Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται

Η Τουρκία τείνει να μετατρέψει το Αιγαίο... σε οικόπεδο εξ αδιαιρέτου με προοπτική να της παραχωρηθεί... ως γονική παροχή, εξαιτίας των αλλοπρόσαλλων και αντιφατικών θέσεων που κατά καιρούς παίρνουν τα συναρμόδια υπουργεία Εξωτερικών, Άμυνας και Μεταφορών.

Ιδού το πρόσφατο παράδειγμα:

Η Τουρκία ζήτησε από την ΥΠΑ να εκδώσει αγγελία (NOTAM) για την εκτέλεση βολής του τουρκικού ναυτικού στις 3 και 4 Φεβρουαρίου 2010 στα διεθνή ύδατα, βορειοδυτικά της Χίου. Η ΥΠΑ πράγματι εξέδωσε την αγγελία Α0115/10, η οποία σημειωτέον έχει ισχύ νόμου, διότι απορρέει από το Παράρτημα 15 της Σύμβασης του Σικάγου (νόμος 211/1947), με την οποία επισημαίνει στην Άγκυρα ότι οι βολές του τουρκικού ναυτικού δεν πρέπει να προσεγγίζουν τα 10 ν.μ. του ελληνικού εναερίου χώρου. Η αντίδραση της Άγκυρας ήταν άμεση. Απάντησε ότι σύμφωνα με τη διεθνή νομοθεσία η Ελλάδα ασκεί κυριαρχία στον εναέριο χώρο των 6 ν.μ.
από τις ακτές.
Η ΥΠΑ επανήλθε και επεσήμανε στην Άγκυρα ότι η Ελλάδα επέκτεινε με νόμο του 1931 τον εθνικό της εναέριο χώρο στα 10 ν.μ. για σκοπούς αεροναυτιλίας και αστυνόμευσης.
Η Τουρκία με την απάντησή της απέρριψε τα 10 ν.μ.

Έτσι έρχεται και πάλι στο προσκήνιο το αλαλούμ που επικρατεί από το 1999 στους κόλπους της ΥΠΑ, του ΥΠΕΞ και του ΥΠΕΘΑ σχετικά με τον εθνικό εναέριο χώρο.
Η απάντηση της ΥΠΑ ότι η Ελλάδα έχει καθορίσει με νόμο του 1931 τα 10 ν.μ. καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1999. Τούτο όμως είναι παντελώς ανακριβές. Και τούτο διότι τα 10 ν.μ. καθορίστηκαν με το Προεδρικό Διάταγμα 6/18ΣΕΠ 1931/ΦΕΚΑ325 και όχι με νόμο, τον οποίο η Τουρκία έπρεπε να γνωρίζει ως συνορεύουσα με την Ελλάδα χώρα. Ενώ η ΥΠΑ με την πρόσφατη αγγελία Α0140/10 υποστηρίζει ότι η Ελλάδα έχει καθορίσει με νόμο του 1931 τα 10 ν.μ., από την άλλη έχει επιτρέψει στην Άγκυρα να εκτελέσει από τις 3 Ιανουαρίου - 31 Μαρτίου 2004 αεροναυτική άσκηση στα 5,8 ν.μ. από τις ακτές της Λήμνου, της Σαμοθράκης και της Χαλκιδικής, όπως φαίνεται στον χάρτη.

Αφού λοιπόν η ΥΠΑ δεν ζητά από τον Διεθνή Οργανισμό Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) να ενεργοποιήσει το άρθρο 54 της Σύμβασης του Σικάγου 1944 και να καταδικάσει την Άγκυρα για τις προκλητικές ενέργειες σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας στη Λήμνο, επιτρέπει καθεστώς πρακτικής νομιμοποίησης παρανομίας σε βάρος της Ελλάδας, με αποτέλεσμα η παρούσα αγγελία τής ΥΠΑ Α0140/10 της 1ης Φεβρουαρίου 2010 για τα 10 ν.μ. να είναι άνευ αντικρίσματος.
Η μόνιμη σύγχυση και η ανεπάρκεια των εμπλεκομένων με τα εθνικά θέματα αποτελεί καθεστώς το οποίο αξιοποιεί η Άγκυρα, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να παριστάνει… τον παρατηρητή στην περιοχή του Αιγαίου.
Έτσι, τον Οκτώβριο του 2004, ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΘΑ δήλωσε στη ΝΑΤΟϊκή Επιτροπή Αεράμυνας το παγκόσμιο παράδοξο για τον εναέριο χώρο: «Η Ελλάδα καταλαβαίνει τον όρο “Συμμαχικός Εναέριος Χώρος” ως εξής: Τον εναέριο χώρο πάνω από κάθε χώρα του ΝΑΤΟ και τις περιοχές όπου το ΝΑΤΟ μπορεί και κάνει επιχειρήσεις, όπως έχει συμφωνηθεί από το Συμβούλιο Υπουργών».

Με τη δήλωση αυτή, η οποία έχει καταγραφεί στα πρακτικά, ο έλληνας εκπρόσωπος κατήργησε ακόμα και τα 6 ν.μ. του εθνικού εναερίου χώρου και τον περιόρισε μόνον πάνω από την ξηρά.
Ωστόσο, η κυβέρνηση της ΝΔ το 2005 ουδόλως αντέδρασε, αντιθέτως επιβράβευσε με προαγωγή τον εκπρόσωπο αυτόν. Στην ίδια συνεδρίαση όμως ο τούρκος εκπρόσωπος δήλωσε εγγράφως ότι ο τουρκικός εναέριος χώρος εκτείνεται πάνω από την ξηρά και πάνω από τα τουρκικά χωρικά ύδατα.
Η αλλοπρόσαλλη αυτή πολιτική της Ελλάδας να δηλώνει άλλοτε ότι έχει 10 ν.μ., αλλά παράλληλα να επιτρέπει στην Άγκυρα να εκτελεί μονίμως άσκηση 5,8 ν.μ. από τις ακτές τής Λήμνου και άλλοτε να δηλώνει ότι ο εθνικός εναέριος χώρος εκτείνεται μόνον πάνω από την ξηρά έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο και καταγράφει σύγχυση και αδυναμία υποστήριξης των εθνικών θέσεων.
Παράλληλα όμως αυτές οι ενέργειες προκαλούν αρνητικές αλυσιδωτές αντιδράσεις στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και δίνουν το δικαίωμα στην Άγκυρα να επικαλείται γκρίζες ζώνες στις νησίδες και βραχονησίδες.

Το Παρόν