Βαρύτατες ευθύνες στη Θράκη

Του Σάββα Καλεντερίδη

Ολα αυτά τα χρόνια, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, παραβιάζοντας κάθε έννοια λογικής, αλλά και υπηρεσιακής ευθύνης, επέτρεψε στον Τούρκο πρόξενο να υποκαταστήσει το ελληνικό κράτος, ο οποίος -δρώντας κυριολεκτικά ανενόχλητος και εκτός των αρμοδιοτήτων του (που ορίζονται σαφώς από τη Συνθήκη της Βιένης και πρέπει να περιορίζονται μόνο σε γραφειοκρατικά ζητήματα που αφορούν πολίτες κατόχους τουρκικών διαβατηρίων και χορηγήσεις θεωρήσεων εισόδου σε αλλοδαπούς) κατάφερε να δημιουργήσει έναν παρακρατικό και παραστρατιωτικό μηχανισμό, που επιβουλεύεται την ακεραιότητα της πατρίδας μας. Για το ζήτημα αυτό υπάρχουν απτές αποδείξεις και το ελληνικό κράτος πρέπει να σταθμίσει τον τρόπο με τον οποίο θα χειριστεί το θέμα σε εσωτερικό, διμερές αλλά και διεθνές επίπεδο και κυρίως σε επίπεδο ΝΑΤΟ, όπου υποτίθεται ότι είμαστε σύμμαχοι!

Ομως, εκτός από τις εξοφθάλμως ορατές ευθύνες του υπουργείου Εξωτερικών, τεράστιες ευθύνες έχουν και οι λοιπές Αρχές του ελληνικού κράτους που υπάρχουν στην περιοχή, οι οποίες δεν έπραξαν τίποτε για να αποκαλύψουν το δίκτυο των πρακτόρων του προξενείου, που κινητοποίησε τον κόσμο εναντίον των Ελλήνων ηθοποιών, οι οποίοι κινδύνεψαν να λιντσαριστούν στον Εχίνο, όπως και εναντίον του γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου στις Θέρμες της Ξάνθης, όπου οι Γάλλοι δημοσιογράφοι ήλθαν αντιμέτωποι με τους φανατισμένους παρακρατικούς και παραστρατιωτικούς μηχανισμούς του τουρκικού προξενείου.

Και στις δύο ανωτέρω περιπτώσεις ο εισαγγελέας όφειλε να ζητήσει την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου των πρωταγωνιστών των επεισοδίων, για να αποκαλυφθεί ο κεντρικός παρακρατικός και παραστρατιωτικός ρόλος του προξενείου.

Σε ανάλογες ενέργειες θα έπρεπε να προβούν και οι λοιπές αρμόδιες Αρχές του ελληνικού κράτους, πάντα στο πλαίσιο των νόμιμων αρμοδιοτήτων τους, στις αναρίθμητες περιπτώσεις που το τουρκικό προξενείο συνελήφθη «κλέπτον οπώρας».

Αντ' αυτού, αφέθηκαν ο πρόξενος και οι μηχανισμοί του να δρουν εντελώς ανενόχλητα. Εκμεταλλευόμενοι τη χειμερία νάρκη του ελληνικού κράτους, δεν πτοήθηκαν να απειλήσουν ευθέως τον ιμάμη του χωριού Σώστης Κομοτηνής, ο οποίος αρνήθηκε να προσχωρήσει στην παράνομη τουρκοσυμμορία, ενώ, παρά το διάβημα διαμαρτυρίας του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο μάλλον έγραψαν στα οθωμανικά τους στιβάνια, φρόντισαν να επεκτείνουν τη δράση τους και στη Ρόδο, όπου και πάλι παρακρατικοί απείλησαν και επιτέθηκαν εναντίον του νόμιμου ιμάμη της Ρόδου, επειδή δεν υποχωρούσε υπέρ του παρακρατικού που ήθελε να τοποθετήσει εκεί η Αγκυρα.

Και στην περίπτωση αυτή, παρότι επενέβη ο εισαγγελέας και είχαμε καταδικαστική απόφαση, δεν ζητήθηκε η άρση του απορρήτου των τηλεφώνων των δραστών, ο ένας εκ Θράκης και ο άλλος εκ Τουρκίας, για να διαπιστωθεί αν ανήκουν σε συμμορία που δρα παράνομα και υπό τον συντονισμό του προξενείου.

Τέλος, η επί δεκαετίες εγκληματική αδιαφορία των ελληνικών Αρχών αποδεικνύεται με τον έλεγχο που έκανε συνεργείο του ΣΔΟΕ, έπειτα από καταγγελία, σε κυλικείο που λειτουργούσε επί δεκαετίες υπό την ευθύνη και στον χώρο της «Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής», χωρίς άδεια λειτουργίας, ΑΦΜ και ταμειακή μηχανή.

Και αναρωτιέται κανείς: Αν δεν υπήρχε η συγκεκριμένη καταγγελία που κινητοποίησε το ΣΔΟΕ, πόσες ακόμα δεκαετίες θα λειτουργούσε το συγκεκριμένο κυλικείο-θερμοκήπιο παρακρατικών και παραστρατιωτικών, πάντα υπό την ευθύνη του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής;

Τα γεγονότα που αναφέραμε είναι μόνο λίγα κομμάτια του παζλ της καραμπινάτης και εξοφθάλμως παράνομης δράσης του προξενείου της Κομοτηνής.

Αν ξυπνήσουν επιτέλους οι αρμόδιες υπηρεσίες του ελληνικού κράτους και αρχίσουν να αποκαλύπτουν έναν προς έναν τους παράνομους παρακρατικούς και παραστρατιωτικούς μηχανισμούς που δρουν στη Θράκη, θα βρεθούν και τα τεκμήρια που στοιχειοθετούν τουλάχιστον το αδίκημα της σύστασης συμμορίας υπό τον συντονισμό του προξενείου.

Για παράδειγμα, αν ζητήσουν την άρση του απορρήτου των εισερχόμενων και εξερχόμενων κλήσεων των δραστών της επίθεσης εναντίον του ιμάμη του Σώστη Κομοτηνής και του ιμάμη της Ρόδου, καθώς και των φοροκλεπτών της Κομοτηνής, θα διαπιστώσουν ότι στην κορυφή της πυραμίδας στέκει αγέρωχος ο Τούρκος πρόξενος και αμέσως από κάτω οι άλλοι «αρμόδιοι» για τη συγκρότηση των ειδικών ομάδων.

Ιδού η Ρόδος, λοιπόν, ιδού και το... πήδημα!

Δημοκρατία 19/11/12

Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να ακούσεται την συνέντευξη του Σάββα Καλεντερίδη στο MAX FM : "Αν δεν ξυπνήσει η Ελλάδα, θα ξυπνήσουμε μια μέρα και θα αναζητούμε να τοποθετήσουμε πρόξενο στην Αλεξανδρούπολη"

Συνέντευξη MaxFM