Οι Σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας και το Μοντέλο της Ινδονησίας*

Toυ Σάββα Καλεντερίδη

Το κείμενο που ακολουθεί στάλθηκε στις αρχές Απριλίου από την ηλεκτρονική διεύθυνση της κυρίας Αϊσέλ Εκσί (Prof.Dr.Aysel Eksi), καθηγήτριας ψυχιατρικής, σε ιστοσελίδες και ιστολόγια του λεγόμενου ‘πατριωτικού’ χώρου της Τουρκίας, ήτοι, κεμαλιστών και κύκλων ελεγχομένων από τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ). Την επόμενη ημέρα και αφού αναδημοσιεύθηκε από εκατοντάδες ιστοσελίδες και εφημερίδες, η κ. Εκσί αρνήθηκε την πατρότητα του κειμένου, υπογραμμίζοντας πάντως ότι λέει σωστά και έγκυρα πράγματα.
Όσον αφορά το επίπεδο ποιότητας και εγκυρότητας του εγγράφου, πρόκειται για κείμενο του οποίου ο/οι συντάκτης/ες έχουν πρόσβαση σε εσωτερική πληροφόρηση στα ανώτατα κλιμάκια της τουρκικής διοίκησης.

Όσον αφορά την ουσία, το έγγραφο επιχειρεί έναν συνολικό απολογισμό των αμερικανοτουρκικών σχέσεων και ειδικώτερα των σχέσεων των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων με τις ΗΠΑ, στηριζόμενο σε πραγματικά γεγονότα, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις διαστρεβλώνει, για να αναδείξει την αντιπαλότητα που όντως βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ ΗΠΑ-ΤΕΔ, με ουσιαστικό ζητούμενο και στόχο τη συσπείρωση του λαού γύρω από τις ΤΕΔ που δέχονται ανοιχτά επίθεση από τις ΗΠΑ και από την κυβέρνηση Ερντογάν, την οποία παρουσιάζει υποχείριο των ΗΠΑ.

Κατά την άποψή μας το έγγραφο προσφέρεται για εξαγωγή πολύτιμων συμπερασμάτων γύρω από το τεράστιο θέμα των σχέσεων ΗΠΑ-ΤΕΔ, αλλά και των στρατηγικών επιδιώξεων των ΗΠΑ στην περιοχή.

Το μοντέλο της Ινδονησίας και η Τουρκία
Της Prof.Dr.Aysel Eksi
Mετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης

Τέθηκε σε εφαρμογή για τις ΤΕΔ το μοντέλο της Ινδονησίας*
Με αφορμή τη σχεδιαζόμενη «επίθεση εναντίον του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς», οι εισαγγελικές αρχές έκαναν έρευνες στην Υπηρεσία Επιθεώρησης Επιστράτευσης (ΥΕΕ), Διεύθυνση Άγκυρας, στην οποία υπάγεται και η Διοίκηση των Ειδικών Δυνάμεων.
Έτσι, οι ΗΠΑ έθεσαν σε εφαρμογή το μοντέλο της Ινδονησίας εναντίον των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ).
Με την κίνηση αυτή οι ΗΠΑ πέρασαν από τη φάση της άσκησης «ψυχολογικού πολέμου» στη φάση της «διάλυσης των ΤΕΔ με ενεργητικές πράξεις».
Ο αριθμός του τηλεφώνου (1230606) από το οποίο έγινε η καταγγελία για την «επίθεση» εναντίον του Αρίντς, δείχνει ότι η καταγγελία έγινε από τις ΗΠΑ.

Τί είναι το μοντέλο της Ινδονησίας;
Τα προηγούμενα χρόνια, οι ΗΠΑ, στα πλαίσια του «αγώνα εναντίον του κομουνισμού», έκαναν διάφορες βρώμικες επιχειρήσεις χρησιμοποιώντας τις Ειδικές Δυνάμεις της Ινδονησίας. Στη συνέχεια οι ΗΠΑ, αφού συγκέντρωσαν στοιχεία γι αυτές τις επιχειρήσεις, τα διέρρευσαν στην τοπική κοινή γνώμη χρησιμοποιώντας τα ελεγχόμενα από τους Αμερικανούς ΜΜΕ, με σκοπό να κάμψουν την αντίσταση των ενόπλων δυνάμεων της Ινδονησίας.
Όντως, μετά απ’ αυτά, η αντίσταση του στρατού της Ινδονησίας κάμφθηκε.
Θα ρωτήσετε ποιος ήταν ο στόχος των ΗΠΑ;
Στην Ινδονησία υπήρχε ένα πρόβλημα-απειλή διαμελισμού της χώρας. Οι αυτονομιστές-διαμελιστές του Ανατολικού Τιμόρ, ήθελαν να αποσπαστούν από την Ινδονησία.
Οι ΗΠΑ φυσικά υποστήριζαν τους διαμελιστές του Ανατολικού Τιμόρ. Όπως ακριβώς υποστηρίζουν τους δικούς μας οπαδούς του ΡΚΚ.
Θα έπρεπε, λοιπόν, να τρωθεί ανεπανόρθωτα το κύρος των ενόπλων δυνάμεων της Ινδονησίας, για να καμφθεί το επιχειρησιακό σθένος και η αγωνιστικότητα του στρατού στον αγώνα εναντίον των αυτονομιστών-διαμελιστών.
Και πράγματι, το κύρος του στρατού επλήγη ανεπανόρθωτα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αντιμετωπίσει τη δράση των αυτονομιστών-διαμελιστών.
Το έτος 2000 το Ανατολικό Τιμόρ ανακήρυξε την ανεξαρτησία του.

Πώς θα εφαρμοστεί στην Τουρκία;
Τώρα θέλουν να εφαρμόσουν το ίδιο σχέδιο και στην Τουρκία.
Το κύρος του στρατού μας θα εκμηδενιστεί, για να μην μπορέσει να επέμβει σε μια επανάσταση που θα ξεσπάσει στα ανατολικά της χώρας, με αποτέλεσμα η περιοχή αυτή να αποσπαστεί από την Τουρκία και να ιδρυθεί το «Κουρδιστάν».
Ίσως ο εισαγγελέας που ερευνά στα άδυτα της Υπηρεσίας Επιθεώρησης Επιστράτευσης να προσπαθεί να φθάσει σε φακέλους και πληροφορίες που αφορούν τα «Σχέδια του Στρατού για την αντιμετώπιση μιας πιθανής επανάστασης στα ανατολικά της χώρας».
Οι πληροφορίες αυτές θα φθάσουν στις ΗΠΑ και το ΡΚΚ, για να κανονίσουν ανάλογα τα επόμενα βήματά τους.


Συνοπτική ιστορία της Διοίκησης Ειδικών Δυνάμεων (Özel Kuvvetler Komutanlığı, ÖKK)
Το πρώτο όνομα της διοίκησης αυτής, όταν ιδρύθηκε, ήταν Υπηρεσία Επιθεώρησης Επιστράτευσης (ΥΕΕ) (Seferberlik Tetkik Kurulu, STK).
Ιδρύθηκε στα πλαίσια των ΤΕΔ, το 1952, ως αποτέλεσμα της εισόδου της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, το 1951. Ανάλογες υπηρεσίες δημιουργήθηκαν και στις άλλες χώρες που έγιναν μέλη του NATO. Με αυτές τις υπηρεσίες-οργανώσεις μέσω του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ θα έθεταν υπό τον έλεγχό τους τις χώρες-μέλη της Ατλαντικής Συμμαχίας.
Οι οργανώσεις αυτές, των οποίων τα έξοδα τα κάλυπταν οι ΗΠΑ, ήταν υπό τον έλεγχο της μυστικής οργάνωσης Süper-NATO (δηλαδή της Gladyo). Τον σκληρό πυρήνα της οργάνωσης αυτής στην Τουρκία απετέλεσαν οι αξιωματικοί που επέστρεψαν από τον πόλεμο της Κορέας και είχαν διδαχτεί τη στρατηγική του Ανορθοδόξου Πολέμου.
Η μυστική αποστολή της Υπηρεσίας Επιθεώρησης Επιστράτευσης (ΥΕΕ) ήταν η αποτροπή ανάληψης της εξουσίας από κυβερνήσεις μη αρεστές στις ΗΠΑ. Όπως ακριβώς και σε άλλες χώρες του ΝΑΤΟ.
Φυσικά, αυτό που διαδιδόταν ήταν ότι η ΥΕΕ είχε ως αποστολή την «οργάνωση της αντίστασης σε περιοχές που θα έμπαιναν υπό σοβιετική κατοχή».
Με βάση το σχεδιασμό, σε ορισμένες περιοχές της χώρας θάφτηκαν όπλα και πυρομαχικά σε μυστικές κρύπτες, τα οποία θα ξέθαβαν και θα χρησιμοποιούσαν για την ένοπλη αντίσταση συγκεκριμένα άτομα, με βάση τα αρχεία μυστικής στρατολόγησης που τηρούσε η ΥΕΕ.
Για το λόγο αυτό γινόταν συνεχώς προπαγάνδα στην κοινή γνώμη για τη «σοβιετική απειλή».
Με βάση μια συμφωνία που υπέγραψαν το 1959 από πλευράς των ΗΠΑ η CIA και από πλευράς της Τουρκίας η κυβέρνηση Μεντερές, ο «Μυστικός Στρατός» της ΥΕΕ θα ανελάμβανε δράση σε περίπτωση εξέγερσης που θα στρεφόταν εναντίον της κυβέρνησης.
Το 1965 η ΥΕΕ άλλαξε όνομα και ονομάστηκε Τμήμα Ανορθοδόξου Πολέμου (ΤΑΠ) (Özel Harp Dairesi, ÖHD).
Το Τμήμα Ανορθοδόξου Πολέμου (ΤΑΠ) έδρασε επί χρόνια ως τμήμα Kontrgerilla (Gladyo), υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ.
Η πρώτη δημόσια αναφορά-αποδοχή για την ύπαρξη του ΤΑΠ έγινε το 1974, όταν ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ ζήτησε από τον πρωθυπουργό Ετζεβίτ λεφτά για «αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών» (πιθανόν για την επιχείρηση στην Κύπρο, σ.τ.μ.).
Όμως οι αριστεροί είχαν μάθει την ύπαρξη του ΤΑΠ από το 1971, από τα βασανιστήρια που τους έκαναν τα στελέχη του πριν το τελεσίγραφο της 12ης Μαρτίου (μετά από το οποίο ανατράπηκε η νόμιμη κυβέρνηση, που την διαδέχτηκε μια κυβέρνηση τεχνοκρατών).
Το ΤΑΠ και οι Kontrgerilla έκαναν αισθητή την παρουσία τους με τον πιο ηχηρό τρόπο το διάστημα πριν και μετά την επιβολή της χούντας της 12ης Σεπτεμβρίου 1980.
Την περίοδο εκείνη το ΤΑΠ ήταν κύριος υπεύθυνος για τις ανεξιχνίαστες δολοφονίες αριστερών, για τα γεγονότα της Πρωτομαγιάς του 1977, για τις προβοκάτσιες και τα εγκλήματα στο Τσόρουμ και το Μαράς (δολοφονήθηκαν Αλεβίτες), για το σαμποτάζ στο Kültür Sarayı, για τις βομβιστικές επιθέσεις στο Sirkeci και το Yeşilköy, για την απόπειρα δολοφονίας του Ετζεβίτ, για τα βασανιστήρια στους αριστερούς, για τις δολοφονίες διανοουμένων και άλλα πολλά.
Και όλα αυτά έγιναν επειδή οι ΤΕΔ πείστηκαν και πίστεψαν ότι οι ΗΠΑ είναι στρατηγικός σύμμαχος της Τουρκίας και υπερασπίζονται την ακεραιότητα της Τουρκίας έναντι της Σοβιετικής Ένωσης.
Οι Τούρκοι αξιωματικοί που εκπαιδεύτηκαν στο ΝΑΤΟ υπέστησαν πλύση εγκεφάλου και θεωρούσαν πως ό,τι λένε οι ΗΠΑ ταυτίζεται με το συμφέρον της Τουρκίας.
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 άρχισαν να αλλάζουν οι απόψεις που επικρατούσαν στις τάξεις των ΤΕΔ, σχετικά με τους στρατηγικούς στόχους των ΗΠΑ.
ΤΟ 1986, με την έγκριση των Εβρέν και Οζάλ, οι ΗΠΑ προσπάθησαν να επιβάλλουν στις ΤΕΔ το «Σχέδιο δημιουργίας του Κουρδιστάν υπό την υποστήριξη-επιρροή της Τουρκίας».
Το σχέδιο αυτό δεν τέθηκε σε εφαρμογή, επειδή προσέκρουσε στη σκληρή αντίδραση του τότε αρχηγού ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Νετζντέτ Ουρούγ (Nejdet Üruğ).
Πιο μετά (1991), το ίδιο σχέδιο, αν και επιχειρήθηκε, δεν τέθηκε τελικά σε εφαρμογή. Ήταν τότε που η Τουρκία προσκλήθηκε να εισβάλει στο Βόρειο Ιράκ, και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ της εποχής, Νετζντέτ Τορουμτάι (Torumtay), υπέβαλε την παραίτησή του στον Τουργκούτ Οζάλ, δείχνοντας την κάθετη αντίθεσή του στην εφαρμογή ενός τέτοιου σχεδίου.
Οι Τούρκοι στρατηγοί κατάλαβαν πλέον ότι οι ΗΠΑ ήθελαν να θέσουν σε εφαρμογή σχέδια που θα οδηγούσαν στο διαμελισμό της Τουρκίας με τη συμμετοχή του ίδιου του τουρκικού στρατού.
Ακριβώς εκείνη την περίοδο, το 1990, όταν ήταν αρχηγός ΓΕΕΘΑ ο στρατηγός Ντογάν Γκιουρές (Doğan Güreş), το ΤΑΠ μετονομάσθηκε σε Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων (Özel Kuvvetler Komutanlığı, ÖKK), ενώ το 1992 έγινε η πλήρης αναδιοργάνωση αυτής της υπηρεσίας.
Όλα αυτά που έγιναν δεν ήταν μόνον μια αλλαγή του ονόματος και απλές επιφανειακές αλλαγές. Ήταν αλλαγές που προέκυψαν ως αποτέλεσμα του προβληματισμού που αναπτύχθηκε στις τάξεις των ΤΕΔ για το μέλλον των σχέσεων της Τουρκίας με τις ΗΠΑ.
Μετά από όλα αυτά, οι μηχανισμοί του Τμήματος Ανορθοδόξου Πολέμου και της Διοίκησης Ειδικών Δυνάμεων (ΔΕΔ), απαλλάχτηκαν και βγήκαν από την επιρροή των ΗΠΑ.
Όταν αρχηγός του ΓΕΕΘΑ ήταν ο στρατηγός Καρανταγί (Karadayı), οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ διατάχτηκαν να απομακρυνθούν από το κτίριο που στέγαζε τη ΔΕΔ και στο οποίο συστεγάζονταν επί δεκαετίες.
Κατόπιν όλων αυτών, μια δομή που δημιουργήθηκε μέσα στα πλαίσια των σχέσεων της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ και με χρήματα των ΗΠΑ, ήταν πλέον απολύτως εθνικοποιημένη.

Γι αυτόν τον λόγο η ΔΕΔ μπήκε στο στόχαστρο των ΗΠΑ!
Η Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων (Özel Kuvvetler Komutanlığı) ήλθε αντιμέτωπη με τις ΗΠΑ στο μέτωπο του Βορείου Ιράκ, όπου τα τμήματά της αποτέλεσαν το στρατηγικό παρατηρητήριο του Τουρκικού Στρατού απέναντι στην αμερικανική απειλή.
Το 1994 ο στρατηγός Καρανταγί έγινε αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Το 1995 ο τουρκικός στρατός εισέβαλε στο Βόρειο Ιράκ. Οι τουρκικές μονάδες μπήκαν στον στρατηγικό χώρο των ΗΠΑ, αφού ο χώρος εκείνος ήταν στην ουσία υπό την κατοχή του αμερικανικού στρατού.
Εκεί ακριβώς κόπηκε στο σχοινί.
Μόλις κατάλαβαν οι ΗΠΑ ότι έχασαν τον έλεγχο του τουρκικού στρατού, άρχισαν να βομβαρδίζουν με δημοσιεύματα την κοινή γνώμη.
Τότε δημοσιεύθηκαν άρθρα σε περιοδικά του αμερικανικού στρατού στα οποία αναφέρονταν ότι «Οι Τούρκοι στρατηγοί το παράκαναν».
Οι ΗΠΑ βομβάρδισαν το τουρκικό αντιτορπιλικό Muavenet, σκοτώνοντας πέντε Τούρκους αξιωματικούς του πληρώματος.
Τον Ιούλιο του 2003 πέρασαν τσουβάλια στα κεφάλια των ανδρών μιας μονάδας των Ειδικών Δυνάμεών μας στην Σουλεϊμανίγια, με το αιτιολογικό ότι «προετοίμαζαν δολοφονικές επιθέσεις εναντίον των Κούρδων ηγετών».
Ο στρατός των ΗΠΑ, στην έρημο της Νεβάδα, κατά τη διάρκεια της άσκησης «Αγέρωχοι στη Χιλιετία» (;), εξέτασαν την κατάληψη της Τουρκίας.
Η συγκεκριμένη άσκηση ήταν η μεγαλύτερης κλίμακας και μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας άσκηση που έγινε ποτέ στην ιστορία των ΗΠΑ.
Ο αντιστράτηγος Εσρέφ Μπιτλίς (Eşref Bitlis), που είχε συλλέξει στοιχεία με τα οποία απεδείκνυε ότι οι ΗΠΑ προσέφεραν βοήθεια στο ΡΚΚ, έπεσε νεκρός στο Ντιγιαρμπακίρ, όταν κατερρίφθη το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε.
Το αεροπλάνο της ΠΑ που μετέφερε μονάδα των Ειδικών Δυνάμεων, κατερρίφθη στη Μαλάτεια** (με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 34 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και στρατιώτες, ανάμεσά τους και επίλεκτα στελέχη της ΔΕΔ, 17 Μαΐου 2001, σ.τ.μ.).
Στη συνέχεια περιοδικό των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ δημοσίευσε χάρτη του Μεγάλου Κουρδιστάν, στον οποίο συμπεριλαμβανόταν οι περιοχές της ΝΑ Τουρκίας.
Και για την περίπτωση που κάποιοι δεν πήραν το μήνυμα, οι αξιωματικοί των ΗΠΑ πρόβαλαν αυτόν τον ίδιο χάρτη στον πίνακα, κατά τη διάρκεια σύσκεψης του ΝΑΤΟ στην Ιταλία. Τότε οι Τούρκοι αξιωματικοί αποχώρησαν από την αίθουσα.
Έτσι, ήταν σαν να κήρυξαν οι ΗΠΑ επίσημα τον πόλεμο εναντίον του τουρκικού στρατού.
Στη συνέχεια το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ) της Τουρκίας τροποποίησε τον ορισμό της εσωτερικής απειλής.
Πιο παλιά εσωτερική απειλή θεωρούνταν η αριστερά και ο κομουνισμός.
Τώρα στον ορισμό της εσωτερικής απειλής συμπεριλήφθηκαν «ο φυλετικός εθνικισμός, οι διαμελιστές και οι ισλαμιστές».
Με άλλα λόγια, το ΣΕΑ συμπεριέλαβε στον ορισμό της εσωτερικής απειλής κινήματα που θεωρούνται υποχείρια των ΗΠΑ.
Μπροστά σ’ αυτήν την κατάσταση, οι ΗΠΑ δεν είχαν άλλη επιλογή, από το να κηρύξουν τον πόλεμο στις ΤΕΔ.
Η ΔΕΔ δέχτηκε επίθεση με δημοσιεύματα στα τουρκικά ΜΜΕ για οικονομικές ατασθαλίες, όταν άρχισε να χτίζει τι δική της στρατιωτική βάση στο Γκιόλμπασι (Gölbaşı) της Άγκυρας.
Η υπαγωγή στη ΔΕΔ της Διεύθυνσης Σχέσεων με το Κοινό (Toplumsal İlişkiler Başkanlığı) του πολιτικοποιημένου και αποδυναμωμένου πλέον ΣΕΑ, και η αναβάθμιση της ΔΕΔ από μεραρχία σε σώμα στρατού το 2006, αύξησε την οργή των ΗΠΑ.
Η κύρια αιτία, όμως, της αυξανόμενης επιθετικότητας εναντίον της ΔΕΔ, που έφθασε μέχρι στο σημείο να γίνει εισβολή (από τον εισαγγελέα, σ.τ.μ.) στο επιτελείο της, είναι οι αλλαγές που έγιναν επί στρατηγού Μπουγιούκανίτ στη δομή και λειτουργία της ΔΕΔ.
Αλλάζοντας τον ορισμό του Ανορθοδόξου Πολέμου, η ΔΕΔ πρόσθεσε τα εξής στις αποστολές της ΔΕΔ:
«Η δράση σε μια περιοχή που απειλείται από φυσική, οικονομική ψυχολογική κλπ κατάληψη, με σκοπό την αποκάλυψη, παρεμπόδιση και λήψη των απαραίτητων μέτρων για την αποτροπή της κατάληψης».
Η φράση αυτή δεν είναι μια απλή φραστική αλλαγή που έκαναν οι ΤΕΔ, που τελούσαν επί 50 χρόνια υπό τον ασφυκτικό έλεγχο του ΝΑΤΟ, αλλά υποδηλώνει την αρχή μιας νέας περιόδου και την κατάσταση που δημιουργείται με βάση την νέα αυτή πηγή της απειλής.
Οι ΗΠΑ γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να θέσουν σε εφαρμογή τα σχέδιά τους στην περιοχή, χωρίς «να πείσουν τις ΤΕΔ». Και για να κάμψουν το ηθικό των ΤΕΔ, πρέπει να υψώσουν τη σημαία τους στη Διοίκηση των Ειδικών Δυνάμεων.

