Επίσκεψη Δρούτσα στην Άγκυρα

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Για την επόμενη εβδομάδα (7 και 8 Απρίλη) ορίστηκε τελικά η επίσημη επίσκεψη του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα στην Τουρκία η οποία θα πραγματοποιηθεί κατόπιν πρόσκλησης του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταούτογλου. Την πρώτη ημέρα της επίσκεψής του στην Τουρκία, στις 7 Απριλίου, ο κ.Δρούτσας θα βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα γίνει δεκτός από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο.

Κατά την διάρκεια της παραμονής του ΑΝΥΠΕΞ στην Τουρκία αναμένεται να συζητηθούν θέματα διμερούς συνεργασίας στα πλαίσια της προετοιμασίας της προγραμματιζόμενης επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν στην Ελλάδα, μετά από πρόσκληση του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου. Είναι βέβαια σαφές ότι η συνομιλίες δεν θα περιοριστούν μόνο στην προετοιμασία της έλευσης Ερντογάν αλλά θα επεκταθούν -μεταξύ άλλων- και στα λεγόμενα "θέματα χαμηλής πολιτικής".

Με δυο λόγια ενώ η κατάσταση στο Ανατολικό Αιγαίο προσεγγίζει όλο και περισσότερο εκείνη ενός ακήρυχτου πολέμου λόγω των τουρκικών προκλήσεων (εικονικές προσβολές εναντίον στρατιωτικών εγκαταστάσεων και βυθίσεις μαχητικών πάνω από κατοικημένες νησιωτικές περιοχές), ο κύριος Δρούτσας θα μεταβεί στην Άγκυρα για να συζητήσει μεταξύ τυρού και αχλαδίου την πιθανότητα κοινών πολιτιστικών και αθλητικών εκδηλώσεων, στα πλαίσια της προωθούμενης -ακριβοθώρητης- "Ελληνοτουρκικής προσέγγισης"...

Αξίζει να σημειωθεί πως ο αναπληρωτής ΥΠΕΞ ανέβαλε για μερικές ημέρες την προγραμματισμένη επίσκεψη, κάτι που τα περισσότερα καθεστωτικά ΜΜΕ έσπευσαν να ερμηνεύσουν ως απάντηση της κυβέρνησης στις τελευταίες προκλήσεις της Άγκυρας και σκλήρυνση(!!) της στάσης συγκεκριμένα του κ.Δρούτσα.

Όπως αποδείχτηκε η "σκληρή στάση" του ατσαλάκωτου κ.Δρούτσα κράτησε μια βδομάδα, και αφού ...τιμώρησε επαρκώς τον κ.Νταούτογλου και τους συνεργάτες του, επέστρεψε στο γνωστό ημίσκληρο status quo ante..

Διαβάστε περισσότερα...

Παράδοθηκε το σκάφος στον Καλύμνιο καπετάνιο

Στις αρχές του περασμένου Φλεβάρη είχε έρθει στην δημοσιότητα περιστατικό διακομιδής άρρωστου οπλίτη από την Καλόλιμνο με την βοήθεια Καλύμνιου ιδιοκτήτη σκάφους ο οποίος παρά τις πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες είχε σπεύσει σε βοήθεια.

Κατά την διάρκεια της διακομιδής το σκάφος «Αιγέας», στο οποίο επέβαιναν ο κυβερνήτης Γ.Μαμουζέλος, ο διοικητής του ΤΕ Καλύμνου και ο οπλίτης Π.Β, αφού εξέπεμψε σήμα κινδύνου, βυθίστηκε στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Καλόλιμνου και Καλύμνου. Με την επιχείρηση έρευνας και διάσωσης που ακολούθησε τελικά διασώθηκαν και οι τρεις επιβαίνοντες. Η ηγεσία του ΓΕΣ θέλοντας να δείξει την ευγνωμοσύνη της για την προσφορά του Καλύμνιου καπετάνιου είχε σπεύσει τότε να δεσμευτεί ότι θα αντικαταστήσει άμεσα το σκάφος. ("Ταχεία αντίδραση" για το σκάφος που βυθίστηκε)

Χθές 30/3 , δύο μήνες μετά το περιστατικό, επί τη ευκαιρία της επίσκεψης του στην περιοχή ευθύνης της 80 ΑΔΤΕ, ο Α/ΓΕΣ Φραγκούλης Φράγκος παρευρέθη στην μικρή τελετή παράδοσης του ταχύπλοου «Αιγέας ΙΙ» στον Γιάννη Μαμουζέλο για την επιβράβευση των υπηρεσιών που αφιλοκερδώς προσφέρει επί σειρά ετών ο Καλύμνιος καπετάνιος. Ένα μεγάλο μπράβο στον κύριο Μαμουζέλο για την προσφορά του αλλά και στον Α/ΓΕΣ που τίμησε την υποσχεσή του.

Φωτογραφία του σκάφους :






Διαβάστε περισσότερα...

« Πατρίδα είναι η πανάρχαιη γειτονιά μας στον κόσμο…»

Του Διονύση Χαριτόπουλου*

Ένα γεγονός που έχει επιμελώς αποσιωπηθεί είναι ότι στις 16 Νοεμβρίου 1967 η Τουρκική Εθνοσυνέλευση κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδας.

Στα σύνορα του Έβρου η απέναντι όχθη πλημμύρισε με τουρκικά άρματα μάχης, που μάρσαραν νυχθημερόν εκφοβιστικά και πανέτοιμα να περάσουν το ποτάμι. Στη δική μας πλευρά ο αριθμός των αρμάτων ήταν ασήμαντος σε σχέση με των Τούρκων και αρχίσαμε τα «κολοκοτρωναίικα» τα κάναμε κυκλικές βόλτες μέσα από δάση και χωριά για να φαίνονται περισσότερα. (Εικόνα τρομακτικής ανισότητας, που θα έπρεπε να την έχουν αντικρίσει όσοι με ασυγχώρητη ανευθυνότητα μιλάνε για μείωση των εξοπλισμών.)

Ο ίλαρχος Ν.Μ., διοικητής μιας Ίλης Αναγνωρίσεως, διέθετε στον τομέα ευθύνης του πλάι στο ποτάμι 4 έφεδρους αξιωματικούς και 144 στρατιώτες, συν 2 «βοηθητικούς» που δεν έφεραν όπλο.

Εκείνες τις κρίσιμες στιγμές έλαβε μια επείγουσα διαταγή από τη Μεραρχία και κάλεσε προσκλητήριο στη μονάδα του. Ανέλυσε στους συγκεντρωμένους την κατάσταση, μίλησε για την τουρκική υπεροπλία και ζήτησε από τους στρατιώτες του 30 εθελοντές να περάσουν την ίδια νύχτα το ποτάμι, με επικεφαλής τον ίδιο και τους 4 έφεδρους αξιωματικούς τους, για δολιοφθορά στα εχθρικά τανκς. Οι πιθανότητες να γυρίσουν ζωντανοί ήταν μηδαμινές, είτε πετύχαινε η αποστολή τους είτε όχι γι’ αυτό τούς έδωσε είκοσι λεπτά προθεσμία να συζητήσουν μεταξύ τους και να αποφασίσουν μόνοι τους ποιοι θα συμμετείχαν εθελοντικά. Μάλιστα προέτρεψε όσους ήταν παντρεμένοι ή είχαν προστατευόμενα μέλη στην οικογένειά τους να μη συμμετάσχουν στο εγχείρημα.

Στην ουσία ο ίλαρχος Ν.Μ. απάλλαξε τους στρατιώτες του από κάθε όρκο και υποχρέωση και τους έδωσε το δικαίωμα να επιλέξουν οι ίδιοι αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν.

Ο Έβρος ήταν ανέκαθεν για τον στρατό ο κάλαθος των «αχρήστων». Ήταν μία χρόνια πρακτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, στην οποία η δικτατορία είχε προσδώσει διαστάσεις τιμωρίας. Στον Έβρο έστελναν όλους τους παρίες, που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα για καλύτερη μετάθεση, τους κοινωνικά απροσάρμοστους και κυρίως τους αντίθετους στο καθεστώς, στους οποίους μάλιστα επιφύλασσε και την ανάλογη περιποίηση.

Αυτή πάνω κάτω ήταν η κοινωνική σύνθεση και της μονάδας του Ν.Μ., που οι οπλίτες της συσκέπτονταν μεταξύ τους για είκοσι λεπτά και συγκεντρώθηκαν πάλι με τον ήχο της σάλπιγγας. Ο ίλαρχος διέταξε οι 30 εθελοντές να κάνουν ένα βήμα μπροστά για να αποσπαστούν από τους υπόλοιπους. Τότε ένα βήμα μπροστά δεν έκαναν μόνο 30 άντρες, αλλά αυτομάτως και οι 144, μαζί τους και οι 2 «βοηθητικοί».

Αυτά τα παιδιά ήταν απλοί στρατιώτες.

Δεν είχαν την ψυχοτεχνική εκπαίδευση για καταδρομικές επιχειρήσεις ούτε τον απαιτούμενο ειδικό εξοπλισμό και την ανάλογη υποστήριξη, εύλογα θα μπορούσαν να διαμαρτυρηθούν γι’ αυτή την αποστολή θανάτου. Όμως αποφάσισαν να υπερβάλουν εαυτόν, διέγραψαν τις ταλαιπωρίες που τους υπέβαλλε το ανελεύθερο καθεστώς και ήταν έτοιμα να δώσουν τη ζωή τους για την πατρίδα, όπως ακριβώς οι πατέρες τους πολέμησαν τους Ιταλούς υπό τη μεταξική δικτατορία: η αντίθεσή τους στο δικτατορικό καθεστώς δεν επηρέασε σε τίποτα τη φιλοπατρία τους.

Ένιωθαν ως το κύτταρό τους, χωρίς να χρειαστεί να τους το πει κανείς, ότι η εθνική επιβίωση είναι υπεράνω ιδεολογιών, ταξικών διαφορών, προσωπικών αδικιών, συμφερόντων κ.λπ.

Γιατί το κράτος δεν είναι πατρίδα.

Το κράτος είναι απλώς ένα σύστημα διαχείρισης της κοινωνίας που αλλάζει ανάλογα με τα πρόσωπα τα οποία εντελώς πρόσκαιρα και συγκυριακά το στελεχώνουν. Το κράτος πιθανόν να είναι δίκαιο ή άδικο, ικανό ή ανίκανο, αφερέγγυο, αυταρχικό και σπανίως στοργικό να δέρνει τους συνταξιούχους, να μη σέβεται ζώντες και τεθνεώτες, να μεροληπτεί, να ψεύδεται, να εξαπατά, να χρηματίζεται, να τρομοκρατεί.

Η πατρίδα είναι κάτι ακλόνητο, βαθύ και καθοριστικό για τον άνθρωπο.

Η πατρίδα είναι η πανάρχαιη γειτονιά μας στον κόσμο.

Αυτή μας προσδιορίζει και νοηματοδοτεί την ύπαρξή μας. Επειδή είμαστε πρόσωπα, και όχι τυχαία άτομα, υπάρχουμε εν χώρω και χρόνω με δικό μας ήθος και έθος. Άλλωστε η ανθρώπινη ποικιλία τρόπων, αισθημάτων, εμπειριών και έκφρασης συνιστά τη διαφορετικότητα, που είναι ζωή και ευλογία, δίνει μορφή και περιεχόμενο στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά.

Τελικώς η σύγκρουση τότε με την Τουρκία αποσοβήθηκε με οδυνηρές υποχωρήσεις εκ μέρους μας, μία από αυτές ήταν η επαίσχυντη απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο, που άνοιξε το δρόμο για την τουρκική εισβολή στο νησί το 1974.

Και από τότε, χωρίς να γίνει πόλεμος, επί 40 ολόκληρα χρόνια χάνουμε σταθερά ανθρώπους και δικαιώματα.

Ιδίως από το 1996 και μετά έχουμε οδηγηθεί σε μια κατάσταση «φινλανδοποίησης» έναντι της Τουρκίας, η οποία συνεχώς διατυπώνει νέες απειλές και νέες απαιτήσεις: Ίμια, γκρίζες ζώνες, S-300, υφαλοκρηπίδα, Θράκη, casus belli για τα 12 μίλια, αποστρατιωτικοποίηση των νησιών (για να ακολουθήσουν τη μοίρα της Κύπρου), διχοτόμηση του Αιγαίου και ίσως άλλα που δεν τα γνωρίζουμε. Και, επειδή «τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει αν κάτι άλλο δεν υποχωρήσει», εμείς τα τελευταία δέκα χρόνια, άτολμοι και περιδεείς, γλείφουμε για «ελληνοτουρκική φιλία», μεταμφιέζουμε τον τρόμο μας σε «σωφροσύνη» και σκιζόμαστε να εξυπηρετήσουμε τους απέναντι σε ό,τι θέλουν: υποστήριξη στην Ευρώπη, τερατούργημα Ανάν, οικονομικά ανοίγματα και διάφορα άλλα αναξιοπρεπή, ενώ ο κατάλογος των πεσόντων μας μεγαλώνει ασταμάτητα: Σιαλμάς, Βλαχάκος, Γιαλοψός, Καραθανάσης, Ηλιάκης.

Όμως όλα έχουν ένα όριο.

Η πορεία ενός έθνους δεν καθορίζεται από ευκαιριακά συμφέροντα και ανεπαρκείς ηγεσίες. Περιλαμβάνεται στις θυσίες των νεκρών μας, στο παρόν το δικό μας και στο μέλλον αυτών που έρχονται. Τα κυριαρχικά μας δικαιώματα μπορεί να τα χάσουμε μόνο μετά από στρατιωτική ήττα, ουδείς από τους κρατούντες νομιμοποιείται να τα παραχωρήσει σε διαπραγματεύσεις.

Όποιος μιλάει για ελευθερία και ανεξαρτησία χωρίς να είναι έτοιμος να ματώσει είναι απατεώνας. Ούτε το δικαστήριο της Χάγης ούτε οποιοσδήποτε άλλος διεθνής οργανισμός μπορεί να αποφανθεί αν επιτρέπεται να αναπνέουμε ακόμη τον αέρα της πατρίδας μας ή αν η Θράκη, η Κύπρος και τα νησιά είναι δικά μας.

Η αλήθεια είναι μία και πανάρχαιη:

Δικό σου είναι μόνο αυτό που μπορείς να προστατεύσεις.


* Δημοσιεύεται στο βιβλίο του «Ημών των Ιδίων»

http://www.antinews.gr/?p=39321

Διαβάστε περισσότερα...

Μέρισμα ειρήνης 30/3

Δύο σχηματισμοί τουρκικών μαχητικών, αποτελούμενοι συνολικά από 16 αεροσκάφη (σχεδόν ολόκληρη Μοίρα) , προκάλεσαν σήμερα στο Βόρειο και Κεντρικό Αιγαίο 11 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου και δύο παραβάσεις των Κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας. 8 από τα τουρκικά αεροσκάφη ήταν οπλισμένα.

Τα παραπάνω αεροσκάφη αναγνωρίστηκαν και αναχαιτίστηκαν κατά πάγια τακτική απο μαχητικά της Πολεμικής Αεροπορίας (και όχι απο τα ευχολόγια της Μεσογείων)

ΑΝΥΕΘΑ Π. Μπεγλίτης 15/10/09
"Ο εξορθολογισμός των αμυντικών δαπανών και γενικότερα των εξοπλιστικών προγραμμάτων, ταυτίζεται ουσιαστικά και με τη μείωση των δαπανών, άρα τη δημιουργία σιγά-σιγά ενός πλεονάσματος ειρήνης."

ΑΝΥΕΘΑ Π. Μπεγλίτης 2/12/09
"Είτε μας αρέσει, είτε όχι για αντικειμενικούς λογους (δημογραφικούς, μεγέθους, κτλ.) η Τουρκία είναι μία μεγάλη περιφερειακή δύναμη και εμείς πρέπει να αναπροσαρμόσουμε την πολιτική μας."

Διαβάστε περισσότερα...

TOMA : Από το μηδέν εξετάζεται η προμήθεια από τη Ρωσία

Του Λουκά Δημάκα

Aπο μηδενική βάση επανεξετάζει
ουσιαστικά η Αθήνα την προμήθεια των 450 τεθωρακισμένων οχημάτων ΒΜΡ-3 από τη Ρωσία, εντάσσοντάς την στο εντελώς νέο πλαίσιο που επιδιώκεται να διέπει την ελληνορωσική συνεργασία στον αμυντικό - εξοπλιστικό τομέα.

Το στίγμα των ελληνικών επιδιώξεων- που κινούνται σε συνάρτηση με τα εξαιρετικά δυσμενή δημοσιονομικά δεδομένα της χώρας αυτή την περίοδο- έδωσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγ. Βενιζέλος κατά τις συνομιλίες που είχε χθες στη Μόσχα με τον Ρώσο ομόλογό του κ. Σερντιούκοφ και άλλους υψηλούς κρατικούς αξιωματούχους για την τεχνικοστρατιωτική συνεργασία, όπως και με τον γραμματέα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας κ. Ν. Πάτρουσεφ, με τον οποίο συζήτησε τα ενεργειακά, το Κυπριακό, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και διεθνή ζητήματα. Κατά τις συνομιλίες επανενεργοποιήθηκε για το 2010 προηγούμενη συμφωνία για κοινές ναυτικές ασκήσεις. Η ελληνική πλευρά θέλει η αγορά των τεθωρακισμένων που είχε συμφωνηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση να ενταχθεί σε μια γενικότερη συμφωνία-πλαίσιο με νέα χαρακτηριστικά που θα οδηγούν σε μείωση του κόστους, σε ουσιαστική βιομηχανική συμπαραγωγή αντί άλλων κοστοβόρων αντισταθμιστικών.

Ήδη, όπως έλεγαν χθες ελληνικές πηγές, το κόστος είχε εκτοξευθεί από το αρχικό 1,2 δισ. ευρώ με όλα τα συνοδευτικά, σε 1,6 δισ. ευρώ μόνο το άρμα. Ο κ. Βενιζέλος εξήγησε, και συνεργάτες του λένε ότι βρήκε κατανόηση από τους συνομιλητές του, ότι μια τόσο μεγάλη δαπάνη αυτή τη δύσκολη οικονομική χρονιά θα προκαλούσε ζητήματα στην κυβέρνηση.

Η διαδικασία που πρότεινε η ελληνική πλευρά για να διαμορφωθεί η συμφωνία-πλαίσιο, αναμένεται να μεταθέσει για αργότερα την έναρξη του προγράμματος- ορισμένοι μάλιστα έσπευσαν να κάνουν λόγο για ελληνικές καλένδες. Οι άξονες τού υπό συζήτηση νέου πλαισίου περιλαμβάνουν πλήρη κατάργηση των αντισταθμιστικών, κατάργηση των τραπεζικών εγγυήσεων και ρητρών με εγγυήσεις του ρωσικού δημοσίου, μεταφορά στην Ελλάδα για συμπαραγωγή όλων όσα μπορεί να αντέξει η ελληνική βιομηχανία (π.χ. πυρομαχικά) και εξασφάλιση διαλειτουργικότητας των ηλεκτρονικών με τα υπάρχοντα ΝΑΤΟϊκά συστήματα. Η ρωσική πλευρά θα απαντήσει σε δύο εβδομάδες και θα ακολουθήσουν συζητήσεις.

Εκσυγχρονισμός S-300

Για τα αντιαεροπορικά S-300 που βρίσκονται στην Κρήτη υπήρξε συμφωνία να προχωρήσει ο εκσυγχρονισμός τους, ενώ κλήθηκαν Έλληνες αξιωματικοί σε άσκηση με βολή που θα γίνει στη Ρωσία για να αποκτήσουν σχετική εμπειρία.

Τα Νέα

Διαβάστε περισσότερα...

Εγκληματικότητα : "Δεν πάει άλλο"

Τρίτη 30 Μαρτίου 2010


Επίσκεψη Σαμαρά στο ΑΤ Πατησίων


Με αφορμή την φονική έκρηξη της Κυριακής στα Πατήσια, ο πρόεδρος της ΝΔ κάλεσε την κυβέρνηση να αφήσει τις δικαιολογίες και να αναλάβει τις ευθύνες της για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στον τομέα "ασφάλεια", λέγοντας χαρακτηριστικά «Δεν πάει άλλο, έχουμε φτάσει στο απροχώρητο».

Ο κ. Σαμαράς που επισκέφθηκε την περιοχή αλλά και το Αστυνομικό Τμήμα Πατησίων, δήλωσε ότι άκουσε από τους κατοίκους απίστευτα παράπονα και όπως τόνισε: «Αυτά που διηγούνται είναι σενάρια για αστυνομικές ταινίες». «Αθώοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν το δράμα της βίας». Ο πρόεδρος της ΝΔ υπογράμμισε τέλος ότι σήμερα «η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει την λειψανδρία που υπάρχει στην αστυνομία σε κάθε περιοχή, για την αντιμετώπιση του φαινομένου της βίας».

Φάρ Ουέστ η Αθήνα, 16 ληστείες την ημέρα

Εκτός απο τις συνεχείς βομβιστικές επιθέσεις που έχουν συνταράξει την πρωτεύουσα τους τελευταίους μήνες και η "κοινή εγκληματικότητα" έχει πάρει επικίνδυνες διαστάσεις. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Έθνος, δεκαέξι ληστείες κάθε 24 ώρες σημειώνονται κατά μέσο όρο στην επικράτεια τις τελευταίες μέρες, με το μεγαλύτερο ποσοστό να καταγράφεται στην Αττική, όπου οι ληστείες φτάνουν μερικές φορές και τις 15 ημερησίως. Ο μεγαλύτερος αριθμός ληστειών καταγράφεται στους δρόμους, με θύματα κυρίως γυναίκες, ηλικιωμένα άτομα, μεταφορείς χρημάτων και ανήλικους, ενώ ακολουθούν αριθμητικά οι ληστείες σε σούπερ μάρκετ, καταστήματα κάθε είδους και τράπεζες.

Μεγάλος είναι επίσης ο αριθμός ληστειών που γίνεται σε σπίτια, ύστερα από εισβολές ένοπλων κακοποιών, συνήθως κατά τη διάρκεια της νύχτας, ενώ σε υψηλή θέση στην κατηγορία των θυμάτων ληστειών εξακολουθούν να βρίσκονται οι οδηγοί ταξί, οι υπάλληλοι πρατηρίων υγρών καυσίμων και οι ιδιοκτήτες καταστημάτων ψιλικών. Ο κατάλογος των στόχων των ληστρικών συμμοριών συνεχώς διευρύνεται, με αποτέλεσμα να πέφτουν θύματα και άτομα που δεν το περίμεναν ποτέ. Τον τελευταίο καιρό εμφανίστηκε το φαινόμενο της εισβολής ενόπλων σε ταβέρνες, όπου οι δράστες ληστεύουν ιδιοκτήτες και πελάτες.

Εγιναν επίσης στόχος ληστών ιατρεία, ζαχαροπλαστεία, Ιντερνετ καφέ και άλλες κατηγορίες επαγγελματικών δραστηριοτήτων. Οι δράστες των ληστειών δεν στοχεύουν πάντα σε μεγάλα χρηματικά ποσά. Τους αρκεί πολλές φορές το κινητό τηλέφωνο ενός μαθητή ή το μεροκάματο ενός ιδιοκτήτη περιπτέρου ή οδηγού ταξί. Το τραγικό όμως είναι ότι υπάρχουν μέλη ληστρικών συμμοριών, που δεν διστάζουν να πυροβολήσουν για ασήμαντο λόγο.

Έθνος,Αntinews

Διαβάστε περισσότερα...

Κάποιος για τα δύσκολα

Του Διονύση Χαριτόπουλου

Η ευχή είναι είδος μαγείας. Είναι ο πρωτόγονος ή αφελής τρόπος με τον οποίο επιχειρείται να επηρεαστεί η φορά των πραγμάτων υποκαθιστώντας την πράξη. Σε ευχολόγια καταφεύγουν τα κάθε λογής ιερατεία για να καθησυχάσουν και εν ολίγοις να κοιμίσουν τον άνθρωπο.

Η μέθοδος επιβιώνει ατόφια στον καιρό της τηλοψίας.

Αν πεις απ' το γυαλί τις κατάλληλες λέξεις, ειρήνη, φιλία, καλή γειτονία, αδελφοσύνη των λαών, νιώθεις ότι ξορκίζεις το κακό του πολέμου. Επιπλέον παρουσιάζεις ο ίδιος ένα φιλειρηνικό πρόσωπο και καθιστάς αυτομάτως ύποπτο όποιον επιμένει να υπενθυμίζει και αυτό το ενδεχόμενο. Όμως η ανθρώπινη ιστορία γράφεται με τη βία.

Δεν χρειάζεται κάποιος να καταφύγει στα ιστορικά κείμενα για να το επιβεβαιώσει.

Στην Κατοχή μια ορισμένη αριστερή τάση -που θάλλει έως σήμερα σε κάποια κρανία- ήταν εναντίον της ένοπλης Αντίστασης. Πρόβαλλαν το επιχείρημα πως, αν βγει ο λαός και αγκαλιάσει τους Γερμανούς στρατιώτες, που είναι και αυτοί λαός, θα σταματήσει ο πόλεμος.

Η καλή θέληση δυστυχώς δεν φτάνει.

Την επεκτατική βουλιμία του πιο ισχυρού δεν μπορούν να τη συγκρατήσουν ούτε ευχές ούτε τεμενάδες ούτε δέκα σύμφωνα φιλίας και μη επίθεσης. Και οι Αγγλογάλλοι και οι πρώην Σοβιετικοί υπέγραφαν συμφωνίες με τη Γερμανία, αλλά τελικά δεν απέφυγαν το αιματοκύλισμα. Οι πόλεμοι και η βία θα εκλείψουν σε ένα μακρινό μέλλον, όταν γίνει πραγματικότητα η παγκόσμια μη ανταγωνιστική κοινωνία.

Έως τότε θα υπάρχει μια μορφή βίας ριζικά αντιμιλιταριστική και καθηγιασμένη· αυτή που δημιουργείται από την αντίδραση στη βία.

Και, παρότι λέγεται πως οι σύγχρονοι πόλεμοι είναι πλέον θέμα "δύναμης πυρός", η σημασία που έχει ο ανθρώπινος παράγοντας εξακολουθεί να είναι ανυπολόγιστη. "Στην πραγματικότητα οι υλικές σχέσεις είναι πολύ απλές. Το δύσκολο είναι να κατανοηθούν οι ηθικές δυνάμεις που εμπλέκονται".*

Το ιερό μένος του ανθρώπου που υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια τον τόπο του, την τιμή του και την ελευθερία του.

