Εις μνήμην Μαρίνου Ζαμπάτη

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Aναδημοσιεύουμε παλαιότερο άρθρο του Εν Κρυπτώ (22/7/2008) για τις "Ελληνοαλβανικές ναυμαχίες του 1997" και τον άδικο χαμό του 25χρονου Μαρίνου Ζαμπάτη (28/3/1972 - 27/4/1997) από τα πυρά Αλβανών κακοποιών. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει.

Ο χρόνος , ξημερώματα μεγάλου Σαββάτου 1997, ο τόπος ανοιχτά του Κόλπου της Παναγιάς, Θεσπρωτία.

Οι πάνοπλοι Λιμενικοί επιβαίνοντας στο φουσκωτό τους περιπολούν μαζί με το πλωτό "118" ανοιχτά της Κέρκυρας. Πριν από μερικές μέρες (Μ.Τετάρτη) είχαν καταδιώξει ένα ακόμα αλβανικό ταχύπλοο και σύμφωνα με το σήμα της Ιντερπόλ μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών θα πέρναγε αυτές τις μέρες από την Αλβανία στις Ελληνικές ακτές. Ενέδρα λοιπόν,αναμονή και το βλέμμα καρφωμένο στο ραντάρ , το σκηνικό γνωστό το ίδιο και απαράλλαχτο.

Δεν άργησε να φανεί το ύποπτο σκάφος ,χωρίς φώτα ναυσιπλοΐας και με 5 επιβαίνοντες ,να πλησιάζει την θέση των Ελλήνων Λιμενικών. Κίνηση προς το άγνωστο πλεούμενο,προβολέας και κλήση να σβήσει τις μηχανές. Η απάντηση ήρθε άμεσα με έναν καταιγισμό πυρών από αυτόματα όπλα που γαζώνουν τα ελληνικά περιπολικά. Οι Λιμενικοί ανταποδίδουν τραυματίζοντας έναν από τους λαθρέμπορους ,η καταδίωξη τελικά λήγει χωρίς την σύλληψη των Αλβανών κακοποιών ..όχι όμως χωρίς απώλειες . Ο 25χρονος Μαρίνος Ζαμπάτης,παλικάρι από το Μεγανήσι και ένας από τους καλύτερους άνδρες Ειδικών Αποστολών του Λιμενικού Σώματος κείτεται νεκρός χτυπημένος θανάσιμα από τα πυρά των Αλβανών κακοποιών.

Tο σκάφος του ΛΣ που φέρει το όνομα του Μαρίνου Ζαμπάτη. Το 14μετρο σκάφος δώρισε στο ΥΕΝ Έλληνας εφοπλιστής με σκοπό την αποτελεσματικότερη δίωξη της αλβανικής μαφίας

Το παραπάνω περιστατικό ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Από το καλοκαίρι του 1996 μέχρι και το 1997 η Αλβανική Μαφία είχε επιδοθεί σε ένα ολοένα και αυξανόμενο αριθμό ληστρικών επιδρομών στα παράλια της Κέρκυρας και η κατάσταση είχε αρχίσει να επηρεάζει τον τουρισμό του νησιού αλλά όπως είναι και φυσικό είχε δημιουργήσει κλίμα ανησυχίας στην κοινωνία της Κέρκυρας. Η ιδιαίτερη επιμονή των Αλβανών , ορισμένα χαρακτηριστικά της δράσης τους (ριπές κατά ξενοδοχείων,δολοφονίες τουριστών) καθώς και η έλλειψη κάποιου ορατού οφέλους ,είχε δημιουργήσει πολλές εύλογες απορίες στις Ελληνικές αρχές. Η έντονη τουρκική παρουσία στο νησί από το 1994 , χρονιά κατά την οποία άρχισε να καταγράφεται δυσαναλογία στον αριθμό εισερχομένων και εξερχομένων Τούρκων υπηκόων στο νησί, είχε προβληματίσει τις αρχές. H προσπάθεια δημιουργίας δικτύου όχι σε κάποιο ακριτικό νησί του Αν.Αιγαίου αλλά την Κέρκυρα δεν ήταν κάτι που είχε παρατηρηθεί στο παρελθόν. Όπως μας πληροφορεί ο Μ.Ηλιάδης στο πασίγνωστο πλέον βιβλίο του για της τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, αποκαλύφθηκε ότι οι Αλβανοί συμμορίτες χρηματοδοτούνταν από την Άγκυρα και μάλιστα ότι ο αρχηγός του ιδιότυπου καρτέλ είχε εκπαιδευτεί στην Τουρκία (Τουρκικές Μυστικές υπηρεσίες και η ΜΙΤ σελ425)

Η Ελληνική απάντηση σε αυτή την κατάσταση -παραδόξως για τα αντανακλαστικά στα οποία μας έχει συνηθίσει το νεοελληνικό κράτος- ήταν άμεση και ασυνήθιστα αποτελεσματική.



Συγκεκριμένα τα μέτρα τα οποία ελήφθησαν περιελάμβαναν :

1) μετακίνηση στην περιοχή 2 πυραυλακάτων του ΠΝ ,εκτός των 4 πλοίων που ήδη περιπολούσαν στην περιοχή
2)την διασπορά στην Κέρκυρα και τα παράλια της Ηπείρου ομάδων πάνοπλων καταδρομέων καθώς και ενίσχυση των στρατιωτικών μονάδων της περιοχής
3)ενίσχυση των Λιμεναρχείων και Αστυνομικών Σταθμών της περιοχής με μεγάλο αριθμό ανδρών και μέσων καθώς και μεταστάθμευση ελικοπτέρων της ΕΛΑΣ
4)την άμεση απόκτηση από το Λιμενικό κατάλληλα οπλισμένων ταχύπλοων με ταχύτητα 45-50 κόμβων (τελικά αποκτήθηκαν 3 CB-90 τα οποία απέδωσαν εξαιρετικά -παρεδόθησαν καλοκαίρι 1998-)
5)τον καλύτερο συντονισμό των αρμόδιων υπουργείων

Βεβαίως δεν ήταν η πρώτη φορά που "εξαγγέλλονταν" μέτρα. Η διαφορά ήταν ότι ΑΥΤΗ την φορά υπήρχε η αποφασιστικότητα να μπει τέλος στην απαράδεκτη αυτή κατάσταση. Όπως και έγινε..

Η πρώτη ελληνική απάντηση δεν άργησε να έρθει με την βύθιση Αλβανικού ταχύπλοου από σκάφος των ειδικών δυνάμεων του Πολεμικού Ναυτικού μετά από καταδίωξη με εύστοχη βολή βομβιδοβόλου ,με τηλεοπτικούς σταθμούς να μεταδίδουν ότι "έγινε εκτόξευση ρουκέτας" από μέρους των ανδρών των ΟΥΚ.

Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες έκαναν λόγο και για επίσκεψη πυραυλακάτων του ΠΝ σε εγκαταστάσεις της Αλβανικής μαφίας ,κατά την οποία έγιναν στάχτη και μπούλμπερη ταχύπλοα , γλύστρες και λοιπές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούσαν οι Αλβανοί λαθρέμποροι.

Όπως πολύ εύγλωττα αναφέρει ο τύπος της εποχής..

"H περασμένη εβδομάδα στην Kέρκυρα είχε νύχτες φεγγαρόλουστες, που πρόσφεραν, σ' όσους τουρίστες και ντόπιους έτυχε να ξενυχτούν, μια πρωτότυπη ατραξιόν. Tροχιοδεικτικά, ήχους από βαριά πυροβόλα, ναυτικές φωτοβολίδες, άγριες θαλάσσιες καταδιώξεις, μυστηριώδους προέλευσης υπόκωφες εκρήξεις. Πόλεμος ανορθόδοξος και κανονικός στη θαλάσσια ζώνη από τον αλβανικό Kάβο Kέφαλο ώς τη λιμνοθάλασσα του Bουθρωτού και τα ανοιχτά της Σαγιάδας. Tις ημέρες, όσοι ήξεραν τι γινόταν, σφύριζαν αδιάφορα και ένιωθαν ύστερα από χρηστό καιρό ασφαλείς." (1)


Το κλίμα που επικρατούσε:

11 λιμενικοί εναντίον των μαφιόζων!

«Οι περιπολίες μας μετρώνται σε σφαίρες»

24ωρες περιπολίες από άνδρες της ΕΛ.ΑΣ.
Αλβανοί μαφιόζοι στην Κέρκυρα
Συνελήφθησαν δύο Αλβανοί μαφιόζοι στη Β. Κέρκυρα
Χασίς στο Μον Ρεπό
Λιμενικοί κατά μαφιόζων
Ρουκέτα κατά μαφιόζων
Ταχύπλοο κατά μαφιόζων
Βοήθεια από το Ναυτικό

5 σχόλια:

Ανώνυμος 27 Απριλίου 2012 στις 2:24:00 μ.μ. EEST  

Ο Λιμενοφύλακας Μαρίνος Ζαμπάτης υπηρετούσε στο Κλιμάκιο Ειδικών Αποστολών της Λιμενικής Αρχής Κέρκυρας, όταν τις πρωϊνές ώρες της 27ης Απριλίου 1997, στα 25 του χρόνια, άφησε την τελευταία του πνοή στη θαλάσσια περιοχή όρμου Παγανιά Θεσπρωτίας, ηρωϊκά μαχόμενος για την ασφάλεια και την ακεραιότητα των θαλάσσιων συνόρων μας και συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια συμπλοκής με Αλβανούς.

Ήταν ξημερώματα Μεγάλης Παρασκευής, τότε που ο Μαρίνος Ζαμπάτης έπεσε νεκρός σε επιχείρηση καταδίωξης Αλβανών εμπόρων ναρκωτικών. Σύμφωνα με τη γνωμάτευση της Ανωτάτης Υγειονομικής Επιτροπής, ο Ζαμπάτης "απεβίωσε συνεπεία βαρείας κρανιοεγκεφαλικής κακώσεως, συνεπεία τραύματος εκ πυροβόλου όπλου κατά τη διάρκεια εμπλοκής πλωτού περιπολικού σκάφους του Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής με άλλο ταχύπλο σκάφος"

Είχε γεννηθεί στην Πρέβεζα στις 28 Μαρτίου 1972 και κατατάχθηκε στο Λιμενικό Σώμα στις 4 Σεπτεμβρίου 1995 ως δόκιμος λιμενοφύλακας. Ήταν παιδί βιοπαλαιστών, από το Μεγανήσι Λευκάδας. Ο πατέρας του, ναυτικός, αγωνιζόταν στη θάλασσα και η μητέρα του αγωνιζόταν στο σπίτι για την ανατροφή του γιου της. Μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που τον έκανε να εκτιμά τον κόπο των άλλων και έμαθε να προσφέρει και να συμπαρασκέται σε όποιον το είχε ανάγκη. Από μικρός δούλευε, ενώ παράλληλα πήγαινε και σχολείο. Όσοι τον γνώρισαν μαγεύτηκαν από την περηφάνεια του, την πηγαία καλοσύνη του, το χαμόγελό του, την ανιδιοτέλειά του, το ελεύθερο πνεύμα του, την τόλμη του.

http://www.hcg.gr/node/294

Ανώνυμος 27 Απριλίου 2012 στις 8:15:00 μ.μ. EEST  

Ευχαριστούμε για την αναδημοσίευση.
Η ιστορία μας είναι πολύ πλούσια, αλλά δυστυχώς η μνήμη μας περιορισμένη.
Αυτό δεν μας επιτρέπει να διδασκόμαστε από τα ιστορικά λάθη, τα οποία και επαναλαμβάνουμε.
Καλό είναι να διδασκόμαστε και από τις επιτυχίες του παρελθόντος ώστε να μην περιμένουμε να χυθεί αίμα για να δράσουμε.

Ανώνυμος 27 Απριλίου 2012 στις 8:33:00 μ.μ. EEST  

Ευχαριστουμε για την ανάρτηση της ιστορίας έτσι ώστε και εμείς εδω οι Έλληνες της Αμερικής να μαθαίνουμε για τους σύγχρονους ήρωές μας. Όσο υπάρχουν τέτοια παιδιά η Ελλάδα θα ζει και θα προκόβει.
Ζήτω η Ελλάδα.

Ανώνυμος 27 Απριλίου 2012 στις 10:10:00 μ.μ. EEST  

το σχόλιο του έφεδρου που πήγε;

enkripto 28 Απριλίου 2012 στις 9:10:00 π.μ. EEST  

μιλας για το σχόλιο στην αναρτηση του 2008 υποθέτω

http://www.enkripto.com/2008/06/1997.html

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP