Εκσυγχρονισμός ελληνικών F-16: Η μεγάλη ευκαιρία των γερακιών

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Του HBS

Το Φλεβάρη του 2012, κατά τη διάρκεια του Singapore Airshow η Lockheed Martin ανακοίνωσε τη διαθεσιμότητα μιας νέας έκδοσης του μαχητικού της, του F-16V (Viper). Το αεροσκάφος θα διαθέτει εξελιγμένες δυνατότητες οι οποίες θα εκπορεύονται κυρίως από το ραντάρ ηλεκτρονικά ελεγχόμενης διάταξης φάσης με το οποίο θα είναι εφοδιασμένο. Η εισαγωγή της συγκεκριμένης τεχνολογίας στα ραντάρ αεροσκαφών αποτελεί μία από τις σημαντικότερες εξελίξεις στη σύγχρονη εναέρια μάχη, λόγω ακριβώς της υπεροχής που παρέχει σε σχέση με τα ραντάρ μηχανικής σάρωσης (όπως το AN/APG-68(V)9) τα οποία κλείνουν τον κύκλο ανάπτυξής τους. Δύο μοντέλα ραντάρ AESA (Active Elecronically Scanned Array) είναι ήδη διαθέσιμα για το F-16V: το SABR της Northrop Grumman και το RACR της Raytheon (90% του λογισμικού κοινό με το ραντάρ AESA για το F/A-18 Super Hornet). Πέραν του ραντάρ, το VIPER θα διαθέτει αναβαθμισμένο υπολογιστή αποστολής, νέα αρτηρία δεδομένων υψηλής ταχύτητας, εξελιγμένα συστήματα επικοινωνιών, νέο "γυάλινο" πιλοτήριο (αντίστοιχο του M2000-5 Mk2 της ΠΑ) με δύο έγχρωμες οθόνες πολλαπλών λειτουργιών υψηλής ευκρίνειας και μία ακόμη μεγάλη οθόνη κεντρικά τοποθετημένη, «και άλλα χαρακτηριστικά που έχουν επισημανθεί από την Αμερικανική Αεροπορία αλλά και άλλους διεθνείς πελάτες». Δεδομένης της επιτυχίας που είχαν τα προηγούμενα προγράμματα αναβάθμισης του τύπου και το γεγονός πως η USAF αποφάσισε να εκσυγχρονίσει 350 από τα Fighting Falcon που διαθέτει, το μοντέλο αυτό πρόκειται να αποτελέσει το σημείο αναφοράς των F-16 σε υπηρεσία από δω και στο εξής.

Η Ελληνική περίπτωση

Η ΠΑ διαθέτει:
- 32 (28/4) αεροσκάφη F-16 C/D Blk30 (εναπομείναντα από τα 40 (34/6) του προγράμματος Peace Xenia 1)
- 39 (31/8) αεροσκάφη F-16 C/D Blk50 (εναπομείναντα από τα 40 (32/8) του προγράμματος Peace Xenia 2)
- 56 (37/19) αεροσκάφη F-16 C/D Blk52+ (εναπομείναντα από τα 50 (34/16) του προγράμματος Peace Xenia 3 και τα 10 (6/4) της option αυτού)
- 30 (20/10) αεροσκάφη F-16 C/D Blk52+Adv (από τα 30 (20/10) του προγράμματος Peace Xenia 4)
Μετά από συνεχείς παλινωδίες, εν μέσω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τα τελευταία χρόνια τη χώρα, στις 17 Ιανουαρίου 2012 ενημερώθηκε η Ειδική Διαρκής Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων, σχετικά με την πρόθεση αναβάθμισης των μαχητικών αεροσκαφών F-16 Block 50 και 52+ της Πολεμικής Αεροπορίας. Αυτή η ενημέρωση, αν και δεν προκάλεσε καμία ουσιαστική εξέλιξη στο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού εν τούτοις φανέρωσε τις προθέσεις της ΠΑ σχετικά με τα αεροσκάφη της. Έχοντας από καιρό απορρίψει την προοπτική εκσυγχρονισμού των Mirage2000 EGM/BGM (καθώς η γραμμή παραγωγής έχει κλείσει και η επανέναρξή της θα απαιτούσε τεράστια κονδύλια), σύμφωνα με την παραπάνω ενημέρωση φαίνεται πως κατέληξε στην ίδια απόφαση και για την περίπτωση των F-16blk30. Το σκεπτικό είναι πως τα αεροσκάφη αυτά έχουν υποστεί σοβαρές δομικές καταπονήσεις (σε αντίθεση με τα γαλλικά αεροσκάφη, τα οποία επιδεικνύουν εξαιρετική δομική αντοχή εφάμιλλη των παλιότερων Mirage F1 που αποσύρθηκαν μετά από 160.000 ώρες πτήσης και κανένα δομικό πρόβλημα), είναι πλέον τεχνολογικά ξεπερασμένα από άποψη ηλεκτρονικών συστημάτων και το οποιοδήποτε πρόγραμμα διευρυμένου εκσυγχρονισμού τους δεν αξίζει τα μεγάλα έξοδα που απαιτούνται. Βασικά κριτήρια εκτέλεσης αυτών των αναβαθμίσεων άλλωστε, είναι ο υπολειπόμενος χρόνος ζωής του συστήματος και το αναμενόμενο επιχειρησιακό αποτέλεσμα προς το κόστος εκτέλεσης ( Operational Effectiveness and Cost Effectiveness).

Πριν προχωρήσουμε στην περαιτέρω ανάλυση της ελληνικής περίπτωσης ας ρίξουμε μια ματιά στο αντίστοιχο πρόγραμμα της Τουρκίας.


Η Τουρκική περίπτωση

Η ΤΑ διαθέτει:
- 37 (29/8) αεροσκάφη F-16 C/D Blk30 (εναπομείναντα από τα 43 (34/9) του προγράμματος Peace Onyx 1)
- 101 (87/14) αεροσκάφη F-16 C/D Blk40 (εναπομείναντα από τα 117 (102/15) του προγράμματος Peace Onyx 1)
- 33 (28/5) αεροσκάφη F-16 C/D Blk50 (εναπομείναντα από τα 40 (34/6) του προγράμματος Peace Onyx 2)
- 40 (26/14) αεροσκάφη F-16 C/D Blk50 (από τα 40 (26/14) του προγράμματος Peace Onyx 3)

- 30 (14/16) αεροσκάφη F-16 C/D Blk50+Adv (από τα 30 (14/16) του προγράμματος Peace Onyx 4)
Ήδη από το 2005 η τουρκική πολεμική αεροπορία προχωρά στον εκσυγχρονισμό των F-16C/D Blk30/Blk40/Blk50 του στόλου της.



Τα Block 30 υπόκεινται σε περιορισμένη αναβάθμιση σύμφωνα με το πρότυπo CCIP Lite, ενώ τα Block40/50 σε γενικευμένη αναβάθμιση CCIP (Common Configuration Implementation Program) στο επίπεδο των Blk50+Adv (αντίστοιχα των ελληνικών Blk52+Adv -οι κωδικοί 50 και 52 καταδεικνύουν απλά τη διαφορετικότητα των κινητήρων τους). Το πρόγραμμα δεν περιλαμβάνει εγκατάσταση νέων ραντάρ AN/APG-68(V)9, αλλά αναβάθμιση των ήδη υπαρχόντων στο αυτό επίπεδο μέσω κιτ αναβάθμισης της Northrop Grumman. Σύμφωνα με το επίσημο χρονοδιάγραμμα το τελευταίο εκσυγχρονισμένο αεροσκάφος θα παραδοθεί στις αρχές του 2015, δέκα χρόνια δηλαδή μετά την έναρξη του προγράμματος.

Η ώρα της ανατροπής

Ας επανέλθουμε τώρα στη δική μας περίπτωση. Με δεδομένο πως από το 2015 θα επιχειρούν περί τα 204 τουρκικά αεροσκάφη F-16C/D CCIP/Block50+Adv στον ουρανό του Αιγαίου (ενώ προβλέπεται την ίδια χρονιά να παραδοθούν 2 F-35 προς εκτέλεση δοκιμών) αντιλαμβάνεται κανείς πως η αεροπορική ισορροπία δυνάμεων βρίσκεται πλέον στα πρόθυρα πλήρους ανατροπής.
Η συνειδητοποίηση αυτού του κινδύνου και η συγκυρία της διαθεσιμότητας του F-16V συνθέτουν από κοινού την απάντηση: Άμεση απόφαση εκσυγχρονισμού του συνόλου των F-16 blk50/52+/52+Adv στο επίπεδο F-16V (και όχι σε αυτό των 52+Adv). Δηλαδή, 125 αεροσκάφη με ραντάρ AESA και υπέρτερο υπολογιστή αποστολής (150 αν προσθέσουμε και τα υπερπολύτιμα M2000-5 Mk2), σαφώς ανώτερα από τα 204 εκσυγχρονισμένα αντίστοιχα τουρκικά, τα οποία θα αποκαταστήσουν σταδιακά την ισορροπία, αγοράζοντας ταυτόχρονα πολύτιμο χρόνο στην ΠΑ ώστε να εκτιμήσει αποτελεσματικότερα (μέσω του AESA) τις δυνατότητες του F-35 και να αποφασίσει, με βάση την πραγματική απειλή που θα αποκαλυφθεί ότι συνιστά το εν λόγω αεροσκάφος, την αγορά του νέου μαχητικού. Αν δηλαδή πρόκειται πράγματι για ένα αεροσκάφος πέμπτης γενιάς που θα αλλάξει τις ισορροπίες στο Αιγαίο, ή ένα "stealth" με πολλά προβλήματα ανάπτυξης και δυσθεώρητο κόστος αγοράς, χρήσης και συντήρησής.

Πέρα από μια απόφαση με εξαιρετικά επιχειρησιακά οφέλη μπορεί κανείς να τολμήσει να πει (δεδομένης της ευαισθησίας που επικρατεί στον τόπο μας, αλλά και στο εξωτερικό σχετικά με τις αμυντικές δαπάνες της χώρας) πως αποτελεί και μία εξόχως οικονομική λύση, καθώς με πολύ λιγότερα χρήματα από αυτά που απαιτούνται για αγορά νέου μαχητικού εκσυγχρονίζεται στο ανώτατο επίπεδο ο βασικός κορμός αεροσκαφών της ΠΑ. Ταυτόχρονα προλαμβάνεται, με τη χρήση του AESA, η είσοδος σε υπηρεσία του κύριου όγκου των τουρκικών F-35 μεταφέροντας έτσι την ανάληψη απόφασης για την πολυδάπανη νέα "αγορά του αιώνα" για μετά το 2020. Αποτελεί δε αναγκαιότητα υψίστης σημασίας, η απόφαση αυτή να ληφθεί με τη μεγαλύτερη δυνατή αμεσότητα ώστε το χρονοδιάγραμμα παράδοσης των προς εκσυγχρονισμό αεροσκαφών να συμπιεστεί όσο το δυνατόν περισσότερο προς τα κάτω με την προοπτική τα πρώτα αεροσκάφη να αρχίσουν να παραδίδονται εντός 3ετίας το αργότερο (το πρόγραμμα θα μπορούσε να ολοκληρωθεί ως το 2020).