΄Οπως και να έχει, η χώρα μας πατάει σε αναμμένα κάρβουνα. Ο λύκος υπάρχει, και μόνο το πρόβατο τρομάζει όταν τον δει μπροστά του. Όσο απευκταία και αν είναι μια πολεμική σύρραξη, αν κάποτε συμβεί, κάποιοι δικοί μας άνθρωποι -εκτός απ' τους πιλότους μας, τους Αρχάγγελους του Αιγαίου- είναι ταγμένοι να βάλουν πρώτοι τα χέρια τους στη φωτιά.

Πριν ακόμη τα τηλεοπτικά κανάλια πάρουν μυρωδιά, κάποιοι αποφασισμένοι άντρες θα έχουν φύγει μυστικά σε αποστολές στην εχθρική χώρα, από τις οποίες έχουν ελάχιστες πιθανότητες να επιστρέψουν· είτε πετύχουν τον στόχο τους είτε όχι. Και κάποιοι άλλοι θα παραμείνουν στα μετόπισθεν του εχθρού, για όσο χρόνο απαιτείται, με συγκεκριμένο σχέδιο ενεργειών.

Είναι οι επίλεκτοι των Ειδικών Δυνάμεων.


Η εικόνα που έχει ο κόσμος για τις Ειδικές Δυνάμεις, κυρίως από τις στρατιωτικές παρελάσεις, είναι κάτι ντερέκια με εντυπωσιακές στολές που πατάνε και τρίζει ο τόπος. Ο κόσμος βλέπει όσα επιτρέπεται να δει.

Η ψυχή των Ειδικών Δυνάμεων είναι λίγες εκατοντάδες επίλεκτοι μόνιμοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί με υψηλή νοημοσύνη, κρύο αίμα, χαμηλό κέντρο βάρους, ύψος συν/πλην 1,70, σίγουρο πάτημα, καλή μέση και μυϊκό σύστημα φιδιού. Αυτοί είναι οι δολιοφθορείς, εκτελεστές, κατάσκοποι και επικεφαλής των αποστολών αυτοκτονίας.

Ο αθόρυβος κύριος που κάθεται δίπλα σας στο εστιατόριο ή στο μπαρ και δεν τον πιάνει το μάτι σας ίσως είναι ένας από αυτούς.

Οι σοβαρές ταινίες του Χόλιγουντ δεν στέλνουν σε επικίνδυνες αποστολές τα παιδοβούβαλα Σβαρτσενέγκερ και Σταλόνε. Ο μελετημένος Κόπολα στο "Αποκάλυψη τώρα" επιλέγει ως λοχαγό των Ειδικών Δυνάμεων τον εμφανισιακά ελάσσονα Μάρτιν Σιν για να διασχίσει τη φλεγόμενη ζούγκλα του Βιετνάμ και να εξοντώσει τον τρελαμένο συνταγματάρχη Μάρλον Μπράντο. Κι εκείνος, ως έμπειρος πολεμιστής, τον αναγνωρίζει αμέσως και μαντεύει την αποστολή του.

Η πρώτη καταδρομική επιχείρηση στον κόσμο εξελίχθηκε στον Πόλεμο της Τροίας με το ελληνικό εφεύρημα του Δούρειου Ίππου. Έκτοτε οι κανόνες δεν έχουν αλλάξει. Μια μικρή ομάδα τολμηρών αντρών με δόλο, παραπλάνηση και αιφνιδιασμό μπορεί να πετύχει περισσότερα από πολλαπλάσια τακτική δύναμη στρατού και να περιορίσει σημαντικά τις ανθρώπινες απώλειες.

Η βασική διαφορά ενός κομάντο από έναν απλό στρατιώτη είναι ότι ο πρώτος ενεργεί εντός μιας μικρής ομάδας ή μόνος, γι' αυτό πρέπει να μπορεί να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, ενώ ο δεύτερος ενεργεί εντός ενός ευρύτερου στρατιωτικού σχηματισμού και πρέπει να εκτελεί επακριβώς τις διαταγές.

Σήμερα, που ο τζιτζιφιογκισμός είναι στιλ και η αποφυγή της στράτευσης αντί ντροπή είναι μαγκιά, υπάρχουν ακόμη νεαροί που φιλοδοξούν να υπηρετήσουν -μόνο εθελοντικά πλέον- στις Ειδικές Δυνάμεις.

Είναι οι δικοί μας Σαμουράι.

Όποιος γνωρίσει από κοντά αυτά τα παιδιά θα διαπιστώσει πως στην πλειονότητά τους χαρακτηρίζονται από φυσική συστολή για τις ικανότητές τους, ρομαντισμό και γνήσια διάθεση προσφοράς.

Ο νεαρός υποψήφιος κομάντο δεν πρέπει να υπολογίζει στις περιορισμένες, έστω, ανέσεις που προσφέρει η σύγχρονη κοινωνία στους υπόλοιπους στρατεύσιμους. Πρέπει να γυρίσει το ρολόι της ζωής πολλά χρόνια πίσω και να γίνει ένα με τη φύση, όπως ένας Ινδιάνος ή ένας ακόμη πιο πρωτόγονος άνθρωπος.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι πριν χρόνια πρώτοι κομάντο στον κόσμο αναδείχθηκαν οι Βιετκόνγκ. Με απλά, πρωτόγονα μέσα, αλλά απολύτως αποφασισμένοι, κατόρθωσαν να νικήσουν τον ισχυρότερο στρατό του κόσμου.

Ο σύγχρονος κομάντο επιβιώνει το ίδιο καλά σε βουνοκορφές και σε βραχονησίδες, με χιόνια, ζέστη και βροχές. Ξέρει να προσανατολίζεται με τ' αστέρια, να μάχεται σώμα με σώμα και να δραπετεύει αν συλληφθεί αιχμάλωτος. Για να επιβιώσει, τρώει ρίζες, φύλλα, άγρια ζώα και φίδια.

Το φίδι δεν είναι και τόσο άσχημο έδεσμα.

Πριν αρκετά χρόνια, κατά τη διάρκεια της θητείας μου, συμπεριλήφθηκα σε μια αποστολή έφεδρων και μόνιμων ανθυπολοχαγών που εστάλησαν να φοιτήσουν στο γνωστό ΚΕΑΠ (Κέντρο Εκπαιδεύσεως Ανορθοδόξου Πολέμου) της Ρεντίνας, έξω από τη Θεσσαλονίκη. Όχι βέβαια με τα υψηλά στάνταρ εκπαίδευσης των τελευταίων ετών, αλλά με το ίδιο πάντα πνεύμα.

Κάποιο σούρουπο, στην εξέλιξη μιας άσκησης, πριν πέσει η νύχτα στη βουνοπλαγιά, για να επιχειρήσουμε πάλι, το δείπνο της τετραμελούς ομάδας ήταν μια πελώρια νεροφίδα ψητή στην πρόχειρη σούβλα που στήσαμε.

Η εκπαίδευση των κομάντο είναι σκληρή.

Εκτός από τον τέλειο χειρισμό όπλων, εκρηκτικών και ποικίλων μέσων διαβιβάσεων, δίνεται μεγάλη σημασία στη σωματική αντοχή και την άριστη φυσική κατάσταση. Οι ασκήσεις είναι καθημερινές, συνεχείς και περιλαμβάνουν αρκετά χιλιόμετρα τροχάδην με φόρτο μάχης ή όχι.

Από όσους παρουσιάζονται με τη φιλοδοξία να γίνουν κομάντο, συνήθως μένουν οι μισοί. Στις πρώτες κιόλα μέρες φεύγουν αυτοί που δεν αντέχουν, άλλοι κόβονται για λόγους υγείας, πραγματικούς ή προσχηματικούς, και κάποιοι θα αποχωρήσουν από τραυματισμούς κατά τη διάρκεια των ασκήσεων.

Εκτός των σωματικών ικανοτήτων, απαιτούνται μεγάλα ψυχικά αποθέματα. Όταν έρπεις πάνω στο σχοινί, για να περάσεις ένα ποτάμι, ή κάνεις νυχτερινή αναρρίχηση σε βράχο ύψους 40-50 μέτρων με αρνητική κλίση, είναι ταυτόχρονα και μια ψυχική δοκιμασία.

Πρέπει να πιστέψεις ότι μπορείς να τα κάνεις όλα· και να τα κάνεις.

Οι Ειδικές Δυνάμεις τυπικά μόνο έχουν κάποια έδρα· στην ουσία επιχειρούν παντού και σε χρόνους αντίδρασης απλησίαστους για μονάδα του τακτικού στρατού.

Τις κρύες νύχτες της ατέλειωτης τηλοψίας, όταν ορισμένοι φαφλατάδες τα λύνουν όλα με συνταρακτική ευκολία, κάποιοι σοβαροί άντρες εκπαιδεύονται σκληρά στα βουνά της ηπειρωτικής χώρας και στις ακτές του Αιγαίου.

Γιατί στο δικό τους μερτικό πέφτουν τα δύσκολα.

* Κλαούζεβιτς, "Περί πολέμου".

Δημοσιεύτηκε το 2002 στα Nέα

Διαβάστε περισσότερα...

Επίσκεψη του υπουργού Εθνικής Άμυνας στη Ρωσία

Επίσημη επίσκεψη στη Μόσχα πραγματοποιεί από χθές (29-31 Μαρτίου) ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευ. Βενιζέλος, προσκεκλημένος του Ρώσου ομολόγου του Anatoly Serdyukov, με τον οποίο θα έχει συνομιλίες για όλο το φάσμα των διμερών σχέσεων επί θεμάτων άμυνας και ασφάλειας, αλλά και των εξοπλιστικών που ενδιαφέρουν άμεσα τους Ρώσους. Ο Έλληνας υπουργός θα συναντηθεί επίσης με τον επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Στρατιωτικοτεχνικής Συνεργασίας Mikhail Dmitriev, με τον πρόεδρο της κρατικής εταιρείας εξοπλισμών (Rosoboronexport) Anatoly Isaikin, καθώς και με το γραμματέα του πανίσχυρου Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας Nikolai Patrushev. Οι δύο πλευρές αναμένεται να συζητήσουν θέματα που αφορούν τη διμερή αμυντική και στρατιωτική συνεργασία, τις σχέσεις ΕΕ-Ρωσίας και ΝΑΤΟ-Ρωσίας, καθώς και θέματα αμυντικοτεχνικής συνεργασίας στο πλαίσιο των διακρατικών συμβάσεων που έχουν συναφθεί πριν τον Οκτώβριο του 2009.

Τα θέματα της απόκτησης των Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης (ΤΟΜΑ) BMP-3HEL, το ζήτημα της εφοδιαστικής υποστήριξης των Πλοίων Ταχείας Μεταφοράς (ΠΤΜ) τύπου Zubr του Πολεμικού Ναυτικού και των αντιαεροπορικών συστημάτων S-300PMU-1 της Πολεμικής Αεροπορίας (η βολή αποδοχής των οποίων εκκρεμεί), καθώς και των SHORADS τύπου Tor-M1 και SA-8B Osa είναι θέματα πολύ υψηλά στην ατζέντα των συνομιλιών.

http://strategy-geopolitics4.blogspot.com/


Διαβάστε περισσότερα...

Βυζαντινή Στρατηγική : Διδάγματα για το σήμερα



Μια ωριαία εκπομπή (στα αγγλικά) με θέμα την Βυζαντινή υψηλή στρατηγική και τα διδάγματα τα οποία μπορεί να προσφέρει σήμερα. Φιλοξενούμενος ο συγγραφέας και στρατηγιστής Έντουαρντ Λούτβακ, συγγραφέας του βιβλίου "Τhe Grand strategy of the Byzantine Empire". Πιστεύουμε ότι οι αγγλομαθείς αναγνώστες θα την βρουν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, παρακολουθήστε ολόκληρη την εκπομπή και δεν θα χάσετε..

Διπλωματία, πληροφορίες και στρατιωτική δύναμη όπως εφαρμόστηκαν από τον -ξεχασμένο εν πολλοίς- Μεσαιωνικό Ελληνισμό. Τα πολιτιστικά και ιδεολογικά θεμέλια (29:45) που συνέβαλαν στην χιλιόχρονη κυριαρχία του Βυζαντίου (οι ίδιοι θεμέλιοι λίθοι που πλήττονται βάναυσα στην πολυπολιτισμική Ελλάδα του ΓΑΠ..)

Διαβάστε περισσότερα...

Η στρατηγική του Βυζαντίου μάθημα για τις ΗΠΑ

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Ο ιστορικός Εντουαρντ Λούτβακ προτείνει να διδαχθούν από τη διπλωματία του

Συνέντευξη στον Δημητρη Δεληολανη

Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να διατηρήσουν την παγκόσμια ηγεμονία τους, πρέπει να διδαχθούν από το Βυζάντιο. Να χρησιμοποιήσουν με επιδεξιότητα ένα αρτιότατο δίκτυο πληροφοριών σε συνδυασμό με τη διπλωματία και, μόνο σε έσχατες περιπτώσεις, έναν καλά εκπαιδευμένο επαγγελματικό στρατό. Αυτοί οι ευφυείς χειρισμοί, που διατήρησαν κραταιά τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία επί μία χιλιετία.

Ο 68χρονος στρατηγικός σύμβουλος και ιστορικός Εντουαρντ Λούτβακ, κορυφαίος εκπρόσωπος του Κέντρου Στρατηγικών Μελετών της Ουάσιγκτον, οχυρού της ρεπουμπλικανικής Δεξιάς, τεκμηριώνει αυτή τη θέση στο ογκώδες βιβλίο «Η Μεγάλη Στρατηγική του Βυζαντίου», που κυκλοφόρησε ταυτόχρονα στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ιταλία. Ο Λούτβακ κατά καιρούς εργάστηκε ως σύμβουλος των υπουργείων Αμύνης και Εξωτερικών και του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΠΑ.

«Η Αμερική ποτέ δεν υπήρξε Ρώμη. Και αν σήμερα εφαρμόσει τη στρατηγική της –αμείλικτη επέκταση, κυριαρχία σε ξένους λαούς, το εξοντωτικό πρότυπο ολοκληρωτικού πολέμου–, το μόνο που θα καταφέρει είναι να επισπεύσει την παρακμή της. Είναι πολύ πιο χρήσιμο να μελετήσει τη στρατηγική της ανατολικής πτέρυγας της αυτοκρατορίας, που ξεπέρασε τη δυτική σε διάρκεια κατά 8 αιώνες», συμβουλεύει ο Λούτβακ την κυβέρνηση Ομπάμα. Χωρίς, βεβαίως, να χάσει την ευκαιρία, σε αυτήν τη συνέντευξή του που μας παραχώρησε στη Ρώμη, να εκτοξεύσει και δηλητηριώδεις αιχμές προς την πλευρά των εξτρεμιστών Ρεπουμπλικανών, οι οποίοι επικράτησαν επί Μπους.

Διπλωματία

– Ποιο ήταν το καθοριστικό νεωτεριστικό στοιχείο που διαφοροποιούσε τη στρατηγική της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας σε σχέση με τη Ρωμαϊκή;

– Οι Ρωμαίοι της Κωνσταντινούπολης επινόησαν μια νέα στρατηγική, το απόλυτο δόγμα της οποίας ήταν ότι οι απειλές αντιμετωπίζονται με τη διπλωματία. Αυτό μεταφράζεται σε κάτι το εξαιρετικά απλό: αν ο εχθρός σού επιτίθεται ή σε απειλεί, τότε πρέπει να ψάξεις για κάποιον άλλον εχθρό, ο οποίος θα είναι σε θέση να απειλήσει ή και να επιτεθεί στον πρώτο. Οι Βυζαντινοί χρησιμοποιούσαν τις ένοπλες δυνάμεις τους μόνο για να χειριστούν την απειλή, να καθυστερήσουν τους εισβολείς, να ανακόψουν την προέλασή τους ή για να ενισχύσουν τους νέους συμμάχους. Σε αντίθεση με τους Ρωμαίους, δεν έριχναν τον στρατό τους στην αποφασιστική μάχη, εκείνη που ενδεχομένως να έκρινε την έκβαση του πολέμου. Οι Βυζαντινοί απέφευγαν συστηματικά τις κατά μέτωπον συγκρούσεις. Προτιμούσαν πάντα να μάχονται μέσω τρίτων και μόνον όταν αυτό δεν ήταν δυνατόν, εφάρμοζαν μια τακτική ανταρτοπολέμου, για να φθείρουν και να εξαντλήσουν τους εισβολείς. Πάντα, όμως, έριχναν το κύριο βάρος στη διπλωματική προσπάθεια, που ήταν διαρκής: αναζητούσαν πιθανούς συμμάχους, ακόμη και σε εξαιρετικά απομακρυσμένες περιοχές, και τους έπειθαν να πολεμήσουν για λογαριασμό της Κωνσταντινούπολης.

– Αυτό το νεωτεριστικό στοιχείο ισχύει και σε σχέση με τη στρατηγική που εφήρμοζαν τα άλλα βασίλεια εκείνης της περιόδου;

– Βεβαίως. Ηταν μια σπουδαία αλλαγή στρατηγικής. Βασιζόταν στη μεγάλη ικανότητα που επέδειξαν οι Βυζαντινοί στη δημιουργία, τη συντήρηση και την αξιοποίηση ενός πολύ αποτελεσματικού δικτύου πληροφοριών – σήμερα θα λέγαμε intellingence. Η λειτουργία ενός
τέτοιου δικτύου απαιτούσε την ύπαρξη μιας ιθύνουσας ελίτ με βαθιά παιδεία, που ήταν σε θέση να χειριστεί, να αξιολογήσει και να αξιοποιήσει τις πληροφορίες κατά τη διπλωματική δραστηριότητά της. Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας είχε στη διάθεσή του μια μορφωμένη ελίτ που μπορούσε να κάνει μακρινά ταξίδια, να επισκεφθεί ξένες χώρες, να καταλάβει ποια είναι η πολιτική κατάσταση εκεί και να αναλύσει ενδεχόμενους κινδύνους. Και, βεβαίως, να συντάξει σωστές και ακριβείς αναφορές. Με αυτόν τον τρόπο, επί παραδείγματι, το έτος 550 οι κυβερνώντες στην Κωνσταντινούπολη ήταν οι μόνοι που γνώριζαν πολύ καλά τι συνέβαινε στην κεντρική Ασία. Ολα αυτά δεν θα ήταν εφικτά, αν δεν υπήρχε ως υπόβαθρο η ελληνική και ελληνιστική παιδεία, την οποία η άρχουσα τάξη στο Βυζάντιο διαφύλαξε και καλλιέργησε με μεγάλη αγάπη. Αυτή η ελληνική παιδεία προσέφερε ένα ευρύ πολιτιστικό πλαίσιο, το οποίο επέτρεπε τη δημιουργία δικτύου πληροφοριών, το οποίο, με τη σειρά του, επέτρεπε τη διπλωματική δραστηριότητα. Επέτρεπε, δηλαδή, να εντοπιστούν οι πιθανοί νέοι σύμμαχοι και να βρεθούν τα κατάλληλα επιχειρήματα ώστε να πειστούν να πολεμήσουν για χάρη της Κωνσταντινούπολης. Κανένας άλλος δεν μπορούσε να εφαρμόσει παρόμοια στρατηγική.

– Αυτό είναι το στοιχείο της βυζαντινής στρατηγικής που θεωρείτε επίκαιρο και χρήσιμο για τη σημερινή στρατηγική των ΗΠΑ;

– Ακριβώς αυτό είναι το μεγάλο μάθημα των Βυζαντινών προς την Ουάσιγκτον: όταν έχεις κάποιο πρόβλημα στην Υεμένη ή στο Αφγανιστάν, δεν πρέπει να ορμάς εκεί με τις στρατιές σου, οι οποίες, μόνο στο Αφγανιστάν, σου κοστίζουν κατά μέσον όρο 1 δισ. δολάρια το χρόνο. Πρέπει, αντιθέτως, να μελετήσεις την κατάσταση και να βρεις ποιος έχει τα ίδια συμφέροντα με σένα. Οι Κινέζοι συνορεύουν με το Αφγανιστάν και έχουν σοβαρά προβλήματα με τους ένοπλους ισλαμιστές. Γιατί, επί παραδείγματι, να μην αναλάβουν οι Κινέζοι το κόστος της εκπαίδευσης και του εξοπλισμού των κυβερνητικών δυνάμεων ασφαλείας στο Αφγανιστάν; Το ίδιο ισχύει και για τους Ρώσους. Δέχονται σοβαρές απειλές από τους ισλαμιστές τρομοκράτες, έχουν ανοιχτό μέτωπο στην Τσετσενία, σοβαρά προβλήματα στο Νταγκεστάν και αλλού. Ενδεχόμενη νίκη των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν θα αποτελούσε σοβαρό πρόβλημα για τη Μόσχα. Πρέπει η Αμερική να βρει τον τρόπο ώστε οι Ρώσοι να αναλάβουν ένα σημαντικό μερίδιο του κόστους στο Αφγανιστάν.

Αφγανιστάν και Ιράκ

– Κάνετε την αυτοκριτική σας; Αν θυμάμαι καλά, ήσαστε μεταξύ των ένθερμων οπαδών της στρατηγικής του Μπους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ...

– Οχι, καθόλου. Το 2003 τάχθηκα κατά της εισβολής στο Ιράκ. Δεν συμφωνούσα με τις αγαθές προθέσεις που αιτιολογούσαν την εισβολή. Και λέω αγαθές προθέσεις διότι, όπως οι πάντες τώρα πλέον γνωρίζουν, οι Αμερικανοί δεν εισέβαλαν στο Ιράκ για το πετρέλαιο, όπως είχαν υποθέσει τότε κάποιοι αφελείς. Εισέβαλαν στο Ιράκ για να πετύχουν έναν σοβαρό πολιτικό στόχο: να επιβάλουν το δημοκρατικό σύστημα σε μια σημαντική αραβική χώρα, που θα έπρεπε να αποτελέσει πρότυπο και για τις υπόλοιπες χώρες του αραβικού κόσμου. Η εισβολή έγινε με αγαθό σκοπό. Αλλά εγώ δεν είμαι τόσο αγαθός και δεν πίστεψα ότι η Αμερική έπρεπε να βάλει στο κέντρο της προσοχής της και να επενδύσει τόσο πολλά για να βοηθήσει τους Ιρακινούς να ζουν πολιτισμένα. Βεβαίως, οι αριστεροί ανά τον κόσμο προσπάθησαν να ερμηνεύσουν την εισβολή του Μπους με τους μόνους όρους που οι ίδιοι κατανοούν. Ελεγαν ότι οι Αμερικανοί πήγαν εκεί για να αρπάξουν το πετρέλαιο. Οπως όλοι ξέρουμε, οι Αμερικανοί ούτε καν προσπάθησαν να προστατεύσουν τις πετρελαιοπηγές, να διαφυλάξουν τους αγωγούς, να εμποδίσουν τη διακοπή της εξόρυξης από τον Σαντάμ. Ηταν μια εισβολή ανιδιοτελής, από οικονομική άποψη, κι εγώ δεν πιστεύω στις ανιδιοτελείς εισβολές. Προτιμούσα η κυβέρνηση Μπους να επικεντρωθεί στα δικά μας προβλήματα, σε ό, τι συμβαίνει στο σπίτι μας και στη Λατινική Αμερική, που είναι η αυλή του σπιτιού μας, αντί να τρέχει τόσο μακριά προκειμένου να βοηθήσει τους Ιρακινούς.

– Συμφωνείτε, λοιπόν, με όσους είχαν μιλήσει τότε για «τροτσκισμό» των Ρεπουμπλικανών;

– Ναι, είναι επιτυχής η περιγραφή. Το σκεπτικό τους ήταν ότι ο ισλαμικός κόσμος παράγει βία εναντίον όλων των μη μουσουλμάνων, από το Μιντανάο μέχρι τις Φιλιππίνες, την Ταϊλάνδη, τη Μέση Ανατολή, τη Ρωσία, τη Νιγηρία. Οπουδήποτε οι μουσουλμάνοι έρχονται σε επαφή με μη μουσουλμάνους, τους επιτίθενται, καταφεύγουν στη βία. Σκέφτηκαν τότε στην Ουάσιγκτον ότι η σωστή απάντηση σε αυτό το φαινόμενο ήταν η δημοκρατία, αρχής γενομένης από τον αραβικό κόσμο, όπου δεν υπάρχει ούτε μία χώρα με γνήσιο δημοκρατικό καθεστώς. Ούτε μία. Δεν είναι ούτε ο Λίβανος, όπου επικρατεί μια εύθραυστη ισορροπία μεταξύ θρησκευτικών ομάδων. Ας αναζητήσουμε, είπαν, την αραβική χώρα με το υψηλότερο ποσοστό αλφαβητισμού και πτυχιούχων. Ποια είναι; Το Ιράκ. Ας επιβάλουμε, λοιπόν, δημοκρατικό καθεστώς στο Ιράκ. Κατά την άποψή μου, ήταν ένα σχέδιο με εμφανή στοιχεία μεγαλομανίας, καθόλου ρεαλιστικό και πάρα πολύ δαπανηρό. Δεν είχαμε την πολυτέλεια να κάνουμε τέτοιου είδους πειράματα, όπως αποδείχθηκε οδυνηρά μετά την εισβολή. Ναι, λοιπόν, υπήρχαν στοιχεία «τροτσκισμού», διότι ήταν ένα σχέδιο επαναστατικό και τρομερά φιλόδοξο, μάλλον ουτοπικό, θα έλεγα. Οι Βυζαντινοί δεν θα έπεφταν ποτέ σε τέτοια παγίδα.

Ρωσία και Κίνα

– Στο βιβλίο σας επιμένετε ιδιαιτέρως και σε ένα άλλο στοιχείο που χαρακτήρισε τη στρατηγική των Βυζαντινών. Σε αντίθεση με τους Ρωμαίους, οι Βυζαντινοί δεν αποσκοπούσαν στην ολοκληρωτική συντριβή του εχθρού, διότι θεωρούσαν ότι ο σημερινός εχθρός μπορεί να γίνει ο αυριανός σύμμαχος. Αυτό ισχύει και για τις σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών με την Κίνα και τη Ρωσία;

– Οχι. Η Ρωσία και η Κίνα είναι δύο μεγάλες δυνάμεις, που εμφανίζουν πολύ χαμηλό επίπεδο αντιπαλότητας προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν τίθεται θέμα συντριβής τους. Η καθοριστικής σημασίας διδαχή της βυζαντινής στρατηγικής έπρεπε να ληφθεί υπ’ όψιν πριν από την εισβολή στο Ιράκ. Επρεπε να είχαμε λάβει υπ’ όψιν ότι, αν καταστρέψουμε τον Σαντάμ Χουσεΐν, τότε θα ήμαστε αναγκασμένοι να αναμετρηθούμε μόνοι με το Ιράν. Οσο κυβερνούσε ο Σαντάμ, μπορούσε να ανακόψει το Ιράν – επικρατούσε κάποια ισορροπία ανάμεσα στις δύο χώρες. Δεν χρειαζόταν άμεση επέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Μπους ο πρεσβύτερος σταμάτησε την προέλασή του στο Ιράκ το 1991, στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, ακριβώς για να επιτρέψει στο καθεστώς του Σαντάμ να παραμείνει στη θέση του και να συνεχίσει να λειτουργεί ως ανάχωμα προς το Ιράν. Τώρα βγάλαμε από τη μέση τον Σαντάμ και αντιμετωπίζουμε μόνοι μας το Ιράν. Που δεν είναι βεβαίως καμιά μεγάλη δύναμη, αντιθέτως, θα έλεγα, η ιρανική ηγεσία δεν φαίνεται να ξέρει τι θέλει. Αλλά θα ήταν πολύ καλύτερα να διδαχθούμε από τους Βυζαντινούς και να αφήσουμε κάποιον άλλον να ελέγχει τους αγιατολάχ, παρά να το κάνουμε μόνοι μας.

Οι «τζιχαδιστές» μουσουλμάνοι και η στάση της Δύσης

– Στο βιβλίο σας, εξετάζετε πολύ αναλυτικά τις συγκρούσεις των Βυζαντινών με εκείνους που αποκαλείτε «τζιχαδιστές» μουσουλμάνους, δηλαδή τους οπαδούς της τζιχάντ, του «ιερού πολέμου». Τι μπορούν να μας διδάξουν οι Βυζαντινοί ώστε να αντιμετωπίσουμε σήμερα τους ισλαμιστές τρομοκράτες;

– Το πρώτο μεγάλο επεκτατικό κύμα του Ισλάμ, που κατατρόπωσε την Περσία των Σασσανιδών και επεκτάθηκε μέχρι την Ινδία, την κεντρική Ασία και, στη Δύση, μέχρι την Ισπανία και τη νότια Γαλλία, δεν κατάφερε να κάμψει το Βυζάντιο. Η Κωνσταντινούπολη αντιστάθηκε με επιτυχία. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε η τριπλή και ισχυρότατη ταυτότητα των Βυζαντινών, που ήταν ταυτόχρονα ελληνική, χριστιανική και ρωμαϊκή. Αυτή η ταυτότητα τους έκανε να αισθάνονται υπερήφανοι και δυνατοί εκπρόσωποι ενός σημαντικού πολιτισμού. Είχαν βαθιά γνώση της αρχαίας ελληνικής παιδείας, άρα ήταν σε θέση να κατανοήσουν τον κόσμο γύρω τους. Ηταν βαθύτατα χριστιανοί: είχαν τόσο δυνατή πίστη στο χριστιανισμό, που εμείς οι μεταγενέστεροι με μεγάλη δυσκολία μπορούμε να την αντιληφθούμε. Και βασίζονταν στους ισχυρούς ρωμαϊκούς θεσμούς, τους νόμους, τον στρατό, το κράτος. Χάρη σε αυτή την τριπλή ταυτότητα διέθεταν ένοπλες δυνάμεις περιορισμένες αριθμητικά αλλά ανώτερες ποιοτικά και με ισχυρά κίνητρα. Ο βυζαντινός στρατός δεν αποτελείτο από τυχοδιώκτες που αποσκοπούσαν στο πλιάτσικο. Ηταν άριστα εκπαιδευμένοι επαγγελματίες στρατιώτες, που χρειάζονταν χρόνια για να εξασκηθούν στον πόλεμο ελιγμών. Για τον λόγο αυτό, ήταν λίγοι και πολύτιμοι. Επιπλέον, η Κωνσταντινούπολη διέθετε εξαίρετη διπλωματική υπηρεσία, αποτελούμενη από αξιωματούχους με υψηλή μόρφωση και βαθιά νομιμοφροσύνη. Με αυτά τα εργαλεία κατάφερε να αποκρούσει το πρώτο κύμα επέκτασης του Ισλάμ, τον 7ο αιώνα. Και στη συνέχεια αντιστάθηκε αιώνες ολόκληρους, ώσπου υπέκυψε όχι στους μουσουλμάνους, αλλά στη Δύση. Η άλωση της Κωνσταντινούπολης κατά την Τέταρτη Σταυροφορία ήταν το πρώτο βήμα της αναγέννησης της Δύσης μετά τα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα.

– Αρα και οι Δυτικοί σήμερα πρέπει να αναπτύξουμε ισχυρή αίσθηση ταυτότητας.

– Βεβαίως, ισχυρή ταυτότητα και ισχυρή βούληση να αντισταθούμε. Οταν έρχομαι στην Ελλάδα, βλέπω διαδηλωτές να υψώνουν σημαίες της Χαμάς στο κέντρο της Αθήνας. Και σκέφτομαι ότι αυτοί οι Ελληνες αριστεροί πρέπει να είναι πολύ αφελείς γιατί, αν έπεφταν στα χέρια της Χαμάς, θα τους έσφαζαν χωρίς χρονοτριβή ως άπιστους. Το αδύναμο σημείο του Ισλάμ είναι ο κατακερματισμός. Οι «τζιχαδιστές» ηγέτες προτιμούν να καταπιάνονται με την εξόντωση των μουσουλμάνων παρά να πολεμούν τους μη χριστιανούς. Επί παραδείγματι, στην Αλγερία, οι «τζιχαδιστές» σκότωσαν 100 χιλιάδες μουσουλμάνους και 6 Γάλλους ιεραποστόλους. Μόνο στην Αλγερία σκότωσαν περισσότερους μουσουλμάνους παρά μη μουσουλμάνους σε όλον τον πλανήτη! Στο Πακιστάν σιίτες δολοφονούν σουνίτες, σουνίτες δολοφονούν σιίτες, σιίτες δολοφονούν σιίτες και σουνίτες δολοφονούν σουνίτες. Το Ισλάμ προτρέπει στη βία στο όνομα της τζιχάντ, και αυτή η βία κατά κανόνα ξεσπά ενάντια στους ίδιους τους μουσουλμάνους. Δεν είναι δύσκολο, λοιπόν, να αντισταθούμε στην ισλαμιστική βία, αρκεί να ξέρουμε ποιοι είμαστε εμείς και ποιοι είναι αυτοί. Αυτό το είχαν καταλάβει πολύ καλά οι Βυζαντινοί, που εκμεταλλεύονταν επιδέξια κάθε διαμάχη μεταξύ «τζιχαδιστών» ηγετών.

Ελλάδα και Τουρκία

– Γνωρίζετε ότι η Ελλάδα αντιμετώπιζε ανέκαθεν προβλήματα με την Τουρκία. Τι θα μπορούσαν να μας διδάξουν οι Βυζαντινοί σε αυτήν την περίπτωση;

– Η ελληνική και η τουρκική διπλωματία έκαναν πολλά για να αποφύγουν τη σύγκρουση. Ας υποθέσουμε, όμως, ότι η Ελλάδα ήταν αναγκασμένη να συγκρουστεί με την Τουρκία. Πώς θα την πολεμήσει; Οχι βεβαίως παρατάσσοντας μια μεγάλη ελληνική στρατιά στα σύνορα με την Τουρκία, προκαλώντας χιλιάδες θύματα. Ενας Βυζαντινός αυτοκράτορας θα μας έλεγε ότι ο σωστός τρόπος να πολεμήσει κανείς την Τουρκία, είναι να υποστηρίξει το αυτονομιστικό κίνημα της μειονότητας Ζαζά στο Τουντσελί.

– Ζαζά; Ποιοι είναι αυτοί;

– Δεν τους ξέρετε; Λάθος! Είναι περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι, πολύ δυσαρεστημένοι με την Αγκυρα. Υστερα, έχουμε περισσότερα από 20 εκατομμύρια Κούρδους, που κινητοποιούνται πολύ εύκολα εναντίον της κεντρικής κυβέρνησης. Υπάρχουν και οι Λαζοί και άλλες καταπιεσμένες μειονότητες. Το πρώτο πράγμα που θα έκανε ο υποθετικός μας Βυζαντινός αυτοκράτορας θα ήταν να ανοίξει ένα μεγάλο μέτωπο στις ανατολικές επαρχίες της Τουρκίας, πρωτίστως με τους Κούρδους, που είναι οι πιο πρόθυμοι, αρκεί να τους ενθαρρύνει κανείς με λίγα όπλα και χρήματα. Εν συντομία, οι Βυζαντινοί θα εξουδετέρωναν την Τουρκία πολεμώντας ελάχιστα. Θα τη θρυμμάτιζαν σε χίλια δυο κομμάτια, εκμεταλλευόμενοι τις εσωτερικές της αδυναμίες.

– Θα χρησιμοποιούσαν το όπλο της ένταξης στην Ε.Ε.

– Και αυτό. Η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας είναι ένα ισχυρό όπλο στα χέρια της Ελλάδας. Δεν έχω να κάνω καμία κριτική στον τρόπο με τον οποίο η ελληνική διπλωματία χειρίστηκε το πρόβλημα με την Τουρκία, διότι υπήρξε πολύ μελετημένη, έξυπνη και προσεγμένη. Αν η Ελλάδα εμπόδιζε την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας θα έπραττε μεγάλο σφάλμα. Υπάρχουν άλλες χώρες που θέλουν να την κρατήσουν, ούτως ή άλλως, εκτός Ευρώπης. Ας αφήσουμε τους Γάλλους να πουν το όχι, γιατί να το πούμε εμείς; Ετσι, η Ελλάδα μπορεί με μηδενικό κόστος να εισπράξει όλα τα οφέλη της πορείας εξευρωπαϊσμού της Τουρκίας.

www.kathimerini.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Έκρυψαν μυστική συνάντηση Παμπούκη - Μπαγίς

Η μυστική διπλωματία καλά κρατεί.. Αναμένονται "σημαντικές αποφάσεις" και συζητείται "μείωση εξοπλισμών" την ώρα που η Άγκυρα προσπαθεί να επιβάλει διχοτόμηση του Αιγαίου με τις στρατιωτικές της δραστηριότητες.

Και ξαφνικά προέκυψε ελληνοτουρκική συνάντηση υψηλού επιπέδου, και μάλιστα μεταμεσονύχτια, στις Βρυξέλλες. Η συνάντηση αυτή έγινε γνωστή από την τουρκική πλευρά στην ενημέρωση των τούρκων δημοσιογράφων.

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 25ης Μαρτίου στις Βρυξέλλες και λίγη μόνο ώρα μετά την ολοκλήρωση της Συνόδου Κορυφής των ηγετών της Ευρωζώνης, με το ελληνικό θρίλερ για οικονομική βοήθεια, υπήρξε συνάντηση του έλληνα υπουργού Επικρατείας Χάρη Παμπούκη (ο οποίος μετείχε στην αποστολή που συνόδευε τον πρωθυπουργό στις Βρυξέλλες) με τον τούρκο υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων κ. Μπαγίς. Σύμφωνα μάλιστα με την τουρκική πλευρά, προς το τέλος της συνάντησης παρευρέθη και ο έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Όπως μετέφερε στους τούρκους δημοσιογράφους ο κ. Μπαγίς, συζητήθηκαν μεταξύ άλλων το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά.

Μπαγίς : Περιμένουμε θεαματικά αποτελέσματα...

Σύμφωνα με όσα είπε ο τούρκος υπουργός στους συμπατριώτες του δημοσιογράφους αναφορικά με το Κυπριακό: «Την Τρίτη 30 Μαρτίου αναμένουμε κοινό ανακοινωθέν Χριστόφια - Ταλάτ, το οποίο θα είναι θετικό και γενναίο και στηρίζεται από τέσσερις γενναίους άνδρες» (προφανώς υπονοεί τους κ. Χριστόφια, Ταλάτ, Παπανδρέου, Ερντογάν).

Σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά, ο κ. Μπαγίς ανακοίνωσε πως η επίσκεψη του τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα θα πραγματοποιηθεί τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου. Είπε ακόμα πως «περιμένουμε θεαματικά αποτελέσματα από αυτήν τη συνάντηση. Αφού η Ελλάδα ξεπέρασε τον σκόπελο στην ΕΕ για το οικονομικό της πρόβλημα, είναι ώρα να διευθετήσουμε τις διαφορές μας. Η περιοχή μας είναι μια περιοχή ειρηνική…».

To Παρόν

σ.σ : Σύμφωνα με τηλεγράφημα του πρακτορείου Αnadolu, ο κ. Μπαγίς είπε συγκεκριμένα ότι : αναμένονται «συγκεκριμένες αποφάσεις» (concrete decisions). «Οι δύο ηγέτες υποστηρίζουν την ειρήνη, τη δημοκρατία και τη φιλία» τόνισε ο τούρκος διαπραγματευτής και πρόσθεσε ότι οι κκ. Παπανδρέου και Ερντογάν θα εξετάσουν την πιθανότητα μείωσης των αμυντικών δαπανών. Δεν δίστασε επίσης να επισημάνει ότι η συμφωνία που επετεύχθη στις Βρυξέλλες «θα ανακουφίσει οικονομικά την Ελλάδα και θα έχει την ευκαιρία από εδώ και πέρα να λύσει τα προβλήματά της με την Τουρκία».

Διαβάστε περισσότερα...

Αναγνώριση του Ιρακινού Κουρδιστάν απο την Άγκυρα

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Σημαντική είδηση, πλην όμως πέρασε «στα ψιλά γράμματα» των τουρκικών εφημερίδων: η Άγκυρα αναγνώρισε επίσημα την αυτόνομη Κουρδική οντότητα στο Βόρειο Ιράκ και απέστειλε πρόξενο στην Αρμπίλ, την πρωτεύουσα του Ιρακινού Κουρδιστάν. Πρώτος πρόξενος τοποθετήθηκε ο Αϊντίν Σελτζέν, που είχε υπηρετήσει στην πρεσβεία της Ουάσιγκτον.

Το άνοιγμα του προξενείου αποτέλεσε πρώτο βήμα προς την εφαρμογή απόφασης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, που στοχεύει στην «καλλιέργεια στενότερων και καλύτερων σχέσεων» με την αυτόνομη κουρδική κυβέρνηση. Ο φιλοκυβερνητικός τύπος το χαρακτήρισε άλλο ένα βήμα στη θέση του Τούρκου υπουργού εξωτερικών Νταβούτογλου «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες».

Στο άνοιγμα του προξενείου συναίνεσε και την κίνηση ενθάρρυνε και η κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ. Η θητεία του Σελτζέν ξεκίνησε στις 15 Μαρτίου, μία εβδομάδα μετά τις εκλογές στο Ιράκ, και ο νεαρός διπλωμάτης είχε σειρά επαφών με τον πρόεδρο της αυτόνομης κουρδικής οντότητας Μασούντ Μπαρζανί και κυβερνητικά στελέχη.

Ο Σελτζέν δήλωσε πως η παρουσία του στοχεύει να διευκολύνει την καλλιέργεια ακόμη στενότερων οικονομικών και πολιτικών σχέσεων ανάμεσα στην Κουρδικής και Τουρκική πλευρά. «Και οι δύο πλευρές έχουμε την απαραίτητη πολιτική βούληση για να εντείνουμε τη συνεργασία μας σε όλα τα επίπεδα» σημείωσε κατά τη συνάντησή του με το Μπαρζανί. Ο Τουρκικός τύπος σημειώνει πως η οικονομία της κουρδικής περιοχής βρίσκεται στα χέρια τουρκικών επιχειρήσεων, που εδώ και καιρό πίεζαν για την εξομάλυνση και επισημοποίηση των διμερών σχέσεων. Ευχή του τουρκικού εμπορικού κόσμου, που βλέπει την κουρδική περιοχή ως «χώρα ευκαιριών», είναι η αύξηση του όγκου των συναλλαγών. Οι Τούρκοι εξαγωγείς στοχεύουν να χρησιμοποιήσουν το Κουρδιστάν ως βάση για την εμπορική διείσδυση στο υπόλοιπο Ιράκ, όπου όμως ελλείπει το κλίμα ασφάλειας του κουρδικού θύλακα.

Ο Σελτζέν δήλωνε πως ο Ταγίπ Έρντογαν υπέγραψε μνημόνιο 40 σημείων κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Ιράκ, τα οποία στοχεύουν στην «πλήρη οικονομική και πολιτική αφομοίωση» των δύο χωρών.

www.newstime.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Άτυπη σύγκλιση για «Βόρεια Μακεδονία»

Πλήρης διαφωνία για το εύρος χρήσης

Του Σταυρου Λυγερου

Οπως αναμενόταν, η συνάντηση Παπανδρέου - Γκρούεφσκι στις Βρυξέλλες δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα. Πραγματοποιήθηκε, όμως, επειδή και οι δύο την είχαν ανάγκη. Δεδομένου ότι το ζήτημα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της ΠΓΔM θα συζητηθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου, ο κ. Παπανδρέου ήθελε να δείξει και μ’ αυτό τον τρόπο την επιθυμία της Αθήνας να δοθεί το συντομότερο δυνατόν λύση. Το ίδιο ισχύει και για τον Σλαβομακεδόνα ομόλογό του, ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία να «κλαίγεται» στους Ευρωπαίους κατηγορώντας την «κακή Ελλάδα». Οπως επιβεβαιώθηκε κι απ’ αυτή τη συνομιλία, όμως, ο Νίκολα Γκρούεφκσι παραμένει αδιάλλακτος.

Ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε εξαρχής άνοιγμα προς τα Σκόπια. Παρ’ ότι δεν ειπώθηκε ποτέ δημοσίως, η κατάργηση του υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης ήταν και μια κίνηση καλής θέλησης. Για να δείξει την εποικοδομητική πρόθεσή του, μάλιστα, είχε ανακοινώσει την πρωτοβουλία για την ενσωμάτωση των χωρών της δυτικής Βαλκανικής στην Ε.Ε. μέχρι το 2014 υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουν επιλυθεί τα προβλήματα (Κοσοβάρικο, Βοσνιακό και Μακεδονικό). Στόχος του είναι να δημιουργήσει ευρύτερο πλαίσιο διευθετήσεων.

Οι μυστικές άτυπες διμερείς επαφές τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο έπεισαν τον Παπανδρέου ότι ο Γκρούεφσκι δεν είναι διατεθειμένος να διαπραγματευθεί εποικοδομητικά. Δεν τήρησε ούτε τα διπλωματικά προσχήματα. Εφθασε στο σημείο να μην ανταποκριθεί, όταν ο Ελληνας πρωθυπουργός προσπάθησε να επικοινωνήσει τηλεφωνικά μαζί του!

Από τότε, ουσιαστικά επικρατεί στασιμότητα. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στις ΗΠΑ, ο Παπανδρέου συζήτησε το θέμα με την αμερικανική ηγεσία και για πρώτη φορά εισέπραξε την εντύπωση ότι η ελληνική θέση βρήκε ανταπόκριση. Η Ουάσιγκτον διαβεβαίωσε ότι θα υιοθετήσει το «Βόρεια Μακεδονία» στις διμερείς σχέσεις της με τα Σκόπια εάν αυτό το όνομα συμφωνηθεί από τις δύο πλευρές.

Η επίσκεψη Νίμιτς στην περιοχή δεν άλλαξε την εικόνα. Τα Σκόπια θεώρησαν ότι η ελληνική δημοσιονομική κρίση είναι μια ευκαιρία για να ασκηθεί εκβιασμός στην Ελλάδα στο ζήτημα της ονομασίας. Η κυβέρνηση Γκρούεφσκι το είπε ευθέως και χοντροκομμένα τόσο σε ευρωβουλευτές όσο και σε γερουσιαστές, που προ καιρού επισκέφθηκαν τα Σκόπια. Στην πραγματικότητα, όμως, μάλλον το αντίθετο ισχύει.

Οι δύο πλευρές είναι διατεθειμένες να αποδεχθούν το όνομα «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας». Το κρίσιμο ζήτημα, λοιπόν, είναι το εύρος χρήσης του. Η Αθήνα θα συμφωνούσε εάν εξασφάλιζε ότι το νέο όνομα θα είναι για όλες τις χρήσεις. Τα Σκόπια, όμως, το αρνούνται.

Η πρόταση Νίμιτς

Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, ο Μάθιου Νίμιτς θα προτείνει το «Βόρεια Μακεδονία» να χρησιμοποιείται στους διεθνείς οργανισμούς. Επίσης, να υπάρξει σύσταση του Συμβουλίου Ασφαλείας προς τα μέλη του ΟΗΕ να υιοθετήσουν αυτό το όνομα και στις διμερείς σχέσεις τους με τα Σκόπια. Μία τέτοια σύσταση, όμως, δεν είναι δεσμευτική. Θα είναι στη διακριτική ευχέρεια των τρίτων χωρών να συμμορφωθούν ή όχι.

Οι Σλαβομακεδόνες θα επιδοθούν σε διπλωματική εκστρατεία για να μην επικρατήσει το «Βόρεια Μακεδονία» στις διμερείς σχέσεις τους με τα άλλα κράτη. Η Αθήνα θα υποχρεωθεί να τους κυνηγάει από πίσω με τον αντίθετο στόχο. Παραλλήλως, τα Σκόπια θα συνεχίσουν να διεκδικούν τη συμμετοχή τους σε διεθνείς δραστηριότητες σαν «Μακεδονία». Οι διαπληκτισμοί για το όνομα θα συνεχισθούν. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα θα εγκλωβισθεί σ’ ένα σισύφειο έργο, καταναλώνοντας πολύτιμο διπλωματικό κεφάλαιο.

Για να μη φθάσουν εκεί τα πράγματα, πρέπει το «Βόρεια Μακεδονία» να γίνει το νέο όνομα της γείτονος. Το μπέρδεμα τροφοδοτείται κι από προτάσεις με τις οποίες παίζει ο Νίμιτς. Τέτοιες είναι να αναγράφεται στα διαβατήρια και το «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» και το «Δημοκρατία της Μακεδονίας» (στα σλαβικά). Επίσης, η γλώσσα να καταγραφεί στο μητρώο του ΟΗΕ σαν μακεδονική, αλλά στα σλαβικά (makedonski).

www.kathimerini.gr

Διαβάστε περισσότερα...

U214 : Μίζες - ρεκόρ για την σύμβαση του 2000

Πάνω από 5% οι προμήθειες που πληρώθηκαν, μόνο για το «Παπανικολής» δόθηκαν 10 - 12 εκατ.

Μετά τη Siemens, τη ΜΑΝ, την Daimler και η γερμανική εταιρεία Ferrostaal AG φέρεται να έδωσε μίζες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ ώστε να κερδίσει το συμβόλαιο για την κατασκευή των υποβρυχίων 214 του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού το 2000 στην Ελλάδα. Σύμφωνα με μαρτυρικές καταθέσεις που έγιναν στην Εισαγγελία του Μονάχου από στελέχη της εταιρείας, οι προμήθειες που κατεβλήθησαν στη συγκεκριμένη περίπτωση ξεπέρασαν το 5%, ενώ μόνο για την περίπτωση του «Παπανικολής» κατεβλήθησαν, σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις της έρευνας, 10 με 12 εκατομμύρια ευρώ για... «χρήσιμες πληρωμές». Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι στελέχη της γερμανικής εταιρείας χαρακτήρισαν τις παράνομες πληρωμές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Πορτογαλία, «παιδικό σταθμό» μπροστά σε όσα γίνονταν στην Ελλάδα. Οι παράνομες πληρωμές της Ferrostaal προέκυψαν έπειτα από έρευνα της Εισαγγελίας-1 του Μονάχου στη μητρική της εταιρεία ΜΑΝ το 2008. Αυτές οδήγησαν σ' ένα δίκτυο υπεράκτιων εταιρειών της γερμανικής εταιρείας μέσω των οποίων γίνονταν οι «χρήσιμες πληρωμές» σε ολόκληρο τον κόσμο.

Τις προηγούμενες μέρες στελέχη της εταιρείας κατέθεσαν στον εισαγγελέα, ενώ την περασμένη Τετάρτη έγινε έφοδος των γερμανικών αρχών στα γραφεία της εταιρείας στο Εσσεν. Κομβικό σημείο για την πληρωμή των «μιζών» ήταν το Λονδίνο. Εκεί η Ferrostaal είχε δημιουργήσει μία θυγατρική εταιρεία για να διαχειρίζεται τις παράνομες πληρωμές. Αυτή εκταμίευε και τις πληρωμές προς την Ελλάδα μέσω ενός 60χρονου Ελληνα, ο οποίος διατηρούσε «εταιρεία συμβούλων». Αυτή ήταν, σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις της Εισαγγελίας, που τροφοδότησε Ελληνες αξιωματούχους οι οποίοι είχαν βαρύνοντα λόγο στην προμήθεια και κατασκευή των υποβρυχίων. Συνολικά η σύμβαση ξεπέρασε τα 1,8 δισ...

www.kathimerini.gr

Διαβάστε περισσότερα...

ملي پرمختیایي تګلارې (Αστυνομικό Δελτίο)

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

کې Αιματηρή ένοπλη ληστεία με έναν νεκρό και μια γυναίκα τραυματισμένη, στις 3.30 τα ξημερώματα σε διαμέρισμα του 7ου ορόφου στην οδό Παρασκευοπούλου 125 στην Αθήνα. Δύο άγνωστοι εισέβαλαν στο διαμέρισμα του ζευγαριού, σκότωσαν με τσεκούρι απόστρατο αξιωματικό του ΕΣ , τραυματισαν ελαφρά την γυναίκα του, αρπαξαν διάφορα αντικείμενα και εξαφανίστηκαν.

کې Ληστές εισέβαλλαν το βράδυ της Πέμπτης στο σπίτι του ποδοσφαιριστή Χεσούς Ντάτολο στη Βούλα, όπου βρισκόταν με τον Ραούλ Μπράβο και την κοπέλα του, και υπό την απειλή καλάσνικοφ τους αφαίρεσαν γύρω στις 2000 ευρώ, τις πιστωτικές τους κάρτες και διάφορα ακόμη αντικείμενα, κυρίως ρούχα.

کې Αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός εξερράγη χθές στις 2.40 τα ξημερώματα σε υποκατάστημα της Αγροτικής Τράπεζας, στην οδό Κερκύρας 51, στην Κυψέλη.

کې Αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός εξερράγη στις 2.15 τα ξημερώματα στην είσοδο των γραφείων της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ στη διασταύρωση Κορυτσάς και Κωστή Παλαμά, στο Αιγάλεω. Από την έκρηξη και την πυρκαγιά που ακολούθησε προκλήθηκαν μικρές υλικές ζημιές στην πόρτα των γραφείων.

کې Ληστεία σε κατάστημα της Τράπεζας Πειραιώς επί της Ιεράς Οδού 285, στο Αιγάλεω, σημειώθηκε χθές στις 11:06 το πρωΐ. Δύο άνδρες με την απειλή όπλων, αφαίρεσαν άγνωστο μέχρι στιγμής ποσόν από τα ταμεία της τράπεζας και διέφυγαν.

کې Καταδρομικού τύπου επίθεση εναντίον γραφείων της ΔΕΗ στον Κολωνό, στην οδό Δυρραχίου 89, έγινε χθες το πρωί από 25 άγνωστα άτομα που φορούσαν κράνη.


افغان ولسمشر حامد کرزی د ايران د نوي کال په دوديزه مېله کې د ګډون
په موخه ايران ته روان شو . د نوي کال د لمانځلو مراسمو د ځينو نورو
هېوادونو ولسمشران هم ورځي. کرزی به په دې ليدنه کې د سيمې او
هېوادونو له استازو سره په يو شمېر مسايلو خبرې
وکړيټاکل شوې دغه پروګرام د افغانستان د ملي پرمختیایي تګلارې سره په سمون کې *

*Οργισμένος ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ Μιχάλης Χρυσοχοίδης έσπευσε να καταδικάσει σε συνέντευξη τύπου τα ρατσιστικά συνθήματα που ακούστηκαν κατα την διάρκεια της παρέλασης στην Αθήνα, καθώς το "εκρηκτικό" κλίμα που δημιουργείται μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην τουριστική κίνηση απο το Πακιστάν στην χώρα μας. Ελλείψει κατάλληλου χώρου για δημόσια τιμωρία στην πλατεία اسليک (Σύνταγμα), οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν δια τηλεοπτικής διαπόμπευσης. Ουδέν σχόλιον για τα άλλα ασήμαντα περιστατικά και την γενικότερη εικόνα Καμπούλ που παρουσιάζει
η ευρύτερη περιοχή της πρωτευούσης رشوت(Αθήνα).

Διαβάστε περισσότερα...

Τότε και τώρα…

Του Αντώνη Σαμαρά

Το 1821 είναι ορόσημο για την Ευρωπαϊκή Ιστορία. Ξεκίνησε μια από τις πολλές επαναστάσεις που έμελλαν να σημαδέψουν την μετά-Ναπολεόντεια εποχή, όπου κυριαρχούσαν οι δυνάμεις της Συντηρητικής Παλινόρθωσης και της «Ιεράς Συμμαχίας». Η Ελληνική Επανάσταση, ωστόσο, είχε κάποιες ιδιορρυθμίες :
Ήταν η πιο προκλητική αμφισβήτηση της Τάξης Πραγμάτων που είχε επιβάλλει το Συνέδριο της Βιέννης του 1815…

Ήταν εθνική και δημοκρατική ταυτόχρονα, δηλαδή συμπύκνωνε και τους δύο «δαίμονες» που το Συνέδριο των νικητών στη Βιέννη ήθελε να ξορκίσει για πάντα: και τα κινήματα εθνικής απελευθέρωσης και τα δημοκρατικά κινήματα. Και οι μεγάλες Αυτοκρατορίες της εποχής σφόδρα ενοχλήθηκαν. Απλούστατα γιατί ήταν… Αυτοκρατορίες, δηλαδή πολυεθνικές και αυταρχικές…

Στρεφόταν κατά της Οθωμανικής αρχής. Η παρουσία της οποίας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη εξυπηρετούσε απολύτως τα συμφέροντα των περισσοτέρων Αυτοκρατοριών και τις ισορροπίες μεταξύ τους.

Και τέλος, πέτυχε! Παρά το γεγονός ότι όλες οι τότε μεγάλες δυνάμεις στράφηκαν αρχικά εναντίον της. Ή έκαναν ό,τι μπορούσαν να την αποθαρρύνουν…

Από τότε ο ελληνικός χώρος και ο ελληνικός λαός έχουν το προνόμιο να προκαλούν «αναστατώσεις» στην Ευρώπη, δυσανάλογα μεγαλύτερες από το μέγεθος τους. Και να ανοίγουν δρόμους…

Εκατόν ογδόντα εννιά χρόνια αργότερα, η Ελλάδα και πάλι πρωτοστατεί στην Ευρωπαϊκή επικαιρότητα. Αυτή τη φορά, όμως, όχι γιατί ανοίγει δρόμους Ελευθερίας, αλλά γιατί κλείνει έναν κύκλο παρακμής: υπερδανεισμού, υπερκατανάλωσης, υπερδιόγκωσης του δημόσιου τομέα και παράλυσης του παραγωγικού μηχανισμού της,

Ένα «υπόδειγμα» κοινωνικής οργάνωσης παραλύει και καταρρέει. Και στη θέση του καλούμαστε να αναδείξουμε ένα καινούργιο…

Κάποιοι είπαν ότι χάσαμε μέρος της εθνικής κυριαρχίας μας. Αυτό είναι λάθος. Επικίνδυνο λάθος. Η εθνική κυριαρχία αφορά έλεγχο εθνικού χώρου. Κι αυτό δεν χάνεται παρά μόνο με Πόλεμο κι όταν χάνεται δεν ανακτάται παρά μόνο με Πόλεμο…

Εκείνο που απωλέσαμε είναι κάποιους βαθμούς ανεξαρτησίας επιλογών στην άσκηση της Οικονομικής μας πολιτικής. Αλλά αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό και προσωρινό…

Πραγματική χρεοκοπία η Ελλάδα υπέστη το 1893. Και της υποβλήθηκε ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος το 1897. Όμως, ακόμα και τότε δεν έχασε εθνική κυριαρχία. Αντίθετα δεκαπέντε χρόνια αργότερα υπερδιπλασίασε τον εθνικό της χώρο! Οι εποχές δεν είναι ίδιες αναμφίβολα.

Αλλά η προσωρινή οικονομική δυσκολία – ακόμα και η χρεοκοπία – δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την απώλεια κυριαρχίας.

Από την άλλη πλευρά, κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι η Ελληνική Οικονομία μοιάζει με «Τιτανικό». Αυτό κι αν είναι σφάλμα. Επικίνδυνο αν το σκεφτεί κανείς και ασυγχώρητο αν το …διακηρύσσει κι όλα!

Η Ελλάδα είναι χώρα με τα περισσότερα ίσως, αναξιοποίητα περιουσιακά στοιχεία, τους περισσότερους ανενεργούς πόρους, και τα μεγαλύτερα ανεκμετάλλευτα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Μια χώρα με τέτοιο πλούτο – φυσικό, υλικό και ανθρώπινο – που δεν τον αξιοποιεί είναι πολύ δύσκολο να χρεοκοπήσει.

Κι είναι εύκολο να σταθεί στα πόδια της, αν το αποφασίσει… Όχι, δεν χρεοκόπησε, ούτε κινδυνεύει από χρεοκοπία η Ελλάδα…

Χρεοκόπησε όμως, οριστικά και αμετάκλητα, ένα σύστημα που αναδιένειμε δανεικά, όχι πλεόνασμα.

— Αναδιένειμε πλούτο από τις μελλοντικές γενεές στη σημερινή, δεν αναδιένειμε εισόδημα από τους ισχυρότερους στους ασθενέστερους.

— Αναδιένειμε πελατειακές σχέσεις ανάμεσα στα κόμματα – στο κράτος και την κοινωνία – δεν αναδιένειμε ευκαιρίες στους πολλούς.

— Αποβιομηχάνισε τη χώρα, απαξίωσε την πρωτογενή παραγωγή, φτώχυνε την Παιδεία…

– Υποκατέστησε την ευημερία με την κατανάλωση, τα αξιακά πρότυπα με τους συρμούς του life style, την πνευματική ευγένεια με τον νεοπλουτισμό, την αυθεντική λαϊκότητα με τον ευτελή λαϊκισμό, τον αρθρωμένο λόγο με την άναρθρη κραυγή, την Πολιτική με τον πολιτικαντισμό…

Αυτό το μοντέλο πράγματι χρεοκόπησε… Όχι η Ελλάδα!

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την Παλιγγενεσία του 1821;


Μοιάζει να βρισκόμαστε, κατά κάποιον τρόπο, στον αντίποδα του σημείου όπου βρέθηκαν οι Έλληνες πριν εκατόν ογδόντα εννέα χρόνια:

- Τότε δεν είχαν τίποτε, αλλά είχαν Πίστη στον εαυτό τους.

Τώρα έχουν τα πάντα, έχουν κλείσει μια γενιά όπου απέκτησαν όσα οι γονείς τους και όλες οι προηγούμενες γενιές δεν ονειρεύτηκαν ποτέ, αλλά μοιάζουν να έχουν χάσει την αυτοπεποίθησή τους.

- Τότε είχαν μάθει να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις. Ζητούσαν τη βοήθεια όλων. Αλλά έπαιρναν τη μοίρα τους στα χέρια τους.

Τώρα, απλώς μοιάζουν να ζητούν βοήθεια από παντού…

- Τότε άνοιγαν ένα πρωτοφανή για την εποχή κύκλο Ελεύθερου εθνικού βίου.

Τώρα μοιάζουν να κλείνουν ένα κύκλο εσωτερικής παρακμής.

Από πρώτη άποψη είμαστε στον αντίποδα της Παλιγγενεσίας. Όμως ότι φαίνεται εκ πρώτης όψεως δεν είναι πάντα αληθινό…

Πριν απ’ όλα έχει κάτι κοινό το «τότε» με το «τώρα»:

Και σήμερα, όπως και τότε, η Ελλάδα προκαλεί αναταράξεις πολύ πέρα από τα σύνορά της. Και πολύ μεγαλύτερες από το μέγεθός της.

Και σήμερα, όπως και τότε, η Ελλάδα στέλνει ένα μήνυμα στην Ευρώπη: Ότι η τάξη πραγμάτων που επικράτησε τα τελευταία χρόνια δεν είναι ούτε σταθερή ούτε βιώσιμή.

— Τότε ήταν η Ιερά Συμμαχία των Αυτοκρατοριών. Που έμελλαν να διαλυθούν.

– Σήμερα είναι η Ενωμένη Ευρώπη που θέλει να είναι Ενωμένη, αλλά διστάζει να υιοθετήσει την βασική προϋπόθεση της Ένωσης: την Αλληλεγγύη.

Κι όπως είπε ο Μανουέλ Μπαρόζο, δεν μπορεί η Ευρώπη να είναι Ενωμένη, αν δεν δείξει Αλληλεγγύη… Με ή χωρίς την Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη, η Ελλάδα θα σταθεί στα πόδια της, θα ξεπεράσει την κρίση της, θα σταθεί όρθια. Το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης που θέτει σήμερα η περίπτωση της ελληνικής κρίσης, είναι καθοριστικό για το μέλλον της Ευρώπης.

Όπως ακριβώς το αίτημα της εθνικής αυτοδιάθεσης που έθεσε ο Αγώνας της Παλιγγενεσίας ήταν καθοριστικό και τότε για το μέλλον της Ευρώπης.

Το 1821 οι Έλληνες έμοιαζαν να ξυπνάνε μετά από αιώνες νάρκης. Σήμερα οι Έλληνες μοιάζουν να ξυπνάνε μετά από δεκαετίες νάρκης.

Πριν από το 1821 οι Έλληνες ζούσαν υπό τον Οθωμανικό ζυγό. Κι όταν αποφάσισαν να τον αποτινάξουν ξαναβρήκαν την ταυτότητά τους. Μέχρι χθες οι Έλληνες ζούσαν υποταγμένοι στα χειρότερα ελαττώματά τους. Κι όταν τα ξεπεράσουν θα ξαναβρούν τον εαυτό τους.

— Αρκεί να πιστέψουν στις αρετές και τις αξίες που πάντα κουβαλούν μέσα τους. Και τις αποδεικνύουν συνεχώς στη Διασπορά.

— Αρκεί να πιστέψουν στο Πνεύμα Ελευθερίας, στη Γενναιότητα ψυχής και στο Δαιμόνιο δημιουργικότητας που κρύβουν μέσα τους.

Όχι, η Ελλάδα δεν χρεοκοπεί.

Αφυπνίζεται…

Και ξαναγεννιέται…


Το αύριο των Εθνών

Διαβάστε περισσότερα...

Ένα βήμα πιο κοντά στη συνδιαχείριση του Αιγαίου

Σε κλίμα ...αδελφοσύνης συναντήθηκαν ανήμερα της 25ης Μαρτίου στις Βρυξέλλες, οι υπουργοί Επικρατείας της Ελλάδας και Τουρκίας, Παμπούκης και Bagis, προβλέποντας "θεαματικά αποτελέσματα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις" μετά την επικείμενη, και προγραμματιζόμενη για το διάστημα από τα τέλη Μαϊου μέχρι τα μέσα Ιουνίου, συνάντηση των πρωθυπουργών της Ελλάδας και της Τουρκίας στην Αθήνα, με αντικείμενο συνολική διευθέτηση των ελληνοτουρκικών διαφορών. Ο γνωστός για την αλαζονεία του Egemen Bagis δεν παρέλειψε τις προκλητικές αναφορές του, σημειώνοντας πως "η Ελλάδα έκανε πολύ καλά που δεν παρουσίασε άρματα μάχης και πυραύλους στην παρέλαση, γιατί αυτό που χρειάζεται η περιοχή είναι ειρήνη" ενώ έκανε θετικό σχόλιο για την προσφυγή της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο πρόσφατα απέρριψε ο Εrdogan σαν ασύμφορο για την ανάπτυξη στη χώρα του!

Έντονο προβληματισμό προκαλεί όμως και η σύσταση Διεύθυνσης Αποδήμων Τούρκων και Συγγενικών Ομάδων που θα υπάγεται στο πρωθυπουργικό γραφείο, ενώ θα αποτελεί ιδιαίτερο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, διαθέτοντας ξεχωριστό προϋπολογισμό προσωπικό 101 ατόμων, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου. Το νομοσχέδιο που υπερψηφίστηκε από τη Τουρκική Εθνοσυνέλευση, προβλέπει τη δυνατότητα η διεύθυνση να ανοίξει τοπικά γραφεία στην αλλοδαπή, τα οποία θα συντονίζουν τις δράσεις της και θα παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τις ανάγκες και τα προβλήματα της τοπικής τουρκικής ή "συγγενικής" κοινότητας και πλέον θα φανεί στη πράξη κατά πόσον η κυβέρνηση Erdogan σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τις μουσουλμανικές κοινότητες των Βαλκανίων, τουρκόφωνες και μη, για να αυξήσει την πολιτική της επιρροή στο εσωτερικό των χωρών όπου διαμένουν.

http://strategy-geopolitics4.blogspot.com/


Σημ Εν Κρυπτώ : Η ρήση του κ.Μπαγίς αφιερώνεται σε όσους πίστεψαν ότι τα μηχανοκίνητα δεν παρελασαν για λόγους..οικονομίας.

Διαβάστε περισσότερα...

Kαθημερινά μαθήματα εξωτερικής πολιτικής

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε πρίν απο 13 χρόνια, με αφορμή την τραγική απώλεια του 25χρονου Μαρίνου Ζαμπάτη μετα απο ανταλαγή πυρών με Αλβανούς μαφιόζους (βλέπε Οι Ελληνοαλβανικές ναυμαχίες του 1997). Θα μπορούσε να τιτλοφορείται : Αποτροπή - Η πλέον παρεξηγημένη λέξη στο Ελληνικό πολιτικό λεξιλόγιο.. Άλλαξε άραγε κάτι απο τότε;

Kαθημερινά μαθήματα εξωτερικής πολιτικής


Του Άγγελου Συρίγου

Πολλές φορές η καθημερινή ζωή δίνει κάποια απλά μαθήματα προς τους ασκούντες την εξωτερική πολιτική της χώρας. Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ιστορία με τις συμμορίες Aλβανών που κινούνται με πλωτά μέσα στο χώρο του Iονίου. Στα μέσα Aπριλίου ολόκληρη η Eλλάδα μιλούσε για το πάθημα του Λιμενικού Σώματος στην Πρέβεζα, όπου συμμορία Aλβανών είχε κλέψει μέσα στη νύχτα ένα σύγχρονο, ταχύπλοο, φουσκωτό σκάφος. Kατόπιν ερευνών διαπιστώθηκε ότι οι Aλβανοί είχαν οδηγήσει το σκάφος σε χώρο κοντά στους Aγίους Σαράντα όπου βρίσκονταν και άλλα μέλη της συμμορίας τους. Aυτομάτως ετέθη θέμα του τρόπου ανακτήσεως του φουσκωτού. Στην πρόταση να σταλεί ομάδα καταδρομέων απάντησε ο Έλληνας υπουργός Eμπορικής Nαυτιλίας, ο οποίος ανέφερε επί λέξει: «Δεν μπορούν να θυσιασθούν ανθρώπινες ζωές για ένα φουσκωτό». Tελικώς προτιμήθηκε να επέμβουν κάποιοι τοπικοί παράγοντες οι οποίοι με άγνωστα μέχρι στιγμής ανταλλάγματα (υποθετικά και μόνον μπορεί να θεωρηθεί ότι προσφέρθηκαν προς εκμετάλλευση στους Aλβανούς μαφιόζους «βίζες» για την Eλλάδα) κατόρθωσαν να αποσπάσουν το σκάφος και να το επιστρέψουν στο λιμάνι της Kέρκυρας.

Mερικές ημέρες αργότερα και για την ακρίβεια ανήμερα το Πάσχα, μοναδική παραφωνία στο εορταστικό κλίμα που επικρατούσε σε όλη τη χώρα αποτελούσε το Mεγανήσι Λευκάδος. Eκεί γινόταν η κηδεία ενός επίλεκτου άνδρα του Λιμενικού Σώματος (του 25χρονου Μαρίνου Ζαμπατη) ο οποίος είχε σκοτωθεί την προηγούμενη νύχτα σε ανταλλαγή πυροβολισμών με Aλβανούς μαφιόζους στη θαλάσσια περιοχή έξω από την Hγουμενίτσα. Oι Aλβανοί, όταν αντελήφθησαν ότι ένα σκάφος του Λιμενικού τους εντόπισε, άρχισαν χωρίς ενδοιασμό να πυροβολούν με αποτέλεσμα το φόνο του νεαρού λιμενικού. Mετά το συγκεκριμένο θανατηφόρο συμβάν συχνές υπήρξαν σε ανάλογα περιστατικά οι ανταλλαγές πυροβολισμών μεταξύ λιμενικών και Aλβανών λαθρεμπόρων.

Στις αρχές Iουνίου και ενώ οι Aλβανοί μαφιόζοι είχαν γίνει ο φόβος και ο τρόμος του Iονίου, και ειδικότερα της Kέρκυρας, σημειώθηκε ένα ακόμη επεισόδιο. Kατά τη διάρκεια αναγνωρίσεως ενός αλβανικού πλοιαρίου από σκάφος του Λιμενικού έξω από την Kέρκυρα, οι Aλβανοί άρχισαν κατά την προσφιλή τους τακτική να πυροβολούν. H απάντηση αυτή τη φορά ήταν η ανατίναξη και ολοκληρωτική καταστροφή του σκάφους τους. Tις αμέσως επόμενες ημέρες η τακτική των Aλβανών άλλαξε. Όταν εντοπίζονται από λιμενικούς προτιμούν είτε να παραδοθούν είτε να ξεφύγουν με ελιγμούς. Oι πυροβολισμοί αποφεύγονται πλέον πιθανότατα γιατί... βλάπτουν σοβαρά την υγεία..

Μαρίνος Ζαμπατης : To 25χρονο παλικάρι απο το Μεγανήσι το οποίο έπεσε θύμα των πυρών της Αλβανικής μαφίας και της παθητικότητας της Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας.

H συγκεκριμένη ιστορία αποδεικνύει ότι η νοοτροπία της μη διακινδυνεύσεως ανθρώπινων ζωών, υπό το πρίσμα που την έθεσε ο Yπουργός Eμπορικής Nαυτιλίας, είναι αυτή που τελικώς στοίχισε τη ζωή στον άτυχο λιμενικό το Πάσχα.
Oι Aλβανοί βλέποντας ότι η κλοπή του πλωτού από την Πρέβεζα ουσιαστικά επιβραβεύθηκε από την Eλλάδα, προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα υπολογίζοντας ότι θα μείνουν μάλλον ατιμώρητοι. Eίναι βεβαίως γεγονός ότι δεν αξίζει να χαθούν ανθρώπινες ζωές για ένα σκάφος. Eάν το σκάφος ανήκε σε έναν ιδιώτη θα ήταν κατανοητή η αντίδραση του Yπουργού Eμπορικής Nαυτιλίας. Όμως το αντικείμενο εδώ δεν είναι η αξία του σκάφους αυτού καθαυτού. Eίναι ο συμβολισμός της πράξεως. Eίναι το γεγονός ότι κάποιοι προσέβαλαν το ελληνικό κράτος κλέβοντας με μπόλικο θράσος ελληνικό πολεμικό υλικό.

H επίσημη κυβέρνηση, μοιραία και άβουλη, προτίμησε να φερθεί όπως οι ιδιώτες που τους κλέβουν τη μοτοσυκλέτα τους. Έβαλε μεσάζοντες και τελικώς, πληρώνοντας κάτι, πήρε πίσω το κλεμένο.

Aπό πλευράς τάξεως ως προς τον συμβολικό χαρακτήρα της κλοπής του φουσκωτού θα ήταν το ίδιο εάν κάποιος πήγαινε να κλέψει από μία μονάδα ένα τεθωρακισμένο και ο υπουργός Eθνικής Aμύνης απαντούσε ότι δεν μπορούμε να διακινδυνεύσουμε ανθρώπινες ζωές για να το ανακτήσουμε. Kατά πόσον -όμως- είναι απαραίτητη η διακινδύνευση ανθρώπινων ζωών για να διασωθεί το κύρος του κράτους, θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος; H απάντηση δόθηκε ήδη με τον άδικο θάνατο του λιμενικού την παραμονή του Πάσχα και από την αλλαγή της στάσης των Aλβανών μαφιόζων μετά την ανατίναξη του σκάφους τους πριν λίγες ημέρες έξω από την Kέρκυρα.

H σκληρή απάντηση σε παρόμοιες προκλήσεις δεν είναι πολεμόχαρο σάλπισμα φανατικών πολεμοκάπηλων. Eίναι προϋπόθεση για την επιβίωση ενός κράτους με την οποία προσδιορίζονται τα όρια ανοχής και το πεδίο επιβολής της επίσημης κρατικής εξουσίας έναντι τρίτων που για διαφόρους λόγους μπορούν και δρούν ατιμώρητοι. Παρόμοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά με πολύ χαρακτηριστικό αυτό που συνέβη στην Kύπρο πέρυσι τον Aύγουστο όταν οι Γκρίζοι Λύκοι και οι παρακρατικοί του Nτενκτάς και της Tσιλέρ σκότωσαν τον Tάσο Iσαάκ. O θάνατος του Σολωμού Σολωμού ήλθε ως αποτέλεσμα της ανύπαρκτης αντιδράσεώς μας στην πρώτη δολοφόνια.

Oι Tούρκοι με τις δολοφονίες των δύο παιδιών προδιέγραψαν τα όρια μέσα στα οποία θέλουν να κινούνται χωρίς έλεγχο. H δράση των Tούρκων συνάντησε τη δική μας αντίδραση, η οποία ήταν χλιαρή και συνιστούσε ουσιαστική αποδοχή αυτών των ορίων. Eάν σε λίγες ημέρες γίνουν και πάλι επεισόδια στην πράσινη γραμμή τότε οι Tούρκοι θα θεωρούν αυτονόητο δικαίωμά τους να σκοτώσουν όποιον πάει να περάσει την πράσινη γραμμή. Ίσως, δε, να θελήσουν να προχωρήσουν και άλλο ένα βήμα πυροβολώντας -επί παραδείγματι- όσους συμμετέχουν σε αντικατοχικές εκδηλώσεις δίπλα ακριβώς στη γραμμή του Aττίλα. Eάν όμως η κυπριακή κυβέρνηση είχε καταστήσει σαφές ότι ο κάθε Tούρκος που πυροβολεί κάποιον Έλληνα σε τέτοια επεισόδια υπογράφει αυτομάτως τη θανατική του καταδίκη, τότε είναι αμφίβολο κατά πόσον ο περίφημος Tούρκος υπουργός του Nτενκτάς θα κόμπαζε μπροστά στις κάμερες για το κατόρθωμά του να σκοτώσει έναν άοπλο διαδηλωτή.

Eν κατακλείδι, είναι αδιανόητο να κλέβεται ένα στρατιωτικό όχημα και μετά το κράτος να εμφανίζεται να διαπραγματεύεται με τους κλέφτες επί ίσοις όροις, όπως είναι αντιστοίχως αυτονόητο ένα κράτος να προστατεύει την ζωή των πολιτών του απέναντι σε ανεξέλεγκτους εγκληματίες που παραμένουν ατιμώρητοι. Oι ασκούντες, όμως, την εξωτερική πολιτική της χώρας δεν πρέπει να έχουν τη νοοτροπία του μέσου οικογενειάρχη. Πρέπει να διαθέτουν τη συναίσθηση ότι η άσκηση της κρατικής κυριαρχίας σε διεθνές επίπεδο, όπου ουσιαστικά απουσιάζει κάποιο υπερεθνικό όργανο επιβολής της τάξεως, τους καλεί συνεχώς να αποδεικνύουν και επιδεικνύουν τη βούληση της κρατικής οντότητας, την οποία εκπροσωπούν, να αντιμετωπίζεται με σεβασμό και δέος από τους απ'έξω. Tο πάθημα της Kέρκυρας -που προς το παρόν στοίχισε έναν νεκρό από ελληνικής πλευράς- ας γίνει μάθημα για το μέλλον.


Σημ Εν Κρυπτώ : Aντί επιλόγου, το μήνυμα που αφήσανε οι συνάδελφου του Επτανήσιου Ήρωα σε ιστοσελίδα αφιερωμένη στην μνήμη του. Ποτέ ξανά

ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ 26-4-1997

Ξεκινώ να γράψω όμως δεν τα καταφέρνω.
Έκανες τόσο καλά την δουλειά σου που πλήρωσες με το μέγιστο τίμημα. Έβαψες με το αίμα σου τα παγωμένα νερά και τις στολές των συναδέλφων σου, που έκαναν μήνες να συνέλθουν. Τα έδωσες όλα. Τα ύπατα σου, τον πόνο της μάνας σου για τον μονάκριβο και του πατέρα σου:
Προσπαθώ να γράψω, δεν τα καταφέρνω, δεν βγαίνει.
Κέρκυρα 26/4/1997. Προσκλητήριο
Λιμενοφύλακας ΖΑΠΑΤΗΣ Μαρίνος
Απών...
Έπεσε υπέρ πατρίδος.
Οι συνάδελφοι Σου, βάζουμε ένα γαρύφαλλο στην φωτογραφία σου.

Διαβάστε περισσότερα...
“Κι αν είναι κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι, κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα, για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια, μη φοβηθείς το χαλασμό.

Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφτο, και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα, για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα, π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει, κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων!..

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα!"

Κωστής Παλαμάς
«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι·

θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»


Α.Κάλβος
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει από τον φόβο τον Τούρκο, που είναι σκλάβος του φόβου του, που θέλει να ζήσει όπως και να είναι. Που κάνει τον ψόφιο κοριό για να μην τον πατήσει κάποιος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα».

Ίωνας Δραγούμης

  © Free Blogger Templates Columnus by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP