που δεν ασχολούνται και δεν θέλουν να καταλάβουν, για πιο λόγο άλλοι ασχολούνται
Δημοσίευση σχολίου