Ας μεριμνήσουμε τούτη τη φορά ώστε να ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ τις εξελίξεις για να μη χρειαστεί, από το 2015 και μετά, να θρηνήσουμε νέους ΗΡΩΙΚΟΥΣ "Σιαλμάδες"...


hellarmforces2010.blogspot.com

45 σχόλια:

TED 19 Ιουνίου 2012 στις 3:20:00 μ.μ. EEST  

Ζωτικής σημασίας το θέμα που αναδεικνύετε. Αναμένω με ενδιαφέρον της τοποθετήσεις των ειδημόνων.

Ελπίζω να μη γίνει και ετούτη η ανάρτηση, πεδίο αντιπαραθέσεων και αναζωπύρωσης του εμφυλίου.

NF 19 Ιουνίου 2012 στις 3:30:00 μ.μ. EEST  

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
H Lockheed Martin εχει πουλησει μονο 117 συλλογες CCIP στους Τουρκους, κοστους 1,1 δισ. δολλαριων. 37 απο αυτες ειναι περιορισμενο CCIP Lite για τα F-16 Block 30, ενω τα υπολοιπα ειναι πληρες πακετο CCIP για τα F-16 BLock 50. Δεν εχουν αγοραστει συλλογες για 94 F16 Block 40.

H Lockheed εχει δωσει στην ελληνικη πλευρα κοστος 1,5 δισ. δολλαρια για εκσυγχρονισμο ολων των F-16. Προφανως θα επρεπε να παμε στην εκδοση F-16V AESA και ΜΟΝΟ , λογω της ελευσης του F-35, αλλιως δεν εχει νοημα. Αλλα στην Ελλαδα του Μνημονιου ολα αυτα ειναι ονειρα θερινης νυκτος. Τιποτα δεν θα γινει.

Ανώνυμος 19 Ιουνίου 2012 στις 3:30:00 μ.μ. EEST  

@Γιάννη
μην ψαρεύεις απο το πράβδανετ γιατί το ποτάμι είναι βρόμικο και έχει μέσα μόνο αρβύλες

Ανώνυμος 19 Ιουνίου 2012 στις 3:59:00 μ.μ. EEST  

Πολύ σωστές οι θέσεις για τον εκσυγχρονισμό των F-16. Πρέπει να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία της μετάβασης σε F-16V ενώ οι Τούρκοι θα έχουν μείνει στο Advanced. Το θέμα είναι κατά πόσο οι πολιτικοί θα δράσουν άμεσα για την υλοποίηση του προγράμματος.

Κια μια μικρή παρατήρηση. ο στόλος των F-16 block50 είναι 38 αεροσκάφη και όχι 39. Ένα παραμένει στην Edwards AFB για δοκιμές και πιστοποιήσεις.

HBS 19 Ιουνίου 2012 στις 4:13:00 μ.μ. EEST  

Καταρχάς, ευχαριστώ το "εν κρυπτώ" για τη δημοσίευση. Δεν χρειαζόταν η αναγραφή της πηγής του κειμένου καθώς η ιδέα για να γραφτεί προέκυψε συνομιλώντας με φίλους εδώ μέσα, πάει να πει είναι υποπροϊόν του αυτού ιστολογίου.
Πέραν του κειμένου προτείνω σε όσους το διαβάσουν να κρατήσουν για την προσωπική τους αρχειοθήκη τους δύο πίνακες που το συνοδεύουν, καθώς προέκυψαν μετά από επίμονη αναζήτηση ο πρώτος (αναγράφει απώλειες και κωδικούς των τουρκικών F-16) και αρκετά μπουκάλια κρασί ο δεύτερος (πίνακας ο οποίος αποτελεί production forecast της Northrop Grumman και ο οποίος αποδεικνύει πως το CCIP των τούρκων αφορά σε αναβάθμιση και όχι σε αγορά νέων ραντάρ).
Αγαπητέ NF, αν παρατηρήσεις τον δεύτερο πίνακα θα διαπιστώσεις πως οι συλλογές εκσυγχρονισμού των ραντάρ AN/APG-68V(9) των τουρκικών F-16 ανέρχονται σε 180 κομμάτια (ο εκσυγχρονισμός στο επίπεδο -50+Adv αφορά το ΣΥΝΟΛΟ (174 αφη) των τουρκικών blk40/50). Οι αναφορές για 117 συλλογές είναι αρκετά παλιές με προφανή σκοπό να θολώσουν τα νερά...

Alexandros 19 Ιουνίου 2012 στις 4:29:00 μ.μ. EEST  

Το κείμενο τα λέει όλα, το πρόβλημα είναι η βούληση, υπάρχει? Το μονο ίσως που θα ήθελα να προσθέσω είναι πως τα 19 Mirage EGM/BGM είναι απαραίτητα και αν είναι συμφέρον της Πολεμικής αεροπορίας να έχει 44 αναβαθμισμένα Mirage αντί για 25, ίσως είναι ευκαιρία το ότι η γραμμή παραγωγής θα ανοίξει εκ των πραγμάτων για τα Ινδικά Mirage, ακόμα και σε συνεργασία με την India να γινόταν η αναβάθμιση νομίζω προς όφελος θα ήταν, οποτε θα είχαμε 125 F-16 Viper και 44 Mirage 2000-5, τα οποια βεβαια είναι πάλι λίγα αλλα δίνουν χρόνο για την αγορά νέων αεροσκαφών και την αντικατάσταση των παλαιοτερων, κάτι που είναι εκ των ουκ άνευ, ενώ δεν ξέρω αν και τι εναλλακτικό σχέδιο μπορεί να υπάρχει για τα 50 περίπου F-4 και RF-4 και τα 50? A-7, αλλα και για τα F-16 Block 30 αναρωτιέμαι αν μπορούσαν και πως να προσφέρουν υπηρεσίες για λίγο περισσότερο από το προβλεπόμενο διάστημα αν και για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω και ακριβώς ποτε υποτίθεται ότι θα πρέπει να αποσυρθούν, αν κανεις "γνωριζωι" ωραία θα ήταν να μας δώσει πληροφορίες!

Ανώνυμος 19 Ιουνίου 2012 στις 5:35:00 μ.μ. EEST  

Αγαπητέ HBS
Κατ' αρχάς ένα μεγάλο μπράβο για το άρθρο. Χαίρομαι που οι συζητήσεις με τους αξιότιμους συνομιλητές σε αυτό εδώ το forum οδήγησαν στη συγγραφή του.
Συνυπογράφω πλήρως τα λεγόμενά σου περί της ανάγκης εκσυγχρονισμού των F-16 της ΠΑ στο επίπεδο Viper. Θεωρώ πως αυτή θα πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα (αμέσως μετά την εξασφάλιση καυσίμων, ανταλλακτικών, αναλωσίμων και επαρκών αποθεμάτων όπλων και παρελκομένων) του Κλάδου για το προσεχές διάστημα. Επίσης, υπό τις παρούσες συνθήκες, είναι και η μόνη ρεαλιστική πιθανότητα για σημαντική ενίσχυση των δυνατοτήτων του.
Πιστεύω πως η καθυστέρηση της απόφασης για τον εκσυγχροσνισμό των ελληνικών F-16 μας βγήκε τελικά σε καλό, ακριβώς λόγω της εν τω μεταξύ παρουσίασης της πρότασης Viper. Άρα καλύτερα που η σχετική απόφαση δεν ελήφθη "χθες"...
Μένει να περιμένουμε και να δούμε αν και σε τι βαθμό θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα αυτό από άλλους χρήστες (κυρίως από την USAF) και ποιες ακριβώς θα είναι οι επιλογές τους (κυρίως για το ραντάρ) ώστε να ξεκαθαρίσουν τα υπόλοιπα δεδομένα (τιμές, χρονοδιαγράμματα, ανάγκες ανάπτυξης/πιστοποίησης) και να λάβουμε τις ανάλογες αποφάσεις αμέσως μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες.
Όσο για τα Mirage, είναι σωστή η επισήμανση του φίλου Alexandros ότι το ινδικό πρόγραμμα αναβάθμισης θα ξανανοίξει κάποιες από τις γραμμές παραγωγής των σχετικών συστημάτων. Όμως αφενός το κόστος ενός τέτοιου προγράμματος είναι υπέρογκο (και εντελώς ασύμφορο αν το συγκρίνει κανείς με την ανάλογη περίπτωση των F-16) και αφετέρου πολλά από τα συστήματα που θα κατασκευαστούν για τα αναβαθμισμένα ινδικά αεροσκάφη θα δοαφέρουν κατα πολύ από τα αντίστοιχα των ελληνικών Mirage 2000-5Mk.2 . Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το σύστημα αυτοπροστασίας αλλά και το ραντάρ RDY-3 (η παραγωγή του οποίου ήταν εκε των πρωτέρων εξασφαλισμένη καθώς προορίζεται για εγκατάσταση και στα γαλλικά Mirage 2000D) αντί του RDY-2, κλπ.

Γ.Μ.

Alexandros 19 Ιουνίου 2012 στις 6:08:00 μ.μ. EEST  

Θα ήθελα να επιμείνω για λίγο στο A-7 και αυτό γιατί αν επισκεφθεί κανεις τη σελίδα της Αεροπορίας tha δει πως είναι το μοναδικό αεροπλάνο, το οποιο φαίνεται ως προς "άμεση" αντικατάσταση. Για αυτό και ρωτάω, και το ερώτημα απευθύνεται σε οποιον μπορεί να γνωρίζει, γιατί έχει μπει σε προτεραιότητα η αντικατάσταση του A-7, από τη στιγμή που μπορεί να αναλάβει πολύ επιτυχώς αποστολές CAS και από τη στιγμή που είναι η εκπαιδευτική πλατφορμα για τα F-16, μήπως θα πρέπει να επεκταθεί ο βίος τους, μαζί με αυτών των F-4 II? Θα μπρούσαν τα Block 30 να χρησιμοποιηθούν στη θέση των RF-4 η τέλος πάντων πως αλλιώς θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν, τουλάχιστον τα Mirage έχουν έναν συγκεκριμένο ρολο αυτόν της ναυτικής κρούσης οποτε και να μην αναβαθμιστούν ίσως δεν έχει μεγάλη σημασία

Ανώνυμος 19 Ιουνίου 2012 στις 6:35:00 μ.μ. EEST  

Υπάρχει περίπτωση τα F-16C/D Block 50D να υποστούν και δομική αναβάθμιση έτσι ώστε να "παίρνουν" και τα CFTs?

HBS 19 Ιουνίου 2012 στις 7:52:00 μ.μ. EEST  

Αγαπητέ φίλε Γ.Μ. σ ευχαριστώ πολυ, ήσουν άλλωστε ένας απο αυτούς τους αξιοτιμους συνομιλητές στους οποίους οφείλεται η ιδέα του εν λόγω κειμένου.

Αγαπητέ Αλεξανδρε, συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΩΣ σχετικά με τη χρησιμότητα των Α-7Ε σε ρόλο CAS, μάλιστα έχω γράψει και κάτι σχετκο με το θέμα σημερα. Τα αεροσκάφη πολλαπλού ρόλου της ΠΑ δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν και στα καθήκοντα εγγύς υποστήριξης και για το λόγο αυτο τα εναπομείναντα Α-7Ε επιβάλλεται να μείνουν σε υπηρεσία ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ως το 2015. Άλλωστε, πιστεύω πως και οι επιτελείς της ΠΑ έχουν την ίδια άποψη με τη δική σου σχετικά με τα SLUF...

Ανώνυμος 19 Ιουνίου 2012 στις 8:32:00 μ.μ. EEST  

Ολα καλα αλλα ΔΕΝ υπαρχουν λεφτα.
Περα αυτου, πολυ καλο αρθρο με πληροφοριες που ξεκαθαριζουν τα παντα.
Διχως αμφιβολια το "νεο" f16 που θα προκυψει θα εχει ανωτερες δυκτιοκεντρικες δυνατοτητες.
Μαχητικα χωρις να ειναι σε δικτυο λ -16 η αντιστοιχο των Μ2 ειναι καταδικασμενα δεδομενου οτι τα περισσοτερα f16 δεν εχουν Σ/Α. Η ανωτεροτητα της ΤΗΚ θα ειναι ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ισως ακομα και χωρις την ελευση των -35Α (για να μην πω οτι η παρουσια τους θα ειναι περιττη!!!).

Κατι ακομα, χρειαζεται ο εκσ/μος μονο 15 Μ2 σε -5 για την δημιουργια 2ης Μοιρας.

Τελος ο εκσμος των -16 απο οτι καταλαβαινετε με φερνει ποιο κοντα στο στελθ!!!

Αλασκας

ΑΧΕΡΩΝ 19 Ιουνίου 2012 στις 8:43:00 μ.μ. EEST  

Συγχαὶρω τον φὶλο HBS επ´ευκαιρὶα της πρὼτης του αναρτὴσεως στο ''εν κρυπτὼ''.
Συμμερὶζομαι την αγωνὶα ὸλων ὸσων ενδιαφὲρονται για την Εθνικὴ Ὰμυνα,αλλὰ σαρὰντα χρὸνια στο ''κουρμπὲτι''ὲχουν αφὴσει πολλὴ δυσπιστὶα μὲσα μου.Στην Ελλὰδα,η Ὰμυνα εὶναι ὲνα παραπαὶδι της πολιτικὴς,και προνομιακὸ πεδὶο για ὸργια κακοδιαχειρὴσεως,ακὸμη και ὸταν ὲλειπαν τα σκὰνδαλα.Στην Ελλὰδα,την Ὰμυνα την θυμὸμαστε μὸνο στα δὺσκολα,ἢ σε εποχὲς παχειὼν αγελὰδων.Σὴμερα εὶναι εποχὴ ισχνὼν αγελὰδων,αλλὰ τα δὺσκολα εὶναι μπροστὰ(ταμὰμ,λὲνε οι απὲναντι).
Ὰν εὶχε δρομολογηθεὶ ο εκσυγχρονισμὸς CCIP χθὲς,θα εὶχαμε ὲνα προ'ι'ὸν επιπὲδου Block 52+Adv,τουλὰχιστον για τα 39 Block 50,εὰν αυτὰ εκσυγχρονιζὸταν εγκαὶρως,δεν γνωρὶζω ἂν τα Block 30 θα συμπεριλαμβανὸταν στο πρὸγραμμα,αλλὰ απο τα Block 52+ θα ὰρχιζε το δὶλημμα:μα τα αεροσκὰφη εὶναι ακὸμη καινοὺρια,μα,δεν πρὸλαβαν να βγὰλουν τα λεφτὰ τους,θα ρὶξουμε τὼρα και ὰλλα,κ.ο.κ.
Εὰν ὸμως εφαρμοζὸταν πρὸγραμμα εκσυγχρονισμοὺ,χθὲς,σὴμερα θα εὶχαμε τους καρποὺς του.
Σὴμερα πλὲον,δεν ξὲρω ἂν μποροὺμε βασὶμως να ελπὶζουμε σε κὰποιο πρὸγραμμα εκσυγχρονισμοὺ στο ορατὸ μὲλλον,πριν τα Block 50 βρεθοὺν στην θὲση που βρὶσκονται σὴμερα τα Block 30.Ὰλλωστε,θα χρειαστεὶ και κὰποιος χρὸνος για να ωριμὰσει το Viper και να καταστεὶ διαθὲσιμο για τρὶτους χρὴστες,τα σὺννεφα ὸμως μαζεὺονται ὴδη στον ορὶζοντα.
Για τα Mirage-2000 EGM/BGM,η πιθανὸτητα εκσυγχρονισμοὺ εὶναι ακὸμη πιὸ περιορισμὲνη,αλλὰ ὸχι και η σημασὶα του τὺπου.
Ο Θεὸς βοηθὸς...

ΑΧΕΡΩΝ 19 Ιουνίου 2012 στις 8:54:00 μ.μ. EEST  

Και κὰτι για τα Α-7,τα δικὰ μας Ε/Η χαρακτηρὶζονται Super SLUF στην αργκὸ,επειδὴ ὴσαν κατα πολυ βελτιωμὲνα.Τα χρειαζὸμαστε απελπισμὲνα,δεν εὶναι ὶδια περὶπτωση με τα Mirage F-1,που ξεπερὰστηκαν απὸ τα F-16,ελπὶζω να παραμεὶνουν αρκετὰ σε υπηρεσὶα,τουλὰχιστον ὲως ὸτου ξεκαθαρὶσουμε κὰποιους λογαριασμοὺς.

Ανώνυμος 19 Ιουνίου 2012 στις 10:19:00 μ.μ. EEST  

Μην ξεχνατε τα Α7 με τον παρεμβολεα τι καταφεραν να κανουν...

HBS 19 Ιουνίου 2012 στις 10:50:00 μ.μ. EEST  

Αγαπητέ Αλασκα, σε ευχαριστώ. Οι παρατηρήσεις σου είναι σύμφωνες με την πραγματικότητα. Πιστεύω πάντως πως ακόμη και μέσα σε αυτόν τον οικονομικό ορυμαγδο που βιώνουμε, αυτός τουλάχιστον ο μαζικός εκσυγχρονισμός είναι εφικτός. Και μόνο το γεγονός πως πρόκειται για εκσυγχρονισμό (και όχι αγορά νέων αεροσκαφών) θαρρω πως δεν πρόκειται να "ξεσηκωσει" σε καταγγελτικό-αφοριστικο βαθμό τους καλοθελητές. Ολα θελουν τροπο, ειδικα στο πως θα τα επικοινωσεις προς τα εξω. Και τα ποσά που θα απαιτηθούν (σε βάθος 8ετιας) δεν είναι απαγορευτικά σε σχέση με το αποτέλεσμα που θα επιφέρουν στο αξιόμαχο της ΠΑ.

Αγαπητέ μου Αχερων, σε ευχαριστω. Συμφωνώ μέχρι κεραίας, ειδικα για τα SSLUF προσυπογραφω τις διαπιστώσεις σου. Όσο για το Viper είναι κάτι περισσότερο απο σίγουρο πως η ολοκλήρωση του είναι θέμα μηνών. Και είναι η ΜΕΓΑΛΗ μας ευκαιρία...

Ανώνυμος 20 Ιουνίου 2012 στις 1:43:00 π.μ. EEST  

aris30
γεια σας
-αυτην την στιγμη το πιο σωστο ειναι αναβαθμιση του συνολου των φ16 στο επιπεδο μπλοκ52+adv με ρανταρ αεσα
ναι ξερω οτι πολλα φ16 ειναι καινουρια αλλα παιδια θα παραμεινουν σε υπηρεσια πολλα χρονια οποτε απο τωρα καλο ειναι να εχουμε ποσοτητα σε αεροσκαφοι με αεσα ρανταρ . το κερδος απο την συντηρηση και απο τις διαθεσιμοτητες των νεων φ16 με αεσα θα κανουν γρηγορα αποσβεση την επενδυση στην αναβαθμιση .
-τα μπλοκ 30 θα προτιμουσα τωρα που ο θειος απο αμερικη μπορει και θελει να παρουμε μερικα διθεσια και καποια αλλα για ανταλλακτικα και να κανουμε μια μοιρα με περιπου 26 (16+10 διθεσια) και αναβαθμιση σε ενα ccip lite αυτων των 26 με υλικα απο τα υπολοιπα φ16 .
- τελος για τα φ16 αν μπορουμε μεσα ολο το πακετο αυτο να βαλουμε και 10 νεα φ16 ωστε να συμπληρωσουμε ακομη μια μοιρα με αλλα 10 απο τα 30 τις τελευταιας παραγγελιας .
Στο συνολο θα εχουμε περιπου 140 φ16 μπλοκ 52+adv με αεσα και 26 φ16μπλοκ30+
- για τα μιραζ εχουμε αλλα 19 (17+2) EGM/BGM . καλο θα ειναι να δουμε αν μπορουμε να αναβαθμισουμε το ρανταρ ωστε να μπορει να φερει τους mica ir για αντικατασταση των magic . ετσι νομιζω πως με ενα χαμηλο κοστος εχουμε παραταση της ζωης των α/φων αυτων για αρκετα χρονια και θα εχουν και ρολο στις αναχαιτησεις και οχι μονο σε ρολο ναυτικης κρουσης . Επισης στο να μπουν στα μιραζ σκοπευτικα στο κρανος θα δωσει ενα πλεονεκτημα στα αεροσκαφοι αυτα . το κοστος πιστευω πως ειναι σχετικα χαμηλο .
οσο για νεα μιραζ2000 η λυση δεν βρισκεται μονο στα μιραζ απο ταΗΑΕ και του ΚΑΤΑΡ αλλα και στα μιραζ2000-5 της γαλλικης αεροποριασ . οποτε εναν αριθμο μπορουμε να παρουμε ( ναι δεν ειναι στο ιδιο επιπεδο αλλα μια μοιρα μπορουν να εξοπλισουν μονο για αναχαιτιση) .
-τα φ4 δεν ξερω ποσο μπορουν να μεινουν σε υπηρεσια αλλα ξερω πως ειναι χρησιμα σε ρολους Δ/Β και BVR αρα μια ενισχυμενη μοιρα με 30 φ4 θα βοηθουσε σε πολλους ρολους .
- α7 απο τα πιο παραξεγημενα α/φοι . ιδιαιτερα τα α7Ε μπορουν να φερουν συγχρονα οπλα . εχουμε τεραστια εμβελεια και ειναι τα μονα που μπορουν να προσφερουν την καλυτερη υποστηριξη στο στρατο ξηρας λογω του μεγαλου φορτιου που μπορει αν φερει και της χαμηλης ταχυτητας . υπερπολυτιμα σε πολλους ρολους ακομα και σημερα . μια μοιρα με 30 απο αυτα στην θεσσαλονικη μπορει να προσφερει πολλα στο θεατρο επιχειρησεων του εβρου . καλο ειναι να βρουμε μερικα απο αμερικη για ανταλλακτικα και αν μπορουμε να αυξησουμε για τα συγκεκριμενα αεροπλανα την ζωη τους περα απο το 2015 .

Ανώνυμος 20 Ιουνίου 2012 στις 1:52:00 π.μ. EEST  

@ Αλάσκας
Αν μου επιτρέπεις φίλτατε δύο μικρές διευκρινίσεις στα λεγόμενά σου:
- Τα F-16 Block-52+ έχουν ξεκινήσει να λαμβάνουν το σύστημα ASPIS-2 ενώ ξεκίνησε και η αναβάθμιση (και τοποθέτηση σε όσα δεν υπήρχε) των ASPIS στα Block-30/50. Συνεπώς σε λίγο διάστημα όλα τα ελληνικά F-16 θα διαθέτουν σύγχρονο σύστημα αυτοπροστασίας, αν και η σχετική είδηση πέρασε μάλλον στα ψηλά.
- Η Π.Α. έχει πλέον μπει (έστω και κατ' ανάγκη, αλλά ορθώς κατά την γνώμη μου) στην λογική των ενισχυμένων Μοιρών με 25-30 α/φη εκαστη.

@ Ανώνυμος 6:35:00
Αγαπητέ φίλε, τα παλαιότερα F-16 δεν μπορούν να τροποποιηθούν για να δεχθούν CFT. Κάτι τέτοιο θα απαιτούσε εξ ολοκλήρου αναδιάταξη των σωληνώσεων στο εσωτερικό του αεροσκάφους (ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με το σύστημα OBOGS που φέρουν μόνιμα εγκατεστημένο τα Block-50/52+ & M και τα Block-60, αλλά όχι τα παλαιότερα μοντέλα). Ακόμη κι αν αυτό ήταν τεχνικώς εφικτό, το κόστος των εκτεταμένων δομικών αλλαγών που θα απαιτούντο θα καθιστούσε μια τέτοια τροποποίηση οικονομικώς ασύμφορη. Αυτός είναι και ο λόγος που καμία άλλη χώρα δεν έχει πράξει κάτι ανάλογο. Να διευκρινίσω πως τα νεώτερα μοντέλα του F-16 ενσωματώνουν εκ κατασκευής ενισχυμένα δομικά μέρη που εξάλλου τους προσφέρουν (σε συνδυασμό με τους ισχυρότερους κινητήρες) αυξημένες τιμές μέγιστου βάρους απογείωσης.

Φιλικά,
Γ.Μ.

ΚΛΕΑΝΘΗΣ 20 Ιουνίου 2012 στις 2:16:00 π.μ. EEST  

Φίλε Αλέξανδρε,
Δεν γνωρίζω το σκεπτικό των ιθυνόντων της Αεροπορίας για την αντικατάσταση των Α-7. Πιστεύω όμως ότι το βασικό πρόβλημα με τα Α-7 είναι ότι, γενικά, σημαντικοί αριθμοί α/φών που δεν είναι ικανά για εναέρια μάχη είναι πολυτέλεια για την υποδεέστερη αριθμητικά Πολεμική Αεροπορία. Οι αποστολές CAS δεν μπορούν να αναληφθούν πριν επιτευχθεί περιορισμένη έστω σε τόπο και χρόνο αεροπορική υπεροχή, δηλαδή δέσμευση σημαντικού αριθμού μαχητικών. Ταυτόχρονα όμως σχεδόν κάθε μαχητικό θα είναι αναγκαίο για την αναχαίτιση τουρκικών α/φών που πιθανότατα θα επιχειρήσουν μαζικά να προσβάλουν ζωτικούς ελληνικούς στόχους όπως αεροδρόμια και κέντρα ελέγχου. Η αεροπορική υπεροχή αποτελεί τον πρωταρχικό στόχο της Πολεμικής Αεροπορίας η οποία λογικά θα ήθελε σε αριθμούς μαχητικών να είναι τουλάχιστον ίση με την Τουρκική, ώστε να μην κινδυνεύει να κορεσθεί αριθμητικά.
Θεωρώ λοιπόν ότι η ΠΑ επιθυμεί να αντικαταστήσει τα μισά τουλάχιστον Α-7 με μαχητικά (π.χ. μεταχειρισμένα F-16), τα οποία θα συμβάλουν καλυτέρα στην επίτευξη της απαραίτητης αεροπορικής υπεροχής. 4 - 5 τετράδες φορτωμένων Α-7Ε φτάνουν να ''μαλακώσουν'' εχθρικά (αερο)προγεφυρώματα, αρκεί να φτάσουν άθικτα στον στόχο τους και τυχόν ισχυρή επίγεια και ναυτική αεράμυνα να έχει -κατά το δυνατόν- κατασταλεί. Με άλλα λόγια οι αποστολές CAS για εμάς (τουλάχιστον στο αρχικό στάδιο της σύρραξης) απαιτούν μαζική παρουσία της ΠΑ στην περιοχή κρούσης και το ζητούμενο (από πλευράς αριθμών) θα είναι η επάρκεια σε σύγχρονα μαχητικά συνοδείας και καταστολείς αεράμυνας και λιγότερο σε α/φη κρούσης.

Ανώνυμος 20 Ιουνίου 2012 στις 7:29:00 π.μ. EEST  

Γ.Μ.

Οπως ειπες και εσυ τωρσ ξεκιναει το Σ/α των f-16.

Γενικοτερα, τα 52+ ας γινουν σαν τα adv και τα -50 σας τα 52+ και πλα καλα

Αλασκας

Ανώνυμος 20 Ιουνίου 2012 στις 9:30:00 π.μ. EEST  

Οι ισραηλινοί είναι ένας καλός τρόπος να αποκτήσουμε μτχ f-16 απο τις ΗΠΑ...

HBS 20 Ιουνίου 2012 στις 9:35:00 π.μ. EEST  

@ Ανώνυμος 19 Ιουνίου 2012 3:59:00 μ.μ.

Αγαπητέ μου, ευχαριστώ. Η παρατήρησή σου είναι σωστή.

Αγαπητέ Κλεάνθη, η ανάλυση που κάνεις είναι σύμφωνη με την αλήθεια. Ενδεχόμενη απόφαση εκσυγχρονισμού των ελληνικών των F-16 στο επίπεδο των Viper θα εξασφάλιζε στην ΠΑ αδιαμφισβήτητη ποιοτική υπεροχή εν μέσω απόλυτα διαχειρίσιμης ποσοτικής υπεροχής της ΤΑ (150 αφη έναντι 204: αναλογία 0,75:1) επιτρέποντας τη διατήρηση των SLUF στον εξίσου κρίσιμο, για τον χερσαίο αγώνα, ρόλο CAS.

Μanolis 20 Ιουνίου 2012 στις 11:18:00 π.μ. EEST  

Αγαπητοι ''εν κρυπτω'' συνομιλητες, εδω η ΠΑ δεν εχει κονδυλια να βαλει λινκ -16 σε ολα τα F-16 και εμεις συζηταμε να αλλαξουν ρανταρ... Μακαρι αν και δεν το βλεπω συντομα. Παντως , δεν ειναι ολα μαυρα. Τα Ελληνικα Block 52+ θα εξακολουθησουν να υπερεχουν των αναβαθμισμενων σε Block 50+ τουρκικων, καθ'οτι νεωτερες κατασκευες, με μεγαλυτερο μεγιστο βαρος απογειωσης, συμμορφες δεξαμενες, συστημα οξυγονου κλπ. Τα advanced ειναι ομοια με τα τουρκικα -και σε αριθμο- αλλα οι δικοι μας πιλοτοι τα εχουν αφομοιωσει πια πληρως , και ο κυνδυνος εξακολουθει να προερχεται λογω του ογκου της ΤΗΚ. Τα παλαιοτερα Μιραζ και F-16, με δεδομενο την πληρη λειτουργια του συστηματος εγκαιρης προειδοποιησης και επιτηρησης της χωρας μας και των αναβαθμισμενων συστηματων αυτοπροστασιας τους, σε ρολο εναεριας προστασιας δεν θα ειναι καθολου ευκολοι αντιπαλοι. Ουτε τα Φαντομ, οσο πετουν ακομη. Οσο για τα Α-7Ε καποιοι επιμενουν (και σε αυτο το ιστολογιο) οτι πρεπει να τα αντικαταστησουμε με… ”αγριογουρουνα” Α-10Α , τα οποια σε ορισμενες περιπτωσεις ειναι οχι μονο συνομηλικα αλλα και παλαιοτερα μερικων Α-7Ε κατασκευης 1979 – ’80! Εαν μαλιστα υπηρχαν σε χρηση προσθετα ατρακτιδια πυροβολων 20 – 30 χιλ. , ενα και μονο ζευγος Α-7 με 4 – 6 πυροβολα συνολικα , που θα καταφερνε (με αρκετη προστασια παντα) να φθασει μια φαλαγγα τεθωρακισμενων ή ενα στολισκο αποβατικων , θα μπορουσε να κανει απιστευτη – εκκωφαντικη – ζημια! Ευχης εργον θα ηταν να τα αντικαθιστουσαμε με 1 μοιρα μτχ F-16 απο ΗΠΑ. Τελος, εστω και με σκανδαλα , μιζες και αλλα ευτραπελα, εξακολουθουμε να εχουμε μια πολυ καλη αντιαεροπορικη ασπιδα. Παρεπιπτοντως, γιατι δεν ''πυροβολει'' το S300? Κανενα γαμο περιμενουνε κατω στην Κρητη να τους ριξουνε?

Alexandros 20 Ιουνίου 2012 στις 2:39:00 μ.μ. EEST  

@ Κλεάνθη

Συμφωνώ με την ανάλυση σου, κι εγώ δεν είπα ότι τα A-7 θα πετάνε για πάντα, απλώς το σκεπτικό είναι το εξής. Υπάρχουν 125 F-16 που μπορούν να αναβαθμιστούν, υπάρχουν τα Mirage 2000-5 και τα αναβαθμισμένα F-4 αλλα και τα 19 Mirage 2000 EGM/BGM τα οποια είναι επίσης απαραίτητα για διαφορετικούς λόγους το καθένα, από εκεί και μετά exeoume τα RF-4, τα Block 30 και τα A-7, λεφτά για καινούριο αεροπλάνο δεν υπάρχουν, στην υποθετική περίπτωση που παιρνόταν απόφαση για νέο αεροσκάφος τώρα όμως, γιατί να αντικαταστήσουμε τα A-7 και όχι τα RF-4 και τα Block 30, τα οποια δεν παίρνουν "ακμια" σοβαρή αναβάθμιση και είναι εκ των πραγμάτων "χαμένη" υπόθεση, αυτή είναι η απορία μου. Θα μπορούσαμε, τελείως υποθετικά πάντα, να αντικαταστήσουμε τα Block 30 και τα RF-4 με 50 νέα αεροσκάφη, αν υπήρχαν λεφτά η με μεταχειρισμένα και σε καλύτερη κατάσταση F-16 η Mirage αν και δύσκολο για τα τελευταία, και τα A-7 να αντικατασταθούν αργότερα με επιλογή ολοκαίνουριου αεροσκάφους. 250 αναχαιτίστηκα και 50 A-7 νομίζω είναι καλός συνδυασμός, εφόσον τα αναχαιτίστηκα μας είναι ανωτερα των Τουρκικων βεβαια!

Ανώνυμος 20 Ιουνίου 2012 στις 8:01:00 μ.μ. EEST  

Αγαπητοί φίλοι
Μια ένσταση: σίγουρα τα F-16 Block-30 δεν μπορούν να μπουν στην ίδια μοίρα με τα πολύ νεώτερα και ικανότερα Block-50D/52+. Ορθώς κατά την γνώμη μου η Π.Α. δεν σχεδιάζει να τα συμπεριλάβει σε κάποιο εκτεταμένο πρόγραμμα αναβάθμισης (αν και όποτε αυτό γίνει) μαζί με τα τελευταία. Από αυτό το σημείο όμως έως το να τα κατατάσουμε στην ίδια κατηγορία με τα RF-4 και πιο κάτω από τα A-7 ως προς την ανάγκη αντικατάστασης λόγω περιορισμένης προσφοράς, υπάρχει ένα χάσμα. Δεν είναι δυνατόν να τα συγκρίνουμε με άλλα αεροσκάφη (όσο αξιόλογα και να ήταν στην εποχή τους) που πλησιάζουν τα διπλά χρόνια από αυτά και είναι μονού ρόλου. Παράγοντες όπως το κόστος συντήρησης ανά ώρα πτήσης, η διαθεσιμότητα ανταλλακτικών και ευρύτερης υποστήριξης, η δομική αντοχή, το κόστος εκπαίδευσης, η συμβατότητα με νεώτερα συστήματα και η ομοιοτυπία με νεώτερες πλατφόρμες δεν πρέπει να περνούν απαρατήρητοι.
Ταπεινή μου άποψη είναι πως τα αεροσκάφη αυτά έχουν αρκετά να προσφέρουν ακόμα αρκεί να μην αφεθούν στη τύχη τους. Και βέβαια ένα πρόγραμμα αναβάθμισης ανάλογο του Viper θα ήταν πλέον παντελώς ασύμφορο (και μάλλον ανέφικτο) για αυτά. Θα μπορούσαν όμως να λάβουν ένα ηπιότερο και φθηνότερο πακέτο αναβάθμισης όπως το CCIP Lite ή άλλα που εφαρμόζει η Αμερικανική Αεροπορική Εθνοφρουρά (γιατί όχι και με την αξιοποίηση συστημάτων που θα αφαιρεθούν από νεώτερα μοντέλα στα πλαίσια της δικής τους αναβάθμισης). Ας δούμε το παράδειγμα άλλων ευρωπαικών αεροποριών που έως πρόσφατα εφάρμοζαν κλιμακωτά προγράμματα MLU στα πολύ παλαιότερα, υποδυέστερα και με μικρότερες δυνατότητες αναβάθμισης F-16A/B Block-10/15, αποδίδοντας έξοχα αποτελέσματα. Ακόμα και αν και αυτό είναι ανέφικτο τα Block-30 μπορούν να υπηρετήσουν αξιοπρεπέστατα σε "δευτερεύοντες" ρόλους όπως δίωξη/βομβαρδισμός, τακτική αναγνώριση, ναυτική κρούση (με τα κατάλληλα όπλα), επιχειρησιακή εκπαίδευση κλπ.

Να διευκρινίσω ότι τα παραπάνω ισχύουν με τις υπάρχουσες συνθήκες αλλιώς θα ήταν απείρως προτιμότερη η αγορά νέων μαχητικών προς αντικατάστασή τους σε μερικά χρόνια (σίγουρα πάντως μετά τα RF-4 και τα A-7) ή η εφαρμογή ενός εκτεταμένου προγράμματος αναβάθμισης όταν ακόμη η ηλικία των α/φων το επέτρεπε.
Γ.Μ.

HBS 20 Ιουνίου 2012 στις 9:11:00 μ.μ. EEST  
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
HBS 20 Ιουνίου 2012 στις 9:50:00 μ.μ. EEST  

Απολαμβάνω αυτές μας τις συζητήσεις.
Τα blk30 έχουν αφεθεί στην τύχη τους εδώ και καιρό και ήταν αυτά που πλήρωσαν (κυρίως) την μαύρη περίοδο της ΠΑ (πριν ενάμιση χρόνο) καθηλωμένα στο έδαφος, λόγω έλλειψης ανταλλακτικών. Με την δομική καταπόνηση που έχουν υποστεί απαιτούνται ΚΑΘΑΡΕΣ κουβέντες σχετικά με την τύχη τους. Δεδομένης της ανωτερότητας που θα εμφανίσουν τα τουρκικά CCIP στο άμεσο μέλλον και το ασύμφορο του εκσυγχρονισμού τους στο επίπεδο του προτεινόμενου εκσυγχρονισμού των blk50/52+/Adv ΜΙΑ λύση διαβλέπω στον ορίζοντα: εκσυγχρονισμός με ένα ελαφρύ CCIP Lite, όπως πολύ σωστά αναφέρει ο φίλος Γ.Μ., με σκοπό να αποτελέσουν την νέα δυναμική πλατφόρμα αναγνώρισης της ΠΑ (αποσύροντας επιτέλους τα RF-4).
Τη δομική αναβάθμιση των F-16 blk30 θα την αναλάβει η ΕΑΒ η οποία έχει ΗΔΗ μεγάλη εμπειρία μετά το πρόγραμμα δομικής και ηλεκτρονικής αναβάθμισης των αεροσκαφών F-16 της USAF, που σταθμεύουν στην Ευρώπη (CCIP/FALCON STAR).

Ηλίας από Κομοτηνή 21 Ιουνίου 2012 στις 12:15:00 π.μ. EEST  

Καλά όλα αυτά που λέγονται και γράφονται, αλλά «Δει δε χρημάτων». Το κόστος του εκσυγχρονισμού, έστω μόνο των F-16 Block 50/52+ στο επίπεδο των 52+ Adv, θα ανέλθει μάλλον σε αρκετές εκατοντάδες εκ. δολάρια. Και αυτό τη στιγμή που:
Α) η κοινή γνώμη, καλώς ή κακώς, θα αντιδράσει σφόδρα στην ιδέα διάθεσης αυτών των κονδυλίων τη στιγμή π.χ. που οι υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας της χώρας καταρρέουν και οι άνεργοι ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο.
Β) οι ξένες χώρες, τόσο σε επίπεδο κυβερνήσεων όσο και σε επίπεδο κοινής γνώμης, επίσης θα αντιδράσουν θεωρώντας πως τα χρήματα που μας δίνονται δεν κατευθύνονται στην αποπληρωμή των δανείων ή έστω στην ανάπτυξη της χώρας μας (που θα οδηγήσει στην αποπληρωμή των δανείων) αλλά σε «περιττούς εξοπλισμούς» και μάλιστα με αποδέκτες πέραν του Ατλαντικού.
Γ) οι γνωρίζοντες την κατάσταση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων εκ των έσω, επίσης θα αντιδράσουν (και ορθά), τη στιγμή που υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις σε πολύ πιο «πεζά» πράγματα (ανταλλακτικά, καύσιμα, πυρομαχικά).
Είναι αμφίβολο κατά πόσον τα επόμενα χρόνια θα διατίθενται άξια λόγου ποσά για νέα εξοπλιστικά προγράμματα, γι’ αυτό και ο προτεινόμενος εκσυγχρονισμός μάλλον θα πρέπει να περιμένει για μετά το 2015. Εξάλλου υπάρχουν και άλλες πιο πιεστικές εκκρεμότητες: πέραν των αναγκών σε ανταλλακτικά και πυρομαχικά για την ΠΑ, υπάρχει π.χ. ένα πρόγραμμα υποβρυχίων που καρκινοβατεί, για τα οποία δεν έχουν καν αγοραστεί τορπίλες, όπως και ένα πρόγραμμα ΤΠΚ που επίσης βρίσκεται στον αέρα. Υπάρχει μια επένδυση 2 δις € (Leopard 2A4/A5) που ακυρώνεται γιατί δεν διατίθεται ένα κλάσμα του ποσού αυτού για τα πυρομαχικά τους. Υπάρχει ένας στόλος από ελικόπτερα («Παντός καλού καιρού» όπως λέγανε και οι καταδρομείς) που κάνει μόνο για τουριστικές περιηγήσεις ή για αναδρομές στο παρελθόν για τους βετεράνους του Βιετνάμ. Η ολοκλήρωση των παραπάνω προγραμμάτων σε βάθος 5ετίας θα είναι από μόνη της πολύ μεγάλη επιτυχία. Από κει και μετά, η ΠΑ θα πρέπει να είναι ο κλάδος που θα ενισχύεται κατά προτεραιότητα γιατί ασκεί τη μεγαλύτερη επίδραση στην ισορροπία δυνάμεων. Νομίζω όμως πως πρέπει να ξεχάσουμε το στόλο των 300 αεροσκαφών. Οι δυνατότητές μας θα είναι για 150 σύγχρονα α/φ τρίτης γενιάς (125 F-16 Block 50/52/52+ και 25 Mirage 2000-5), 51 αξιόμαχα, έως το τέλος της δεκαετίας ή τις αρχές της επόμενης, α/φ τρίτης γενιάς (32 F-16 Block 30 και 19 Mirage 2000) και 35 εκσυγχρονισμένα F-4E (επίσης ως το τέλος της δεκαετίας). Τα Α-7 θα αποσυρθούν (με πόνο ψυχής), εκτός ίσως των διθέσιων α/φ, κυρίως λόγω ανύπαρκτων δυνατοτήτων σε αγώνα αέρος αέρος (η ΠΑ ήδη προσανατολίζεται να χρησιμοποιήσει τα 20 ικανά να φέρουν οπλισμό Τ-6Α σε ρόλο εγγύς υποστήριξης). Επιβάλλεται επίσης η άμεση αγορά ικανού αριθμού σύγχρονων ατρακτιδίων αναγνώρισης αλλά και σκόπευσης για τα F-16 η οποία θα επιτρέψει την απρόσκοπτη απόσυρση των RF-4E και τη σημαντική επέκταση των επιχειρήσεων κατά τις νυχτερινές ώρες. Με την αναπλήρωση των αποθεμάτων ανταλλακτικών, καυσίμων και πυρομαχικών, τη συγκέντρωση των α/φ σε Μοίρες των 25-30 και τη μείωση του αριθμού τους με την απόσυρση των RF-4E και των A-7 θα μειωθεί το λειτουργικό κόστος και θα αυξηθεί η αναλογία πιλότοι / αεροσκάφος. Η τελευταία παράμετρος σε συνδυασμό με την ποιοτική υπεροχή σε ανθρώπινο δυναμικό είναι, όπως απέδειξαν οι Ισραηλινοί στον «Πόλεμο της Φθοράς», καθοριστική για την επίτευξη αεροπορικής υπεροχής.

