Οριστικά αντισυνταγματικός ο Νόμος 3838/2010 για την Ιθαγένεια

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

Η ρύθμιση που έδινε στους αλλοδαπούς το δικαίωμα
εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις εκλογές της Τοπικής
 Αυτοδιοίκησης αποτελεί παρελθόν.
Αντισυνταγματικές κρίθηκαν σχεδόν ομόφωνα από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας οι διατάξεις του Ν. 3838/2010 (νόμος Ραγκούση) που έδωσαν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στους αλλοδαπούς που διαμένουν στην Ελλάδα με τη χορήγηση ιθαγένειας. Η Ολομέλεια με την απόφασή της έκρινε ότι το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι επιφυλάσσεται από το Σύνταγμα μόνο στους Έλληνες πολίτες και δεν μπορεί να επεκταθεί και στους μη έχοντες την ιδιότητα αυτή, αν δεν γίνει αναθεώρηση της σχετικής διάταξης του Συντάγματος. Μάλιστα, όπως επισημαίνουν νομικοί κύκλοι με την απόφαση αυτή της Ολομέλειας είναι δυνατόν να ακυρωθούν τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών του 2010, λόγω της συμμετοχής αλλοδαπών εγγεγραμμένων στους σχετικούς καταλόγους στην εκλογική διαδικασία. Πρέπει να σημειωθεί ότι η δημοσίευση της απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ αναμένονταν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς όταν είχαν γίνει γνωστά τα αποτελέσματα της διάσκεψης που είχε προηγηθεί ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, Χαράλαμπος Αθανασίου είχε ζητήσει το «πάγωμα» των διαδικασιών για χορήγηση ελληνικήςιθαγένειας.

Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ακόμη ότι ότι η πολιτογράφηση που προβλέπει ο Ν. 3838/2010 γίνεται με βάση τυπικές προϋποθέσεις, όπως είναι χρόνος νόμιμης διαμονής του αιτούντος αλλοδαπού ή της οικογένειας του, φοίτηση σε ελληνικό σχολείο επί ορισμένο χρόνο, κ.ά και χωρίς να γίνεται εξατομικευμένη κρίση. Δηλαδή, προβλέπεται χορήγηση ιθαγένειας χωρίς να εξετάζεται αν υπάρχουν πραγματικοί δεσμοί του αλλοδαπού που υποβάλλει την αίτηση πολιτογράφησης με το ελληνικό Έθνος.

Στην απόφασή τους τα μέλη της Ολομέλειας του ΣτΕ σημειώνουν μεταξύ άλλων: «Ο νομοθέτης έχει μεν τη δυνατότητα να εκτιμά εκάστοτε τις συγκεκριμένες συνθήκες (πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές) και να καθορίζει τις προϋποθέσεις κτήσεως της ελληνικής ιθαγένειας κατά τρόπο χαλαρότερο ή αυστηρότερο, αλλά δεν μπορεί να παραγνωρίσει το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος ιδρύθηκε και υπάρχει ως εθνικό κράτος με συγκεκριμένη ιστορία και ότι ο χαρακτήρας αυτός είναι εγγυημένος από το ισχύον Σύνταγμα. Επίσης, ότι το κράτος αυτό είναι εντεταγμένο σε υπερεθνική κοινότητα εθνικών κρατών με παρόμοιες συνταγματικές παραδόσεις (Ευρωπαϊκή Ένωση), η οποία σέβεται την εθνική τους ταυτότητα που είναι συμφυής με τη θεμελιώδη πολιτική και συνταγματική τους δομή.
Συνέπεια δε τούτων είναι ότι ελάχιστος όρος και όριο των σχετικών νομοθετικών ρυθμίσεων για την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας είναι η ύπαρξη γνησίου δεσμού του αλλοδαπού προς το ελληνικό κράτος και την ελληνική κοινωνία, τα οποία δεν είναι οργανισμοί ασπόνδυλοι και δημιουργήματα εφήμερα, αλλά παριστούν διαχρονική ενότητα με ορισμένο πολιτιστικό υπόβαθρο, κοινότητα με σχετικώς σταθερά ήθη και έθιμα, κοινή γλώσσα με μακρά παράδοση, στοιχεία τα οποία μεταβιβάζονται από γενεά σε γενεά με τη βοήθεια μικρότερων κοινωνικών μονάδων (οικογένεια) και οργανωμένων κρατικών μονάδων (εκπαίδευση). Εάν παραγνωριζόταν η προϋπόθεση του ουσιαστικού δεσμού και ο νομοθέτης – εναλλασσόμενος κατά θεμελιώδη αρχή του δημοκρατικού πολιτεύματος – μπορούσε να τον αγνοήσει και να ελαχιστοποιήσει τα προσόντα κτήσεως της ιθαγενείας, τότε πρακτικώς θα μπορούσε και να προσδιορίσει αυθαιρέτως τη σύνθεση του λαού, με την προσθήκη απροσδιορίστου αριθμού προσώπων ποικίλης προελεύσεως, με χαλαρή ή ανύπαρκτη ενσωμάτωση, με ό,τι τούτο θα συνεπαγόταν για τη συνταγματική τάξη και τη λειτουργία του πολιτεύματος, καθώς και την ομαλή, ειρηνική εξέλιξη της κοινωνικής ζωής, λαμβανομένου σοβαρά υπόψη και του γεγονότος ότι το status της ιθαγένειας είναι αμετάκλητο, αφού η σχετική συνταγματική ρύθμιση απαγορεύει την αφαίρεση της ιθαγένειας».

Το ιστορικό της υπόθεσης

Η συγκεκριμένη υπόθεση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια από το Δ’ Τμήμα του ΣτΕ που είχε κάνει δεκτή προσφυγή του δικηγόρου και κατοίκου του κέντρου της Αθήνας κ. Ιωάννη Ανδριόπουλου, ο οποίος ζητούσε να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική η από 30.4.2010 απόφαση του τότε υπουργού Εσωτερικών που καθορίζει τα δικαιολογητικά που πρέπει να προσκομίζονται κατά την αίτηση εγγραφής στο δημοτολόγιο. Επίσης, ο προσφεύγων ζητούσε να ακυρωθεί και η από 7.5.2010 εγκύκλιος του ίδιου υπουργού η οποία δίνει το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι (μόνο για τις θέσεις δημοτικών συμβούλων, συμβούλων δημοτικών διαμερισμάτων και τοπικών συμβούλων) στους ομογενείς και στους νομίμως διαμένοντες στην Ελλάδα υπηκόους τρίτων χωρών για την ανάδειξη τους στην πρωτοβάθμια τοπική αυτοδιοίκηση.


strategyreports

9 σχόλια:

Ανώνυμος 6 Φεβρουαρίου 2013 στις 2:00:00 μ.μ. EET  

ειναι προφανες οτι πρεπει να μην μπλεκουμε το θεμα της ιθαγενειας με το θεμα της αδειας παραμονης που εξασφαλιζει ΟΛΑ τα δικαιωματα και τις υποχρεωσεις πλην του εκλεγειν, του εκλεγεσθαι και της στρατευσης.

ειναι χρησιμο για την κοινωνια οι μεταναστες που πλοιρουν καποιες προυποθεσεις να χαιρουν απεριοριστης αδειας παραμονης.

τελος, δοκω οτι θα πρεπει να υπαρχει η δυνατοτητα της χορηγησης ιθαγενειας σε αλλογενεις, δικη αριστειας. ειναι σημαντικο οι μεταναστες να προσβλεπουν σε μια θετικη διακριση και να προστρεχουν αναλογως.

οι σκληροτεροι ολων, οι Λακεδαιμονιοι το γνωριζαν.

Ανώνυμος 6 Φεβρουαρίου 2013 στις 3:02:00 μ.μ. EET  

Οι Λακεδαιμονιοι δηλαδη εδιναν ιθαγενεια σε Σομαλους και Αφγανους; Η μηπως ενετασαν στην κοινωνια τους Ελληνες προερχομενους απο αλλες περιοχες;

Ανώνυμος 6 Φεβρουαρίου 2013 στις 3:37:00 μ.μ. EET  

και οι Αθηναίοι το ίδιο. Οι ξένοι δεν ήταν πολίτες.

μηδενιστής

Ανώνυμος 6 Φεβρουαρίου 2013 στις 6:47:00 μ.μ. EET  

ΤΕΛΕΙΩΣΕ Η ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΠΕΛΑΤΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΟΥΣΦΕΤΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΨΑΧΝΑΝΕ ΓΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΑΣΙΝΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΒΗΣΕΙ.
ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΥ

Ανώνυμος 6 Φεβρουαρίου 2013 στις 6:58:00 μ.μ. EET  

Ελληνας πολιτης ειναι αυτος που εχει εστω ενα γονιο ΕΛληνα η αυτος που μενει Ελλαδα χρονια,σεβεται τους νομους,μιλαει τη γλωσσα και παει στρατο

Επισης αμα γινει ενας πολεμος με Τουρκια οι "ΠακοΕλληνες" με ποιους θα ειναι?

να ναι καλα η Χ.Α αλλιως σιγα μην αλλαζε τιποτα...αυτη ειναι η αληθεια

Ανώνυμος 6 Φεβρουαρίου 2013 στις 7:11:00 μ.μ. EET  

Ανωνυμε (6 Φεβρουαρίου 2013 - 3:02:00 μ.μ.)

οι Λακεδαιμονιοι διναν την ιδιοτητα του πολιτη σε οποιον διακρινοτανε για τις υπηρεσιες του στην Πολη.

οσο καταλαβαινει κανεις....

ο ανωνυμος της 6 Φεβρουαρίου 2013 - 2:00:00 μ.μ. EET

Αναδελφος 6 Φεβρουαρίου 2013 στις 8:30:00 μ.μ. EET  

Στην αρχαια Κορινθο παντως, κατα τα χρονια που εξουσιαζε καποιος γνωστος τυραννος, οποιον ξεχωριζε τον ετρωγε το μαυρο σκοταδι, βασει της θεωριας "περι ασταχυων εξεχοντων".

Φτωχός και μόνος κάου - μπόυ 7 Φεβρουαρίου 2013 στις 4:19:00 π.μ. EET  

Στον αρχαίο κόσμο της κλασσικής εποχής δε γινόσουν σχεδόν ποτέ πολίτης μιας ιστορικής πόλης παρά μόνο σε αποικισμό και δημιουργία νέας πόλης. Για να πολιτογραφηθούν νέοι πολίτες σε μια πόλη έπρεπε να υπάρχει τεράστια λειψανδρία, όπως συνέβη στις Θεσπιές μετά τη θυσία των 700 οπλιτών στις Θερμοπύλες, το σύνολο σχεδόν των ανδρών της πόλης σε στρατεύσιμη ηλικία. Η πόλη αναγκάστηκε να δεχτεί ξένους ως πολίτες γιατί κινδύνευε να εξαφανιστεί (με γείτονες τους Θηβαίους αυτό δεν ήταν διόλου απίθανο). Στην Αθήνα μπορούσε (σπάνια) ένας μέτοικος να γίνει ισοτελής (χωρίς πάλι να έχει όλα τα δικαιώματα του Αθηναίου πολίτη) αλλά οι νόμοι ήταν εξαιρετικά αυστηροί για την υπηκοότητα: μόνο όσοι είχαν και τους δυο γονείς Αθηναίους πολίτες θεωρούνταν και οι ίδιοι πολίτες. Σε σπάνιες περιπτώσεις δόθηκε μαζικά ο τίτλος του Αθηναίου πολίτη σε συγκεκριμένες ομάδες ξένων που είχαν ωστόσο ιδιαίτερα στενές σχέσεις με την πόλη των Αθηνών όπως οι Πλαταιείς (συμπαραστάτες των Αθηναίων στον Μαραθώνα και πιστοί σύμμαχοι έκτοτε) ή οι Σάμιοι (σταθερά σύμμαχοι των Αθηναίων και η μεγαλύτερη ναυτική βάση των Αθηναίων εκτός Πειραιά). Στη Σπάρτη δεν αποκτούσες ποτέ όντας ξένος τη δυνατότητα να μείνεις πάνω από το μικρό διάστημα που όριζαν οι έφοροι. Ούτε λόγος για πολιτικά δικαιώματα αλλά μπορούσες να τα χάσεις εύκολα (αδυναμία συνεισφοράς στα συσσίτια, αιχμαλωσία ή δειλία σε μάχη) και να περάσεις από την κατηγορία των ομοίων στην κατηγορία των υπομειόνων. Κάποιες φορές απελευθέρωναν είλωτες και τους προήγαγαν στην τάξη των νεοδαμωδών ως αμοιβή για ανδρεία στη μάχη (όλοι στρατεύονταν στη Σπάρτη όμως μόνο οι ομοίοι συνέθεταν τη φάλαγγα)αλλά τίποτα περισσότερο. Στον αρχαίο κόσμο η γη ήταν λίγη και οι πόλεις αδιάκοπα πολεμούσαν μεταξύ τους ακόμα και για έναν ξερόκαμπο. Το να αποκτήσεις πολιτικά δικαιώματα σήμαινε ότι έμπαινες στο παιγνίδι για τη μοιρασιά της γης (με γάμο, προίκα κλπ) και αυτό δεν το ήθελε κανένας. Σε στράτευαν όμως κανονικά, ό,τι θέση και να είχες κοινωνικά.Στο ζόρι και τους δούλους, όπως στο Μαραθώνα.

Ο Περίανδρος της Κορίνθου ακολούθησε τη συμβουλή του τυράννου της Μιλήτου Θρασύβουλου και άρχισε να εξοντώνει τους αντιπάλους του. Το τι και πως τον συμβούλεψε ο Θρασύβουλος μας το παραδίδει ο Ηρόδοτος (που του έχω μεγάλη αδυναμία παιδιόθεν)εδώ (V 92F -92G): http://www.mikrosapoplous.gr/herodotus/herod-mar2m.html

Ανώνυμος 8 Φεβρουαρίου 2013 στις 6:38:00 μ.μ. EET  

Φτωχε και μόνε κάου - μπόυ

ορθα ειναι αυτα που λες, αλλα οι νεωδαμωδεις, δεν ηταν μεν ομοιοι (εκτος απο την εποχη που ειχαν μεινει μονο 1000 και οι βασιλεις εβαλαν τους νομους να κοιμηθουν) αλλα ηταν πολιτες της Σπαρτης.

Παρεθεσε και τα σχολια του Ξενοφωνος σχετικα με την ενσωματωση των μετοικων στα "Οικονομικα".

Ας μην κολλαμε στις λεπτομερειες. εκανα μια αναλογια.

το βασικο ειναι, αφου εχεις εδω εναν αριθμο αλλογενων, τους οποιους ΔΕΝ μπορεις να τους στειλεις σπιτι σου (γιατι δεν σου το επιτρεπουν οι διεθνεις συνθηκες που εχεις υπογραψει π.χ. τους Σομαλους και τους Αφγανους, πλεον και τους Συριους) καλο ειναι να τους παρεχεις ενα θετικο οροσημο.

ο αρχικος ανωνυμος

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP