ΔΝΤ και αμυντικό δόγμα ΓΑΠ
Κυριακή 21 Μαρτίου 2010
Επειδή τις τελευταίες ώρες διαφαίνεται πως η προσφυγή της κυβέρνησης ΓΑΠ στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι πλέον πολύ πιθανή θα ήταν καλό να γίνουν ορισμένες βασικές διαπιστώσεις για το τι σημαίνει αυτή η εξέλιξη για την ελληνική κοινωνία, τους μηχανισμούς ασφαλείας την χώρας και το μέλλον μας γενικότερα.
Θα έπρεπε να τονιστεί ότι η προσφυγή στο ΔΝΤ δεν ήταν εξ' αρχής αναπόφευκτη και μπορεί να αποφευχθεί ακόμα και αυτή την ύστατη στιγμή. Χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός ουδέποτε εζήτησε επισήμως οικονομική βοήθεια από τους Ευρωπαίους εταίρους μας, την οποία προφανώς περιμένουμε να μας χορηγήσουν .. από μόνοι τους.
Τι ακριβώς σημαίνει όμως η προοπτική της προσφυγής στο ΔΝΤ για την Ελλάδα;
• Σημαίνει σκληρότατη λιτότητα, απολύσεις παντού, επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα και πραγματική πείνα για μεγάλη μερίδα του λαού
• Σημαίνει ξεπούλημα του υπόλοιπου εθνικού πλούτου και στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων (όσων έχουν απομείνει)
• Σημαίνει ολοκληρωτικό έλεγχο στα έξοδα του κράτους, με πιθανότατη συνέπεια τη συρρίκνωση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στο μισό ή και στο 1/3, και την αδυναμία τους να αντιτάξουν σοβαρή άμυνα στην Τουρκία.
• Σημαίνει, τέλος, την οριστική διάλυση του κοινωνικού ιστού της χώρας.
Επειδή προσφάτως γίνεται προσπάθεια από αυτοπροσδιοριζόμενους ως "πατριωτικούς κύκλους" να παρουσιαστεί η λύση του ΔΝΤ ως "πατριωτική πολιτική" (μέσω κομματικών εφημερίδων και δηλώσεων στα ΜΜΕ) , να πούμε ότι αν είναι έτσι οι πατριωτικές πολιτικές τότε κάποιος νομίζει ότι απευθύνεται σε κοινό μεσημεριανάδικων και όχι σε σκεπτόμενους πολίτες.
Ο χειρισμός της κρίσης από τον ΓΑΠ παρουσιάζει, όλο και περισσότερο, τα χαρακτηριστικά αυτοεκπληρούμενης προφητείας:
- μίλησε για χρεωκοπία το Νοέμβριο, όταν κανένας δε συζητούσε αυτό το σενάριο, και έτσι εκτόξευσε το επιτόκιο δανεισμού της χώρας
- μίλησε για απώλεια εθνικής κυριαρχίας και όλοι είπαν ότι υπερβάλλει, αλλά αν πάμε στο ΔΝΤ αυτό ακριβώς θα έχουμε.
-προσφάτως δε, μίλησε και για εμπόλεμη κατάσταση..
Αναρωτιέται κανείς, αν ο άνθρωπος είναι απλά ανίδεος, ή αν το ΔΝΤ του δίνει το ιδανικό άλλοθι για τις πολιτικές που θέλει να περάσει (βλέπε: Η εφαρμογή του "αμυντικού" δόγματος ΓΑΠ ξεκίνησε ) Γιατί δεν υπάρχει ιδανικότερη δικαιολογία για να επιβάλλει πχ δραστική συρρίκνωση της ΠΑ (οροφή 200 α/φ..), να διακηρύξει αδυναμία αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής και να μας σύρει σε εξευτελιστικές διαπραγματεύσεις εφ'όλης της ύλης με την Άγκυρα, απο την επίκληση του δήμιου που ακούει στο όνομα Δ.Ν.Τ
Το βέβαιο είναι, ότι όποιος σε αυτή τη φάση λειτουργεί ως νεροκουβαλητής του Γιωργάκη, θα κριθεί σκληρότατα από την ιστορία (και απο τον Ελληνικό λαό..)
12 σχόλια:
Ας μην κατηγορούμε τον ΓΑΠ -Τσαντ-Μινέικο ή όπως διάολο τον λένε. Ούτε καν την συμμορία που απαρτίζει το "κόμμα" του. Τον ξέραμε. Τον γνωρίζαμε τόσα χρόνια που υπήρξε υπουργός των κυβερνήσεων που καταλήστεψαν τον Ελληνικό Λαό με τα "πακέτα Ντελόρ" τα ΜΟΠ, τις απανωτές υποτιμήσεις της Δραχμής, τα "χρηματιστήρια", την ΟΝΕ και τις άλλες κομπίνες, των αστράτευτων και με χαρτί Ι5 ψυχολογικό ΥΠΕΘΑ, του φιάσκου των Ιμίων, της επονειδείστου και ατιμωτικής παραδόσεως του Οτσαλάν στους τούρκους, της θεωρίας της " πατρίδας των λιγότερων στρεμμάτων αρκεί να κοιμόμαστε ήσυχοι", της συναίνεσης στην Μαδρίτη για τα "ζωτικά δικαιώματα" της τουρκίας στο Αιγαίο, για την ονομασία των Δαρδανελλίων σε τουρκικά στενά, για το "γιες σερ" στο σχέδιο Ανάν και γενικά για την συναίνεσή του σε ότι εθνοδιαλυτικό και προδοτικό σχέδιο υπάρχει (από την προτροπή φύτευσης ινδικής κάναβης στα μπαλκόνια μας για "πάταξη" του κέρδους των εμπόρων ναρκωτικών, μέχρι την συγγραφή (27-6-01) "κοινής" ιστορίας με τους τούρκους και τους άλλους καταπατητές των ελληνικών εδαφών της χερσονήσου του Αίμου και σφαγέων των Ελλήνων.) Απ' αυτόν λοιπόν περιμέναμε πατριωτισμό και εθνική συνείδηση;;; Αν είναι δυνατόν!!! Τίποτα όμως απ' όλα αυτά δεν μας εμπόδισε να τον "ψηφίσουμε" τον Οκτώβριο του 2009. Οι κυρίως υπεύθυνοι λοιπόν είμαστε εμείς. Εμείς που πάμε και ψηφίζουμε "κοπαδηδόν", με γνώμωνα το ατομικό μας συμφέρον και βόλεμα. Τέτοιος λαός που καταντήσαμε, τέτοιους "ηγέτες" αξίζουμε. Δυστυχώς, ότι δεν μπόρεσαν να καταφέρουν επί αιώνες οι αιώνιοι ορκισμένοι εχθροί της Ελλάδος δια των όπλων, το καταφέρνουν σήμερα και μάλιστα με την "ψήφο" του Ελληνικού Λαού, ο οποίος αφού έμαθε επί 35 χρόνια να στρουθοκαμηλίζει και να φοβάται να αντικρίσει την αλήθεια, παρέδωσε αμαχητί την Χώρα στον εντέχνως επιβληθέντα "εκλεκτό" τους. Όποιος δεν πολεμήσει τώρα, ας κάνει υπομονή! Σε (άλλα) 400 χρόνια, κάποιος νέος Κολοκοτρώνης θα βρεθεί να ξαν'αναστήσει το Έθνος των Ελλήνων.
ο ΓΑΠ αποδεικνύει περίτρανα αυτό που υποπτευόμασταν όλοι, φίλοι και εχθροί, ότι είναι απίστευτα λίγος,κοκορόμυαλος και αιθεροβάμων, γι αυτό και δεν τον χρησιμοποίησαν ποτέ ούτε ο πατέρας του...ούτε ο Σημίτης...σε οικονομικό υπουργείο...
Για καμιά γραμματεία νέας γενιάς ΙΣΩΣ να ήταν καλός...το πολύ πολύ...
Το πρόβλημα τώρα είναι τι κάνουμε εμείς,μια λύση είναι να βρεθεί κάποιος τρόπος να "ξεκουμπιστεί" από την θέση του πρωθυπουργού,μπας και αναλάβει κάποιος που θα τρέχει λίγο και θα σκέφτεται πολύ... αλλιώς...την κάτσαμε...
Συμφωνώ με τον ανώνυμο παραπάνω (φιλική παρατήρηση: Βάλτε έστω ένα ψευδώνυμο να μπορούμε να συνεννοηθούμε και να μην ψάχνουμε ώρες δημοσίευσης κτλ).
Ας μου επιτραπεί η έκφραση, όταν ένα κράτος από το '74 και δώθε το παίζει γ@μιάς με ξένα λεφτά και με το πρόσχημα της αποκατάστασης της δημοκρατίας και την ανάγκη για ανάκαμψη παρεισφρύει με προσλήψεις και με άλλους τρόπους στις βασικές δομές της κρατικής μηχανής (άρα και της κοινωνίας), ενώ ταυτόχρονα ο απλός λαός ακολουθεί αυτή την τακτική του εύκολου χρήματος και της δραματικής αύξησης του βιοτικού επιπέδου μέσα σε μια-δυο γενιές χωρίς να σκεφτεί το λόγο και τις συνέπειες, εγώ το μόνο που καταλαβαίνω, αν και είμαι 21 χρονών είναι ότι οι γονείς μου ΚΑΙ η γενιά μου έχουν απλά καλομάθει και τώρα τους κακοφαίνεται. Από εκεί που δεν είχαμε ρεύμα στην επαρχία το '60 μέσα σε 40 χρόνια τα ίδια άτομα έχουν 4 αμάξια (άσχετα με το αν τα δάνεια τρέχουν από πίσω).
Βγαίνουμε στις πορείες και φωνάζουμε ότι δε θέλουμε τέτοια μείωση στα έσοδά μας, δε θέλουμε εξωτερικούς δακτύλους, αλλά την ίδια στιγμή ψηφίζουμε επανειλημμένα τα ίδια και τα ίδια. Γιατί να μου φταίει ο Αμερικάνος ή ο Άγγλος ή ο Τούρκος; Τη δουλειά τους κάνουν, προασπίζουν τα συμφέροντα της χώρας τους. Αν είχαμε και μεις μυαλό θα κάναμε το ίδιο. Αλλά προτιμούμε τη στασιμότητα και μετά παραπονούμαστε κιόλας.
Προσωπικά, δεν πιστεύω πως υπάρχει κάποιο κόμμα ικανό να μας ξελασπώσει. Η ζημιά είναι μεγάλη. Κάποια μέτρα θα τα λουστούμε αναγκαστικά, μήπως και ξυπνήσουμε, έστω και αργά. Το θέμα είναι να κοιτάξουμε και μια φορά μπροστά, να αρχίσουμε στην καθημερινότητά μας να απαιτούμε από το κράτος να κάνει σωστά τη δουλειά του και να μην κάνουμε πίσω με τίποτα. Πάντα ειρηνικά. Η βία κατά του κράτους είναι ότι πιο ηλίθιο μπορούμε να κάνουμε αυτή τη στιγμή γιατί απλά μας διχάζει σαν κοινωνία. Μας φταίει το κεφάλι (κυβέρνηση) και όχι το χέρι (αστυνομία, στρατός κτλ). Πρέπει να ξεφύγουμε από τη νοοτροπία που είχαμε σαν κλέφτες, την εποχή της επανάστασης. Το κράτος είναι δικό μας αυτή τη φορά, έστω και αν δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα.
Παρ' όλα αυτά, αρνούμαι να φοβηθώ για το μέλλον του τόπου μου. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο θα τα καταφέρουμε, όχι σε ατομικό αλλά σε συλλογικό επίπεδο. Απλά πρέπει να ξυπνήσουμε. Πολλοί φοβούνται να πουν τέτοιες απόψεις δημόσια. Τους λένε φασίστες (!!!) και εθνικιστές στα πανεπιστήμια μας. Κατάντια λέμε...!
Φιλικά,
Δημήτρης Σ.
του Στάθη ("Ε")
Ο εφιάλτης του Δημοσθένη...
Πλησιάζουμε πια τα όρια της παράκρουσης. Οταν ο Πρωθυπουργός της χώρας συναντιέται με τους «θείους απ' την Αμερική» για να «σώσουν» τη χώρα, λες και πρόκειται για την «αποκατάσταση» της (μακαρίτισσας) Γεωργίας Βασιλειάδου από κάποιον «Μπρούκλυ κατομμυριούχο»
τότε κάτι πολύ χαζό συμβαίνει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας -με τον πρίγκηπά του...
Οπως έγραφε χθες και το «Βήμα» για τη φορολόγηση των αποζημιώσεων: «Είναι πέρα από κάθε λογική η φορολόγηση της δυστυχίας». Οντως! τέτοια ανάλγητη χαζομάρα μόνον ο αμοραλισμός μπορεί να επιδείξει...
Μιλάει
Μιλάει συνεχώς και ακατάπαυστα. Για όλα και τα πάντα. Αυτούς τους λίγους μήνες που βρίσκεται στην εξουσία ο κ. Γ.Α. Παπανδρέου έχει απευθυνθεί ευθέως στον λαό περισσότερες φορές από όσες όλοι μαζί οι πρωθυπουργοί της τελευταίας δεκαπενταετίας.
Οποια οθόνη και να ανοίξεις, όποια μέρα κι όποια ώρα, θα αντικρύσεις ομιλούσα την κεφαλή του κ. Πρωθυπουργού. Πότε
προς τους Υπουργούς του στο ανοιχτό -ριάλιτυ σώου- Υπουργικό Συμβούλιο, πότε προς τους Ευρωπαίους στα ατέλειωτα, ατελή κι ατελέσφορα ταξίδια του, πότε προς το έθνος, πότε σε συνέδρια, κοινωνικές εκδηλώσεις, στη ΓΣΕΕ, στο Κοινοβούλιο, σε εγκαίνια, παντού αντικρύζει κανείς τον κ. Γ.Α. Παπανδρέου ομιλούντα
με συνεντεύξεις, δηλώσεις, ομιλίες, διαγγέλματα -έχει κάνει το διάγγελμα ψωμοτύρι- για να πει κάθε φορά τι;
Πράγματα αντιφατικά, παράδοξα, οξύμωρα· συχνά για να πει ψέματα, ενίοτε μωρολογίες και σχεδόν πάντα ανακολουθίες. Ιδού πώς:
Οταν έλεγε ότι «υπάρχουν τα λεφτά» έλεγε ψέμματα (με δύο μι).
Οταν το 2009 ανέβαζε το έλλειμμα για να δείξει ότι θα το κατεβάσει το 2010, διέπραττε αλχημεία που άνοιγε τον λάκκο της χώρας κι απελευθέρωνε απ' τον ασκό του Αιόλου την κερδοσκοπία -καθ' όλα νόμιμη στον καπιταλισμό, αλλά που δεν χρειάζεται να πηγαίνει κανείς να τρίβεται στην γκλίτσα της.
Εκτός κι αν είναι τόσο μωρός, ώστε οι εξυπνάκηδες γύρω του τον έχουν πείσει ότι για όλα υπάρχει μια λυδία λίθος.
Οταν έλεγε ότι η χώρα κινδυνεύει «να απολέσει μέρος της εθνικής της κυριαρχίας», έλεγε κάτι που ουδείς Πρωθυπουργός δηλώνει δημοσίως, ακόμα κι αν συνέβαινε, που δεν συνέβαινε, αλλά κι αν συνέβαινε, θα έπρεπε να κάνει ό,τι μπορεί για να μη συμβαίνει
κι όχι να εκπαιδεύει τον λαό στην ήττα. Η Ελλάδα έχει προσχωρήσει στην Ενωση κι έχει παραχωρήσει εξουσίες σε αυτήν (όπως η έκδοση νομίσματος) με συνθήκες κι όχι σαν χώρα ηττημένη, σαν ανδράποδο ή σαν είλωτας.