Ανώνυμος 21 Ιουνίου 2012 στις 1:55:00 π.μ. EEST  

Αγαπητέ Ηλία από Κομοτηνή
Σωστές όλες η προτάσεις για άμεσα μέτρα στην Π.Α. Όσο κι αν μας κακοφαίνεται θα πρέπει να δρομολογηθεί η απόσυρση όλων των αεροσκαφών 2ης γενιάς (αρχικά των μη αναβαθμισμένων και κατόπιν και των των αναβθμισμένων) προς όφελος των μαχητικών 3ης/"3,5" γενιάς.
Γ.Μ.

HBS 21 Ιουνίου 2012 στις 7:44:00 π.μ. EEST  

Αγαπητέ Ηλία, οι παρατηρήσεις σου είναι απολύτως εύστοχες. Παρόλα αυτά, με δεδομένη την κινητικότητα που υπήρξε τον τελευταίο χρόνο (μετά από προσπάθειες του μέχρι πρότινος υπηρεσιακού ΥΕΘΑ όταν αυτός ήταν Α/ΓΕΣ) διαφαίνεται πως το πρόβλημα των ελικοπτέρων στρατού (όπως και αυτό των αρμάτων) μπορεί να λυθεί άμεσα και με κλάσμα χρημάτων μέσω της παραχώρησης των UH-60. Ήδη εγκρίθηκε η αγορά των ολλανδικών βλημάτων (σαφώς και απαιτούνται κι άλλα) ενώ το πρόβλημα των ανταλλακτικών αεροσκαφών διευθετήθηκε μέσω του FMS αξίας 160 εκατομμυρίων δολαρίων πέρσι τον Μάρτιο. Το πρόγραμμα υποβρυχίων όσο κι αν προσπαθώ δεν μπορώ να εκτιμήσω προς τα που οδεύει, ενώ για τις Super Vita θαρρώ πως θα ναι επιτυχία αν παραδοθεί η P-71 "Ρίτσος".
Όπως κι εσύ σωστά αναγνωρίζεις "η ΠΑ θα πρέπει να είναι ο κλάδος που θα ενισχύεται κατά προτεραιότητα γιατί ασκεί τη μεγαλύτερη επίδραση στην ισορροπία δυνάμεων".
Μια ενδεχόμενη απόφαση εκτέλεσης του εν λόγω μαζικού εκσυγχρονισμού θα αποτελέσει πέρα από καλή υπηρεσία στην Πατρίδα και μια ΙΣΤΟΡΙΚΗ απόφαση, καθώς για πρώτη φορά στα χρονικά η εναέρια ποιοτική υπεροχή της Ελλάδας στο ΣΥΝΟΛΟ του στόλου των μαχητικών αεροσκαφών θα είναι αδιαμφισβήτητη. Ναι, περνάμε δύσκολες οικονομικές ΑΛΛΑ και ΕΘΝΙΚΕΣ στιγμές. Είναι πεποίθησή μου δε, πως ακόμη και μέσα σε αυτόν τον οικονομικό ορυμαγδό αυτός ο μαζικός εκσυγχρονισμός είναι εφικτός καθώς μιλάμε για σημαντικότατα περιορισμένο κόστος από εκείνο που θα απαιτούσε η αγορά νέων αεροσκαφών. Ακόμη και το γεγονός πως πρόκειται για "εκσυγχρονισμό" και όχι "αγορά" θαρρώ πως δεν θα "ξεσηκώσει" σε καταγγελτικό-αφοριστικο βαθμό τους καλοθελητές. Και τα ποσά που θα απαιτηθούν (σε βάθος 8ετιας) δεν είναι απαγορευτικά σε σχέση με το αποτέλεσμα που θα επιφέρουν στο αξιόμαχο τόσο της ΠΑ όσο και των ΕΔ γενικότερα. Επιμένω πως πρόκειται για τη μεγάλη και ιστορική μας ευκαιρία...

NF 21 Ιουνίου 2012 στις 9:08:00 π.μ. EEST  

Αγαπητε HBS,

Επιμενω οτι οι Τουρκοι αγορασαν CCIP kits μονο για 117 αεροσκαφη, με κοστος 1,1 δις. δολλαρια.
Ιδου ενα πολυ ενδιαφερον αρθρο που δημσιευσε ο στρατιωτικος συντακτης κ. Μανουσος Καμπουρης. Μου φαινεται αρκετα αξιοπιστο.
http://www.defencenet.gr/defence/media/CO_91_TOUTKIKA_F16.pdf

Θα μου πειτε οτι μπορει να αλλαξαν πολλα απο τοτε.
Ομως κοιταξα ολα τα Newsletter στην ιστοσελιδα της Lockheed Martin απο το 2005.
Λενε οτι το τουρκικο συμβολαιο ηταν για 117 συλλογες CCIP ενω οι υπηρχε option για αλλες 94. Πουθενα μεχρι σημερα δεν αναφερεται η ενεργοποιηση της option στην ιστοσελιδα της Lockheed Martin.
Αν η Τουρκοι ενεργοποιουσαν την option το συνολικο κοστος θα ξεπερνουσε τα 3 δις. δολλαρια!
Φαινεται οτι τα υπολοιπα F-16 θα πανε στην TAI μονο για δομικη ενισχυση, ισως οι Τουρκοι δοκιμασουν καποιο περιορισμενο εκσυγχρονισμο με εγχωρια συστηματα.

Παντως ουτε και εγω ειμαι σιγουρος. Οι πληροφοριες ειναι συγκεχυμενες και αντικρουομενες, ενω οι Τουρκοι σκοπιμως θολωνουν τα νερα.

NF 21 Ιουνίου 2012 στις 9:13:00 π.μ. EEST  

Παντως η συζητηση για τις δικες μας κινησεις ειναι τελειως θεωρητικη. Οπως ειπαν οι προλαλησαντες:

«δει δη χρημάτων, ω ανδρες Αθηναιοι, και άνευ τούτων ουδέν εστι γενέσθαι των δεόντων»

Δημοσθενης, Α Ολυνθιακος


Κυριοι, οπως θα αντιληφθηκατε, ειμαστε ταπι και ψυχραιμοι, σαν τους Αθηναιους του 4ου αιωνα. Δυστυχως!

HBS 21 Ιουνίου 2012 στις 10:02:00 π.μ. EEST  

Αγαπητέ φίλε NF, έχεις δίκιο σχετικά με το συγκεχυμένο των πληροφοριών. Γι' αυτό από την πρώτη στιγμή τόνισα πως ο δεύτερος πίνακας του εν λόγω κειμένου, ως production forecast της Northrop Grumman για το 2008 είναι η απόδειξη τόσο της ευρύτητας του τουρκικού προγράμματος CCIP όσο και του είδους του όσον αφορά στα ραντάρ.

Ανώνυμος 21 Ιουνίου 2012 στις 5:08:00 μ.μ. EEST  

Ξεχνοντας τον παραγωντα ΧΡΗΜΑ γιατι υπαρχουν, λεω τα εξης:

Και μονο jhmks να βαλουν, αρκει.
Ολα αυτα τα λεφτα που εχουμε δαπανησει, τα ειχαμε δωσει για να εκσυχρονισουμε τα μιραζ σε -5 και να τα οπλισουμε σωστα, δεν θα θελαμε κανενα αλλο αεροπλανο.
Falcon up
falcon star
Και υπαρχει συνεχεια!!!!

ΦΤΙΑΧΤΕ ΒΡΕ ΟΛΑ -5 να τελειωνουμε!!!

Ακομα και ο c-7 υστερει του mica!!!

Αλασκας

Ηλίας από Κομοτηνή 21 Ιουνίου 2012 στις 9:23:00 μ.μ. EEST  

HBS,
Αναγνωρίζω πως είναι μεγάλη ευκαιρία και για μας. Απλά νομίζω πως δεν έχουμε τα χρήματα για να την εκμεταλλευτούμε, αυτήν τη στιγμή τουλάχιστον. Δεν έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ «εξοικονόμησης χρημάτων» μέσω του εκσυγχρονισμού και «σπατάλης χρημάτων» μέσω αγοράς νέων αεροσκαφών, πολύ απλά γιατί και οι δύο επιλογές απαιτούν κονδύλια τα οποία δε φαίνεται να υπάρχουν ή δεν υφίσταται η βούληση να βρεθούν, και για τα λίγα που θα υπάρξουν θα δούμε μεγάλο ανταγωνισμό για το που είναι προτιμότερο να διατεθούν. Παρεμπιπτόντως, εάν παρέμενε ο στρατηγός Φράγκος στο ΥΠΑΜ είχα την ελπίδα, για να μην πω την πεποίθηση, ότι μεσοπρόθεσμα θα υπήρχε μεγάλο νοικοκύρεμα το οποίο θα έκαιγε πολύ «λίπος» στις Ένοπλες Δυνάμεις και θα δημιουργούνταν ευνοϊκές συνθήκες για να αλλάξει το κλίμα αναφορικά με τα (όποια) εξοπλιστικά προγράμματα προωθούνταν στο μέλλον. Τώρα που έφυγε και βλέποντας ποιος είναι ο διάδοχός του φοβάμαι ότι είτε θα παραμείνει το «λίπος», επιβαρύνοντας τη βραδύτητα και τα αντανακλαστικά μας, είτε θα κοπούν και κομμάτια από το ισχνό σαρκίο των Ενόπλων Δυνάμεων. Για τα UH-60 συμφωνώ (και αδημονώ), αν και πάλι θα απαιτηθεί αφιέρωση κάποιων κονδυλίων για τη δημιουργία υποδομής. Το θέμα των πυρομαχικών πάντως παραμένει για τα οπλικά συστήματα όλων των κλάδων. Και μια παρατήρηση για τα βλήματα των αρμάτων: η παραχώρησή τους είναι σαφώς θετική αλλά η επίδρασή της είναι μάλλον αντίστοιχη με αυτήν της ασπιρίνης: θα προσφέρει ανακούφιση προσωρινά αλλά το πρόβλημα θα επανέλθει. Με την αγορά των 5.200 περίπου DM53 από την Ολλανδία (τα υπόλοιπα 5.400 βλήματα είναι εκπαιδευτικά), τη δωρεάν παραχώρηση 3.000 Μ830 από τις ΗΠΑ και τη σχεδιαζόμενη προμήθεια σε χαμηλή τιμή άλλων 3.000 περίπου DM12C από τη Γερμανία προκύπτει αναλογία 5.200+3.000+3.000=11.200/350=32 βλήματα ανά άρμα Leopard 2. Καλύτερα από το τίποτα αλλά όχι και πολύ μακριά από αυτό… Υπενθυμίζω ότι το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε το 2010 την αγορά 12.000 βλημάτων από τη Γερμανία, κόστους 50 εκ. €, και τη διεξαγωγή διαγωνισμού για άλλα 30.000 (εκτιμώμενου κόστους περίπου 145 εκ. €) για τον εξοπλισμό των Leo 2, ενώ, εάν θυμάμαι καλά, οι συνολικές ανάγκες ήταν για 84.000 βλήματα. Τίθεται σαφώς λοιπόν θέμα χρηματοδοτικών προτεραιοτήτων ενώ παράλληλα αναρωτιέται κανείς τι θα κάνουμε τα 400 M1A1 που θέλουμε να πάρουμε από τις ΗΠΑ χωρίς να αφιερώσουμε τα επιπλέον 250-300 εκ. € που απαιτούνται μόνο για τα πυρομαχικά και αυτών.

Alexandros 22 Ιουνίου 2012 στις 12:23:00 π.μ. EEST  

Παρά το ότι εγώ προσωπικά πιστεύω πως το να βρεθούν τα χρήματα απαιτεί μόνον πολιτική βούληση, γιατί δεν είναι και τρομερά τα ποσά για αυτές τις δουλειές που πρέπει να γίνουν, ενώ αποτελούν και ευκαιρίες ανάπτυξης οι εν λόγω δουλειές, θα πρέπει να προσθέσω πως για ό,τι έχουμε συζητήσει μιλάμε για έναν ορίζοντα 8ετίας. Δηλαδή, αναβάθμιση F-16Block 50,52, όποια άλλη μικρού μεγέθους αναβάθμιση του υπόλοιπου στόλου για επέκταση της επιχειρησιακής ζωής τους, ανταλλακτικά και συντήρηση αυτών, που μάλλον έπρεπε να τα βάλω πρώτα, αγορά βλημάτων ή και ανάθεση για κατασκευή τους σε ελληνική εταιρία, τορπίλες, συντήρηση Apache, είναι 2,5 με 3 το πολύ δις Ευρώ, τα υποβρύχια είναι πληρωμένα (χρυσοπληρωμένα), πολλά ανταλλακτικά μπορούμε να τα ζητήσουμε από τους Αμερικάνους, όπως κάνουμε ήδη για τα F-4 νομίζω και ειδικά αν προωθήσουμε τέτοιου είδους αναβάθμιση μπορούμε να κερδίσουμε και ανταλλάγματα. Επομένως και 3 δις σε ορίζοντα 8 ετών είναι λιγότερα από 350 εκατομμύρια τον χρόνο, συγγνώμη αλλά 40 δόθηκαν εν μία νυκτί για την ανακεφαλαιοποίηση δεν υπάρχουν 3δις για τον στρατό σε 8 χρόνια?

Ανώνυμος 22 Ιουνίου 2012 στις 12:58:00 μ.μ. EEST  

Οσον αφορά την αναβάθμιση πέρα από τα κόλπα μαρκετινγκ F-16 Viper της Lockheed Martin και της της Raytheon -Northop Grumman για να πουλήσουν τα πρόσφατα ανεπτυγμένα ραντάρ τους η ελληνική ΠΑ πρέπει να δει τι ακριβώς χρειάζεται από αυτή την αναβάθμιση.Δε χρειάζομαστε αντικατάσταση όλων των ηλεκτρονικών ή των ραντάρ.
Απαραίτητο είναι η εκγατάσταση λινκ-16 σε όλα τα αεροσκάφη.
Η ελληνική πολεμική αεροπορία μπορεί να αρχίσει ένα modular πρόγραμμα εκσυγχρονισμού με τα F-16 block 50 για αρχή και ως βάση τα block 52+ advanced να τα φέρει όλα στο ίδο επίπεδο σταδιακά. Χρήματα υπάρχουν ελάχιστα ανάγκες πολλές. Η εγκατάσταση ενός ραντάρ AESA καθίσταται απαγορευτική καθώς θα χρειαστουν τουλάχιστον 3εκ Ε ανα ραντάρ με βάση τα λεγόμενα των εταιρειών ότι κοστίζει περίπου όσο ένα ραντάρ μηχανική σάρωσης
Επιπλέον μέχρι και αν θα έρθουν τα Abrams,uh-60 κτλ δεν πρέπει να τα έχουμε σίγουρα .Ο εκσυγχρονισμός των AH-64 είναι πιο επιτακτικός. Η εγκατάσταση επίσης AESA ρανταρ δεν σημαίνει ότι θα βλέπουμε τα F-35. Κραυγές περι ανατροπής της ισσοροπίας δυνάμεων δεν ισχύουν. Τα ελληνικά μαχητικά είναι νέας κατασκευής ένω τα τουρκικά παλαιότερης και καταπονημένα. Τα προγράμματα αναβάθμισης δεν τα κάνουν σαν καινουρια.
Η ελληνική πολεμική αεροπορία πρέπει να επενδύσει σε νέα μαχητικά από το 2015 και μετά καθώς και σε UCAV. Μέχρι τότε μπορεί να προχωρήσει σε αγορές εξυπνων όπλων αέρος εδάφους,εναερίων τάνκερ(πολ/στης ισχύος) και εγκατάσταση λινκ 16. Το budget μας δεν είναι για παραπάνω .Επιπλέον οι καρκινοπαθείς ακόμη δεν έχουν φαρμακα καλό είναι να είμαστε ρεαλιστές τα λεφτά τα βλέπουμε να πέφτουν με το σταγονομετρο

Μanolis 22 Ιουνίου 2012 στις 3:21:00 μ.μ. EEST  

defencegreece , δυστυχως εισαι σωστος. Τα οικονομικα ειναι ανυπερβλητο θεμα οταν ανθρωποι υποφερουν. Οσο για το ΑESA, μονο αν κανει κατι περισσοτερο απεναντι στα F-35 θα εχει νοημα και πιθανοτητα να το αγορασει η ΠΑ.

HBS 22 Ιουνίου 2012 στις 5:42:00 μ.μ. EEST  

Αγαπητέ defencegreece δεν ξέρω και δεν με νοιάζουν τα κόλπα marketing του καθένα. Εγώ μιλάω με δεδομένα. Και δεδομένο είναι πως το F-16V είναι το επίπεδο που θα αναβαθμιστούν 350 αφη της USAF και πως αν το ακολουθήσουμε θα συμβεί αυτό που περιγράφω στο άρθρο. Το AESA μπορεί να βλέπει μπορεί και όχι το F-35. ΣΙΓΟΥΡΑ όμως θα προσφέρει ΠΟΛΥ μεγαλύτερες πιθανότητες (σε συνεργασία με τα ΑΣΕΠΕ) αυτό να συμβεί γιατί, όπως και να 'χει, είναι το μέλλον στον αεροπορικό αγώνα. Από τη στιγμή που λεφτά για μαχητικό ΔΕΝ θα αποδεσμευτούν πριν το 2020 τα χρήματα που θα απαιτηθούν για τον εν λόγω εκσυγχρονισμό (σε περίοδο 8 ετων+) αποτελούν κλάσμα. 204 F-16 με διαδικτύωση link-16 και JHMCS+AIM-9X δεν σημαίνει ανατροπή της ισορροπίας; Για ποια UCAV που θα κάνουν τη δουλειά μιλάμε; Τα nEUROn; Το πρόγραμμα αφορά αποκλειστικά και μόνο επίδειξη τεχνολογίας (ένα μοναδικό αεροπλάνο) και δεν έχει (όπως είναι σήμερα) καμιά συνέχεια με περαιτέρω πρόγραμμα παραγωγής. Κι εγώ σκέφτομαι τους καρκινοπαθείς, τα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία, τους άνεργους, τους άστεγους ΑΛΛΑ εδώ μιλάμε για την εθνική ασφάλεια αγαπητέ μου φίλε και δεν μετράμε (ο ένας του άλλου) την κοινωνική μας ευαισθησία. Και για να καταλάβω: το μπάτζετ μας δεν είναι για παραπάνω αλλά είναι για ιπτάμενα τάνκερ και εκσυγχρονισμούς των Apache (στο ΠΑΝΑΚΡΙΒΟ επίπεδο III)?

Alexandros 23 Ιουνίου 2012 στις 12:08:00 π.μ. EEST  

Συμφωνώ απολύτως με τον HBS, ειδικά όσον αφορά τα Apache, νομίζω πως η συντήρησή τους είναι η μοναδική εφικτή επιλογή, η αναβάθμισή τους είναι απίστευτα ακριβή.
Πάντως, με κάποιον άλλον το συζητούσα και μου το είπε, είναι πολύ αξιόλογη και η περίπτωση της αναβάθμισης των Ιαπωνικών F-2 (τα ιαπωνικά F-16 ουσιαστικά) στα οποία η αναβάθμιση του AESA γίνεται αποκλειστικά με γνώμονα τον εντοπισμό αλλά και την αντιμετώπιση αεροπλάνων stealth, αν κάποιος ξέρει περισσότερα ας μας πει

Μanolis 23 Ιουνίου 2012 στις 10:16:00 π.μ. EEST  

Alexandre, τα F-2 δεν ειναι απλα ''Ιαπωνικα F-16'' , ειναι διαφορετικα α/φη, μεγαλυτερα με πολλες διαφορες (και άλλο ρανταρ) , με μοναδικο χρηστη τους Ιαπωνες και αρκετα προβληματα κατα καιρους. Σε καμμια περιπτωση η όποια αναβαθμιση τους δεν θα εχει σχεση με κανενα ''απλο'' F-16 .

Ανώνυμος 24 Ιουνίου 2012 στις 11:22:00 π.μ. EEST  

@HBS
Η αναβάθμιση των ΑH-64 την ανέφερα σε περίπτωση που δεν προχωρήσει η προμήθεια των Μ1Α1 καθώς θα απαιτηθούν πρόσθετα κονδύλια γύρω στα 500εκ Ε για την επαναφορά σε επιχειρησιακη κατάσταση καθώς και για τον εξοπλισμό άλλων 400 αρμάτων μάχης με βλήματα. Σε αυτή την περίπτωση και με δεδομένο την πολύ μεγάλη δύναμη τεθωρακισμένων κια πυροβολικού που θα έχουν οι τούρκοι στον Εβρο η αναβάθμιση καθίσταται αναγκαία καθώς με αυτή τα Apache θα μπορούν ενδεικτικά να εμπλέξουν 8-16 στόχους σε λιγότερο από 20 δευτερόλεπτα. Συν όλες τις βελτιώσεις που φέρει η ριζική αναβάθμιση στο επίπεδο D(δε χωράνε στο ποστ ενος σχολίου). Αν κινηθούμε γρήγορα προλαβαίνουμε την έκδοση block 2. Επιπλέον επιθετικά ελικόπτερα δεν προβλέπονται για το μέλλον όπως και νέα άρματα μάχης (εκτός των Μ1Α1 που είναι αμφίβολα). Εδω καλα καλά δεν έχουμε αγορασει βλήματα για τα υπάρχοντα αρματα μάχης, τορπίλλες νέου τύπου για τα 6 υποβρύχια τύπου 214,όπλα αερός εδάφους νέας γενιάς για τα F-16 , ακυρώνουμε την παραλαβή 4 C-27J που έχουν ελάχιστο κόστος, αεροσκάφη εναερίου ανεφοδιασμού δεν έχουμε ,G-3 χρησιμοποιεί ακόμη ο ΕΣ στις μονάδες πρώτης γραμμής εν έτει 2012 και πετάει με UH-1.Οι διαθεσιμότητες των αεροσκαφών κινούνται σε επικίνδυνα επίπεδα Μονο η έλλειψη πυρομαχικών για τα άρματα μάχης και τορπιλλών νέου τύπου απαξιώνει γύρω στα 4 δις Ε επενδυμένων χρημάτων . Η απόκτηση εναερίων τάνκερ (ακόμη και τροποποιημένων πολιτικών αεροσκαφών) θα έδινε τη δυνατότητα στην ελληνική ΠΑ εκτός των άλλων να δημιουργήσει ένα ασφαλές σημείο εισόδου στην Τουρκική Ενδοχώρα ανατολικά της Κρήτης και ανάμεσα στην Κύπρο ενώ θα αύξανε κατά πολύ και το χρόνο παραμονής μαχητικών αεροσκαφών στον αέρα ιδιαίτερα σε αποστολές CAP.
Εν κατακλείδι αυτό που θέλω να τονίσω είναι πρώτα πρέπει να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τις δυνατότητες των υπαρχόντων οπλικών συστημάτων και έπειτα να προβούμε σε νέες κινήσεις.
Θα κάνω και μια πιο ρεαλιστική πρόταση σε περίπτωση αναβάθμισης των F-16 θα μπορούσε να γίνει η εγκατάση ΑΕΣΑ στα αεροσκάφη μπλοκ 52+ και μπλοκ 52+ADV και με τα αποσυρθλεντα ραντάρ APG-68V(9) να εξοπλιστούν τα προηγούμενα μπλοκ F-16. Έτσι θα εξοικονομούσαμε χρήματα. Η αναβάθμιση θα πρέπει να γίνει όμως στο επίπεδο που επιθυμεί η ΠΑ .Το επίπεδο των block 52+ ADV με την εγκατάσταση λινκ-16 νομίζω πως είναι παραπάνω από επαρκές όσον αφορά την ΠΑ.Περιττά έξοδα πρέπει οπωσδήποτε να περιοριστούν. Το κόστος που προτείνε παλαιότερα η LM κυμαίνονταν μεταξύ 600-1.2 δις Ε αν προσθέσουμε και τα ΑΕΣΑ κόστους 3 εκ ανα ραντάρ (συνολικά 258-375 ) φθάνουμε κατελάχιστο τα 1 δις Ε. Όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων και ιεράρχησης. Αν ικανοποιηθούν οι παραπάνω προτεραιότητες όσον αφορα τα πυρομαχικά και τα ανταλλακτικά για τα υπάρχουντα συστήματα το πρόγραμμα αναβάθμισης μπορεί να ξεκινήσει σε αργούς ρυθμούς.It's all about the money

HBS 24 Ιουνίου 2012 στις 2:50:00 μ.μ. EEST  

Αγαπητέ defencegreece,
Το ΓΕΣ είναι ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟ να παραλάβει τα M1A1 και αυτό θα συμβεί. Το ίδιο ισχύει και για τα UH-60, αλλά αυτό είναι κάτι που θα ξεκαθαρίσει στο άμεσο μέλλον, καθώς κανείς δεν μπορεί να προδικάσει τίποτα προς ώρας. Δυστυχώς για εμάς, η αναβάθμιση των AH-64A σε -D blkII δεν είναι πλέον εφικτή. Το τελευταίο αναβαθμισμένο ελικόπτερο θα παραδοθεί στο Ισραήλ στις αρχές του 2013 και η Boeing ειδοποίησε ότι θα είναι και τα τελευταίο, καθώς κλείνει οριστικά η γραμμή παραγωγής. Κι αν κλείνει οριστικά για το Ισραήλ (το οποίο θα παραμείνει με αρκετά -Α) σκέψου για εμάς.
Κανείς δεν λέει πως δεν πρέπει να καλυφθούν ΠΡΩΤΙΣΤΑ οι ανάγκες των υφιστάμενων οπλικών συστημάτων ώστε αυτά είτε να καταστούν είτε να διατηρηθούν αξιόμαχα. Αυτό είναι ζήτημα ΚΟΙΝΗΣ λογικής (άσχετα αν στη χώρα μας η λογική πάει περίπατο) και άρα συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΩΣ μαζί σου. Ο σκοπός του άρθρου, όμως, είναι να καταδείξει την ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ που έχει η ΠΑ με μια κίνηση ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΈΝΟΥ κόστους (το υπολογίζω στα 1,2δις κατανεμημένο εντός 8ετίας), να αποκτήσει ΠΛΗΡΗ αεροπορική υπεροχή στο Αιγαίο ΔΙΧΩΣ την ανάγκη αγοράς νέου μαχητικού.
Όσον αφορά στην αναγκαιότητα απόκτησης ιπτάμενου τάνκερ τώρα... Η ύπαρξη αεροσκάφους εναέριου ανεφοδιασμού είναι εξόχως χρήσιμη. ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΕΙ όμως λειτουργικό βάθος προστατευόμενου εναέριου χώρου (που η ελληνική ενδοχώρα δεν παρέχει σε αντίθεση με την Τουρκική, πόσο μάλλον η περιοχή μεταξύ Κρήτης και Κύπρου που αναφέρεις). Ειδάλλως απαιτεί διάθεση συνοδείας μαχητικών αεροσκαφών (προς προστασία του τάνκερ) τα οποία προφανώς και θα αφαιρεθούν από την φίλια δύναμη εναέριας υπεροχής η οποία θα μάχεται εξαρχής υπό συνθήκες αρνητικής ποσοτικής αναλογίας. Μην ξεχνάς πως ήδη κάποια μαχητικά θα χρειαστούν για την ανάλογη προστασία των ΑΣΕΠΕ τα οποία θα συντονίζουν τα αεροσκάφη μας (ΑΥΤΑ κι αν είναι πολλαπλασιαστής ισχύος). Αν σκεφτείς δε πως τα 86 (σχεδόν 3πλάσια από τα τουρκικά) από τα 150 αφη που θα σηκώσουν το κύριο βάρος των αποστολών εναέριας υπεροχής δύνανται να φέρουν σύμορφες δεξαμενές καυσίμου τότε το πρόβλημα αμβλύνεται αρκετά.

ΑΧΕΡΩΝ 24 Ιουνίου 2012 στις 4:17:00 μ.μ. EEST  

@HBS 24/6/12 2:50
Φὶλε μου,αδημονὼ να δὼ τα Μ1Α1 με ὸλα τα αναγκαὶα εφὸδια στην Ελλὰδα,αλλὰ εὶμαι υποχρεωμὲνος να παρατηρὴσω ὸτι το θὲμα ὴδη χρονὶζει.
Θυμὰμαι ὸτι απὸ τον περυσινὸ Φεβρουὰριο εὶχε δοθεὶ απὸ αμερικανικὴς πλευρὰς το Ο.Κ.
Καθ´ημὰς ὸμως,κηπουροὶ και αντουαννὲτες επιδὶδονται σε πιρουὲτες.
Η κωλυσιεργὶα βγὰζει μὰτι.

Ανώνυμος 24 Ιουνίου 2012 στις 4:24:00 μ.μ. EEST  

@HBS
Η ΠΑ διατηρεί τώρα την εναέρια υπεροχή στο Αιγαίο και στη Ν.Ανατολική Μεσόγειο.Θα συνεχίσει να τη διατηρεί για πολλά χρόνια. Η αναβάθμιση των F-16 είναι σχεδόν σίγουρη και επιβεβλημένη. Η ενστασή μου είναι ότι το πακέτο αναβάθμισης πρέπει να είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της ΠΑ. Πρέπει επίσης να δούμε το τελικό κόστος των ΑΕΣΑ που θα μας προσφερθεί.
Σε μια ενδεχόμενη σύρραξη το μέτωπο θα είναι από το Αιγαίο μέχρι την Κύπρο. Για αυτό τονίζω ότι η Υπαρξη Ιπτάμενων τανκερ μαζί με τα αεροσκάφη συνοδείας θα συνδέει και σταθεροποιεί αυτόν το χώρο ανάμεσα ενώ παράλληλα θα μπορεί να δημιουργεί και μια πίσω πόρτα για επιχειρήσεις στην Τουρκική Ενδοχώρα. Η δημιουργία αυτού του χώρου δε χρειάζεται να γίνει πολύ μακριά από την Κρήτη .Επιπλέον θα μπορούσαν με αυτό το τρόπο να ανεφοδιάζονται αεροσκάφη παντώς τύπου για αποστολές στην Κύπρο. Πχ ενα πακέτο COMAO μερικών οπλισμένων αεροσκαφών Μirage 2000 με Exocet,A-7 και F-16 με πυραύλους ΗΑΡΜ θα μπορούσε να πλήξει και να στείλει στον βυθό της Μεσογείου την όποια τουρκική ναυτική παρουσία στην Κύπρο και να διαλύσει το ναυτικό αποκλεισμό που θα επιδιώξουν οι Τούρκοι.Εκτός αυτού οι Ελληνες Πιλότοι θα έχουν άλλη ψυχολογία όσον αφορά την αυτονομία των αεροσκαφών τους. Με το συνδυασμό επίσης συμμορφών δεξαμενων και ανεφοδιασμού από τάνκερ στον αέρα κανένας στόχος στην Τουρκία δε θα είναι ασφαλής.
Να προσθέσω και το ότι τα ΑΕΣΑ ραντάρ αυξάνουν κατακόρυφα την ικανότητα ελιγμού cranking σε BVR αερομαχίες λόγω της κατευθυνόμενης δέσμης του ρανταρ ενώ μειώνεται και το κόστος κύκλου ζωής.
Γενικά δεν εμπιστεύομαι με κλειστά μάτια το ΓΕΣ. Χρονιες καθυστερήσεις σε ένα σωρό απαιτήσεων από υποτυπωδεις κράνη και αρβύλες μέχρι στρατιωτικά φορτηγά και πυρομαχικά,παραλείψεις κτλ. Οπως δεν εμπιστεύομαι και τους εκάστοτε υπουργους εθνικής άμυνας.

HBS 24 Ιουνίου 2012 στις 5:12:00 μ.μ. EEST  

Αγαπητέ φίλε Αχέρων,
τα τελευταία νέα λένε πως και με παρέμβαση Φράγκου το θέμα έχει κλειδώσει. Λογικά, από την ώρα που έχουμε πλέον κυβέρνηση, ευελπιστώ πως θα μάθουμε σύντομα τα ευχάριστα. Όπως σωστά σημειώνει παραπάνω ο φίλος defencegreece, εμπιστοσύνη δεν μπορούμε να έχουμε σε κανέναν από τους εκάστοτε υπευθύνους, αλλά θαρρώ πως έχουμε φτάσει ΠΟΛΥ κοντά για να χαλάσει η δουλειά.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP