Τα τουρκικά Φάντομ εκσυγχρονίζονται

To "68-0403" κατα την τελετή παράδοσης των πρώτων δυο αναβαθμισμένων F-4E/TM Simsek

Έχει πάψει προ πολλού να είναι σύμπτωση. Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Τουρκικής πολιτικής η αξιοποίηση στον μέγιστο βαθμό της εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας προς όφελος τόσο της Τουρκικής οικονομίας όσο και της Εξωτερικής πολιτικής που ασκείται σε σημαντικό βαθμό και μέσω της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας. Πράγματα που στην Ελλάδα τα συζητούσαμε από την δεκαετία του 70 με την ίδρυση της ΕΑΒ και τα οποία 35 χρόνια μετά τα συζητάμε ακόμα σε θεωρητικό επίπεδο, οι γείτονες τα εφαρμόζουν εδώ και δεκαετίες. Ξεκινώντας απο τα πιο βασικά πράγματα : μακροχρόνιος σχεδιασμός στους εξοπλισμούς με στόχο να αναπτυχθεί η τουρκική αμυντική βιομηχανία αρχικά ως υποκατασκευαστής και κατόπιν να αποκτήσει την απαραίτητη τεχνογνωσία ώστε να καταστεί η Άγκυρα περισσότερο αυτάρκης στους εξοπλισμούς, αποκομίζοντας τεράστιο οικονομικό όφελος. Επιτυγχάνοντας εν τέλει την διάχυση της τεχνογνωσίας σε επίπεδο Αεροπορίας και Τεχνικής Βάσης Πτέρυγας.

Η είδηση για τον εκσυγχρονισμό των υπόλοιπων Τουρκικών F-4E, αυτών που δεν αναβαθμίστηκαν σε επίπεδο Τ2020 από το Ισραήλ, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Προηγήθηκαν τα F-5 2000, τα 54 αρχικά Terminator 2020, τα Τ-38 και τα RF-4Τ του προγράμματος Isik. Τα υπο αναβάθμιση αεροσκάφη του προγράμματος Simsek είναι F-4E που παραδόθηκαν στην ΤΗΚ μεταχειρισμένα από την USAF/ANG το 1991 ή και παλιότερα, κατασκευής 1966-67. Τα αντίστοιχα των δικών μας F-4E SRA τα οποία και αποσύραμε ελαφρά τη καρδία το 2005. Tα SRA υπερείχαν μάλιστα σε εξοπλισμό μιας και διέθεταν το NWDS (Navigation and Weapons Delivery System/Σύστημα Ναυτιλίας και Άφεσης Οπλισμού) που τα καθιστούσε αποτελεσματικότερα από τα F-16C Block 30 σε αποστολές βομβαρδισμού, και που μπορούσαν τουλάχιστον να υποβληθούν σε πρόγραμμα δομικής ενίσχυσης όπως τα Peace Icarus 2000 ώστε να παραμείνουν σε υπηρεσία τουλάχιστον 15 χρόνια ακόμα. Εμείς τα κανιβαλίσαμε και τα αποσύραμε, οι γείτονες εκτός του ότι μερικά τα είχαν ήδη αναβαθμίσει από το 2000 σε επίπεδο Terminator 2020, τα υπέβαλλαν τώρα σε πρόγραμμα δομικής ενίσχυσης για να επεκταθεί το όριο ζωής τους ώστε να διατηρήσουν μια Μοίρα 16 α/φων επιχειρησιακή έως την έλευση των πρώτων F-35, μετά το 2015.


Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού περιλαμβάνει επίσης το CTVS (Cockpit Television Video System/AVTR Airborne Video Tape Recorder), σύστημα αναγνώρισης φιλίου-εχθρικού IFF Mod-4, νέο σύστημα επικοινωνιών (δεν έχει γίνει γνωστό αν πρόκειται για V/UHF ή MFX-484 Have Quick II όπως μαρτυρά η κεραία στην ράχη των F-4E/TM) και νέο σύστημα ναυτιλίας (πιθανόν LN100GT INS/GPS όπως και στα RF-4ET Isik). Είναι πολύ πιθανόν τα cockpit Kυβερνήτη και ΧΟΣ (Χειριστή Οπλικών Συστημάτων) να ακολουθούν την εργονομία και την διακοπτολογία των εκσυγχρονισθέντων RF-4Τ Isik. Αξίζει εδώ να σημειώσουμε την ανάπτυξη από την Τουρκία του HGK (Hassas Gudum Kiti/Σύνολο καθοδήγησης Ακριβείας) που εφαρμόζεται σε απλές βόμβες Mk84 παρόμοιο δηλαδή με το JDAM και που περιλαμβάνει χρήση τόσο INS όσο και GPS προκειμένου να επιτύχει ένα πιθανό κυκλικό σφάλμα 9,6m, καθώς επίσης και την βόμβα διασποράς βομβιδίων Demet. Τα 2 αυτά συστήματα φέρεται να έχουν δοκιμαστεί τόσο στο πεδίο βολής Ικονίου στην διάρκεια ασκήσεων Αετός της Ανατολίας, όσο και στις επιχειρήσεις στο Κουρδιστάν.

Η αναβάθμιση έγινε στο υπόστεγο του Κέντρου Συντήρησης κι Εφοδιασμού που υπάγεται στην 1η Τακτική Αεροπορική Διοίκηση στο Δορύλαιο (Εσκίσεχιρ) εξασφαλίζοντας έτσι τον μέγιστο βαθμό εξειδίκευσης στο προσωπικό της ΤΗΚ που θα τα εξυπηρετεί, μιας και τα F-4E/TM θα επιχειρούν με την 112 Μοίρα στο Δορύλαιο.

Πλέον ο Τουρκικός στόλος των Phantom έχει ως εξής:

• 2 Μοίρες (111 και 171 Filo) F-4E 2020 Terminator (50 α/φη)
• 1 Μοίρα (112 Filo) F-4ETM Simsek (16 α/φη)
• 1 Μοίρα (113 Filo) RF-4ETM Isik (18 α/φη)
• 1 Μοίρα (173 Filo) RF-4E/F-4E (2/14 ή 16)
• 1 Μοίρα Όπλων Τακτικής (132 Filo) F-4E 2020 Terminator/F-4E/ΤΜ ( συνήθως 7/1 , 132 αποτελείται κυρίως απο F-16)

Ο στόλος των Phantom θα παραμείνει σε υπηρεσία για πολλά χρόνια ακόμα με τρόπο που θα μεγιστοποιήσει τόσο τα επιχειρησιακά οφέλη όσο και μακροπρόθεσμα την Τουρκική οικονομία. Για εμάς παραμένει ζητούμενο το αν θα βάλουμε επιτέλους μυαλό και θα προγραμματίσουμε σωστά τους εξοπλισμούς μας.