Οταν έλεγε ότι η χώρα «είναι στην εντατική» ή ότι «χρεωκοπεί» έκανε προσκλητήριο νεκροθαφτών.
Οταν, ακόμα και τώρα, μιλάει και λέει ότι «η Ελλάδα δεν θα χρεωκοπήσει», μιλάει για αυτήν σε τρίτο πρόσωπο σαν να του είναι μια ξένη.
Οταν μιλάει προς τους Ευρωπαίους λες και παίζει μαζί τους πόκερ, μπλοφάρει με δυο εφτάρια στο χέρι ενώ κάτω έχει σκάσει περίπτωση, κέντας, χρώματος και φλος ρουαγιάλ.
Οταν δηλώνει ότι τα μέτρα που παίρνει είναι άδικα για τον λαό, όχι μόνον δηλώνει ιδεολογική αδυναμία, αλλά με τους εκβιασμούς, τα αδιέξοδα, τα διλήμματα και την κινδυνολογία, τιμωρεί τον λαό -λες και φταίει αυτός- χάριν των λαμόγιων που τα αφήνει απείραχτα·
Στις δημοκρατίες όμως οι λαοί δεν τιμωρούνται. Κι όταν έρθει η ώρα τιμωρούν.
Οταν ο κ. Παπανδρέου μιλάει για πατριωτισμό κι αφήνει στο απυρόβλητο τις Τράπεζες ενώ φορολογεί ακόμα και τις αποζημιώσεις των απολυμένων, διαπράττει την πιο ιταμή απ' τις πράξεις του! Ως τώρα. Διότι θα διαπράξει κι άλλες.
Αλλά όμως ενώ πράττει έτσι μιλάει αλλοιώς. Φέρνει με καθυστέρηση φορολογικό νομοσχέδιο, πάλι άδικο, πάλι τη χαρά των φοροφυγάδων κι όμως μιλάει. Μιλάει εδώ, μιλά εκεί, μέσα, έξω, παντού, σαν παιδί που θέλει να προκαλέσει την προσοχή των γύρω του.
Μιλάει συνεχώς, μιλάει ανελλήνιστος με «στοίβους χαρτιών», και πηλίκα εις το πηλήκιον, μιλάει ακατάπαυστα κι ακατάσχετα χωρίς να απαντάει ποτέ σε τίποτα. Για τη σπατάλη στον δημόσιο τομέα που συνεχίζεται αιμορραγική. Δίπλα του. Μέσα στο γραφείο του. Και με τις ευλογίες του.
Μιλάει, μιλάει, μιλάει
αλλά ούτε λέξη για ένα όποιο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, για στόχους, στρατηγική, μιλάει λες και οι λέξεις είναι απλώς ένας θόρυβος, μια φασαρία, μια διαρκής παράσταση στις οθόνες της επικράτειας, ένα ναρκισσιστικό επικοινωνιακό παιγνίδι, μιλάει χωρίς συναίσθηση του τι λέει, όπως όταν συνεδύασε τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής στην Ενωση στις 25 Μαρτίου με την εθνική μας επέτειο -πράγμα που μόνον οι γελοιογράφοι δικαιούνται (να περιγράφουν την τραγικότητά του).
Φοβάμαι ότι φέτος η εθνική μας επέτειος είναι ο κ. Γ.Α. Παπανδρέου. Ομιλών πολύ και μη λέγων...
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 22.ΙΙΙ.2010
Δεν νομίζω ότι ο καλύτερος πελάτης του ΔΝΤ κατά την παρελθούσα 15ετία έχει περικόψει τις στρατιωτικές του δαπάνες.
Και αυτή είναι η Τουρκία...
Τίποτα δεν γίνεται τυχαία.
ο ΓΑΠ δεν ξέρω αν εκπληρώνει διάφορες προφητείες σίγουρα όμως είναι εκτελεστικό όργανο της Νέας τάξης πραγμάτων.
Ολα δρομολογήθηκαν τον Ιούνιο στην βουλιαγμένη στην συνεδρίαση της λέσχης bILDEBERG.
Τότε που ειπώθηκε ότι δεν έγινε συζήτηση για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας.
Παραμύθια.
Η έξοδος Καραμανλή και ο ερχομός ΓΑΠ ήταν προσχεδιασμένος.
Ας ελπίσουμε η πατρίδα να μην διαλυθεί και το δόγμα κίσσινγκερ να μην προλάβει να εφαρμοστεί.
Ορθόν. Και αυτό γιατί:
1) Η τουρκική πολιτική ηγεσία δεν έχει διακυρηγμένη θέση για την μετατροπή του τουρκικού στρατού σε "ευέλικτη δύναμη" κτλ κτλ δια της αποσκελέτωσης του.
2)Την ίδια στιγμή που οι αμυντικές δαπάνες είναι εκεί που είναι περιοχές της τουρκικής πρωτεύουσας δεν έχουν αποχεύτεση και ηλεκτρισμό και το βιοτικό επίπεδο στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας παραπέμπει σε καταστάσεις του προηγούμενου αιώνα
3) αν ο μέσος Τούρκος διαμαρτυρηθεί για το ανωτέρω θέμα είναι πολύ πιθανόν να καταλήξει σε κανένα χαντάκι ή στις περίφημα τουρκικά σωφρωνιστικά ιδρύματα..
Με δυο λόγια, δεν υπάρχει ουδεμία σχέση με τα καθ'υμας
H xthesini A1 toy Karatzaferi egrafe "monodromos to DNT"..
Τώρα για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, το ΔΝΤ δεν πρόκειται να σου πει συγκεκριμένα τι να περικόψεις. Όπως σωστά αναφέρθηκε παραπάνω, η Τουρκία που πήρε τα δάνεια από το ΔΝΤ, έχει ψιλοσωθεί και φυσικά τα εξοπλιστικά τα ανέστειλε για μία 2ετία μόνο. Εμείς εδώ τα έχουμε αναστείλει από το 2004 ουσιαστικά. Όχι μόνο αυτό αλλά χωρίς να μας πει τίποτα το ΔΝΤ έπαψε η προμήθεια καυσίμων, η προμήθεια ανταλλακτικών κλπ. Μέσα στα τελευταία 6 χρόνια η στρατιωτική θητεία μειώθηκε κατά 50%. Όσο για την οροφή της ΠΑ αυτή προ πολλού έχει πάψει να ισχύει. Κόβουμε τώρα και τις ασκήσεις, οπότε το ΔΝΤ δεν μας φταίει σε τίποτα στην άμυνα. Μετά την επερχόμενη εθνική καταστροφή, το μόνο που δεν ξέρω είναι την έκταση αυτής και το ποιος θα πάει στο Γουδί.
Τα κόμματα και οι πολιτικές αποφάσεις δεν είναι καθαρά ιδεολογικές απόρροιες. Τα πρόσωπα παίζουν καθοριστικό ρόλο στην πολιτική, με μοναδική εξαίρεση ίσως στα κομμουνιστικά κόμματα και καθεστώτα. Ο Παπανδρέου βγήκε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ με ανοιχτές εσωκομματικές εκλογές προς τη βάση του κόμματος. Σ' αυτές τις εκλογές όμως είναι κοινό μυστικό πως δεν ψήφισαν μόνο οπαδοί του ΠΑΣΟΚ αλλά και πολιτικοί του αντίπαλοι, οι οποίοι ψήφισαν τον Παπανδρέου έναντι του Βενιζέλου λόγω του ότι θεωρούνταν πιο αδύναμος αντίπαλος για τον Καραμανλή. Θυμηθείτε τις σφυγμομετρήσεις που τον ήθελαν με μικρότερο ποσοστό καταλληλότητας για Πρωθυπουργό από τον "Κανέναν". Τώρα λουστείτε τα!
Ο Παπανδρέου βγήκε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ με ανοιχτές εσωκομματικές εκλογές προς τη βάση του κόμματος.
περοσότερο ψηφίστηκε για να μη βγεί ο Βενιζέλος.
Εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα!
Δημοσίευση σχολίου