Η επίθεση στις ΤΕΔ με ‘όπλο’ την Εργενεκόν
Η επίθεση δια της Εργενεκόν άρχισε πριν την εισβολή στο Ιράκ.
Η ίδρυση της Τρομοκρατικής Οργάνωσης Μπεσίκτας (Beşiktaş Terör Örgütü) ξεκίνησε πριν την άνοδο του ΑΚΡ στην εξουσία. Ο ίδιος ο Ερντογάν λέει (19 Οκτωβρίου 2008):
«Αυτή τη δουλειά την ξεκίνησα εγώ με την Ασφάλεια. Αφού την φέραμε μέχρι ένα σημείο, την μεταβιβάσαμε στην Εισαγγελία. Όσον αφορά την ανάκριση για την Εργενεκόν, είμαστε σε στενή συνεργασία με τη Δικαιοσύνη. Όλα αυτά ήταν εκτιμήσεις που κάναμε πριν αναλάβουμε την εξουσία».

19 Μαρτίου 2002, Άγκυρα...
Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Ντίκ Τσέινι, φθάνει στην Άγκυρα, αφού προηγουμένως επισκέφθηκε 12 χώρες. Το ηθικό του ήταν χάλια, επειδή δεν είχε βρει τη στήριξη που περίμενε στο θέμα της εισβολής στο Ιράκ.
Αμέσως πήγε στο προεδρικό μέγαρο. Ο πρόεδρος Σεζέρ είπε στον Τσέινι ό,τι είχε πει όταν απευθύνθηκε στη διεθνή κοινότητα, όσον αφορά την επιχείρηση εισβολής στο Ιράκ: «Απαιτείται διεθνής συναίνεση».
Μετά επισκέφθηκε τον Ετζεβίτ, ο οποίος του είπε: «Είμαστε αντίθετοι στην εισβολή».
Στη συνέχεια, στο δείπνο, επέμενε και συνομίλησε με τον στρατηγό Κιβρίκογλου (αρχηγός ΓΕΕΘΑ), παρότι δεν προβλεπόταν από το πρωτόκολλο. Και αυτός με τη σειρά του απέρριψε κατηγορηματικά κάθε συνεργασία στο θέμα...
Επιπλέον, ο Κιβρίκογλου προετοίμασε κάποια σχέδια, με βάση τα οποία οι ΤΕΔ θα κατελάμβαναν ορισμένες περιοχές του Βορείου Ιράκ πριν την εισβολή των ΗΠΑ στην περιοχή.
Την επόμενη μέρα ο Τσέινι αναχώρησε για τις ΗΠΑ, αφού προηγουμένως ακύρωσε την προγραμματισμένη συνέντευξη τύπου.

4 Μαΐου 2002
Ο πρωθυπουργός Ετζεβίτ εισάγεται στο νοσοκομείο, λόγω «εντερικής διαταραχής».... Παρέμεινε στο νοσοκομείο για μήνες... Αν δεν τον φυγάδευε από το νοσοκομείο η γυναίκα του Ραχσάν, θα πέθαινε μέσα στο νοσοκομείο.
Ο Κεμάλ Ντερβίς, που τον έφεραν από τις ΗΠΑ το 2001 για να «σώσει την οικονομία», αναφέρθηκε σε «πολιτική αστάθεια». Στη συνέχεια...
Ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί (αρχηγός το κόμματος των Γκρίζων Λύκων) είπε: «Πρόωρες εκλογές στις 3 Νοεμβρίου».

Τέσσερις μήνες μετά...
Η Τουρκία οδηγήθηκε σε γενικές εκλογές. Το ΑΚΡ πήρε αυτοδύναμο την εξουσία.
Οι ΗΠΑ, σε μερικούς μήνες εξουδετέρωσαν την ηγετική ομάδα στο στρατό και στο χώρο της πολιτικής που ήταν εναντίον της εισβολής στο Ιράκ.
Και ο Ετζεβίτ και ο Κιβρίκογλου, που προετοίμαζε σχέδια κατάληψης περιοχών του Βορείου Ιράκ πριν την αμερικανική εισβολή, εξουδετερώθηκαν και στη θέση τους ήλθαν ο Ερντογάν και ο στρατηγός Χιλμί Οζκιόκ, που ήταν υπέρ της εισβολής.
Με την άνοδο του ΑΚΡ στην εξουσία, άρχισε και η επίθεση στις ΤΕΔ με αφορμή την Εργενεκόν.
Με τη σκευωρία της Εργενεκόν, θα εξουδετερωνόταν ο τουρκικός στρατός και όλες εκείνες οι δυνάμεις που ήταν εναντίον των ΗΠΑ.
Ο δημοσιογράφος Φεχμί Κορού (Fehmi Koru) έγραφε στην (φιλική προς τον Ερντογάν, σ.τ.μ.) εφημερίδαYeni Şafak:
«Η αντίστροφη μέτρηση για την Εργενεκόν άρχισε κατά τη συνάντηση του Ερντογάν με τον Μπους στο Οβάλ Γραφείο» (Νοέμβριος του 2008).

Ο κύριος στόχος των ΗΠΑ
Ο κύριος στόχος των ΗΠΑ είναι η κατά το ταχύτερον δυνατόν αναγνώριση του κράτους που ίδρυσε ο Μπαρζανί στο Βόρειο Ιράκ και η υποστήριξή του από την Τουρκία.
Και αυτό γιατί μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Ιράκ, οι Άραβες του Ιράκ και το Ιράν είναι δυνατόν να στραφούν εναντίον του κράτους του Μπαρζανί.
Έτσι από τη μια πλευρά οι ΗΠΑ σχεδίαζαν να εξασφαλίσουν την επιβίωση και την ασφάλεια του Κράτους του Μπαρζανί και από την άλλη, φέρνοντας αντιμέτωπη την Τουρκία με το Ιράκ και το Ιράν, σχεδίαζαν να αυξήσουν την εξάρτηση της Τουρκίας από τις ΗΠΑ.
Γιατί είναι τόσο πολύτιμος ο Μπαρζανί για τις ΗΠΑ;
Γιατί το Κράτος του Μπαρζανί στο Βόρειο Ιράκ είναι η απαρχή ίδρυσης του Μεγάλου Κουρδιστάν, που είναι ο κεντρικός στόχος του Σχεδίου της Διευρυμένης Μέσης Ανατολής.
Άλλωστε, ο βασικός σκοπός της επίθεσης των ΗΠΑ στο Ιράκ ήταν η ίδρυση του Κράτους του Μπαρζανί.
Με την εξασφάλιση της επιβίωσης και της ασφάλειας του Κράτους του Μπαρζανί, έπρεπε να ολοκληρωθεί παράλληλα και το «Κουρδικό Άνοιγμα» στην Τουρκία.
Στα πλαίσια αυτά και ως αποτέλεσμα του ανοίγματος αυτού, θα δημιουργηθεί μια αυτόνομη δομή στην ΝΑ Τουρκία, η οποία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα ενωθεί με το Κράτος του Μπαρζανί.
Στη συνέχεια, θα αποκοπούν κομμάτια από το Ιράν και από τη Συρία, για να διευκολυνθεί η ολοκλήρωση του Μεγάλου Κουρδιστάν.
Το Μεγάλο Κουρδιστάν θα γίνει το νέο Ισραήλ στην περιοχή. Δηλαδή, η Μέση Ανατολή, ο Καύκασος και η Κεντρική Ασία θα ελέγχεται από τις βάσεις που θα δημιουργηθούν στην περιοχή, ενώ ταυτόχρονα, θα διευκολυνθεί ο σκοπός στο Σχεδίου Διευρυμένη Μέση Ανατολή, που είναι η αλλαγή συνόρων και καθεστώτων σε 24 μουσουλμανικά κράτη της περιοχής.

Σημείο κλειδί ο Τουρκικός Στρατός και η ΔΕΔ
Για να μπορέσει όμως να τα κάνει πράξη όλα αυτά (η Αμερική), θα πρέπει να καμφθεί η αποφασιστικότητα του Τουρκικού Στρατού να υπερασπιστεί την άμυνα και την ακεραιότητα της πατρίδας.
Η σκευωρία της Εργενεκόν στήθηκε ακριβώς για να εκμηδενίσει την αξιοπιστία και να πλήξει την εικόνα του τουρκικού στρατού, όπως ακριβώς έγινε στην Ινδονησία.
Το ζητούμενο είναι ο τουρκικός στρατός να μη φέρει αντιρρήσεις στα βήματα που έκανε η κυβέρνηση του ΑΚΡ για την αναγνώριση και την υποστήριξη του Κράτους του Μπαρζανί από την Τουρκία.
Με βάση το σχέδιο αυτό, ο στρατός θα φιμωθεί με συνθήματα του τύπου «Ο στρατός δεν πρέπει να αναμειγνύεται στην πολιτική» και «Πάλι θέλετε να κάνετε πραξικόπημα;».
Μετά απ’ όλα αυτά, οι Ειδικές Δυνάμεις δεν θα μπορέσουν να παρέμβουν σε μια εξέγερση-επανάσταση που θα προκληθεί στη ΝΑ Τουρκία.
Και την τελευταία σκευωρία του σχεδίου «εκτέλεσης του Αρίντς» μπορούμε να την εκλάβουμε ως συνέχεια των παραπάνω.

Συμπέρασμα
Οι έρευνες που έγιναν στο επιτελείο της Διοίκησης Ειδικών Δυνάμεων από τον αρμόδιο εισαγγελέα, αποτελούν παράλληλα και μια απάντηση στις δηλώσεις που έκανε ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Μπάσμπουγ, στο κατάστρωμα της φρεγάτας Oruç Reis, στην Τραπεζούντα, παρουσία των αρχηγών των κλάδων των ΤΕΔ.
Οι ΗΠΑ, με αυτήν την επίθεση, έδωσαν μια απάντηση στο στρατηγό Μπασμπούγ, που επιχείρησε να υπεραμυνθεί, να δικαιολογήσει τις πράξεις και να προστατέψει τον εαυτό του και την ιεραρχία των ΤΕΔ.
Η σημερινή κατάσταση είναι προϊόν της εγκατάλειψης των ΤΕΔ επί δεκαετίες στον έλεγχο και την επιρροή του ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ είναι σε θέση να διεξάγουν όλες αυτές τις επιχειρήσεις στο εσωτερικό της χώρα μας, επωφελούμενες και στηριζόμενες στις συμφωνίες και τις δομές του ΝΑΤΟ στην πατρίδα μας. Επιτέλους, μετά τις τελευταίες εξελίξεις έχει αποδειχτεί για άλλη μια φορά ότι ο τουρκικός στρατός όσο η Τουρκία παραμένει στο ΝΑΤΟ, δεν θα είναι σε θέση να προστατέψει τον εαυτό του και να διατηρήσει το χαρακτήρα του εθνικού στρατού.
Το ΓΕΕΘΑ θα πρέπει να ενημερώσει τον τουρκικό λαό ποιοι είναι εκείνοι που διεξάγουν έναν ασύμμετρο πόλεμο εναντίον των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.

*Στην Ινδονησία, ο στρατός, με την υλική στήριξη των Αμερικανών, τη δεκαετία του ’60 σκότωσε πάνω από 200.000 κομμουνιστές.

**Οι νεκροί από την πτώση του CASΑ στη Μαλάτεια το 2001
Επισμηναγός Lütfü Ceylan,
Λοχαγός Αεροπορίας Στρατού (ΑΣ) Murat Erdeveci,
Λοχαγός (ΑΣ) Yılmaz Tekgül,
Λοχαγός (ΠΖ) Hakan Bizrelli,
Υπολοχαγός (ΑΣ) Mahir Turan,
Υπολοχαγός (ΠΖ) Yılmaz Gülhan,
Υπολοχαγός (ΑΣ) Levent Şahin,
Αρχιλοχίας (ΠΖ) Halil Helvacıoğlu,
Αρχιλοχίας (ΜΧ) Ümit Başaran,
Αρχιλοχίας (ΜΧ) Nadir Türkmen,
Αρχιλοχίας (ΔΒ) Mikail Altıntaş,
Αρχιλοχίας (ΥΓ) Hasan Ersoy,
Αρχιλοχίας (ΠΖ) Turan Kalın,
Αρχιλοχίας (ΔΒ) Zeki Çınar,
Αρχιλοχίας Sudi Doruk,
Αρχισμηνίας Mehmet Özden,
Αρχισμηνίας Ebubekir Çakıcı,
Επιλοχίας (ΠΖ) Yılmaz Aydın,
Επιλοχίας (ΠΖ)Mahmut Öner,
Επισμηνίας (ΤΧ) Zahit Çelik,
Επισμηνίας (ΤΧ) Saadetin Boy,
Επιλοχίας (ΑΣ ΣΧ) Tuncay Urhan,
Επιλοχίας (ΑΣ ΣΧ)Ferhat Öztürk,
Μον. Λοχίας (ΠΖ) Ersin Bartan,
Λοχίας (ΠΖ) Bülent Haluk Demir,
Λοχίας (ΔΒ) İsa Türkmen,
Στρατιώτης (ΠΖ) Halit Güney,
Στρατιώτης (ΠΖ) Erdal Şimşek,
Στρατιώτης (ΠΖ) Aydın Uçar,
Στρατιώτης (ΕΜ) Mutlu Kaymakçı,
Σμηνίτης Mehmet Ali Karabudak,
Σμηνίτης Nedim Akyol,
Σμηνίτης Şefik Ayaydın,
Σμηνίτης Atakan Caran.

http://infognomonpolitics.blogspot.com